Nick115 / pixabay |
Του Στρατή Μαζίδη
Φυσικά όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι κανένα γλυπτό του Παρθενώνα δεν πρόκειται να επιστραφεί στην Ελλάδα, τουλάχιστον σε αυτήν την Ελλάδα με αυτό το πολιτικό προσωπικό. Εδώ δεν το πέτυχε η Μελίνα Μερκούρη, ηθοποιός παγκοσμίου ακτινοβολίας, η οποία ουσιαστικά αφιέρωσε τη ζωή της κατά τα χρόνια της πολιτικής της δράσης στην επιστροφή των γλυπτών.
Οι τωρινές πρωτοβουλίες του πρωθυπουργού έρχονται σε μια εποχή δεινής οικονομικής κατάστασης, έχουμε ήδη φορτωθεί δεκάδες δις στο χρέος από τα φετινά και περυσινά (ως τώρα) ελλείμματα και κανείς δε βλέπει την άκρη του τούνελ.
Την ίδια ώρα ο ίδιος άνθρωπος που φιλοδοξεί να ενώσει γλυπτά, συστηματικά διατηρεί το διχασμό της ελληνικής κοινωνίας, τον οποίο πρώτα επέτυχε. Χώρισε τους ανθρώπους σε δύο ομάδες, τα έχει κάνει όλα λάθος, δεν μπορεί όμως να φανεί πολιτικά ανακόλουθος σε όσα έταξε στη μία ομάδα αν πράξει αυτό που ζήτησε ενώ παράλληλα ενοχοποιεί για τα πάντα την άλλη ομάδα, μολονότι την έχει περιορίσει ασφυκτικά, δεν μπορεί να κάνει βήμα δίχως να πιστοποιεί πως είναι υγιής, ενώ ήδη αρχίζει να προπαγανδίζεται πως σύντομα δε θα έχει ελεύθερη πρόσβαση ούτε για τα στοιχειώδη.
Ίσως όλα αυτά αποσκοπούν στο να αλλάξει η επικαιρότητα. Να στραφούν αλλού τα φώτα της προσοχής, ωστόσο ο κόσμος δεν ξεγελιέται. Η πείνα, το άγχος για το αύριο, η πίεση, το κλίμα φόβου, δεν επισκιάζονται από ένα χρόνιο ζήτημα, το οποίο είναι συζητήσιμο πόσους απασχολεί.
Σε κάθε περίπτωση η επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα θα είναι, αν συμβεί ποτέ, μια ιστορική στιγμή, που δεν μπορεί να την επιτύχει ένας άνθρωπος που δίχασε το λαό του.