Από: energia.gr - του Αδάμ Αδαμόπουλου
Το χρονικό
Πριν από δύο μήνες τα ΕΛΠΕ είχαν ανακοινώσει επισήμως πως αποχωρούν από όλες τις χερσαίες παραχωρήσεις. Παράλληλα, ο υπουργός των Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας είχε δηλώσει τον περασμένο Απρίλιο ότι η Ελλάδα δεν θα γίνει ποτέ χώρα παραγωγής υδρογονανθράκων και δεν θα αρχίσει να σκάβει το βυθό της Μεσογείου, ενώ ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης έχει επανειλημμένως ότι η πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης είναι στραμένη αποκλειστικά στην ανάπτυξη της καθαρής ενέργειας.
Επομένως, πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη πως η περιρρέουσα ατμόσφαιρα στον ελληνικό και στο διεθνή χώρο ευνοεί την πράσινη μετάβαση και την ευρύτερη απανθρακοποίηση της οικονομίας, έχοντας θέσει υψηλούς και φιλόδοξους στόχους για αυτό το σκοπό. Την ίδια ώρα παραμένουν στάσιμες οι δυο παραχωρήσεις των ΕΛΠΕ δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης, στις οποίες μετέχουν, με πλειοψηφικό μερίδιο (40% εκάστη) οι κολοσσοί Total και Exxon Mobil. Mάλιστα η Total είναι operator και στις δύο παραχωρήσεις.
Ένα πρώτο συμπέρασμα που προκύπτει από αυτή τη γενική εικόνα είναι ότι στην πραγματικότητα, δεν υφίσταται πλέον «ελληνικό πρόγραμμα έρευνας και εκμετάλλευσης πιθανών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων». Ή για να το θέσουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια, αυτό το πρόγραμμα δεν ξεκίνησε ποτέ!
Τί ακούσαμε
Το energia.gr, ψάχνοντας στα άδυτα των ΕΛΠΕ ανακάλυψε ένα κρυμμένο θησαυρό που περιμένει να ανασυρθεί υπό προϋποθέσεις και εξηγούμαστε: Από τα συμφραζόμενα των όσων ειπώθηκαν από πηγές του Ομίλου τεκμαίρεται ότι η μόνη πιθανότητα να έχουμε σύντομα, ή έστω σε κάποια δεδομένη χρονική στιγμή στο μέλλον, έρευνες και γεωτρήσεις για υδρογονάνθρακες στον ελληνικό θαλάσσιο χώρο είναι να προκύψει λόγος εθνικών ή γεωστρατηγικών συμφερόντων και πάντα σε συννενόηση με δύο ισχυρές παγκόσμιες δυνάμεις των οποίων τα συμφέροντα στον τομέα μπορεί να συμπέσουν με τα δικά μας (Γαλλία-ΗΠΑ).
Τουτέστιν, αναφερόμαστε στις δύο παραχωρήσεις που βρίσκονται σε κρίσιμης γεωστρατηγικής σημασίας περιοχές της χώρας και στις οποίες συμμετέχουν οι δύο μεγάλοι διεθνείς Όμιλοι οι οποίοι και πακτωλούς επενδυτικών κεφαλαίων διαθέτουν και τεχνολογία αιχμής για να τρέξουν ένα τόσο πολύπλοκο project.
Δηλαδή, για λόγους γεωστρατηγικούς, που εξυπηρετούν τα εθνικά συμφέροντα των χωρών που συμμετέχουν σε αυτές τις παραχωρήσεις –Ελλάδα-Γαλλία-ΗΠΑ – μπορεί να υπάρξει πιθανότητα για διεξαγωγή ερευνών προσεχώς. Αυτό μπορεί να συμβεί και στην περίπτωση που οι εμπλεκόμενες εταιρείες και οι οικείες κυβερνήσεις των χωρών από τις οποίες προέρχονται, να κρίνουν πως συμφέρει να ερευνηθεί η πιθανότητα ο ελληνικός υποθαλάσσιος χώρος να διαθέτει επαρκή κοιτάσματα φυσικού αερίου, ωε φυσική γεωλογική συνέχεια των γειτονικών τεράστιων κοιτασμάτων στην Αίγυπτο, το Ισραήλ αλλά και την Κύπρο. Σε αυτή την περίπτωση θα προκριθεί η κατασκευή ενός αγωγού που θα μπορεί να μεταφέρει το αέριο αυτών των περιοχών στην Ευρώπη.
Αλλά, τόνισαν πως μόνο για λόγους εθνικούς, ή ισχυρών επιχειρηματικών συμφερόντων θα προχωρήσει το ζήτημα των εξορύξεων στην Ελλάδα και πως για όλες τις υπόλοιπες περιοχές για τις οποίες υπήρξε απόσυρση ενδιαφέροντος και επιστροφή παραχωρήσεων δεν υπάρχει καμία περίπτωση να προχωρήσει το παραμικρό, επειδή θεωρούνται πως δεν είναι συμφέρουσες από εμπορική άποψη, έχουν ανακύψει έντονες αντιδράσεις σε τοπικό επίπεδο αλλά ούτε και υπάρχουν διαθέσιμα κεφάλαια προς επένδυση από τις ελληνικές εταιρείες, πόσο μάλλον όταν αυτές προκρίνουν ως προτεραιότητα την πράσινη μετάβαση.
Μήπως όμως όλα αυτά, ιδίως οι περίφημες «τοπικές αντιδράσεις» αποτελούν πρόφαση για να μην προχωρήσει η έρευνα υδρογονανθράκων στην Ελλάδα;
Σύμφωνα με τα όσα άφησαν να εννοηθεί, οι πηγές μας στα ΕΛΠΕ, η παράμετρος των τοπικών αντιδράσεων δεν αποτελεί πρόφαση σε καμία των περιπτώσεων, επειδή ήταν στην ουσία, η αιτία αυτές που εμπόδισε το ξεμπλοκάρισμα των διαδικασιών όλα αυτά τα χρόνια. Δεν είναι πρόφαση, αλλά δεν είναι και το μείζον στη δεδομένη χρονική συγκυρία, υποστηρίζουν, καθώς εάν όλα αυτά συέβαιναν μερικά χρόνια νωρίτερα, καμία αντίδραση ή επίκληση στην ανάγκη εφαρμογής πράσινων πολιτικών δεν θα μπορούσε να διακόψει τις έρευνες υδρογονανθράκων.
Αρνητικό, τέλος για την υπόθεση είναι και το ισχύον αδειοδοτικό πλαίσιο για υδρογονάνθρακες, τουλάχιστον σε σύγκριση με τις άδειες που εκδίδει η ΡΑΕ για έργα ανανεώσιμης ενέργειας.
Τέλος, το συμπέρασμα για πιθανή μελλοντική έναρξη ερευνών και
γεωτρήσεων στις δύο παραχωρήσεις που συμμετέχουν τα ΕΛΠΕ, ανοικτά της
Κρήτης, ενισχύεται και από το γεγονός ότι η διοίκηση έχει μεν
ανακοινώσει μεν ότι αποχωρεί από τις χερσαίες παραχωρήσεις της, αλλά δεν
έχει ανακοινώσει τίποτε, έως αυτή τη στιγμή, για την Κρήτη, με ό,τι κι
αν αυτό συνεπάγεται.