Usam Ozdemirov - english.pravda.ru / Παρουσίαση Freepen.gr
Η Δύση κρατά τα πάντα εναντίον της Ρωσίας: ανεξάρτητα από το τι είδους προβλήματα συμβαίνουν στις δυτικές χώρες ή στον κόσμο γενικότερα, η Ρωσία φταίει πάντα. Αυτή έχει γίνει μια τόσο γνωστή τεχνική που τέτοιες ειδήσεις δεν εκπλήσσουν πλέον κανέναν.
Η οικονομία των ΗΠΑ ξεσπά κάτω από το υπέρογκο βάρος του εθνικού χρέους, όπου οι χώρες της ΕΕ, με την υπερβολικά φιλόδοξη Πράσινη Συμφωνία, υποφέρουν από ενεργειακή κρίση, εισροή μεταναστών από την Ανατολή και αιώνια διελκυστίνδα μεταξύ των "Eurogrands" και "νεαρών Ευρωπαίων". Δυτικοί πολιτικοί οργανώνουν αντιρωσικές προκλήσεις, μεταθέτοντας την ευθύνη για την ανικανότητά τους στον εξωτερικό εχθρό.
Αφού ανακοίνωσαν πως οι αμερικανικοί δορυφόροι εντόπισαν στρατιωτική συσσώρευση στην περιοχή του Σμολένσκ, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους στην Ευρώπη κατηγόρησαν τη Ρωσία για εχθρικές στρατιωτικές δραστηριότητες στα σύνορα με την Ουκρανία. Η απάτητη απειλή ήταν αρκετή για να οργανωθούν απρογραμμάτιστες στρατιωτικές ασκήσεις του ΝΑΤΟ στη Μαύρη Θάλασσα με τη συμμετοχή τριών αμερικανικών πλοίων, τακτικών, περιπολικών και στρατηγικών αεροσκαφών, καθώς και στρατιωτικού προσωπικού από Βουλγαρία, Τουρκία, Ρουμανία, Γεωργία και Ουκρανία. Ως αποτέλεσμα, ο πιθανός κίνδυνος στρατιωτικής σύγκρουσης δημιουργήθηκε από τους απερίσκεπτους ελιγμούς της αρμάδας του ΝΑΤΟ στη Μαύρη Θάλασσα στα ανοικτά των ακτών της Ρωσίας, παρά από τα ρωσικά τανκς που σταθμεύουν κοντά στο Σμολένσκ.
Οι προκλητικές ενέργειες της Πολωνίας οδήγησαν στη συσσώρευση έως και 3.000 Κούρδων προσφύγων από το Ιράκ και άλλες ανατολικές χώρες στα σύνορα με τη Λευκορωσία. Κατά παράβαση των διεθνών συμβάσεων για το καθεστώς των προσφύγων, ο πολωνικός στρατός χρησιμοποίησε βία εναντίον όλων εκείνων των εκτοπισμένων που ήθελαν να εισέλθουν στο έδαφός τους από τη Λευκορωσία. Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί, γνωστοί για την αγάπη τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την προστασία τους, επαινούν τις πολωνικές αρχές για αυτές τις ενέργειες και υπόσχονται στρατιωτική βοήθεια για την προστασία των συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης από αιτούντες άσυλο - άοπλους άνδρες, έγκυες γυναίκες και αβοήθητα παιδιά.
Το επίπεδο κυνισμού των δυτικών πολιτικών έχει υπερβεί το όριο. Έχοντας καταστρέψει το Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Λιβύη και τη Συρία με τις στρατιωτικές τους επιδρομές, κατηγορούν τον Λευκορώσο «δικτάτορα» Αλεξάντερ Λουκασένκο και τον υποτιθέμενο Ρώσο χειραγωγό του Βλαντιμίρ Πούτιν για την εισροή προσφύγων. Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν έκανε επίδειξη του κυνικού του πνεύματος όταν είπε πως η μεταναστευτική κρίση στη Λευκορωσία ήταν μια προσπάθεια που έκανε ο Λουκασένκο να αποσπάσει την προσοχή από τις ενέργειες της Ρωσίας στα σύνορα με την Ουκρανία. Φαίνεται ότι ο επικεφαλής του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ πουλούσε τρέλα, αφού δεν υπήρχε καμία απολύτως λογική στις κρίσεις του.
Συντηρητισμός εναντίον Δυτικής Δημοκρατίας
Η Δύση έχει ανοίξει όλα τα μέτωπα του υβριδικού πολέμου κατά της Ρωσίας - από την προπαγάνδα πλύσης εγκεφάλου μέχρι την πραγματική ανάπτυξη όλων των τύπων στρατευμάτων κοντά στα ρωσικά σύνορα. Η κατάρρευση της ΕΣΣΔ και οι έγχρωμες επαναστάσεις που πραγματοποιήθηκαν με επιτυχία σε πρώην σοβιετικές δημοκρατίες έκαναν τους δυτικούς πολιτικούς να πιστέψουν ότι θα χρειαζόταν μόνο να ασκήσουν λίγη περισσότερη πίεση στη Ρωσία για να προκαλέσουν την κατάρρευσή της, όπως η ΕΣΣΔ ή η Γιουγκοσλαβία. Σε αυτή την περίπτωση, τίποτα δε θα σταματήσει τη Δύση να υλοποιήσει το πολυαγαπημένο όνειρό της να κατακτήσει έναν νέο ζωτικό χώρο στην Ανατολή.
Ωστόσο, η Ρωσία αποδείχθηκε ότι ήταν ένα σκληρό καρύδι. Η Δύση κινδυνεύει να χάσει πολλά αν συνεχίσει να επιμένει στην πεισματική πολιτική της. Οι δυτικοί «ειδήμονες», παραδόξως για τον εαυτό τους, συνειδητοποιούν πως η Ρωσία έχει οπλιστεί με μια εθνική ιδεολογία και τη χρησιμοποιεί για να προωθήσει τα συμφέροντά της στην εξωτερική πολιτική. Η αυξημένη δραστηριότητα της Ρωσίας στη διεθνή σκηνή τα τελευταία δέκα χρόνια έχει πυροδοτήσει συζητήσεις μεταξύ των αναλυτών σχετικά με το ρόλο της ιδεολογίας στη μεγάλη στρατηγική της, πιστεύει ο Ben Sohl, ειδικός στη Σχολή Δικαίου και Διπλωματίας Fletcher.
Όταν οι αντίθετες ιδεολογικές δυνάμεις επέφεραν πολιτική αλλαγή στην περιοχή, το Κρεμλίνο έβλεπε αυτά τα ταραχώδη γεγονότα μέσα από το πρίσμα της ξένης ανατροπής, πιστεύει ο Ben Sohl. Όλες οι έγχρωμες επαναστάσεις, συμπεριλαμβανομένων των διαδηλώσεων του Euromaidan και ολόκληρης της Αραβικής Άνοιξης, που πραγματοποιήθηκαν υπό το πρόσχημα της δημοκρατίας, έλαβαν χώρα ως αποτέλεσμα των πολέμων πληροφοριών και της χρήσης της «ήπιας δύναμης» από τις δυτικές κυβερνήσεις. Οι έγχρωμες επαναστάσεις λαμβάνουν χώρα σε τρία στάδια: προώθηση των δυτικών αξιών, συγκρότηση ενός δημοκρατικού μετώπου που αναγνωρίζει την ηγεσία των ΗΠΑ και δημιουργία «ελεγχόμενου χάους» μέσω διαμαρτυριών.
Η Δύση έχει μετατρέψει τις πολυδιαφημισμένες «δημοκρατικές αξίες» σε ισχυρό όπλο για να προωθήσει τα συμφέροντά της στον κόσμο και η Μόσχα συνειδητοποίησε την ανάγκη να διατυπώσει μια κρατική ιδεολογία συγκρίσιμη με τη δυτική δημοκρατία.
Σύμφωνα με τον Ben Sohl, η Ρωσία και ο Πρόεδρος Πούτιν έκαναν τις παραδοσιακές αξίες επίσημη ιδεολογία του ρωσικού κράτους σε αντίθεση με τη δυτική ψεύτικη ανοχή. Είναι ενδιαφέρον πως η προώθηση του κοινωνικού συντηρητισμού από τη Ρωσία προσελκύει ομοϊδεάτες στη Δύση.
Η πρόσφατη διάσκεψη COP 26 του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή δύο εβδομάδων στη Γλασκώβη κατέδειξε για άλλη μια φορά την αδυναμία των δυτικών πολιτικών να διαχωρίσουν τις κολλημένες φαντασιώσεις τους από τη σκληρή πραγματικότητα. Οι ελπίδες για σταδιακή διακοπή της χρήσης άνθρακα στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας εξατμίστηκαν εντελώς και δεν αναφέρθηκαν καν στο τελικό έγγραφο - το Σύμφωνο της Γλασκώβης για το κλίμα.
Ο Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον, παρά την απογοήτευσή του, είπε αισίως:
"Παρακολουθώ την πολιτική εδώ και πολύ καιρό και ξέρω πότε φθάνει σε ένα σημείο καμπής. Τώρα δεν είναι μακριά όταν θα είναι τόσο πολιτικά απαράδεκτο, οπουδήποτε στον κόσμο, να ανοίξει ένας νέος σταθμός παραγωγής ενέργειας με καύση άνθρακα όπως είναι τώρα να μπω σε ένα αεροπλάνο και να ανάψω πούρο».
Αλίμονο, με υπαιτιότητα ανεύθυνων πολιτικών στη Δύση, τα κλιματικά ζητήματα χρησιμοποιούνται και στον υβριδικό πόλεμο. Η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα αναγκάστηκε να παροτρύνει τις Ηνωμένες Πολιτείες, το δεύτερο μεγαλύτερο παραγωγό αερίων θερμοκηπίου στον κόσμο, να αποκρούσουν τις αβάσιμες επιθέσεις και να συνεργαστούν με διεθνείς εταίρους για να ξεπεράσουν τις αρνητικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής.
Οι υψηλές τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας και των καυσίμων πλήττουν σημαντικά τις τσέπες των Ευρωπαίων καταναλωτών και η κατάσταση μπορεί να γίνει ακόμη χειρότερη. Λίγοι νηφάλιοι άνθρωποι πιστεύουν στην ουδετερότητα του άνθρακα έως το 2050, υποδηλώνοντας έναν πιο ρεαλιστικό στόχο της μετάβασης σε μια οικονομία χαμηλών εκπομπών άνθρακα.