 |
| Πηγή εικόνας: Πολεμικό Ναυτικό |
«Πρέπει να διατηρήσουμε έως το 2030, τουλάχιστον δέκα κύριες μονάδες επιφανείας κι έως τότε δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από την πολυτυπία».
Από: hellasjournal.com
Αυτό λένε κύκλοι από το Πολεμικό Ναυτικό και τον στόλο, που τα στελέχη του καταβάλλουν κάθε προσπάθεια για να διατηρήσουν αξιόμαχες τις φρεγάτες μέχρις ότου φτάσουν οι Γαλλικές «ανάσες».
Πάση θυσία σημειώνουν οι ίδιες πηγές ότι πρέπει να διατηρηθεί τουλάχιστον ο αριθμός των δέκα φρεγατών και μέσα σε αυτό τον αριθμό συμπεριλαμβάνονται οι τρεις σίγουρες καινούριες φρεγάτες Belh@ra, οι τρείς εκ των τεσσάρων Γερμανικών ΜΕΚΟ και τέσσερις από τις παλαιότερες S ή πιθανά να δούμε τα επόμενα χρόνια έναν Ολλανδικό συνδυασμό, αποτελούμενο από υφιστάμενες φρεγάτες και τις λεγόμενες Μ του Ολλανδικού Ναυτικού.
Οι Belh@ra θα είναι έως το 2026 στα χέρια του Πολεμικού Ναυτικού και αυτό μεταφράζεται με επιχειρησιακά κριτήρια ότι θα ενταχθούν στον στόλο ως μάχιμες μονάδες ύστερα από έναν, ενάμιση χρόνο.
Για τις τέσσερις ΜΕΚΟ η λογική που επικρατεί στο ναυτικό Επιτελείο και στον στόλο είναι πως οδεύει σε λογική «συμμαζέματος» κι όχι σ’ έναν εκ βάθρων εκσυγχρονισμό μέσης ζωής. Και για να περισσέψουν περισσότερα χρήματα για τα νέα πλοία που θέλει ο στόλος η προσαρμογή των απαιτήσεων αυτών σημαίνει ότι 50 έως 70 εκατομμύρια για κάθε ΜΕΚΟ θα πάνε το πολύ σε τρία από τα τέσσερα πλοία.
Μεγάλο ερωτηματικό προς ώρας παραμένει και το που ( ; ) θα γίνει αυτή η μικρής κλίμακας αναβάθμιση, όπως και ποια τα είναι η ανάδοχος εταιρεία που θα προχωρήσει με τις ΜΕΚΟ.
Σ’ ότι αφορά την ραχοκοκαλιά των κύριων μονάδων, δηλαδή τις φρεγάτες της δεκαετίας του 1980τύπου Standard από την Ολλανδία, ορισμένες θα μείνουν και έως το τέλος αυτής της δεκαετίας. Κάποιες θα δέσουν για πάντα, ωστόσο το Πολεμικό Ναυτικό θα εκμεταλλευτεί οτιδήποτε λειτουργικό υπάρχει. Και σε αυτό το σημείο έρχεται ο Ολλανδικός συνδυασμός παλαιότερων και νεότερων που μπορούν για περίπου μια δεκαπενταετία να δώσουν τη δύναμη που χρειάζεται το ναυτικό.
Από: hellasjournal.com
Αυτό λένε κύκλοι από το Πολεμικό Ναυτικό και τον στόλο, που τα στελέχη του καταβάλλουν κάθε προσπάθεια για να διατηρήσουν αξιόμαχες τις φρεγάτες μέχρις ότου φτάσουν οι Γαλλικές «ανάσες».
Πάση θυσία σημειώνουν οι ίδιες πηγές ότι πρέπει να διατηρηθεί τουλάχιστον ο αριθμός των δέκα φρεγατών και μέσα σε αυτό τον αριθμό συμπεριλαμβάνονται οι τρεις σίγουρες καινούριες φρεγάτες Belh@ra, οι τρείς εκ των τεσσάρων Γερμανικών ΜΕΚΟ και τέσσερις από τις παλαιότερες S ή πιθανά να δούμε τα επόμενα χρόνια έναν Ολλανδικό συνδυασμό, αποτελούμενο από υφιστάμενες φρεγάτες και τις λεγόμενες Μ του Ολλανδικού Ναυτικού.
Οι Belh@ra θα είναι έως το 2026 στα χέρια του Πολεμικού Ναυτικού και αυτό μεταφράζεται με επιχειρησιακά κριτήρια ότι θα ενταχθούν στον στόλο ως μάχιμες μονάδες ύστερα από έναν, ενάμιση χρόνο.
Για τις τέσσερις ΜΕΚΟ η λογική που επικρατεί στο ναυτικό Επιτελείο και στον στόλο είναι πως οδεύει σε λογική «συμμαζέματος» κι όχι σ’ έναν εκ βάθρων εκσυγχρονισμό μέσης ζωής. Και για να περισσέψουν περισσότερα χρήματα για τα νέα πλοία που θέλει ο στόλος η προσαρμογή των απαιτήσεων αυτών σημαίνει ότι 50 έως 70 εκατομμύρια για κάθε ΜΕΚΟ θα πάνε το πολύ σε τρία από τα τέσσερα πλοία.
Μεγάλο ερωτηματικό προς ώρας παραμένει και το που ( ; ) θα γίνει αυτή η μικρής κλίμακας αναβάθμιση, όπως και ποια τα είναι η ανάδοχος εταιρεία που θα προχωρήσει με τις ΜΕΚΟ.
Σ’ ότι αφορά την ραχοκοκαλιά των κύριων μονάδων, δηλαδή τις φρεγάτες της δεκαετίας του 1980τύπου Standard από την Ολλανδία, ορισμένες θα μείνουν και έως το τέλος αυτής της δεκαετίας. Κάποιες θα δέσουν για πάντα, ωστόσο το Πολεμικό Ναυτικό θα εκμεταλλευτεί οτιδήποτε λειτουργικό υπάρχει. Και σε αυτό το σημείο έρχεται ο Ολλανδικός συνδυασμός παλαιότερων και νεότερων που μπορούν για περίπου μια δεκαπενταετία να δώσουν τη δύναμη που χρειάζεται το ναυτικό.
Οι «Μ» ως back up στον στόλο
Το Πολεμικό Ναυτικό ουδέποτε απώλεσε το ενδιαφέρον του για τις εγγυημένες φρεγάτες της Ολλανδίας που έχουν αποδείξει την αξία τους περισσότερα από σαράντα χρόνια στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό.
Βέβαια η ψήφος εμπιστοσύνης στις καινούριες Γαλλικές φρεγάτες και η επικύρωση αυτής της προτίμησης του ΠΝ από την κυβέρνηση, ήρθε για να λύσει με τον καλύτερο τρόπο το μέγα θέμα της άμυνας περιοχής που ήταν μια πάγια απαίτηση του ναυτικού ώστε να είναι ιδιαίτερα ισχυρό στην ανοιχτή θάλασσα της Μεσογείου. Αλλά με τις Belh@ra το ναυτικό έχει ένα «πολυεργαλείο» που βλέπει πλέον έως και 500 χλμ μακριά από την φρεγάτα ενώ εξουδετερώνει από τα 120 χλμ όποιον εναέριο στόχο πλησιάσει. Όμως το «Γαλλικό πελώριο κύμα» έχει τεράστιες ικανότητες και στον ανθυποβρυχιακό πόλεμο και όχι μόνο.
Το γεγονός ότι η απάντηση των Ολλανδών προς το Ναυτικό Επιτελείο, ότι οι φρεγάτες M αποδεσμεύονται το 2025-2026 δεν σημαίνει ότι πάγωσε τις Ελληνικές προθέσεις.
Ως συνέχεια των φρεγατών S οι νεότερες Μ, θεωρούν στο Πολεμικό Ναυτικό ότι θα μπορούσαν με μεγάλη άνεση να είναι η διάδοχη κατάσταση των φρεγατών που έχουν συμπληρώσει περισσότερα από σαράντα τρία χρόνια επιχειρησιακής ζωής.
Οι Επιτελείς του Πολεμικού Ναυτικού εξηγούν επιπλέον ότι ο αριθμός δέκα των φρεγατών συμβαδίζουν με την απαραίτητη απόκτηση και των κορβετών, ως νέο πολεμικό πλοίο στον στόλο που με αυτό θα λυθούν πολλά προβλήματα μέσα στο Αιγαίο και προβλέπονται στη Νέα Δομή Δυνάμεων.
Ψήφος εμπιστοσύνης στο ΠΝ
Η κυβέρνηση με την απόφαση που ανακοινώθηκε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη για την απόκτηση των φρεγατών Blh@ra, έδειξε με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο ότι εμπιστεύεται απόλυτα το Ναυτικό Επιτελείο και τις αποφάσεις για τις επιχειρησιακές απαιτήσεις που παρουσίασε ο Ναύαρχος Στυλιανός Πετράκης στον πρωθυπουργό.
Παράλληλα οι Ναύαρχοι όπως εξηγούν κύκλοι του υπουργείου και του Επιτελείου σε καμία περίπτωση δεν θέλουν να συνδέσουν το όνομά τους με μια τυχόν αποτυχία που αφορά το μέλλον του στόλου, το οποίο παραμένει κρίσιμο και σημαντικό με τις προκλήσεις που καλείται ν’ αντιμετωπίσει.
Το γεγονός πως η επιλογή των συγκεκριμένων φρεγατών ήταν μια απόφαση που συγκέντρωσε την ευρεία αποδοχή- πολιτική και στρατιωτική (σ.σ. πλην ελαχίστων εξαιρέσεων που πόνταραν αλλού) αποδεικνύει ότι η πλειονότητα εμπιστεύεται τις αποφάσεις του επιχειρησιακού χρήστη ο οποίος ακόμη και με μεταχειρισμένα πλοία μπορεί για λίγα χρόνια ακόμα να κάνει πράξη αυτό το οποίο έχουν όλοι ορκιστεί να κάνουν, το οποίο δεν είναι άλλο από την υπεράσπιση των Εθνικών Κυριαρχικών Δικαιωμάτων.