«Πράσινη ενέργεια» ή «Πράσινος καπιταλισμός»;

statista.com

Μπορεί ο συγκεκριμένος πίνακας να μη δείχνει όλη την αλήθεια, καθώς έχει ως μοναδικό στοιχείο τον αριθμό των εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής από καύση άνθρακα κάποιων χωρών - χωρίς πληθυσμιακά μεγέθη, Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) ή παραγόμενες κιλοβατώρες. Ακόμη κι έτσι όμως αποτελεί σοβαρή ένδειξη για το ποιες χώρες έχουν και τις μεγαλύτερες ευθύνες για τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου που συμβάλλουν στην κλιματική αλλαγή. 

Βασίλης Στοϊλόπουλος

Με πρώτη την Κίνα (των 1,4 δισεκατομμυρίων ανθρώπων, των 14,72 τρισεκατομμυρίων δολαρίων ΑΕΠ και των 9.596.961 km² έκτασης), η οποία σκοπεύει μόνο μέσα στον επόμενο χρόνο να προσθέσει στα 1082 εν λειτουργία εργοστάσιά της και άλλα 43.

Για την Ελλάδα της ταχύτατης απολιγνιτοποίησης (των ελαχίστων εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής με καύσιμο τον λιγνίτη σε Πτολεμαΐδα, Μελίτη, Μεγαλόπολη), που της αναλογεί  ποσοστό εκπομπών μόλις 0,2% παγκοσμίως (Γερμανία 2%), τέτοιοι πίνακες πρέπει ν΄ αποτελούν τουλάχιστον λόγο αναστοχασμού. Κυρίως  για το πώς αντιμετωπίζουν η Ευρωπαϊκή Ένωση των λομπιστών (αυθαίρετη εκτόξευση του κόστους των ρύπων CO2 με καύσιμο τον λιγνίτη) και κάποιοι μεγαλοσχήμονες επιχειρηματίες - μεταπράτες (μαζί με ορισμένους πολιτικούς) την «πράσινη ενέργεια» και εν τέλει τον «πράσινο καπιταλισμό» στην Ελλάδα.

Προφανώς, θα πρέπει και η Ελλάδα να συμβάλει στη μείωση αυτών των εκπομπών δίνοντας βάση κυρίως στην λελογισμένη κατανάλωση ενέργειας και στην ορθά σχεδιασμένη (περιβαλλοντικά, οικονομικά και ενεργειακά) χρήση ΑΠΕ. Όμως το να γίνονται αυτοβούλως ενεργειακά άλματα αναγγέλλοντας υπεραισιόδοξα χρονοδιαγράμματα, όπως π.χ. το σταδιακό «σβήσιμο» όλων των μονάδων της ΔΕΗ μέχρι το 2023 και την πλήρη  απολιγνιτοποίηση  έως το 2028 (Γερμανία: 2038), προκαλεί και πολλά ερωτήματα, που έως τώρα έχουν απαντηθεί (μόνο στα χαρτιά και στα πανάκριβα διαφημιστικά αφιερώματα στις εφημερίδες επίδοξων μεγαλοπαραγωγών «πράσινης ενέργειας».

Αναμένεται ή όχι:

• έκρηξη τιμών στο ηλεκτρικό ρεύμα;
• απόλυτη ενεργειακή εξάρτηση από το εξωτερικό;
• (επαναλαμβανόμενος) κίνδυνος black out;
• περιβαλλοντική υποβάθμιση και αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος σε όλη σχεδόν την ελληνική επικράτεια με την σχεδόν ανεξέλεγκτη εγκατάσταση ΑΠΕ σε βουνά, νησιά και θάλασσες;
• γιγάντωση της διαπλοκής μεταξύ κράτους, πολιτικής και επιχειρηματικότητας (ξένης και ελληνικής);
• κοινωνική αναταραχή και κρατικός αυταρχισμός σε βάρος όσων αντιστέκονται σε κυβερνητικές επιταγές του τύπου: «Αποφασίζομεν και διατάσσομεν»;

Όμως, φαίνεται πως «λεφτά υπάρχουν» σχεδόν απεριόριστα, όπως άλλωστε και η διαπλοκή και ο αυταρχισμός, που με την πάροδο του χρόνου όλο και θα γιγαντώνουν.