 |
| Engin_Akyurt / pixabay |
Μην πάει το μυαλό σας σ’ αυτή την υπέροχη και ανεπανάληπτη ταινία του Mario Monicelli, «I soliti ignoti», που απόλαυσαν και πολλοί Έλληνες, με τον ελληνικό τίτλο «Ο κλέψας του κλέψαντος». Δεν πρόκειται για μια νέα ευχάριστη κωμωδία, αλλά για μια πραγματική απροσδόκητη τραγωδία, που βιώνουν σήμερα οι περισσότεροι Έλληνες πολίτες, που είναι και οι οικονομικώς ασθενέστεροι.
Είναι γνωστό και όχι μόνο στους Έλληνες, αλλά και στους Ευρωπαίους εταίρους μας, ότι η παντός είδους φοροκλοπή (φοροδιαφυγή, εισφοροδιαφυγή κ.τ.λ) ζει και βασιλεύει στη χώρα μας, παρ’ όλες τις επανειλημμένες παραινέσεις της τρόικας στην κυβέρνηση εκείνη, που υπέγραψε το πρώτο μνημόνιο, καθώς και στις άλλες, που την διαδέχτηκαν, να την πατάξουν χωρίς καμία καθυστέρηση. Είναι επίσης γνωστό ότι στην χώρα μας, η πλειονότητα των φορολογουμένων πολιτών είναι φοροφυγάδες, άλλοι μικρότεροι και άλλοι μεγαλύτεροι.
Μεγάλοι φοροφυγάδες δεν είναι ασφαλώς μόνον εκείνοι, που περιλαμβάνονται σ’ αυτή την περιβόητη λίστα Λαγκάρντ και οι 54000 πολίτες, που περιλαμβάνονται σε μιαν άλλη λίστα, αλλά και όλοι οι άλλοι που έχουν καταθέσεις και σε άλλες τράπεζες του εξωτερικού, της τάξεως εκατομμυρίων ευρώ, ενώ δηλώνουν συστηματικά εισοδήματα, που δεν απέχουν καθόλου από το όριο της φτώχειας. Μεγάλοι επίσης φοροφυγάδες είναι και αυτοί που έχουν τοποθετήσει τα ακίνητά τους, σ’ αυτές τις χιλιάδες ανθούσες επίπλαστες OFFSHORE εταιρείες.
Σε άλλη μια κατηγορία μεγάλων φοροφυγάδων, ανήκουν και εκείνοι οι καημένοι, που δεν έχουν καθόλου χρήματα σε τράπεζες του εξωτερικού, γιατί τα έχουν όλα επενδύσει σε ακίνητα, τα οποία έχουν αγοράσει στις πιο αριστοκρατικές περιοχές του Λονδίνου ή του Μανχάταν, ή άλλων μεγάλων πόλεων του εξωτερικού.
Υπάρχει όμως και μια άλλη κατηγορία φοροφυγάδων, κυρίως μικροεπαγγελματιών, οι οποίοι δεν έχουν καταθέσεις στο εξωτερικό, αλλά είναι ιδιοκτήτες μιας πολυτελούς έπαυλης μετά πισίνας, ή περισσοτέρων μικρότερων ακινήτων και δηλώνουν ετήσια εισοδήματα, που θα επαρκούσαν μόνο για την συντήρηση του Ι.Χ αυτοκινήτου τους. Όλοι αυτοί λοιπόν, κλέβουν συστηματικά το κράτος, αφού δεν πληρώνουν τους φόρους, που αναλογούν στο πραγματικό τους εισόδημα και εξακολουθούν να παραμένουν ατιμώρητοι.
Το κράτος όμως και πιο συγκεκριμένα, οι πολιτικοί μας ηγέτες, τα τελευταία χρόνια, που η χώρα μας κινδύνευσε και κινδυνεύει ακόμα να χρεοκοπήσει ,δεν έκαναν καμία προσπάθεια για να εισπράξουν όλους αυτούς τους διαφυγόντες φόρους, που είναι από 20 μέχρι και 30 ακόμη δισεκατομμύρια ευρώ, ετησίως, κατά τις εκτιμήσεις των πλέον ειδημόνων στον χώρο του ΣΔΟΕ. Ούτε κατάφεραν να εισπράξουν έστω και μερικά από τα 45 δισεκατομμύρια ευρώ , που οφείλουν στο κράτος αυτοί οι 4151 μεγαλοοφειλέτες, αλλά ούτε ακόμη τα 12,5 δισεκατομμύρια ευρώ, από τα επιδικασμένα ανείσπρακτα πρόστιμα.
Δεν μπόρεσαν άραγε, ή δεν θέλησαν ; Ας το κρίνει αυτό ο κάθε ένας Έλληνας σκεπτόμενος πολίτης . Προτίμησαν πάντως, τελείως αβασάνιστα, με ελαφρά την συνείδησή τους και χωρίς κανένα περί δικαίου αίσθημα, να επιβάλλουν αυτά τα άδικα και εξοντωτικά μέτρα, με αλλεπάλληλες υπεξαιρέσεις των αποδοχών των μισθωτών και των συνταξιούχων, για να αντισταθμίσουν τις απώλειες των κρατικών εσόδων, από την μη είσπραξη αυτών των φόρων, των οφειλών και των προστίμων.
Αυτά τα μέτρα και επί πλέον, με την εξασθένηση της αγοραστικής ικανότητας των εργαζομένων, προκάλεσαν αυτή τη δραματική οικονομική ύφεση, με συνέπεια να οδηγηθούν στην ανεργία μερικές ακόμη εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι. Αυτές λοιπόν, οι τρείς κοινωνικές ομάδες (μισθωτοί, συνταξιούχοι και άνεργοι), των πλέον ειλικρινών φορολογουμένων πολιτών, που αποτελούν το ένα τέταρτο τουλάχιστον του πληθυσμού της χώρας, είναι τα θύματα που η πολιτική εξουσία έχει καταδικάσει στον αργό θάνατο εξ ασιτίας.
Αν δεν είναι αυτή η αλήθεια και αν πιστεύουν ότι η εικόνα αυτή, είναι εικόνα μιας ευνομούμενης Πολιτείας, όπου εφαρμόζεται κοινωνική δικαιοσύνη, ας τολμήσουν να μας το πουν αυτοί οι σοφοί εγκέφαλοι του Υπουργείου Οικονομικών και ας παύσουν επιτέλους να χύνουν τα κροκοδείλια δάκρυα τους, κάθε φορά που μας επιβάλουν νέα χαράτσια στα ακίνητα και νέες περικοπές στις αποδοχές μας .
Αιμίλιος Κομίνης Διπλωματούχος ηλεκτρολόγος μηχανικός
Είναι γνωστό και όχι μόνο στους Έλληνες, αλλά και στους Ευρωπαίους εταίρους μας, ότι η παντός είδους φοροκλοπή (φοροδιαφυγή, εισφοροδιαφυγή κ.τ.λ) ζει και βασιλεύει στη χώρα μας, παρ’ όλες τις επανειλημμένες παραινέσεις της τρόικας στην κυβέρνηση εκείνη, που υπέγραψε το πρώτο μνημόνιο, καθώς και στις άλλες, που την διαδέχτηκαν, να την πατάξουν χωρίς καμία καθυστέρηση. Είναι επίσης γνωστό ότι στην χώρα μας, η πλειονότητα των φορολογουμένων πολιτών είναι φοροφυγάδες, άλλοι μικρότεροι και άλλοι μεγαλύτεροι.
Μεγάλοι φοροφυγάδες δεν είναι ασφαλώς μόνον εκείνοι, που περιλαμβάνονται σ’ αυτή την περιβόητη λίστα Λαγκάρντ και οι 54000 πολίτες, που περιλαμβάνονται σε μιαν άλλη λίστα, αλλά και όλοι οι άλλοι που έχουν καταθέσεις και σε άλλες τράπεζες του εξωτερικού, της τάξεως εκατομμυρίων ευρώ, ενώ δηλώνουν συστηματικά εισοδήματα, που δεν απέχουν καθόλου από το όριο της φτώχειας. Μεγάλοι επίσης φοροφυγάδες είναι και αυτοί που έχουν τοποθετήσει τα ακίνητά τους, σ’ αυτές τις χιλιάδες ανθούσες επίπλαστες OFFSHORE εταιρείες.
Σε άλλη μια κατηγορία μεγάλων φοροφυγάδων, ανήκουν και εκείνοι οι καημένοι, που δεν έχουν καθόλου χρήματα σε τράπεζες του εξωτερικού, γιατί τα έχουν όλα επενδύσει σε ακίνητα, τα οποία έχουν αγοράσει στις πιο αριστοκρατικές περιοχές του Λονδίνου ή του Μανχάταν, ή άλλων μεγάλων πόλεων του εξωτερικού.
Υπάρχει όμως και μια άλλη κατηγορία φοροφυγάδων, κυρίως μικροεπαγγελματιών, οι οποίοι δεν έχουν καταθέσεις στο εξωτερικό, αλλά είναι ιδιοκτήτες μιας πολυτελούς έπαυλης μετά πισίνας, ή περισσοτέρων μικρότερων ακινήτων και δηλώνουν ετήσια εισοδήματα, που θα επαρκούσαν μόνο για την συντήρηση του Ι.Χ αυτοκινήτου τους. Όλοι αυτοί λοιπόν, κλέβουν συστηματικά το κράτος, αφού δεν πληρώνουν τους φόρους, που αναλογούν στο πραγματικό τους εισόδημα και εξακολουθούν να παραμένουν ατιμώρητοι.
Το κράτος όμως και πιο συγκεκριμένα, οι πολιτικοί μας ηγέτες, τα τελευταία χρόνια, που η χώρα μας κινδύνευσε και κινδυνεύει ακόμα να χρεοκοπήσει ,δεν έκαναν καμία προσπάθεια για να εισπράξουν όλους αυτούς τους διαφυγόντες φόρους, που είναι από 20 μέχρι και 30 ακόμη δισεκατομμύρια ευρώ, ετησίως, κατά τις εκτιμήσεις των πλέον ειδημόνων στον χώρο του ΣΔΟΕ. Ούτε κατάφεραν να εισπράξουν έστω και μερικά από τα 45 δισεκατομμύρια ευρώ , που οφείλουν στο κράτος αυτοί οι 4151 μεγαλοοφειλέτες, αλλά ούτε ακόμη τα 12,5 δισεκατομμύρια ευρώ, από τα επιδικασμένα ανείσπρακτα πρόστιμα.
Δεν μπόρεσαν άραγε, ή δεν θέλησαν ; Ας το κρίνει αυτό ο κάθε ένας Έλληνας σκεπτόμενος πολίτης . Προτίμησαν πάντως, τελείως αβασάνιστα, με ελαφρά την συνείδησή τους και χωρίς κανένα περί δικαίου αίσθημα, να επιβάλλουν αυτά τα άδικα και εξοντωτικά μέτρα, με αλλεπάλληλες υπεξαιρέσεις των αποδοχών των μισθωτών και των συνταξιούχων, για να αντισταθμίσουν τις απώλειες των κρατικών εσόδων, από την μη είσπραξη αυτών των φόρων, των οφειλών και των προστίμων.
Αυτά τα μέτρα και επί πλέον, με την εξασθένηση της αγοραστικής ικανότητας των εργαζομένων, προκάλεσαν αυτή τη δραματική οικονομική ύφεση, με συνέπεια να οδηγηθούν στην ανεργία μερικές ακόμη εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι. Αυτές λοιπόν, οι τρείς κοινωνικές ομάδες (μισθωτοί, συνταξιούχοι και άνεργοι), των πλέον ειλικρινών φορολογουμένων πολιτών, που αποτελούν το ένα τέταρτο τουλάχιστον του πληθυσμού της χώρας, είναι τα θύματα που η πολιτική εξουσία έχει καταδικάσει στον αργό θάνατο εξ ασιτίας.
Αν δεν είναι αυτή η αλήθεια και αν πιστεύουν ότι η εικόνα αυτή, είναι εικόνα μιας ευνομούμενης Πολιτείας, όπου εφαρμόζεται κοινωνική δικαιοσύνη, ας τολμήσουν να μας το πουν αυτοί οι σοφοί εγκέφαλοι του Υπουργείου Οικονομικών και ας παύσουν επιτέλους να χύνουν τα κροκοδείλια δάκρυα τους, κάθε φορά που μας επιβάλουν νέα χαράτσια στα ακίνητα και νέες περικοπές στις αποδοχές μας .
Αιμίλιος Κομίνης Διπλωματούχος ηλεκτρολόγος μηχανικός