 |
| Kevinsphotos / pixabay |
Η Ιερακοθηρία είναι πανάρχαιη τέχνη, αναγνωρισμένη από την UNESCO ως άυλη Παγκόσμια Πολιτιστική Κληρονομιά. Τους όρους άσκησής της έχει προβλέψει νομοθετικά το ελληνικό κράτος από τη σύστασή του σε όλους τους δασικούς κώδικες, που έχουν εκδοθεί και επανέρχεται σήμερα μετά από δεκαετίες διακοπής της.
Κύριος σκοπός της θήρας με γεράκια είναι η διαχείριση των πληθυσμών συγκεκριμένων ειδών της πανίδας σε αγροτικές, δασικές, αστικές και βιομηχανικές περιοχές για την αντιμετώπιση ζημιών, που προκαλούνται από την κατά τόπους συγκέντρωση υπερπληθυσμών ζώων.
Συγκεκριμένα, οι θηρευτικοί ιέρακες, αρπακτικά πτηνά που έχουν γεννηθεί και εκτραφεί αποκλειστικά σε εκτροφεία, προτάσσονται ως φυσικοί θηρευτές στη δράση απομάκρυνσης πληθυσμού πτηνών που απειλούν την αγροτική παραγωγή, την ασφάλεια πτήσεων σε αεροδρόμια και άλλες σημαντικές ανθρωπογενείς δραστηριότητες, σύμφωνα με την Κοινοτική Οδηγία 2009/147/ΕΚ.
Πριν την έκδοσή της προηγήθηκε εκτενής διαβούλευση με περιβαλλοντικούς και μη εμπλεκόμενους φορείς, ώστε η παρουσία θηρευτικών ιεράκων στο φυσικό ή ανθρωπογενές περιβάλλον να είναι ελεγχόμενη και συμβατή με το γενικότερο πλαίσιο διατήρησης και προστασίας της άγριας πανίδας.
Για την ιερακοτροφία και την ιερακοθηρία απαιτείται η χορήγηση σχετικής άδειας μετά από ειδική θεωρητική και πρακτική εκπαίδευση που θα γίνεται με την εποπτεία των αρμόδιων δασικών υπηρεσιών, την καταβολή σχετικών τελών και την περαιτέρω αξιολόγηση για την αναβάθμιση της άδειας χειριστή.
Ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιώργος Αμυράς δήλωσε: «Με το έργο τους οι γερακάρηδες βοηθούν στην απομάκρυνση ζώων από περιοχές όπου ο υπερπληθυσμός δημιουργεί προβλήματα στην αγροτική παραγωγή και σε ανθρώπινες δραστηριότητες. Το ΥΠΕΝ, αναλαμβάνει να τηρεί ειδικό μητρώο, στο οποίο θα καταγράφονται επίσημα τόσο οι πιστοποιημένοι χειριστές όσο και τα θηρευτικά πτηνά, που θα έχουν στην κατοχή τους και θα χρησιμοποιούν».