Πολιτικού αναλυτή – αρθρογράφου
Ήμουν εξ αρχής υπέρμαχος της αγοράς των γαλλικών φρεγατών από την ελληνική κυβέρνηση, όταν στο παιχνίδι συμφερόντων πώλησης φρεγατών εμπλέκονταν οι ΗΠΑ, η Ιταλία, η Ισπανία και η Ολλανδία.
Πρώτον, διότι κατά τους επαΐοντες, οι πιο πλήρεις φρεγάτες στην στρατιωτική ισχύ ήταν οι γαλλικές, και δεύτερον γιατί στα τελευταία δυο πολύ δύσκολα χρόνια από την τουρκική επιθετικότητα σε Έβρο και Αιγαίο, η Γαλλία και ο Πρόεδρός της Εμανουέλ Μακρόν ήταν οι μόνοι σύμμαχοί μας. Εξ ου και ξεσάλωσε ο ισλαμοφασίστας Τούρκος Πρόεδρος Ρ. Τ. Ερντογάν (με ατιμωτικές και ανήκεστες εκφράσεις) κατά της Γαλλίας και του Προέδρου της.
Έτσι αρχικά το Πανελλήνιο χαιρέτισε στο σύνολό του αυτήν την στρατιωτική Συμφωνία Ελλάδος – Γαλλίας.
Από εκεί και μετά όμως και έπειτα από τις αρχικές επευφημίες προς την κυβέρνηση, όλοι είναι υποχρεωμένοι να αναζητήσουν τα πιθανά κενά αυτής της ιστορικής – κατά τα άλλα – Συμφωνίας.
Μια Συμφωνία που ανατρέπει τα δεδομένα στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο.
Αλλά ας δούμε κατά πόσο ανταποκρίνεται στην αλήθεια αυτή η θριαμβολογία της κυβέρνησης και η οποία αμάσητη προωθείται προπαγανδιστικά μέσω των Συστημικών καναλιών στον ελληνικό λαό.
Μήπως άλλωστε, αυτά τα Συστημικά ΜΜΕ το ίδιο δεν κάνουν δυο χρόνια τώρα και για τον Covid-19;
Η ασάφεια του άρθρου 2 της συμφωνίας με τη Γαλλία…
Έχει λοιπόν σημαντικά κενά αυτή η Συμφωνία Ελλάδας – Γαλλίας “για την εγκαθίδρυση στρατηγικής εταιρικής σχέσης για τη συνεργασία στην άμυνα και την ασφάλεια”;
Ο Δρ Ιωάννης Μάζης, Καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Πρόεδρος του Τμήματος Τουρκικών Σπουδών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών, μίλησε στην εκπομπή “Επί του πιεστηρίου” στον τηλεοπτικό σταθμό Contra με τους δημοσιογράφους Γιώργο Σιαδήμα και Βασίλη Σκουρή. Που όπως αποκάλυψε ο κ. Μάζης, είναι κομμένος από άλλα τηλεοπτικά κανάλια.
Σε αυτήν την τηλεοπτική εκπομπή, ο κ. Ιωάννης Μάζης ήταν ξεκάθαρος, αναφερόμενος στο άρθρο 1 της Συμφωνίας, που αναφέρει:
«Τα δύο μέρη - Γαλλία και Ελλάδα - παρέχουν το ένα στο άλλο βοήθεια και συνδρομή, με όλα τα κατάλληλα μέσα που έχουν στην διάθεσή τους, κι εφόσον υφίσταται ανάγκη με τη χρήση ένοπλης βίας, εάν διαπιστώσουν από κοινού ότι μία ένοπλη επίθεση λαμβάνει χώρα εναντίον της επικράτειας ενός από τα δύο, σύμφωνα με το Άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών».
Ξεκινώντας λοιπόν ο κ. Μάζης είπε πως:
Πάντα έλεγα, πως το άρθρο αυτό ανέφερε ότι τα δυο μέρη διαβουλεύονται σε τακτική βάση επί όλων των θεμάτων άμυνας, ασφάλειας κοινού ενδιαφέροντος, ιδίως στον πολιτικό τομέα, στον στρατιωτικό, αλλά και στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας. Εντός του πλαισίου των αμοιβαίων δεσμεύσεων ασφαλείας, που έχουν αναληφθεί βάσει δεσμευτικών και για τα δυο, συνθηκών και συμφωνιών και επιδιώκοντας την πλήρη εφαρμογή αυτών, λαμβάνοντας υπόψη, ότι η εξέλιξη του διεθνούς και περιφερειακού περιβάλλοντος ασφαλείας δημιουργεί και για τα δυο κράτη συμφέροντα ασφαλείας, που συνδέονται στενά μεταξύ τους.
Ωστόσο οι ασάφειες ξεκινούν στο άρθρο 2 της Ελληνογαλλικής στρατιωτικής Συμφωνίας».
Όπου ο κ. Ιωάννης Μάζης ανέφερε:
«Το άρθρο 2 προέβλεπε ρητά, στρατιωτική συνδρομή σε περίπτωση απειλής εδαφικής κυριαρχίας, ενός εκ των δυο συμβαλλομένων.
Υπάρχουν όμως δημιουργικές ασάφειες στο άρθρο 2. Τα ερωτήματα που προκύπτουν από τον όρο “Επικράτεια” είναι πολύ ενδιαφέροντα.
Είναι εδαφική κυριαρχία και κυριαρχικά δικαιώματα; Διότι η ΑΟΖ, όπως και η χρήση του βυθού στην υφαλοκρηπίδα είναι κυριαρχικά δικαιώματα του παρακτίου κράτους, που τις κατέχει. Άρα, πώς ορίζεται αυτή η “Επικράτεια” πού αναφέρει το άρθρο 2;».
Στο ερώτημα των δημοσιογράφων, αν η Γαλλία θα επέμβει στο Καστελόριζο ή στην Κρήτη, ο κ. Μάζης απάντησε:
«Ποιος θα ερμηνεύσει αυτό το σημείο του άρθρου 2, ούτως ώστε να απαντήσουμε στο ερώτημα εάν θα έλθουν, ή δεν θα έλθουν οι Γάλλοι;
Επίσης το άρθρο 2 λέγει, ότι θα χρησιμοποιηθούν όλα τα μέσα, ακόμη και ένοπλη βία, εάν αυτό απαιτείται κλπ., όταν τρίτο κράτος εισβάλλει στην Επικράτεια ενός εκ των δυο συμβαλλομένων. Ποιος όμως είναι ο ορισμός του τρίτου κράτους; Τρίτο κράτος είναι ένα κράτος που είναι κράτος της Νατοϊκής Συμφωνίας, ή μήπως δεν είναι;».
Άρα σύμφωνα με την ακριβή γνώση του κ. Μάζη, Καθηγητή Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Προέδρου του Τμήματος Τουρκικών Σπουδών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών, η υφαλοκρηπίδα και η ΑΟΖ, ακόμη κι όταν ανακηρυχθούν, θα αποτελούν “Επικράτεια” της χώρας; Θα καλύπτονται από τη Συμφωνία, ή η Τουρκία θα έχει και με τον “νόμο” το δικαίωμα να τις παραβιάζει;
Αλλά επίσης, από όσα ανέφερε ο Ιωάννης Μάζης, αντιλαμβάνομαι, ότι δεν διευκρινίζεται – σκόπιμα; - τι ακριβώς ισχύει, εάν και εφ΄ όσον η επίθεση πραγματοποιηθεί από ένα κράτος – μέλος της στρατιωτικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ, εναντίον ενός άλλου που τυχαίνει να είναι κι αυτό μέλος – κράτος του ΝΑΤΟ.
Αυτό το σημείο είναι γαλλική παράλειψη; Κι εάν ναι, τι ακριβώς έκανε η ελληνική πλευρά προκειμένου να κλείσει τις “Κερκόπορτες”;
Γιατί προξενεί εντύπωση το τρίτο άρθρο της Συμφωνίας και το οποίο ανέφερε ο κ. Ιωάννης Μάζης, όχι τυχαία νομίζουμε:
«Τα μέρη έχουν την κύρια ευθύνη για την άμυνα και την ασφάλειά τους και ενώ ο οργανισμός της Συνθήκης Βορείου Ατλαντικού (ΝΑΤΟ) παραμένει το θεμέλιο της συλλογικής τους άμυνας. Έτσι δεν αποκλείεται, ότι σε περίπτωση που η Τουρκία εισβάλλει, η Γαλλία δεν θα έρθει, ή θα έλθει. Εδώ υπάρχει μια διασταλτική ερμηνεία και μια στενή ερμηνεία.
Ασάφειες της Ελληνογαλλικής Συμφωνίας λόγω Καστελόριζου;
Όμως τα παραπάνω περίεργα δένουν απόλυτα με τα όσα ισχυρίστηκε ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ, λίγες ώρες πριν την υπογραφή της Συμφωνίας. Όταν ισχυρίστηκε αόριστα, πως υπάρχουν διαφορές με την Τουρκία για τις θαλάσσιες ζώνες. Που δένει με δήλωσή του, πως τις διαφορές θα μας τις λύσει το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Αλλά σε αυτήν την συνέντευξη ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ισχυρίστηκε πως θα γίνουν “αμοιβαίες υποχωρήσεις” με την Τουρκία.
Δήλωση άκρως επικίνδυνη, όσο και η ενδοτική Συμφωνία των Πρεσπών, για τα εθνικά μας συμφέροντα.
Που έθεσα ερωτήματα στον Πρωθυπουργό στο άρθρο μου της Κυριακής στην Ελεύθερη Ώρα:
«Θα ρωτήσουμε λοιπόν τον Πρωθυπουργό:
Αν κάνουμε αμοιβαίες υποχωρήσεις με την Τουρκία, γιατί εξοπλιζόμαστε με στρατιωτικό υλικό (αεροπλάνα, φρεγάτες, κορβέτες κλπ.), επιβαρύνοντας τον κρατικό προϋπολογισμό, τον οποίο θα πληρώσει ο ελληνικός λαός; Αυτόν τον στρατιωτικό εξοπλισμό δεν θα τον χρησιμοποιήσουμε υπέρ βωμών και εστιών κατά της Τουρκίας που επιβουλεύεται κυριαρχικά μας δικαιώματα, κατοχυρωμένα από Διεθνείς Συμβάσεις και Συμφωνίες;
Ας μας απαντήσει ο Πρωθυπουργός, αν χρωστάμε κάτι στην Τουρκία κι αν ναι, εμείς θα διεκδικήσουμε τα παράλια της Μικράς Ασίας, την Κωνσταντινούπολη, την Ίμβρο και την Τένεδο;
Πρέπει να μας απαντήσει ο κ. Μητσοτάκης, αν μέσα στις αμοιβαίες υποχωρήσεις εντάσσεται και το Καστελόριζο. Διακαή κρυφό και φανερό πόθο του Ρ. Τ. Ερντογάν.
Αν σε αυτές τις αμοιβαίες υποχωρήσεις εντάσσεται και η μη αύξηση των 6 ν.μ. στα 12 ν.μ. στο Αιγαίο μας, που διακαώς επιθυμεί ο πρωτεργάτης της Γάλλο-Ελληνικής στρατιωτικής συμφωνίας ΥΠΕΞ μας Νίκος Δένδιας (ο άλλος είναι ο ΥΠΕΘΑ Νίκος Παναγιωτόπουλος)».
Με Αμερικανική συναίνεση η Ελληνογαλλική Συμφωνία;
Αλλά επειδή είμαι του δόγματος της συνεχούς αναζήτησης της αλήθειας, ανακάλυψα φοβερές ειδήσεις στο
διαδικτυακό πόρταλ του Παναγιώτη Λαφαζάνη https://iskra.gr/, όπου διαβάζω:
«Βόμβα μεγατόνων ρίχνει η γαλλική εφημερίδα latribune.fr, αφού η ίδια αναφέρει ότι “οι Αμερικανοί υπονόμευαν παρασκηνιακά από το 2020, την συμφωνία για την αγορά γαλλικών φρεγατών από το ελληνικό πολεμικό ναυτικό, λόγω παραχώρησης στην Ελλάδα των τρομερών πυραύλων Scalp Naval, με τους οποίους θα αποκτούσαμε στρατηγικό πλεονέκτημα σε Αιγαίο και Α. Μεσόγειο”.
Η γαλλική εφημερίδα εκτιμά ότι το ξεμπλοκάρισμα της πώλησης των υπερσύγχρονων γαλλικών Φρεγατών Belhara, ξεκινά με την κρίση της ακύρωσης των αυστραλιανών υποβρυχίων μεταξύ Γαλλίας και Ηνωμένων Πολιτειών.
Μέχρι τότε η Ουάσιγκτον είχε “κλειδώσει” την αγορά Φρεγατών για τον εκσυγχρονισμό του ελληνικού ναυτικού, και το Παρίσι θα έχανε έναν ακόμη διαγωνισμό από την αμερικανική πλευρά.
Η συμφωνία AUKUS και τα συνεπακόλουθα της όμως, επέτρεψαν στην εταιρεία Naval Group να υπογράψουν πρωτόκολλο πώλησης για τρεις Φρεγάτες (FDI) με την Ελλάδα, επιτρέποντας στο Παρίσι να εξέλθει από την “αυστραλιανή κρίση” με το κεφάλι ψηλά.
Με μαέστρο τον Εμμανουήλ Μακρόν, θεωρήθηκε ότι έπρεπε να υλοποιηθεί ένα πλήγμα εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών και ξεκίνησε μια επιχείρηση τύπου blitzkrieg, με την οποία διαγράφηκε η σκληρή απογοήτευση που προκλήθηκε από την απώλεια του συμβολαίου για τα αυστραλιανά πυρηνοκίνητα υποβρύχια (αξίας 15 δισεκατομμυρίων ευρώ για τη Naval Group)…
…Ο Γάλλος δημοσιογράφος Michel Cabirol αναφέρει : “Σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, η Ουάσιγκτον παρασκηνιακά ακύρωσε την σύμβαση αμοιβαίας συμφωνίας μεταξύ της Naval Group και της Αθήνας τον Ιούλιο του 2020.
Τρεις ημέρες πριν από την υπογραφή σύμβασης, ακυρώθηκε από τις ΗΠΑ η παράδοση γαλλικών πυραύλων Κρουζ MdCN, αφού οι Αμερικανοί απαγόρευαν την παράδοση τους στην Ελλάδα.
Οι Αμερικανοί επίσης είχαν ήδη προσπαθήσει να επιβάλουν την Lockheed Martin ως κυρίαρχη εταιρεία του διαγωνισμού Φρεγατών για το ελληνικό πολεμικό ναυτικό.
Έτσι η Ουάσιγκτον δεν επέτρεψε στους Έλληνες να διαθέτουν πολύ ισχυρότερο εξοπλισμό, δηλαδή πυραύλους (MdCN), από αυτόν του τουρκικού πολεμικού ναυτικού σε μια “καυτή” περιοχή συγκρούσεων…».
Ωστόσο, αναζήτησα εξέχουσα πηγή μου με άριστη γνώση περί των εξοπλιστικών προγραμμάτων και μου επιβεβαίωσε ότι, οι Αμερικανοί επέτρεψαν να πάρουμε τις γαλλικές φρεγάτες, με την προϋπόθεση να μην φέρουν τους τρομερούς πυραύλους Scalp Naval, παρότι όλες οι γαλλικές φρεγάτες φέρουν αυτό το υπερόπλο. Ένα υπερόπλο που χτυπάει μέχρι την Αρμενία και το Ερζερούμ, όπως μου είπε η πηγή μου.
Αληθεύουν τα παραπάνω; Είναι ή όχι υποχρεωμένος ο Πρωθυπουργός μας να απαντήσει;
Δε διορθώνεται ποτέ η Τουρκία…
Μέσα σε αυτό το θολό τοπίο, έχουμε και την ανακοίνωση του ΥΠΕΞ μας, που προαναγγέλλει τον 63ο γύρο των διερευνητικών επαφών με την Τουρκία. Σε συνέχεια των δυο προηγούμενων γύρων που πραγματοποιήθηκαν στην Τουρκία και Ελλάδα κι όπου η Τουρκία επιμένει στις αλυτρωτικές και διεκδικητικές της θέσεις προς την Ελλάδα.
Όπου η Τουρκία, μόλις προχθές, με τον εκπρόσωπο Τύπου του Υπουργείου Εξωτερικών Tanju Bilgiç, δήλωνε προκλητικότατα:
«Οι μαξιμαλιστικές θέσεις της Ελλάδας για τις θαλάσσιες ζώνες αλλά και για τον εναέριο χώρο είναι ενάντια στο Διεθνές Δίκαιο. Τέτοιες μάταιες προσπάθειες ουσιαστικά αυξάνουν την αποφασιστικότητά μας για να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας στο Αιγαίο, στη Μεσόγειο, όπως και τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων. Η Ελλάδα αντί να συνεργαστεί, εξοπλίζεται, προσπαθεί να αποξενώσει την Τουρκία και αυτό θα προκαλέσει ζημιές στην ΕΕ, στην περιφερειακή ειρήνη και τη σταθερότητα».
Γνωρίζει το “Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS)” ο Πρωθυπουργός;
Κλείνοντας θα προτείναμε στον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη να συμβουλευτεί τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS).
Η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, είναι διεθνής συμφωνία που θεσπίζει νομικό πλαίσιο για όλες τις θαλάσσιες δραστηριότητες. Από τον Ιούνιο του 2016 167 χώρες και η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι συμβαλλόμενα μέρη.
Η Σύμβαση προέκυψε από την τρίτη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS III), η οποία πραγματοποιήθηκε μεταξύ 1973 και 1982. Αντικατέστησε τέσσερεις συνθήκες της Σύμβασης του 1958 για την Ανοικτή Θάλασσα. Ετέθη σε ισχύ το 1994, έναν χρόνο αφότου η Γουινέα έγινε το 60ο έθνος που επικύρωσε τη συνθήκη. Την οποία δεν έχουν επικυρώσει, αλλά δεσμεύουν, οι ΗΠΑ, η Τουρκία, το Ισραήλ και η Βενεζουέλα.