Η Ιστορία επαναλαμβάνεται; 7 Οκτωβρίου του 1571 έγινε η περίφημη Ναυμαχία της Ναυπάκτου ή Ναυμαχία του Λεπάντο, από τη μεσαιωνική ονομασία της πόλης. Ανατρέχοντας στην Wikipedia, ο ενωμένος στόλος της Ισπανίας, της Βενετίας, της Γένουας, των Ιπποτών της Μάλτας, του δουκάτου της Σαβοΐας, του δουκάτου του Ουρμπίνο, του μεγάλου δουκάτου της Τοσκάνης και του Πάπα υπό την ονομασία “Ιερή Ένωση” (Γαλλία και Ιταλία δηλαδή με σημερινούς όρους), αντιπαρατάχτηκε στον ενιαίο στόλο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στην είσοδο του Πατραϊκού Κόλπου. Μάλλον τυχαία, την ίδια ημερομηνία, εμφανίστηκαν οι Ιταλοί της Fincantieri με πρόταση εμπλοκής τους στα Ναυπηγεία Ελευσίνας, με στόχο να αμφισβητήσουν το γαλλικό προβάδισμα για τις κορβέτες! Θα υπάρξει γαλλο-ιταλική συνεργασία επί ελληνικού εδάφους, ή… ναυμαχία με έπαθλο ανομολόγητη επιθυμία για τις κορβέτες του Πολεμικού Ναυτικού;
Με απλά λόγια, όποιος επικρατήσει ως εταίρος της Ελλάδας στην επίλυση του χρονίζοντος προβλήματος των Ναυπηγείων Ελευσίνας, είναι φυσικό να εμπλακεί στη ναυπήγηση των κορβετών του Πολεμικού Ναυτικού. Και με δεδομένο ότι ο ιταλικός ναυπηγικός όμιλος διαθέτει αξιόλογες σχεδιάσεις στον τομέα, θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι θα προσφέρει κίνητρα στην ελληνική πλευρά να τις εξετάσει!
Οι πληροφορίες αναφέρουν πρόθεση συνεργασίας με την ONEX του Πάνου Ξενοκώστα. Εταιρία με βάση τις Ηνωμένες Πολιτείες δηλαδή, η οποία θα συνεργαστεί με το ιταλικό ναυπηγείο που θα ναυπηγήσει στις φρεγάτες τύπου “Constellation” για το αμερικανικό Ναυτικό (US Navy). Η υπόθεση μοιάζει να έχει “άρωμα” (γεω)πολιτικού παιγνίου ξανά! Άρα αυξημένο ενδιαφέρων…
Κατά συνέπεια και με δεδομένο ότι δεν υπάρχουν προς το παρόν συμβόλαια για τα ναυπηγικά προγράμματα του Πολεμικού Ναυτικού αλλά Μνημόνιο Κατανόησης, θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι ο τύπος της κορβέτας που θα εξοπλίσει το Πολεμικό Ναυτικό δεν έχει ακόμα “κλειδώσει”, παρά το σαφές γαλλικό προβάδισμα.
Διότι η πρόταση των Ιταλών εμφανίζεται μετά την απόφαση του Πολεμικού Ναυτικού και της πολιτικής ηγεσίας της χώρας να συμπαραταχθούν με τη Γαλλία, επιλέγοντας τις φρεγάτες FDI Belh@rra, απορρίπτοντας παράλληλα τις άκρως ανταγωνιστικές ιταλικές Bergamini. Παράλληλα και παρά τη φημολογία περί ταυτόχρονης ανακοίνωσης απόφασης για την προμήθεια και 3+1 κορβετών τύπου Gowind από την Group Naval, στις ανακοινώσεις τελικώς δεν συμπεριλήφθηκαν.
Βέβαια, είναι σαφές ότι το πολιτικό προβάδισμα των Γάλλων εξακολουθεί. Θα χρησιμοποιηθεί η ιταλική “σφήνα” από την ελληνική προς αποτροπή γαλλικής “εκτροπής” σε λιγότερο “φιλικές” συμπεριφορές; Μένει να αποδειχθεί. Ποτέ δεν ήταν κακό διαπραγματευτικά να υπάρχει αντίπαλο δέος. Ποιο θα ήταν αυτό στην περίπτωση ενδεχόμενης ιταλικής πρότασης;
Μια πολύ ενδιαφέρουσα σχεδίαση των ιταλικών ναυπηγείου Fincantieri είναι αυτή που έχουν πουλήσει στο Κατάρ, η τύπου “Al Zubarah”. Πρόκειται για πλοίο εκτοπίσματος 3,250 τόνων μαζί με τα οπλικά του συστήματα, μήκους 107 μέτρων, πλάτους 14,7 μέτρων, με συνδυασμό μηχανών ντίζελ. Έχει μέγιστη ταχύτητα 28 κόμβων, μπορεί να φιλοξενεί ελικόπτερο μεγέθους NH90, αλλά και ταχύπλοα σταθερής γάστρας RHIB (Rigid Hull Inflatable Boat). Το σκάφος διαθέτει ενδιαιτήσεις για 122 άτομα.
Ενδιαφέρον έχει επίσης ότι και οι Ιταλοί, όπως άλλωστε και οι Γάλλοι, συμμετέχουν στο πρόγραμμα της “ευρωκορβέτας” (European Patrol Corvette), μαζί με την Ελλάδα. Πρόκειται για άλλη μια σχεδίαση πολεμικού πλοίου μεγέθους κορβέτας, με τη χώρα μας να ενδιαφέρεται για την πλέον βαριά εξοπλισμένη έκδοσή της.
Μια ενδιαφέρουσα παράμετρος είναι η δυνητική “αφύπνιση” της γαλλικής πλευράς από την εμφάνιση των Ιταλών διεκδικώντας τα ναυπηγεία Ελευσίνας. Θα ποντάρουν στις ιδιαίτερες σχέσεις που έχουν αναπτυχθεί με την Ελλάδα συνεπεία του ελληνογαλλικού αμυντικού συμφώνου; Ή θα κινηθούν και αυτοί;
Κι επειδή αυτόνομη γαλλική πρόταση είναι δύσκολο να εμφανιστεί, στο μυαλό έρχεται η προσέγγιση που είχε γίνει από επενδυτικό κεφάλαιο των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ΗΑΕ) για την Ελευσίνα. Κι ως γνωστόν, όταν οι Εμιρατινοί ακούνε για το Κατάρ (σημαντική σε όγκο και αξία ναυπηγική συνεργασία των Ιταλών), γίνονται “Τούρκοι”…
Οι πληροφορίες αναφέρουν πρόθεση συνεργασίας με την ONEX του Πάνου Ξενοκώστα. Εταιρία με βάση τις Ηνωμένες Πολιτείες δηλαδή, η οποία θα συνεργαστεί με το ιταλικό ναυπηγείο που θα ναυπηγήσει στις φρεγάτες τύπου “Constellation” για το αμερικανικό Ναυτικό (US Navy). Η υπόθεση μοιάζει να έχει “άρωμα” (γεω)πολιτικού παιγνίου ξανά! Άρα αυξημένο ενδιαφέρων…
Κατά συνέπεια και με δεδομένο ότι δεν υπάρχουν προς το παρόν συμβόλαια για τα ναυπηγικά προγράμματα του Πολεμικού Ναυτικού αλλά Μνημόνιο Κατανόησης, θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι ο τύπος της κορβέτας που θα εξοπλίσει το Πολεμικό Ναυτικό δεν έχει ακόμα “κλειδώσει”, παρά το σαφές γαλλικό προβάδισμα.
Διότι η πρόταση των Ιταλών εμφανίζεται μετά την απόφαση του Πολεμικού Ναυτικού και της πολιτικής ηγεσίας της χώρας να συμπαραταχθούν με τη Γαλλία, επιλέγοντας τις φρεγάτες FDI Belh@rra, απορρίπτοντας παράλληλα τις άκρως ανταγωνιστικές ιταλικές Bergamini. Παράλληλα και παρά τη φημολογία περί ταυτόχρονης ανακοίνωσης απόφασης για την προμήθεια και 3+1 κορβετών τύπου Gowind από την Group Naval, στις ανακοινώσεις τελικώς δεν συμπεριλήφθηκαν.
Βέβαια, είναι σαφές ότι το πολιτικό προβάδισμα των Γάλλων εξακολουθεί. Θα χρησιμοποιηθεί η ιταλική “σφήνα” από την ελληνική προς αποτροπή γαλλικής “εκτροπής” σε λιγότερο “φιλικές” συμπεριφορές; Μένει να αποδειχθεί. Ποτέ δεν ήταν κακό διαπραγματευτικά να υπάρχει αντίπαλο δέος. Ποιο θα ήταν αυτό στην περίπτωση ενδεχόμενης ιταλικής πρότασης;
Μια πολύ ενδιαφέρουσα σχεδίαση των ιταλικών ναυπηγείου Fincantieri είναι αυτή που έχουν πουλήσει στο Κατάρ, η τύπου “Al Zubarah”. Πρόκειται για πλοίο εκτοπίσματος 3,250 τόνων μαζί με τα οπλικά του συστήματα, μήκους 107 μέτρων, πλάτους 14,7 μέτρων, με συνδυασμό μηχανών ντίζελ. Έχει μέγιστη ταχύτητα 28 κόμβων, μπορεί να φιλοξενεί ελικόπτερο μεγέθους NH90, αλλά και ταχύπλοα σταθερής γάστρας RHIB (Rigid Hull Inflatable Boat). Το σκάφος διαθέτει ενδιαιτήσεις για 122 άτομα.
Ενδιαφέρον έχει επίσης ότι και οι Ιταλοί, όπως άλλωστε και οι Γάλλοι, συμμετέχουν στο πρόγραμμα της “ευρωκορβέτας” (European Patrol Corvette), μαζί με την Ελλάδα. Πρόκειται για άλλη μια σχεδίαση πολεμικού πλοίου μεγέθους κορβέτας, με τη χώρα μας να ενδιαφέρεται για την πλέον βαριά εξοπλισμένη έκδοσή της.
Μια ενδιαφέρουσα παράμετρος είναι η δυνητική “αφύπνιση” της γαλλικής πλευράς από την εμφάνιση των Ιταλών διεκδικώντας τα ναυπηγεία Ελευσίνας. Θα ποντάρουν στις ιδιαίτερες σχέσεις που έχουν αναπτυχθεί με την Ελλάδα συνεπεία του ελληνογαλλικού αμυντικού συμφώνου; Ή θα κινηθούν και αυτοί;
Κι επειδή αυτόνομη γαλλική πρόταση είναι δύσκολο να εμφανιστεί, στο μυαλό έρχεται η προσέγγιση που είχε γίνει από επενδυτικό κεφάλαιο των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ΗΑΕ) για την Ελευσίνα. Κι ως γνωστόν, όταν οι Εμιρατινοί ακούνε για το Κατάρ (σημαντική σε όγκο και αξία ναυπηγική συνεργασία των Ιταλών), γίνονται “Τούρκοι”…