Δηλαδή έρχεται πάλι ο Παπαντρέας;

Ο Γιώργος Παπανδρέου επανακάμπτει διεκδικώντας την αρχηγία ενός κόμματος που κάποτε λεγόταν ΠΑΣΟΚ αλλά σήμερα θυμίζει κάτι σε φάρμακο για το στομάχι, ΚΙΝΑΛ. Ο Γιώργος Παπανδρέου έρχεται και μιλά ξανά για αλλαγή. Το 2010 πάντως μας άλλαξε τα φώτα. Φυσικά δεν φταίει μόνο αυτός. Ο ίδιος ευθύνεται για το πόσο καταστροφικά διαχειρίστηκε τη βόμβα που του παρέδωσε ο καταλληλότερος κάτοικος της Ραφήνας, Κώστας Καραμανλής, ο οποίος από την πρώτη του κιόλας θητεία έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε για να διαλυθεί η οικονομία αντί να θεραπευτεί.

Του Στρατή Μαζίδη

Φυσικά το ρίσκο για τον Παπανδρέου είναι μεγάλο διότι πολύ απλά απαγορεύεται να χάσει. Ο διασυρμός του θα είναι τέλειος σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Επί της ουσίας όμως βλέπουμε ότι στην Ελλάδα αρκεί κανείς να καθίσει λίγο στην απομόνωση ώστε μετά να ξαναμπεί στο παιχνίδι άλλωστε είπε κάποτε ένας Γάλλος πολιτικός πως οι Ελληνες διαθέτουν κοντή μνήμη. Ας μην ξεχνά κανείς ότι στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, με την περίοδο 2010-11 πιο νωπή, και με ένα ΚΙΔΗΣΟ να στήνεται την τελευταία στιγμή, ο πρώην πρωθυπουργός έφτασε στις παρυφές της εισόδου στη Βουλή ενώ παραλίγο να θάψει το ΠΑΣΟΚ.

Το παράδοξο είναι πως ο Παπανδρέου διεκδικεί ξανά πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια περίοδο κατά την οποία η ελληνική οικονομία βαδίζει ξανά [αν έφυγε και ποτέ] προς τα βράχια. Οι σημερινές επιδόσεις είναι κατά πολύ χειρότερες εκείνων του 2010.

Αφού λοιπόν έχουμε Μητσοτάκη και ξάδερφο Καραμανλή, επιστρέφει κι ο Παπανδρέου σε μια χώρα της οποίας ο λαός βρίσκει λογικό να συντηρεί αενάως τρεις οικογένειες.

Πάμε για νέο Καστελόριζο είτε μνημονιακό, είτε γεωπολιτικό, είτε αμφότερα.