Του Παναγιώτη Αποστόλου
Πολιτικού αναλυτή – αρθρογράφου
«Ο Εμανουέλ Μακρόν Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, ήταν ο πρώτος ξένος ηγέτης που αποδέχτηκε το αίτημα του Έλληνα Πρωθυπουργού για συμμετοχή στις επετειακές εκδηλώσεις στην Αθήνα για τα 200 χρόνια από την ελληνική Επανάσταση του 1821 κατά των Οθωμανών. Ξεπερνώντας και το πρόβλημα της Συνόδου Κορυφής των μελών – κρατών της ΕΕ την ίδια ημέρα, δηλαδή στις 25 Μαρτίου 2021.
Ωστόσο ξαφνικά ο Πρόεδρος Μακρόν, λίγες ημέρες πριν από την 25η Μαρτίου ανακοινώνει, πως δεν θα έλθει στην Αθήνα με τη σύζυγό του Μπριζίτ, λόγω της επιδείνωσης της κατάστασης με τον κορωνοϊό στη Γαλλία και την επιβολή αυστηρού lockdown για έναν μήνα στο Παρίσι και άλλες 16 περιοχές της Γαλλίας.
Αυτή η απόφαση του Γάλλου Προέδρου δεν μπορούσε παρά να γεννήσει πολλά ερωτηματικά, αφού στην συνέχεια δηλώθηκε ότι θα τον εκπροσωπήσει στην Αθήνα, όχι ο Πρωθυπουργός Ζαν Καστέξ, όχι ο ΥΠΕΞ Ζαν Ιβ Λεντριάν, αλλά η Υπουργός Εθνικής Αμύνης Φλοράνς Παρλί, η οποία διαχειρίζεται με τον Έλληνα ΥΠΕΘΑ Νίκο Παναγιωτόπουλο τη στρατιωτική συνεργασία των δυο χωρών.
Αλλά ποια ήταν η πραγματική αιτία της μη ελεύσεως του Γάλλου Προέδρου και η εκπροσώπησή του από την ΥΠΕΘΑ Φλοράνς Παρλί;
Σε αυτά τα ερωτήματα μας απάντησε υψηλή, αξιοσέβαστη και έγκυρη πηγή μας, και από τη στιγμή που δεν μπορούμε να διασταυρώσουμε τα όσα θα ακολουθήσουν παρακάτω στο κείμενό μου, κρατούμε τις απαραίτητες αποστάσεις, αναμένοντας τον χρόνο για να δικαιώσει την πηγή μας ή όχι:
“Ο Εμανουέλ Μακρόν είχε ζητήσει στις 17 Ιουλίου 2020 από τον Έλληνα Πρωθυπουργό την παραχώρηση παραθαλάσσιας εκτάσεως στη νήσο Λέρο, προκειμένου να δημιουργηθεί ναυτική γαλλική βάση για το γαλλικό Πολεμικό Ναυτικό.
Σε αυτήν την πρόταση επανήλθε ο Γάλλος Πρόεδρος μετά την θετική απάντησή του για την συμμετοχή του στις επετειακές εορταστικές εκδηλώσεις της 25ης Μαρτίου 2021 στην Αθήνα.
Ωστόσο η απάντηση του Έλληνα Πρωθυπουργού ήταν αρνητική, που ενδεχομένως να υπαγορεύτηκε από την Γερμανίδα Καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ μετά από πιέσεις του Τούρκου Προέδρου Ρ. Τ. Ερντογάν, ο οποίος τρέμει την Γαλλία και δεν θέλει με τίποτε ναυτική γαλλική βάση σε νησί των Δωδεκανήσων.
Γερμανική αντίδραση που δεν παρατηρήθηκε όταν τον Απρίλιο του 2018 η τότε ελληνική κυβέρνηση συζητούσε για δημιουργία αμερικανικών βάσεων σε Σύρο και Κάλυμνο. Όταν το τότε ΥΠΕΘΑ είχε αποταθεί στην αμερικανική πρεσβεία προκειμένου να γίνει στην Κάλυμνο βάση προσγείωσης και ανεφοδιασμού συμμαχικών (Νατοϊκών) ελικοπτέρων”».
Έτσι όπως διαπιστώνετε η πηγή μου επιβεβαιώθηκε και ακολούθως όλα τα Μέσα, ακόμη και Συστημικά αναπαρήγαγαν την είδηση για την επιθυμία της Γαλλίας ώστε να δημιουργήσει ναυτική βάση στη Λέρο.
Χωρίς ωστόσο να δηλώνουν την πρωτογενή πηγή της είδησης.
Από το 2018 οι Γάλλοι ήθελαν ναυτική βάση στη Λέρο…
Ωστόσο σήμερα, η ίδια αξιόπιστη πηγή μου, μετά και την οριστική συμφωνία με τη Γαλλία για την αγορά των φρεγατών της προς ενίσχυση του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, μετά και την συμφωνία για την αγορά μαχητικών γαλλικών αεροσκαφών, μας εκμυστηρεύεται τα παρακάτω:
«Το 2018 η φίλη και σύμμαχος Γαλλία, ζήτησε από την Ελλάδα μια ναυτική βάση στη νήσο Λέρο και ως αντάλλαγμα θα ενεργοποιούσε την ρήτρα αμυντικής συνδρομής υπέρ της Ελλάδος, σε περίπτωση Τουρκικής εισβολής στην περιοχή των Δωδεκανήσων (παιζόταν ως επικρατέστερη η περιοχή ανάμεσα σε Ικαρία, Καστελόριζο και Κάσο).
Σε αυτό το αίτημα της Γαλλίας, στρατηγικού συμφέροντος για την Ελλάδα, παρενέβη άκομψα, βίαια και ωμά η Γερμανία και πιο συγκεκριμένα η Καγκελάριός της Άνγκελα Μέρκελ, η οποία αξίωσε να απορριφθεί το γαλλικό αίτημα και στον ίδιο χώρο να κατασκευαστεί “κέντρο φιλοξενίας” παράνομων μεταναστών, παρ΄ όλο που υπήρχε τέτοια δομή σε άλλο σημείο της Λέρου.
Κοντολογίς, η ως άνω κίνηση των Γερμανών, σκοπό είχε να ακυρώσει το αίτημα της Γαλλίας στα Δωδεκάνησα και να εξαλείψει την γαλλική στρατιωτική παρουσία, σε αυτήν την νευραλγικής και στρατηγικής σημασίας για τα παγκόσμια τεκταινόμενα περιοχή.
Εχέγγυο προστασίας μας η Γάλλο-Ελληνική στρατιωτική συνεργασία…
Στην ίδια περιοχή τη διετία 2013-2014 οι Αμερικανοί ζήτησαν από την Ελλάδα τις νήσους Ικαρία, Κω και Κάρπαθο, για να τις μετατρέψουν σε αεροναυτικές και αστροδιαστατικές βάσεις (λόγω της υπάρξεως αστρικών και αλλοδιαστατικών πυλών στις εν λόγω νήσους), δίχως όμως να δώσουν ούτε ένα σεντ και φυσικά δίχως να εγγυηθούν ένα σοβαρό αντάλλαγμα στην Ελλάδα.
Η ελληνική άρνηση έφερε την πλημμυρίδα παράνομων μεταναστών στα νησιά του Αιγαίου μας, με την τραγική συμφωνία Γερμανίας – Τουρκίας το 2016.
Αφού λοιπόν, οι νήσοι Μυτιλήνη, Χίος, Λέρος και Κως υπέφεραν και υποφέρουν τα πάνδεινα από την μεθοδευμένη ανθελληνική δράση Αμερικανών, Γερμανών και Τούρκων σε αυτές, είχαν το θράσος οι Αμερικανοί να επανέλθουν το 2018 με νέα προσβλητική για την Ελλάδα πρόταση, δίνοντάς μας “καθρεφτάκια και χάντρες”, για να μετατρέψουν την Κάλυμνο, την Τέλενδο, και την Ψέριμο σε βάσεις ελικοπτέρων και έτσι να υφαρπάξουν τις πολυτιμότατες ποσότητες οσμίου που υπάρχουν σε αυτά τα νησιά.
Στο σημείο αυτό, ας αναλογισθούμε γιατί έγινε κινητοποίηση Ελληνικών Ένοπλων Δυνάμεων τον Μάρτιο του 2018 από την Κω στην Κάλυμνο. Και βέβαια, γιατί το 2019 οι Τούρκοι δήλωσαν ότι περιμετρικά της Κω, έχουν αυτοί την κυριότητα “στην έρευνα και τη διάσωση” περιμετρικά της νήσου Κω.
Από τον Οκτώβριο του 2019 μέχρι και τον Αύγουστο του 2021, Τουρκία και Ελλάδα, κατόπιν των τουρκικών επιθετικών – προκλητικών κινήσεων, έφτασαν πολύ κοντά σε πολεμική σύρραξη, που αποφεύχθηκε κυρίως λόγω της στρατιωτικής ενίσχυσης των ΕΔ μας και της αποφασιστικότητας που επέδειξαν αυτές.
Εδώ θα τολμήσω να πω, πως ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, πρώην Πρωθυπουργός της Νορβηγίας Γενς Στόλτενμπεργκ, Αμερικανόφιλος και Γερμανόφιλος πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα από την ελληνική κυβέρνηση. Όπως επίσης η πολιτική περπατησιά των ΗΠΑ, Γερμανίας, Ιταλίας, Ηνωμένου Βασιλείου, Ολλανδίας και Νορβηγίας, που εποφθαλμιούν τον υποθαλάσσιο πλούτο των Δωδεκανήσων, αλλά και της Κρήτης, όπως και της Κύπρου.
Έτσι η νέα αναβαθμισμένη στρατηγική συνεργασία Γαλλίας – Ελλάδος αποτελεί το καλύτερο εχέγγυο προστασίας των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων».
Χάνεται το Καστελόριζο μάνα μου…
Τυχαία η αναγγελία του πρώτου Μνημονίου από τον (τότε) Πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου στο Καστελόριζο στις 23 Απριλίου 2010;
Το είχα γράψει κατά το παρελθόν πολλές φορές, πως με το πολιτικό τέλος της Άνγκελα Μέρκελ στη Γερμανία, τελειώνει και η ηγεμονική γερμανική κυριαρχία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αναγγέλλοντας πως η μετά Μέρκελ εποχή θα σημάνει την ανάδειξη της Γαλλίας ως ηγέτιδας δύναμης στην ΕΕ. Κάτι που σήμερα φαντάζει χρονικά ακόμη πιο κοντά.
Έτσι δεν θεωρώ τυχαία την χρονική στιγμή που πραγματοποιήθηκε η προ ημερών στρατιωτική συμφωνία με τη Γαλλία και η οποία επιτεύχθηκε με το πολιτικό τέλος της Άνγκελα Μέρκελ.
Ωστόσο στο σημείο αυτό έχουμε το εξής οξύμωρο.
Αφού λίγες ώρες πριν από την επίτευξη της Γάλλο-Ελληνικής στρατιωτικής συμφωνίας με την παράδοση στις ΕΔ της Πατρίδος μας τριών φρεγατών και τριών κορβετών από την Γαλλία, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης σε συνέντευξη που παραχώρησε στο κρατικό κανάλι της ΕΡΤ, μίλησε για μεγάλες ελληνοτουρκικές διαφορές, οι οποίες μπορούν να επιλυθούν “με αμοιβαίες υποχωρήσεις”.
Θα ρωτήσουμε λοιπόν τον Πρωθυπουργό:
Αν κάνουμε αμοιβαίες υποχωρήσεις με την Τουρκία, γιατί εξοπλιζόμαστε με στρατιωτικό υλικό (αεροπλάνα, φρεγάτες, κορβέτες κλπ.), επιβαρύνοντας τον κρατικό προϋπολογισμό, τον οποίο θα πληρώσει ο ελληνικός λαός; Αυτόν τον στρατιωτικό εξοπλισμό δεν θα τον χρησιμοποιήσουμε υπέρ βωμών και εστιών κατά της Τουρκίας που επιβουλεύεται κυριαρχικά μας δικαιώματα, κατοχυρωμένα από Διεθνείς Συμβάσεις και Συμφωνίες;
Ας μας απαντήσει ο Πρωθυπουργός, αν χρωστάμε κάτι στην Τουρκία κι αν ναι, εμείς θα διεκδικήσουμε τα παράλια της Μικράς Ασίας, την Κωνσταντινούπολη, την Ίμβρο και την Τένεδο;
Πρέπει να μας απαντήσει ο κ. Μητσοτάκης, αν μέσα στις αμοιβαίες υποχωρήσεις εντάσσεται και το Καστελόριζο. Διακαή κρυφό και φανερό πόθο του Ρ. Τ. Ερντογάν.
Αν σε αυτές τις αμοιβαίες υποχωρήσεις εντάσσεται και η μη αύξηση των 6 ν.μ. στα 12 ν.μ. στο Αιγαίο μας, που διακαώς επιθυμεί ο πρωτεργάτης της Γάλλο-Ελληνικής στρατιωτικής συμφωνίας ΥΠΕΞ μας Νίκος Δένδιας (ο άλλος είναι ο ΥΠΕΘΑ Νίκος Παναγιωτόπουλος).
Ας θυμηθούμε όμως τι έγραψα σε δυο προηγούμενα άρθρα μου:
«Ας κρατήσετε αυτό που σας είπα την περασμένη Κυριακή, πως το ταξίδι του Πρωθυπουργού στις ΗΠΑ στα τέλη Αυγούστου, δεν είχε να κάνει μόνο με την εγγραφή της κόρης του Κυριάκου Μητσοτάκη σε εκεί Πανεπιστήμιο.
Οι πληροφορίες μου λέγουν, ότι εκεί συζήτησε με εκπρόσωπο του Προέδρου Τζο Μπάιντεν, πως επιθυμία των Αμερικανικών είναι μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου να έλθουν στη Βουλή για κύρωση οι 3 Εφαρμοστικοί νόμοι, ή πρωτόκολλα συμφωνιών, ή Μνημόνια συνεργασίας Ελλάδος – Σκοπίων, παρά τις αντιρρήσεις Καραμανλή – Σαμαρά.
Μια κύρωση που θα νομιμοποιεί de jure την ενδοτική “Συμφωνία των Πρεσπών”.
Όμως, μου πρόσθεσε η πηγή μου, πως στο τραπέζι της συζητήσεως ζητήθηκε από τον Έλληνα Πρωθυπουργό να “τελειώνει” με το Καστελόριζο. Είναι αλήθεια αυτό; Τι ακριβώς να υποδηλώνει;
Απάντηση δεν πήραμε, αλλά έχουμε την υπομονή να περιμένουμε.
Παραμένει ανεξήγητη η συνάντηση Μητσοτάκη – Κοτς…
Όπως δεν πήραμε ποτέ απάντηση από τον Πρωθυπουργό, όταν σε παλαιότερο άρθρο μου είχα αναφερθεί στις σχέσεις του με τον Ραχμί Κοτς. Δείτε παρακάτω τι ακριβώς έγραφα σε αυτό το άρθρο μου στις 15 Σεπτεμβρίου 2018:
«Το “Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων” (Council on foreign relations) των ΗΠΑ, αποτελεί σημαντικότατο φορέα χάραξης της αμερικανικής και διεθνούς πολιτικής με μεγάλη επιρροή στην αμερικανική κυβέρνηση, καθώς και σε ισχυρούς χρηματοοικονομικούς κύκλους των ΗΠΑ.
Ιδρύθηκε από ορισμένους εκ των πλουσιότερων ανθρώπων του κόσμου με εξαιρετική μόρφωση και υψηλό επίπεδο νοημοσύνης.
Πρόεδρος του Συμβουλίου είναι ο Αμερικανό–Εβραίος πολυεκατομμυριούχος Ντέιβιντ Ροκφέλερ, ενώ στα μέλη συγκαταλέγονται και οι Τζορτζ Σόρος, Σάιρους Βανς, Μόρτον Αμπράμοβιτς, Ραχμί Κοτς κ.α.
Ο Ραχμί Κοτς είναι ο πλουσιότερος Τούρκος και διευθύνει τον όμιλο Koc Group. Συμπεριλαμβάνεται στο κλαμπ των 50 πιο ισχυρών του πλανήτη, με περιουσία ύψους 10 δισ. δολαρίων. Στις αρχές Ιουνίου 2018 επισκέφτηκε τον Κυριάκο Μητσοτάκη στην Βουλή των Ελλήνων, συνοδευόμενος από δυο θηριώδη τζιπ και λίγο προτού αναχωρήσει για τη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο Μόναχο, όπου θα συναντούσε και την Άνγκελα Μέρκελ. Ουδέποτε δημοσιοποιήθηκε τι ακριβώς συζήτησαν.».
Σε εκείνη τη συνάντηση Μητσοτάκη – Κοτς ο σημερινός Πρωθυπουργός ήταν αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Τότε δεν μας απάντησε για το θέμα συζητήσεως στο γραφείο του στη Βουλή με τον Αμερικανό-Τούρκο-Εβραίο Ραχμί Κοτς.
Μήπως μπορεί να μας πει σήμερα ο κ. Μητσοτάκης;;