Schäferle / pixabay |
Παραχωρήσαμε την κυριαρχία και τα αυτονόητα δικαιώματά μας για ακαθόριστο χρόνο, με τη συμμετρική μας ανέχεια απέναντι στην επίπλαστη εικόνα των πολιτικών και των ειδικών (φιλοτεχνημένη με περίσσεια μεθοδικότητα και πακτωλό χρημάτων) που μας προστατεύουν μέσω διαταγμάτων. Αντιμετωπίζουμε λοιπόν τη νέα “αλήθεια” και τη νέα “κανονικότητα”, που μας κάνει να αναρωτιόμαστε πόση αλήθεια αντέχουμε και πόση κανονικότητα αξίζουμε...
Tο διάγγελμα υπεκφυγής για το γκρέμισμα του αφηγήματος “ελευθερίας” και εξαφάνισης του ιού (το βίντεο εδώ: https://tinyurl.com/hhhrpb4n) να δημιουργεί εύλογες απορίες όχι μόνο για την άρνηση απέναντι στην πραγματικότητα αλλά και για το πώς αντιλαμβάνεται η πολιτική αρχή το νοητικό επίπεδο των πολιτών. Ακούσαμε χθες ότι “575.000 συμπολίτες άνω των 60 παραμένουν απροστάτευτοι και ξέρουμε ότι αυτούς χτυπά πιο σοβαρά ο ιός”. Πρόκειται για άμεση παραδοχή του αυτονόητου, ότι ο ιός δεν έχει οριζόντιο κίνδυνο και ότι προτεραιότητα πρέπει να έχουν ηλικιωμένοι και ευπαθείς. Αλλά δεν έχει σημασία…
Παρά την απόδειξη πλέον ότι ο υγειονομικός ρατσισμός ήταν ανώφελος, συνεχίζεται να επιβάλλεται. Πρακτικά κανένα από τα μέτρα αποκλεισμού που ανακοίνωσε, μέτρα ντροπή για μια δημοκρατική χώρα του 21ου αιώνα (όπως και τα προηγούμενα), δεν αφορά τους ευπαθείς και ηλικιωμένους. Κι όμως, συνεχίζει... Οι χαρακτηρισμοί της προσέγγισης μάλιστα ως “προτροπή και ενθάρρυνση” και “επιλογές ενθαρρυντικές και όχι κατασταλτικές” αποτελούν πρωτοφανή ανέκδοτα που παραπέμπουν και σε έλλειψη κατανόησης της ελληνικής γλώσσας. Σε συνδυασμό με τη χρήση λέξεων “του πεζοδρομίου” (“τσαρλατάνοι” και “κορόιδα”), ολοκληρώθηκε το επικοινωνιακό σόου χωρίς υγειονομικό αντίκρισμα.
Αντιμετωπίζουμε πλέον τους αρνητές της ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗΣ ΗΤΤΑΣ του μυθιστορήματος της εξαφάνισης του ιού και της επιχείρησης ελευθερίας, ελευθερία που οι αρχές στέρησαν, χωρίς κανένα αποτέλεσμα (πέρα από κοινωνική ισοπέδωση και καταστροφή) και που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να επαναφέρουν, της ανικανότητας στη διαχείριση και των ερωτηματικών που προκύπτουν από τα προφανή και μεγαλειώδη σφάλματα και τις παραλήψεις.
Ταυτόχρονα, ενώ έγινε παραδεκτή πλέον η ενδημικότητα του ιού, βαφτίστηκε η υποχρεωτική επ’ άπειρον ομηρία που προκύπτει από την ανεπαρκέστατη σε χρονική διάρκεια προστασία των εμβολίων ως “ενίσχυση της άμυνας του οργανισμού με την υπενθυμιστική δόση”.
Η πρόσφατη δημόσια παραδοχή για το γκρέμισμα του τείχους ανοσίας (κ. Θεοδωρίδου: https://tinyurl.com/4djzd6e2 και βίντεο εδώ: https://tinyurl.com/587m62jm) θέτει αμείλικτα ερωτήματα. H ψευδεπίγραφη δικαιολογία της μετάλλαξης Δέλτα υποκατέστησε τη συγγνώμη που θα έπρεπε να ακουστεί από τους ειδικούς που βαυκάλιζαν για μήνες το σύνθημα του ανύπαρκτου τείχους ανοσίας. Είχα αναφέρει ουκ ολίγες φορές, εδώ και μήνες, πως ο ιός θα γίνει ενδημικός, όπως αυτός της γρίπης (παράδειγμα από τις 25 Φεβρουαρίου 2021: https://tinyurl.com/s6trm9ds). Δεν έχουν σημασία οι δάφνες πρωτοτυπίας (τίποτα πρωτότυπο και έξυπνο δεν έλεγα), η αναγνώριση της πανηγυρικής επιβεβαίωσης ή τα εύσημα. Είναι όμως ξεκάθαρη η ανάγκη και η απαίτηση να αποδοθούν ευθύνες σε αυτούς που για 20 μήνες, μέσω εκβιασμών, απειλών και καταστροφικών για τους πολίτες επιλογών, κατάφεραν να μετατρέψουν την κοινωνία σε ένα διχαστικό έκτρωμα, με πολλούς συμπολίτες μας πλέον να επιβιώνουν ως “ζωντανοί-νεκροί”…
Κανένα ακαταδίωκτο δεν μπορεί να καλύψει αυτή την προμελετημένη, καλοστημένη και αρρωστημένη εμμονή να διαλύσουν ψυχολογικά, κοινωνικά και οικονομικά τους πολίτες.
Το ίδιο ισχύει και για περίεργες δηλώσεις περί καταγραφής των θανάτων COVID ακόμη και 4 μήνες μετά τη διάγνωση (https://tinyurl.com/3v44d2hy και https://tinyurl.com/rrr5va2w). Μπορεί να έγινε επίκληση οδηγίας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) γι’ αυτές τις καταγραφές, αλλά ο ΠΟΥ είναι ξεκάθαρος:
“Ως θάνατος λόγω COVID-19 ορίζεται για σκοπούς επιτήρησης ο θάνατος που προκύπτει από μια ΚΛΙΝΙΚΑ ΣΥΜΒΑΤΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ, σε πιθανό ή επιβεβαιωμένο κρούσμα COVID-19, εκτός εάν υπάρχει σαφής εναλλακτική αιτία θανάτου που δεν μπορεί να σχετίζεται με τη νόσο COVID-19 (π.χ. τραύμα). ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΛΗΡΟΥΣ ΑΝΑΡΡΩΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ COVID-19 ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ.”
Πηγή: ΠΟΥ, https://tinyurl.com/3b58n2vc
Έχει κανείς το θάρρος να μας εξηγήσει τι συμβαίνει;
Ο κατήφορος μοιάζει να μην έχει τέλος, ακόμη κι όταν οι προσδοκίες και οι υποσχέσεις έχουν πλέον εξαϋλωθεί ανεπιστρεπτί. Το ηθικό ανάστημα ορισμένων έχει καταλήξει πλέον να μοιάζει με ιλαροτραγωδία. Η εμπιστοσύνη των πολιτών στο κράτος, που αναφέρθηκε στο διάγγελμα, έχει καταντήσει ως το πιο ευφάνταστο ανέκδοτο των ημερών μας, με ευθύνη του κράτους και των όσων έχει διαπράξει εδώ και μήνες. Γι’ αυτό ψάχνουμε απεγνωσμένα να βρούμε κάποιον που να εκπροσωπήσει τη λογική, δηλαδή:
1. Παροχή δωρεάν εμβολίων για κάθε πολίτη που ΕΠΙΘΥΜΕΙ να εμβολιαστεί με ελεύθερη (χωρίς τιμωρία) και ενήμερη (χωρίς εξάρσεις και ψεύδη) συναίνεση, σύμφωνα με τις επιταγές του κώδικα ιατρικής δεοντολογίας.
2. Άμεση κατάργηση των κατάπτυστων μέτρων κοινωνικού διαχωρισμού, υγειονομικού ολοκληρωτισμού και πιστοποιητικών φρονημάτων για την κυκλοφορία, που δεν προσφέρουν το παραμικρό στη δημόσια υγεία και καταργούν θεμελιώδεις αρχές του πολιτισμού και της δημοκρατίας.
3. Σοβαρή καμπάνια αξιόπιστης ενημέρωσης τόσο για την πανδημία όσο και για τα εμβόλια, με έμφαση στη ΣΥΣΤΑΣΗ (και όχι επιβολή) εμβολιασμού σε ευαίσθητες ομάδες (ηλικιωμένοι, ευπαθείς), αντί για την αναξιοπιστία της σημερινής ηχορύπανσης.
4. Άμεση επιστροφή, χωρίς όρους, των χιλιάδων υγειονομικών που βρίσκονται σε αναστολή, αντί για την υποκριτική επιστράτευση μερικών δεκάδων ιδιωτών ιατρών που αποτελεί ένα αποτυχημένο επικοινωνιακό ανέκδοτο και προκαλεί ανυπολόγιστες βλάβες για τη δημόσια υγεία.
Ο δυτικός πολιτισμός εκτρέπεται τάχιστα (άρθρο μου στο The Press Project: https://tinyurl.com/skavme9v), με μια στρατηγική που βασίζεται στον πνευματικό και νοητικό λήθαργο, στο φόβο και στην τυφλή υπακοή και πειθαρχία. Τα νέα lockdown σε Αυστρία και Ολλανδία, και ο υποχρεωτικός εμβολιασμός στην Αυστρία, αποδεικνύουν όχι μόνο την ήττα στη διαχείριση της πανδημίας αλλά κυρίως την καθολική ήττα των Ευρωπαϊκών αξιών και του δημοκρατικού πολιτεύματος που έρχεται σύντομα.
Οι σημερινές ιστορικές στιγμές αποδεικνύουν για άλλη μια φορά ότι η έλλειψη λογοδοσίας και τα ακαταδίωκτα καταλήγουν σε ακατάσχετη ασυδοσία και αμετροεπείς, αυτοκρατορικές και ελιτίστικες συμπεριφορές που προσβάλλουν την κοινή νοημοσύνη και οδηγούν σε προβατοποίηση της κοινωνίας.
Κατάρρευση του αφηγήματος και επίσημες παραδοχές - Πολιτικοί και επιστήμονες αρνητές της αλήθειας