 |
| Ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος (Κ) επιθεωρεί άγημα κατά τη διάρκεια της τελετής των εγκαινίων του Κέντρου Αριστείας Ενοποιημένης Αντιαεροπορικής και Αντιπυραυλικής Αμυνας στα Χανιά, την Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2021. ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΕΕΘΑ, STR |
Από: hellasjournal.com - ΤΑΣΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Κάπως έτσι πολιτεύεται η Τουρκία στις μέρες μας. Με περισσό θράσος δηλώνει ότι ενεργεί με βάση το Διεθνές Δίκαιο, ποιο άραγε, και διεκδικεί τα δικαιώματά της στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
Απειλεί με πόλεμο την Ελλάδα αν ασκήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα και ταυτόχρονα αγνοεί διεθνείς οργανισμούς και κανόνες, όπως είναι ο ΟΗΕ το ΝΑΤΟ και η ΕΕ. Το Δίκαιο του ισχυρού είναι για την Άγκυρα το όπλο που χρησιμοποιεί, για να επιβάλλει έναν ρόλο, που δεν είναι άλλος, από αυτόν της μεγάλης περιφερειακής δύναμης.
- Κι ως ένα βαθμό τα έχει καταφέρει, μια και σχεδόν όλες οι χώρες των Βαλκανίων έχουν αποδεχθεί την παντοδυναμία του σουλτάνου, έναντι τριάντα αργυρίων, που μεταφράζονται σε έργα υποδομών, τζαμιά και προκεχωρημένα φυλάκια της Τουρκίας, γράφε βάσεις, συμμαχίες κλπ, με μόνη χώρα, που δεν αποδέχεται αυτή την ιδιότυπη επικυριαρχία της που είναι η Ελλάδα.
Η προπαγάνδα και το ψεύδος κυριαρχεί στην πολιτική του εξ ανατολών γείτονά μας, που κατηγορεί νυχθημερόν την Αθήνα για μαξιμαλιστικές και επιθετικές δραστηριότητες, δημιουργώντας στην κοινή γνώμη της Τουρκίας την αίσθηση ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη της να επιτεθεί στα παράλια της Μικράς Ασίας.
Βεβαίως αυτή η εθνικιστική έξαρση που παρατηρείται, έχει πολλαπλούς στόχους. Ο ένας να πείσει κάποιους αφελείς τρίτους, και κυρίως όσους τα συμφέροντά τους ταυτίζονται με αυτά της Άγκυρας. Ο δεύτερος και εξίσου σημαντικός είναι να στρέψουν το εσωτερικό τους ακροατήριο προς τον εθνικισμό και ταυτόχρονα να περιορίσουν τις αντιδράσεις των μεγάλων στρωμάτων, που πλήττονται βάναυσα από το πληθωρισμό που, έχει καταπιεί τα πενιχρά εισοδήματα των Τούρκων πολιτών.
Σε αυτό το περιβάλλον έρχεται να προστεθεί και ο θανάσιμος εναγκαλισμός του Ερντογάν από τον επικεφαλής των ακροδεξιών “γκρίζων λύκων” του Ν. Μπαχτσελί, που στρέφει την όλη πορεία της κυβέρνησης προς μια κατεύθυνση, ιδιαιτέρως εθνικιστική.
Σε όλο αυτό το περίπλοκο σκηνικό, οι απαντήσεις από την Ελληνική πλευρά υπήρξαν πολλές, τόσο σε διπλωματικό επίπεδο, όσο και σε αμυντικό, με σκοπό και στόχο να δημιουργηθεί μια αποτρεπτική δύναμη ικανή να αποτελέσει ισχυρό αντίβαρο, στις όποιες επί του πεδίου επιθετικές ενέργειες απειλούν να προχωρήσουν οι Τούρκοι.
Βεβαίως αν θέλει η Ελλάδα να εξασφαλίσει μακροχρόνια την ειρήνη θα πρέπει να κινηθεί όπως το Ισραήλ, που κατάφερε να αναχαιτίσει πολυπληθέστερους λαούς του Αραβικού κόσμου και να τους αναγκάσει να αναγνωρίσουν εν τέλει την παρουσία του Τελ Αβίλ ανάμεσά τους. Αυτό σημαίνει πρακτικά ισχυρή αποτρεπτική ισχύ, σοβαρές συμμαχίες και διαρκή διπλωματική δραστηριότητα, που θα φέρνουν συνεχώς την Άγκυρα σε θέση ματ.
- Όμως πέρα από όλα αυτά, ένα εξ όσου ισχυρό όπλο είναι και η οικονομική ανάπτυξη. Μια ανάπτυξη που θα αποτρέπει τις εκατοντάδες χιλιάδες νέους να φεύγουν από την χώρα μας. Κι αυτή δεν επιτυγχάνεται ούτε με ευχολόγια, ούτε με λόγια του αέρα, από πολιτικούς που ρέπουν στον λαϊκισμό και φροντίζουν να χαϊδεύουν μόνο τα αυτιά κάθε ανισόρροπου ψεκασμένου.
Η Ελλάδα έχει ανάγκη προκειμένου να πάρει τα πάνω της, που λέει και ο λαός, να κινηθεί άμεσα προς τρεις κατευθύνσεις τις οποίες επιγραμματικά περιέγραψε σε ραδιοφωνική εκπομπή ο καθηγητής Νίκος Βέττας Γεν. Δ/ντης του ΙΟΒΕ. Να αλλάξει ριζικά και να εκσυγχρονίσει τον μηχανισμό του Δημοσίου. Από την πλήρη ψηφιοποίηση, μέχρι την απονομή της δικαιοσύνης, το κτηματολόγιο, τους χάρτες πάσης φύσεως και την χρήση της γης.
Να κάνει σοβαρές αλλαγές στον χώρο της Παιδείας. Όχι ημίμετρα και μπαλώματα, που δεν αλλάζουν στην ουσία τίποτα. Και τέλος να ενισχύσουν σημαντικά τον τομέα της Υγείας και κυρίως στην πρωτοβάθμια φροντίδα, που θα αποσυμφορήσει σημαντικά την πίεση που υπάρχει σήμερα στα νοσοκομεία.
Σε όλες όμως αυτές τις δραστηριότητες υπάρχει μια προϋπόθεση. Κι αυτή δεν είναι άλλη από την συναίνεση των πολιτικών δυνάμεων, προκειμένου επιτέλους η χώρα να κάνει μεγάλα βήματα μπροστά. Μόνο έτσι θα παραμείνουν στην χώρα οι νέοι, μόνο έτσι θα ανατραπεί το αρνητικό ισοζύγιο της γήρανσης του πληθυσμού, μόνο έτσι θα λυθεί το δημογραφικό.
Τα όσα συνέβησαν πριν από 200 χρόνια σε αυτό τον τόπο, δεν μας έχουν γίνει μάθημα, προκειμένου να πάψουμε να τρωγόμαστε από το πρωί ως το βράδυ. Να δούνε επιτέλους οι ασχολούμενοι με τα κοινά, πέρα από την μύτη τους και τα μικρά κομματικά και βιοποριστικά συμφέροντα τους.
Όταν ακούει κανείς ορισμένους πολιτικούς να επαίρονται και να βάζουν διαχωριστικές γραμμές θεωρωντας εαυτούς προοδευτικούς, σε αντίθεση με τους αντιπάλους τους που τους αποδίδουν ποικιλώνυμους τίτλους, απορεί μια και τα λόγια δεν συνοδεύονται από αντίστοιχες πράξεις.
Και ιδού μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα. Θέλουμε εμβολιασμένους υγειονομικούς έναντι του Covid ή ανεμβολίαστους; Όταν μιλάμε για προαιρετική υποχρεωτικότητα τι άραγε εννοούμε;
Θέλουμε οι χώροι παροχής Ανώτατης Εκπαίδευσης να είναι ξέφραγο αμπέλι και να κτίζουν από γραφεία πρυτάνεων μέχρι αυθαίρετα στέκια αναρχικών, ή έναν υποτυπώδη έλεγχο στην είσοδο, κάτι που συμβαίνει σε όλες τις χώρες του κόσμου; Θέλουμε αξιολόγηση του έργου των δασκάλων και καθηγητών, ή κανέναν έλεγχο απόδοσης, για να ανθεί η παραπαιδεία και τα φροντιστήρια;
Θέλουμε ένα κράτος σύγχρονο στην υπηρεσία του πολίτη, ή ένα κράτος δυνάστη που ταλαιπωρεί τον πολίτη; Θέλουμε ουρές στις εφορίες ή συναλλαγές μόνο με ηλεκτρονική μορφή;
Θέλουμε λιγότερες νοσοκομειακές μονάδες ανά νομό και πλήρως εξοπλισμένες, που θα θα παρέχουν πλήρη κάλυψη ή περισσότερες κατακερματισμένες, με αποτέλεσμα οι ασθενείς να απευθύνονται σε μεγάλες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης;
- Αυτές οι αλλαγές, που θα λύσουν χρόνια προβλήματα του πολίτη και θα αλλάξουν την χώρα, πως μπορούν να γίνουν πράξη; Μόνο αν υπάρξει συναίνεση, μια και συμβαίνει να είναι όλες σε μία προοδευτική κατεύθυνση. Δεν μπορεί κάποιοι να είναι στα λόγια προοδευτικοί στην πράξη αναχρονιστικοί.
Καιρός να ενσκήψουν πολιτικά πρόσωπα και κόμματα στην πρόσφατη ιστορία και κυρίως στα πρώτα επαναστατικά χρόνια και να δουν όχι μόνο τι πέτυχαν οι πρόγονοί μας, αλλά και τι παρά λίγο να καταστρέψουν, με τους εμφυλίους τους και τις εσωτερικές διαμάχες τους. Να δουν το αύριο της Πατρίδας μας, που μπορεί να είναι λαμπρό, αλλά και ιδιαίτερα οδυνηρό κι ας επιλέξουν τα επόμενα βήματά τους…