Του Δημήτρη Τσαϊλά (υποναυάρχου ε.α.)
Η επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων σε 12 ναυτικά μίλια στο Αιγαίο Πέλαγος σύμφωνα με το άρθρο 3 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας συνεχίζει να επηρεάζει τις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας, καθώς η δήλωση του 1995 της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης ότι «η μονομερής δράση της Ελλάδας για επέκταση των χωρικών υδάτων θα θεωρηθεί ότι η casus belli» εξακολουθεί να ισχύει.
Η Ελλάδα συνεχίζει να δέχεται επανειλημμένες παραβιάσεις και στρατιωτικοποίηση των χωρικών υδάτων και του εναέριου χώρου της από την Τουρκία. Συνεχίζουν να εκτελούνται πτήσεις πάνω από ελληνικές κατοικημένες περιοχές, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου. Επιχειρούνται επίσης υπερπτήσεις της ηπειρωτικής Ελλάδας στη συνοριακή περιοχή του ποταμού Έβρου και των νήσων. Η Τουρκία πρέπει να δεσμευτεί κατηγορηματικά για σχέσεις καλής γειτονίας, διεθνείς συμφωνίες και ειρηνική επίλυση διαφορών με προσφυγή, εάν είναι απαραίτητο, στο Διεθνές Δικαστήριο.
Η Τουρκία πρέπει να αποφεύγει απειλές και ενέργειες που βλάπτουν τις σχέσεις καλής γειτονίας, να εξομαλύνει τις σχέσεις της με την Κυπριακή Δημοκρατία και να σέβεται την κυριαρχία όλων των κρατών μελών της ΕΕ στα χωρικά τους ύδατα και τον εναέριο χώρο τους καθώς και όλα τα κυριαρχικά τους δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένου, μεταξύ άλλων, του δικαιώματος διερεύνησης και εκμετάλλευση φυσικών πόρων, σύμφωνα με το δίκαιο της ΕΕ και το διεθνές δίκαιο, ιδίως τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας (UNCLOS). Κατά συνέπεια, η Τουρκία αναμένεται να απέχει από οποιεσδήποτε δραστηριότητες παραβιάσεων, παραβάσεων, και γεώτρησης υδρογονανθράκων στις θαλάσσιες ζώνες άλλων κρατών.
Το διμερές μνημόνιο συνεννόησης για την οριοθέτηση των θαλάσσιων δικαιοδοσιών μεταξύ της Τουρκίας και της κυβέρνησης της Εθνικής Συμφωνίας της Λιβύης που υπογράφηκε τον Νοέμβριο του 2019 παραμένει παρά το γεγονός ότι αγνόησε τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στην εν λόγω περιοχή, παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα των τρίτων κρατών, δεν συμμορφώνεται με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας και δεν μπορεί να παράγει νομικές συνέπειες για τρίτα κράτη.