Μετάφραση Μιχαήλ Στυλιανού
Η σύσταση αρκετών Γάλλων πολιτικών να αποσυρθεί η χώρα [Γαλλία] από το ΝΑΤΟ δεν είναι κενή λέξη. Κερδίζει όλο και περισσότερους υποστηρικτές που δεν συμφωνούν με τις ενέργειες των Ηνωμένων Πολιτειών και θέλουν να ανακτήσουν την ανεξαρτησία της Γαλλίας.
Η Le Figaro γράφει σχετικά με αυτό με τίτλο: «Πρέπει η Γαλλία να εγκαταλείψει την ολοκληρωμένη διοίκηση του ΝΑΤΟ;» Εάν, μια τέτοια εφημερίδα που έχει τόση σημασία στον χώρο των γαλλικών μέσων ενημέρωσης, το μήνυμα είναι ότι αυτή τη στιγμή κάτι το ισχυρό συμβαίνει στη χώρα έναντι του ΝΑΤΟ.
Σήμερα, παρά το γεγονός ότι το αίτημα για έξοδο από το ΝΑΤΟ, όπως επισημαίνει η Figaro, διατυπώνεται κυρίως από ηγέτες όλων των παρατάξεων, «από τον Ζαν Λουκ Μελανσόν έως τη Mαρίν Λεπέν, μέχρι και τον Eρίκ Ζεμούρ», η γαλλική εφημερίδα σημειώνει ότι «η αποχώρηση από το ΝΑΤΟ κερδίζει νέους οπαδούς απέναντι στη στάση των Ηνωμένων Πολιτειών. Όλα αυτά τα πολιτικά πρόσωπα και μέσα ενημέρωσης, που αναφέρθηκαν παραπάνω, συμφωνούν για την αναποτελεσματικότητα της Ατλαντικής Συμμαχίας, τονίζει η Φιγκαρό, η οποία σημειώνει ότι «αξίζει να θυμηθούμε τα λόγια του προέδρου, Εμανουέλ Μακρόν, τον Οκτώβριο του 2019, σύμφωνα με τα οποία «το ΝΑΤΟ βρίσκεται σε κατάσταση εγκεφαλικού θανάτου», χωρίς να ξεχνάμε «το πρόσφατο φιάσκο με την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν και την ταπείνωση της Γαλλίας σε σχέση με την ακύρωση της σύμβασης αγοράς των υποβρυχίων από την Αυστραλία υπό την πίεση των ΗΠΑ [η οποία] απλώς επιδείνωσε την κατάσταση ».
Τον Απρίλιο του 2020, το Παρίσι επέλεξε τον Hubert Védrine για να εξετάσει το μέλλον του ΝΑΤΟ. Όπως έγραψε η Le Monde, ο Βεντρίν δεν είναι «φημισμένος ως μαχητικός Ατλαντιστής». Ο Hubert Védrine δήλωσε: «Ήμουν σε θέση να επιβεβαιώσω ότι οι γαλλικές ιδέες απομονώθηκαν εντός της Ατλαντικής Συμμαχίας».
Ήδη στην έκθεσή του το 2012 για το ΝΑΤΟ, έκανε «μια μάλλον μετρία αξιολόγηση της συμβολής της επανένταξής μας στη στρατιωτική διοίκηση του ΝΑΤΟ». Εξήγησε ότι «πρέπει να είμαστε πολύ πιο δυναμικοί, επιθετικοί και μαχητικοί εντός της Ατλαντικής Συμμαχίας», «πρέπει να αναμένουμε περισσότερα και να αναλάβουμε την λειτουργία της Συμμαχίας».
Το κύριο συμπέρασμα της έκθεσής του για το 2020 είναι ότι η έξοδος από την ολοκληρωμένη διοίκηση δεν αποτελεί επιλογή και ότι η Γαλλία πρέπει αντ' αυτού να προσπαθήσει να ανακτήσει την πλήρη θέση της εντός της Συμμαχίας. Στην έκθεση για το ΝΑΤΟ, προκύπτει η επιθυμία να έχουμε «την ενίσχυση του κοινού διατλαντικού οράματος, το οποίο βασίζεται σε αξίες και αρχές, και της συνεργασίας ΝΑΤΟ-ΕΕ. ».
Ωστόσο, η έκθεση αναφέρει ότι «η έκταση της δυσπιστίας που έχει σταδιακά κυριαρχήσει στον διατλαντικό δεσμό κατά την τελευταία τετραετία διαπιστώθηκε και πάλι στα τέλη του 2020 από μια δημοσκόπηση που διεξήχθη εξ ονόματος της δεξαμενής σκέψης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων (ECFR): «Η πλειονότητα των πολιτών που ερωτήθηκαν ελπίζουν να μειώσουν την εξάρτησή τους από τις Ηνωμένες Πολιτείες, Η διατλαντική σχέση θεωρείται τώρα λιγότερο προσαρμοσμένη στις προκλήσεις της στιγμής και η αξιοπιστία των Ηνωμένων Πολιτειών είναι αμφισβητήσιμη. Μόλις το 10% των ερωτηθέντων πιστεύει τώρα ότι οι ΗΠΑ θα προστατεύσουν την ήπειρο σε περίπτωση σύγκρουσης. Αντίθετα, το 67% πιστεύει ότι η χώρα τους δεν μπορεί να υπολογίζει στη στήριξη της Ουάσινγκτον σε περίπτωση μεγάλης κρίσης».
Τον Νοέμβριο του 2020 οι,( Υπουργοί Εξωτερικών Γερμανίας και Γαλλίας) Heiko Maas και ο ομόλογός του Jean-Yves Le Drian δήλωσαν: «Η Ευρώπη και η Αμερική πρέπει να εφεύρουν από κοινού μια νέα διατλαντική συμφωνία».
Το 2013, ο Hubert Védrine είχε λάβει επιστολή από τον Régis Debray με την σύσταση να αποχωρήσει η Γαλλία από το ΝΑΤΟ, όπως υπενθύμισε η Monde diplomatique τον Οκτώβριο του 2021. «Η ηγεσία του Νικολά Σαρκοζί (πρόεδρος από το 2007 έως το 2012) στη διεθνή σκηνή είχε καταστήσει τη Γαλλία σεβαστό εταίρο. Αλλά οι διάδοχοί του έχουν αποδυναμώσει τη Γαλλία και την επιρροή της, και δεν μας σέβονται πλέον».
Ο Eric Ciotti, βουλευτής της Alpes-Maritimes, δημοσίευσε στο Twitter στις 23 Σεπτεμβρίου 2021: «Ζητώ από τη Γαλλία να αποσυρθεί από την ολοκληρωμένη διοίκηση του ΝΑΤΟ. Ο εχθρός μας δεν είναι η Ρωσία. Ο Ψυχρός Πόλεμος δεν είναι πλέον απαραίτητος. Πρέπει να ανακτήσουμε ισχυρούς δεσμούς με τη Ρωσία, με την οποία μοιραζόμαστε χριστιανικές ρίζες και ιστορία».
Πιο αναλυτικά, ο Έρικ Σιοτί δήλωσε στο τηλεοπτικό δίκτυο TV5 Monde: «Σήμερα, αυτή η Συμμαχία [του ΝΑΤΟ] είναι παράδοξη. Υπάρχει η Τουρκία, η οποία από πολλές απόψεις μας απειλεί με άνοδο του ισλαμισμού. Και εξακολουθεί να θεωρείται ότι ο εχθρός μας είναι η Ρωσία. Αυτός ο πόλεμος συνεχίζεται σε μια περίοδο που έχει τελειώσει με την πρώην Σοβιετική Ένωση. [Αυτό] πρέπει να αλλάξει. Μπορούμε να έχουμε νέες συνεργασίες με τη Ρωσία. Η Ρωσία πολέμησε τον ισλαμισμό, ειδικά στη Μέση Ανατολή. Έχουμε τις ίδιες ρίζες. Ας σταματήσουμε να κάνουμε λάθος αντίπαλο και να ξαναχτίσουμε μια ισχυρή Γαλλία σε κυρίαρχο επίπεδο, σε στρατιωτικό επίπεδο.».
Σύμφωνα με τον Έρικ Σιοτί, η επέμβαση στο Μαλί απέδειξε ότι η Γαλλία ήταν μόνη της, παρά τις συμμαχίες, και η ήττα στο Αφγανιστάν απέδειξε ότι το ΝΑΤΟ είναι ξεπερασμένο. Όσον αφορά το ζήτημα της παρουσίας της Γαλλίας στο Μαλί, ο ίδιος, χωρίς να αναφέρει το βάρος ή τον ρόλο των Ηνωμένων Πολιτειών, πράγμα που σημαίνει ότι η Γαλλία ήταν μόνη της σε αυτόν τον τομέα, θεώρησε ότι «πρέπει να τεθεί το ζήτημα της παρουσίας μας. Είμαστε εδώ για να καταπολεμήσουμε την τρομοκρατία, να αποφύγουμε το σχηματισμό ενός νέου Ισλαμικού κράτους» και «θα πρέπει να αναδιαμορφώσουμε τη θέση μας σε αυτόν τον τομέα». Ωστόσο, με την ταχεία αποχώρηση των Ηνωμένων Πολιτειών από το Αφγανιστάν, ο βουλευτής της Alpes-Maritimes έγραψε: «Η πανωλεθρία στο αφγανικό απέδειξε ότι το ΝΑΤΟ ήταν ξεπερασμένο. Η εποχή της αμερικανικής υπεροχής έφτασε στο τέλος της, είναι μια πραγματικότητα στην οποία η διπλωματία μας πρέπει να προσαρμοστεί βρίσκοντας μια μοναδική φωνή στη συναυλία των εθνών, σε ένα Ντεγκωλλικό όραμα.»
Αντίθετα, ο πρώην υπουργός Άμυνας της Γαλλίας Ερβέ Μορίν (από τις 18 Μαΐου 2007 έως τις 13 Νοεμβρίου 2010) είναι πεπεισμένος ότι η παρουσία της χώρας στην κοινή διοίκηση του ΝΑΤΟ δεν εμποδίζει σε καμία περίπτωση την ανεξαρτησία της. Εξήγησε ότι «το ΝΑΤΟ πρέπει να εξελιχθεί σε βάθος», «αλλά, δυστυχώς, το να το καταδικάσουμε όπως έκανε ο Εμανουέλ Μακρόν είναι λάθος, καθώς η Ευρώπη της ολοκληρωμένης άμυνας δεν επιζητείται από κανέναν εκτός από τη Γαλλία».
Όπως επισημαίνει η Le Figaro,για 43 χρόνια (από το 1966 έως το 2009) η Γαλλία δεν ήταν μέλος της κοινής διοίκησης του ΝΑΤΟ, παραμένοντας μέλος της Ατλαντικής Συμμαχίας. Η απόφαση να αποσυρθεί ελήφθη από τον στρατηγό ντε Γκωλ, ο οποίος αντιτάχθηκε κυρίως στον έλεγχο της πυρηνικής αποτροπής της Γαλλίας από τις ΗΠΑ. Και η Γαλλία οφείλει την επιστροφή της στο ΝΑΤΟ στον Πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί. Δεδομένου ότι η Γαλλία συμμετέχει σε όλες τις στρατιωτικές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ από το 1995, ο Σαρκοζί έκρινε απαραίτητο να είναι παρών σε όργανα λήψης αποφάσεων.
Σε συνέντευξή του στο BFMTV στις 5 Οκτωβρίου, ο Τζον Κέρι δήλωσε για την απώλεια του συμβολαίου με την Αυστραλία: «Έχουμε μια σχέση με τη Γαλλία που είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτό το γεγονός». Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών αντικρούει τον όρο «προδοσία», προτιμώντας να την αποκαλέσει «έλλειψη επικοινωνίας» μεταξύ των δυο χωρών. Προσπάθησε να διαβεβαιώσει ότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν «είναι πλήρως αφοσιωμένος στην ιδέα βελτίωσης των αμερικανο-γαλλικών σχέσεων και ενεργεί προς αυτή την κατεύθυνση». Το αν τα λόγια των Ηνωμένων Πολιτειών δεν είναι παρά μια διπλωματική φρασεολογία σε περιτύλιγμα της περιφρόνησής τους προς τη Γαλλία, αυτό θα φανεί γρήγορα κατά τη διάρκεια του προγράμματος συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη το 2022, αλλά και κατά τη διάρκεια της γαλλικής προεδρίας της ΕΕ από τον Ιανουάριο του 2022.