Το ανοιχτό ενδεχόμενο για ισχυρό κόμμα στα δεξιά της ΝΔ και οι ανησυχίες για τεκτονικές αλλαγές στο κομματικό σύστημα. Το «αντιδεξιό μέτωπο» και ο φόβος μήπως το θέμα της προοδευτικής διακυβέρνησης αρχίζει να κυριαρχεί στην πολιτική ζωή της χώρας.
Από: ieidiseis.gr - Βασίλης Σκουρής
Η υποψηφιότητα του Γιώργου Παπανδρέου για την ηγεσία του Κινήματος δεν ανατρέπει τα δεδομένα μόνο στη Χαριλάου Τρικούπη, αλλά και κάνει άνω-κάτω το πολιτικό σύστημα. Το ενδεχόμενο να κυριαρχήσει η «αντιδεξιά πλατφόρμα» και η δήλωσή του ότι στοχεύει σε μια «παράταξη-καταλύτη για τη διαμόρφωση πρότασης προοδευτικής διακυβέρνησης της χώρας», ανησυχεί ιδιαιτέρως το μέγαρο Μαξίμου.
Κορυφαία στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, συνομιλώντας με τα «Παιχνίδια Εξουσίας», εκφράζουν την ανησυχία τους, για το γεγονός ότι τυχόν ανάδειξη του Γιώργου Παπανδρέου στην ηγεσία του κόμματός του κόβει κάθε πιθανότητα δυνατότητας κυβερνητικής συνεργασίας με το χώρο της κεντροαριστεράς και της σοσιαλδημοκρατίας. Μια τέτοια εξέλιξη, όπως εκτιμούν, όχι απλώς αυξάνει τις πιθανότητες για δημιουργία ενός ισχυρού κόμματος στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και απελευθερώνει δυνάμεις στο εσωτερικό της για κάτι τέτοιο. Και αυτό καθώς μέχρι τώρα ένα ακροδεξιό κόμμα ή ένα κόμμα της λαϊκής δεξιάς δεν είχε καμία τύχη, καθώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε τη δυνατότητα κυβερνητικής λύσης με τη Χαριλάου Τρικούπη, ενώ στο εξής θα μπορεί υπό προϋποθέσεις να αποτελεί ένα ενδεχόμενο κυβερνητικό εταίρο! Υπό αυτό το πρίσμα μόνο τυχαίο δεν είναι ότι το τελευταίο διάστημα είχαμε καλλιέργεια σχέσεων με την Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου, όπως πχ η επίσκεψη αβρότητας του Γιώργου Γεραπετρίτη στο γραφείο του αρχηγού της στη Βουλή και τις προτροπές του Άρη Πορτοσάλτε για μια «σοβαρή Ελληνική Λύση». Όπως τυχαίο δεν είναι και το γεγονός ότι αφήνεται ανοιχτό το ενδεχόμενο επιστροφής του Κωνσταντίνου Μπογδάνου στη Νέα Δημοκρατία πριν τις εκλογές, αν σταματήσει τις ακρότητες και δείξει «καλή συμπεριφορά».
Το «αντιδεξιό» μέτωπο που θα σχηματιστεί μετά από ενδεχόμενη ανάδειξη του Γιώργου Παπανδρέου στην ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής, ανησυχεί επίσης το μέγαρο Μαξίμου. Όχι προφανώς γιατί όπως αναφέρουν διάφοροι αντίπαλοί του ο πρώην πρωθυπουργός θα …πάει το ΚΙΝΑΛ στον ΣΥΡΙΖΑ-πρόκειται, άλλωστε, για δυο ανταγωνιστικά κόμματα, που πριν τις κάλπες θα δώσουν μάχη για τα ποσοστά τους, ενώ αν υποτιμούν στην Κουμουνδούρου τυχόν επάνοδο Παπανδρέου κάνουν ένα ακόμα λάθος! Αλλά γιατί στη Βουλή, στο δημόσιο λόγο, στο εξωτερικό, θα κυριαρχεί ένας «αντιμητσοτακικός» λόγος και ένα «αντικυβερνητικό μέτωπο», που θα δημιουργεί ένα άλλο κλίμα. Πιθανόν δε, αναλόγως και της πορείας της κυβέρνησης, να καθιστά την πρόταση της προοδευτικής διακυβέρνησης ως αίτημα που θα μπαίνει με αξιώσεις πάνω στο τραπέζι! Είναι δε σαφές πως τυχόν επικράτηση του Γιώργου Παπανδρέου ενδέχεται να επαναφέρει σημαντικές, ίσως και τεκτονικές αλλαγές στην πολιτική ζωή της χώρας. Επί αυτού όμως προσεχώς…
Η υποψηφιότητα του Γιώργου Παπανδρέου για την ηγεσία του Κινήματος δεν ανατρέπει τα δεδομένα μόνο στη Χαριλάου Τρικούπη, αλλά και κάνει άνω-κάτω το πολιτικό σύστημα. Το ενδεχόμενο να κυριαρχήσει η «αντιδεξιά πλατφόρμα» και η δήλωσή του ότι στοχεύει σε μια «παράταξη-καταλύτη για τη διαμόρφωση πρότασης προοδευτικής διακυβέρνησης της χώρας», ανησυχεί ιδιαιτέρως το μέγαρο Μαξίμου.
Κορυφαία στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, συνομιλώντας με τα «Παιχνίδια Εξουσίας», εκφράζουν την ανησυχία τους, για το γεγονός ότι τυχόν ανάδειξη του Γιώργου Παπανδρέου στην ηγεσία του κόμματός του κόβει κάθε πιθανότητα δυνατότητας κυβερνητικής συνεργασίας με το χώρο της κεντροαριστεράς και της σοσιαλδημοκρατίας. Μια τέτοια εξέλιξη, όπως εκτιμούν, όχι απλώς αυξάνει τις πιθανότητες για δημιουργία ενός ισχυρού κόμματος στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και απελευθερώνει δυνάμεις στο εσωτερικό της για κάτι τέτοιο. Και αυτό καθώς μέχρι τώρα ένα ακροδεξιό κόμμα ή ένα κόμμα της λαϊκής δεξιάς δεν είχε καμία τύχη, καθώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε τη δυνατότητα κυβερνητικής λύσης με τη Χαριλάου Τρικούπη, ενώ στο εξής θα μπορεί υπό προϋποθέσεις να αποτελεί ένα ενδεχόμενο κυβερνητικό εταίρο! Υπό αυτό το πρίσμα μόνο τυχαίο δεν είναι ότι το τελευταίο διάστημα είχαμε καλλιέργεια σχέσεων με την Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου, όπως πχ η επίσκεψη αβρότητας του Γιώργου Γεραπετρίτη στο γραφείο του αρχηγού της στη Βουλή και τις προτροπές του Άρη Πορτοσάλτε για μια «σοβαρή Ελληνική Λύση». Όπως τυχαίο δεν είναι και το γεγονός ότι αφήνεται ανοιχτό το ενδεχόμενο επιστροφής του Κωνσταντίνου Μπογδάνου στη Νέα Δημοκρατία πριν τις εκλογές, αν σταματήσει τις ακρότητες και δείξει «καλή συμπεριφορά».
Το «αντιδεξιό» μέτωπο που θα σχηματιστεί μετά από ενδεχόμενη ανάδειξη του Γιώργου Παπανδρέου στην ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής, ανησυχεί επίσης το μέγαρο Μαξίμου. Όχι προφανώς γιατί όπως αναφέρουν διάφοροι αντίπαλοί του ο πρώην πρωθυπουργός θα …πάει το ΚΙΝΑΛ στον ΣΥΡΙΖΑ-πρόκειται, άλλωστε, για δυο ανταγωνιστικά κόμματα, που πριν τις κάλπες θα δώσουν μάχη για τα ποσοστά τους, ενώ αν υποτιμούν στην Κουμουνδούρου τυχόν επάνοδο Παπανδρέου κάνουν ένα ακόμα λάθος! Αλλά γιατί στη Βουλή, στο δημόσιο λόγο, στο εξωτερικό, θα κυριαρχεί ένας «αντιμητσοτακικός» λόγος και ένα «αντικυβερνητικό μέτωπο», που θα δημιουργεί ένα άλλο κλίμα. Πιθανόν δε, αναλόγως και της πορείας της κυβέρνησης, να καθιστά την πρόταση της προοδευτικής διακυβέρνησης ως αίτημα που θα μπαίνει με αξιώσεις πάνω στο τραπέζι! Είναι δε σαφές πως τυχόν επικράτηση του Γιώργου Παπανδρέου ενδέχεται να επαναφέρει σημαντικές, ίσως και τεκτονικές αλλαγές στην πολιτική ζωή της χώρας. Επί αυτού όμως προσεχώς…