Του Στρατή Μαζίδη
Το ΟΧΙ το είπε ένα σκληρό δικτατορικό καθεστώς που όμως στο θέμα αυτό συνέπλεε με τον ελληνικό λαό ενώ ετοιμαζόταν για αρκετό χρονικό διάστημα αμυντικά, ώστε να είναι σε θέση όχι μόνο να το πει αλλά και να το υποστηρίξει.
Το ΟΧΙ το είπε στην Ιταλία, που εκείνη την περίοδο κυβερνούσε ο φασίστας Μουσολίνι. Δεν το είπε γενικά στο "φασισμό και ναζισμό". Δηλαδή οι Ελληνες στρατιώτες πυροβολούσαν ιδέες στον αέρα στην Πίνδο; Ή μήπως η Εθνική Αντίσταση δεν έγινε απέναντι στο βάρβαρο κατακτητή;
Ωστόσο κυβερνητικά πρόσωπα και αρχηγοί κομμάτων, ανεξαρτήτως χρώματος και κόμματος, χρόνια τώρα "τιμούν" ένα...θολό ΟΧΙ απέναντι στο "φασισμό και το ναζισμό". Κουβέντα για Ιταλούς και Γερμανούς που ήταν φασισταράδες και αν οι Ιταλοί εν μέρη διορθώθηκαν, διότι διατηρούν τον επεκτατισμό τους (πχ Λιβύη), οι πρώτοι είδαμε πολύ καλά πως με το Δ' Οικονομικό Ράιχ γονάτισαν τους λαούς της Ευρώπης δίχως να έχουν αλλάξει μυαλά.
Κι αφού ήταν ιδεολογικός πόλεμος, τότε γιατί ένας δικτάτορας να πει ΟΧΙ σε έναν επίσης δικτάτορα; Δεν είναι περίεργο; Και ποιοι το λένε αυτό; Πόσο δημοκρατία αισθάνεται κανείς πως έχουμε σήμερα;
Κι όπως πολύ εύστοχα έγραψε ο καλός εκπαιδευτικός και αρθρογράφος, Μελέτης Μελετόπουλος, αν η Ιταλία ήταν δημοκρατία δεν θα πολεμούσαν οι Ελληνες το 1940; Θα μας χτυπούσαν την πόρτα και θα απαντούσαμε fronto;
Το να ξέρει ο καθένας την ιστορία του, τις μεγάλες στιγμές του και τα σφάλματά του, όχι μόνο δεν είναι κακό, αλλά αντίθετα προστατεύει και το μέλλον. Η πολτοποίηση των λαών και των εθνών είναι εκείνη που οδηγεί στο φασισμό.
Capisci;