Υπήρξε πολλή φλυαρία τον τελευταίο καιρό σχετικά με την πιθανότητα στρατιωτικής επέμβασης της Ρωσίας στην Ουκρανία κάποια στιγμή στο εγγύς μέλλον. Ο Saker, ένας διάσημος αναλυτής της Alt-Media, δημοσίευσε ένα άρθρο στα τέλη Οκτωβρίου σχετικά με το «Γιατί βλέπω έναν πόλεμο στο Donbass ως (σχεδόν) αναπόφευκτο». Ακολούθησαν οι προειδοποιήσεις του ΝΑΤΟ για παρόμοιο αποτέλεσμα, πιο πρόσφατα νωρίτερα αυτή την εβδομάδα από τον Γενικό Γραμματέα Στόλτενμπεργκ. Ήταν προβλέψιμο ότι η Μόσχα θα αρνιόταν την αλήθεια αυτών των προβλέψεων, αλλά αυτό που έπιασε πολλούς παρατηρητές απροσδόκητα ήταν πως το Κίεβο έκανε το ίδιο.
Andrew Korybko - oneworld.press - Παρουσίαση Freepen.gr
Ένας εκπρόσωπος της Κρατικής Υπηρεσίας Συνόρων της Ουκρανίας δήλωσε τη Δευτέρα ότι «Δεν καταγράφουμε καμία κίνηση υλικού ή στρατευμάτων της γειτονικής χώρας ακριβώς στα σύνορα. Εάν πραγματοποιηθούν κάποιες ενέργειες, μπορεί να ξεδιπλωθούν δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τα κρατικά σύνορα». Αυτό ρίχνει ένα κλειδί στις προβλέψεις των Mainstream Media και Alt-Media. Σαφώς, αν ακόμη και η ίδια η Ουκρανία δε συμβαδίζει με τις προβλέψεις του δυτικού συμμάχου της, τότε οι αντικειμενικοί παρατηρητές μπορούν με βεβαιότητα να διαπιστώσουν πως δεν υπάρχει κανένας λόγος να περιμένουμε μια ρωσική στρατιωτική επέμβαση οποιαδήποτε στιγμή στο εγγύς μέλλον.
Οι προβλέψεις κάθε πλευράς βασίζονται σε εντελώς διαφορετικά κίνητρα και κοσμοθεωρίες. Η Κοινότητα Alt-Media (AMC) προσεύχεται πρακτικά για μια πλήρη ρωσική «εισβολή» στην Ουκρανία εδώ και χρόνια, προκειμένου να απελευθερώσει το Ντονμπάς (μετά από το οποίο αναμένουν η περιοχή να ενωθεί με τη Ρωσία) και να καθαιρέσει τις μετα-Μαϊντάν εθνοφασιστικές αρχές της χώρας. Τα Mainstream Media, εν τω μεταξύ, μπορεί να μην σκέφτηκαν ποτέ σοβαρά ότι αυτό θα συνέβαινε, αλλά αντλούν πολιτικό όφελος από την τακτική διακίνηση φόβου για αυτό, καθώς αυτό χρησιμεύει για να δικαιολογήσει μια πιο μυώδη συσσώρευση του ΝΑΤΟ στην περιοχή.
Η Ρωσία προφανώς δεν έχει κανένα συμφέρον να το κάνει αυτό παρά μόνο ως έσχατη λύση στις πιο ακραίες συνθήκες για αυτοάμυνα. Η Μόσχα τηρεί αυστηρά τις Συμφωνίες του Μινσκ και, ως εκ τούτου, θεωρεί το Ντονμπάς ως αναπόσπαστο μέρος της γειτονικής Ουκρανίας, αν και πρέπει να δοθεί αυτονομία. Ενώ απεχθάνεται τις εθνοφασιστικές αρχές του Κιέβου, το Κρεμλίνο έχει μάθει να ζει μαζί τους και δεν σχεδιάζει καμία απόπειρα αλλαγής καθεστώτος υπό στρατιωτική βάση στην ουκρανική πρωτεύουσα. Η Ευρασιατική Μεγάλη Δύναμη γνωρίζει επίσης πώς τις ψευδείς αντιλήψεις για τις προθέσεις της εκμεταλλεύονται τα MSM και ειδικά το ΝΑΤΟ.
Αυτές οι εκτιμήσεις θα έπρεπε να ήταν κοινή γνώση μεταξύ οξυδερκών παρατηρητών, αν και ορισμένοι στο AMC συνεχίζουν να βλέπουν την κατάσταση μέσα από την οπτική της ευχής λόγω του πόσο παθιασμένοι νιώθουν για το θέμα, κάτι που είναι κατανοητό. Τα MSM (mainstream media), ωστόσο, δεν μπορούν να δικαιολογηθούν ότι εφευρίσκουν τις λεγόμενες «επικείμενες ρωσικές εισβολές» από τον αέρα. Αυτό που είναι λιγότερο σαφές, ωστόσο, είναι γιατί αυτή τη φορά η Ουκρανία δε συμβαδίζει με την αφήγηση της Δύσης. Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι θέλει να σηματοδοτήσει τη δυσαρέσκεια για την αρχόμενη προσπάθεια μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ να ρυθμίσουν τον ανταγωνισμό τους.
Η Ουκρανία, όπως και η Πολωνία, πιστεύει πως εγκαταλείπεται από τον Μπάιντεν για την επιδίωξη των μεγάλων στρατηγικών στόχων των ΗΠΑ στο Νέο Ψυχρό Πόλεμο που αυτές οι δύο χώρες θεωρούν ότι είναι εις βάρος τους. Ανησυχούν ιδιαίτερα για το γεγονός ότι η Ουάσιγκτον παραιτήθηκε από τις περισσότερες κυρώσεις του Nord Stream II νωρίτερα αυτό το καλοκαίρι. Σε απάντηση, η Βαρσοβία επιδιώκει να εκμεταλλευτεί τη μεταναστευτική κρίση της Ανατολικής Ευρώπης για να προκαλέσει μια μεγαλύτερη κρίση Ανατολής-Δύσης που μπορεί στη συνέχεια να αξιοποιήσει για να σαμποτάρει αυτή τη διαδικασία, ενώ το Κίεβο για μια φορά αποφάσισε να μην υποστηρίξει την αντιρωσική τρομοκρατία των δυτικών συμμάχων του.
Αυτή η ερμηνεία των γεγονότων δεν πρέπει να θεωρηθεί ότι υπονοεί πως η Ουκρανία σκοπεύει να βελτιώσει τις σχέσεις της με τη Ρωσία. Αντίθετα, θα πρέπει απλώς να φανεί ως προς το τι είναι, μια βολική προσπάθεια να σηματοδοτηθεί η δυσαρέσκεια με τις ΗΠΑ, η οποία δε συνεπάγεται πραγματικό κόστος για το Κίεβο. Ωστόσο, αυτή η κίνηση έριξε άθελά της ευρύτερες υποψίες για την αλήθεια τέτοιων τακτικών δυτικών αφηγήσεων, καθώς αυτή είναι η πρώτη φορά που μπορεί κανείς να θυμηθεί ότι η Ουκρανία υπονοούσε πολύ ευγενικά πως αυτοί οι ισχυρισμοί είναι ψέματα. Θα μπορούσε κάλλιστα να συμβαδίσει με αυτόν τον εκφοβισμό του φόβου στο μέλλον, αλλά προς το παρόν, επέλεξε να μην το κάνει για τον εξηγημένο λόγο.
Υπάρχουν πολλά μαθήματα που συνδέονται με όλα αυτά. Πρώτον, μερικές φορές τόσο τα Alt-Media (alternative) όσο και τα MSM κάνουν την ίδια πρόβλεψη αν και για διαφορετικούς λόγους. Δεύτερον, είναι πιθανό και οι δύο να κάνουν λάθος. Τρίτον, ο ευσεβής πόθος (Alt-Media) και ο στρατηγικός οπλισμός ψευδών αφηγήσεων (MSM) είναι οι πιο πιθανές αιτίες σε κάθε αντίστοιχη περίπτωση. Τέταρτον, παρά το γεγονός ότι επηρεάζεται δυσανάλογα από τους ξένους προστάτες του, το Κίεβο μετά το Μαϊντάν δεν είναι εντελώς δυτική μαριονέτα, διαφορετικά θα είχε συμβιβαστεί με τους τελευταίους ισχυρισμούς. Και πέμπτον, οι σχέσεις της Ουκρανίας με τη Δύση είναι επί του παρόντος προβληματικές.
Andrew Korybko - oneworld.press - Παρουσίαση Freepen.gr
Ένας εκπρόσωπος της Κρατικής Υπηρεσίας Συνόρων της Ουκρανίας δήλωσε τη Δευτέρα ότι «Δεν καταγράφουμε καμία κίνηση υλικού ή στρατευμάτων της γειτονικής χώρας ακριβώς στα σύνορα. Εάν πραγματοποιηθούν κάποιες ενέργειες, μπορεί να ξεδιπλωθούν δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τα κρατικά σύνορα». Αυτό ρίχνει ένα κλειδί στις προβλέψεις των Mainstream Media και Alt-Media. Σαφώς, αν ακόμη και η ίδια η Ουκρανία δε συμβαδίζει με τις προβλέψεις του δυτικού συμμάχου της, τότε οι αντικειμενικοί παρατηρητές μπορούν με βεβαιότητα να διαπιστώσουν πως δεν υπάρχει κανένας λόγος να περιμένουμε μια ρωσική στρατιωτική επέμβαση οποιαδήποτε στιγμή στο εγγύς μέλλον.
Οι προβλέψεις κάθε πλευράς βασίζονται σε εντελώς διαφορετικά κίνητρα και κοσμοθεωρίες. Η Κοινότητα Alt-Media (AMC) προσεύχεται πρακτικά για μια πλήρη ρωσική «εισβολή» στην Ουκρανία εδώ και χρόνια, προκειμένου να απελευθερώσει το Ντονμπάς (μετά από το οποίο αναμένουν η περιοχή να ενωθεί με τη Ρωσία) και να καθαιρέσει τις μετα-Μαϊντάν εθνοφασιστικές αρχές της χώρας. Τα Mainstream Media, εν τω μεταξύ, μπορεί να μην σκέφτηκαν ποτέ σοβαρά ότι αυτό θα συνέβαινε, αλλά αντλούν πολιτικό όφελος από την τακτική διακίνηση φόβου για αυτό, καθώς αυτό χρησιμεύει για να δικαιολογήσει μια πιο μυώδη συσσώρευση του ΝΑΤΟ στην περιοχή.
Η Ρωσία προφανώς δεν έχει κανένα συμφέρον να το κάνει αυτό παρά μόνο ως έσχατη λύση στις πιο ακραίες συνθήκες για αυτοάμυνα. Η Μόσχα τηρεί αυστηρά τις Συμφωνίες του Μινσκ και, ως εκ τούτου, θεωρεί το Ντονμπάς ως αναπόσπαστο μέρος της γειτονικής Ουκρανίας, αν και πρέπει να δοθεί αυτονομία. Ενώ απεχθάνεται τις εθνοφασιστικές αρχές του Κιέβου, το Κρεμλίνο έχει μάθει να ζει μαζί τους και δεν σχεδιάζει καμία απόπειρα αλλαγής καθεστώτος υπό στρατιωτική βάση στην ουκρανική πρωτεύουσα. Η Ευρασιατική Μεγάλη Δύναμη γνωρίζει επίσης πώς τις ψευδείς αντιλήψεις για τις προθέσεις της εκμεταλλεύονται τα MSM και ειδικά το ΝΑΤΟ.
Αυτές οι εκτιμήσεις θα έπρεπε να ήταν κοινή γνώση μεταξύ οξυδερκών παρατηρητών, αν και ορισμένοι στο AMC συνεχίζουν να βλέπουν την κατάσταση μέσα από την οπτική της ευχής λόγω του πόσο παθιασμένοι νιώθουν για το θέμα, κάτι που είναι κατανοητό. Τα MSM (mainstream media), ωστόσο, δεν μπορούν να δικαιολογηθούν ότι εφευρίσκουν τις λεγόμενες «επικείμενες ρωσικές εισβολές» από τον αέρα. Αυτό που είναι λιγότερο σαφές, ωστόσο, είναι γιατί αυτή τη φορά η Ουκρανία δε συμβαδίζει με την αφήγηση της Δύσης. Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι θέλει να σηματοδοτήσει τη δυσαρέσκεια για την αρχόμενη προσπάθεια μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ να ρυθμίσουν τον ανταγωνισμό τους.
Η Ουκρανία, όπως και η Πολωνία, πιστεύει πως εγκαταλείπεται από τον Μπάιντεν για την επιδίωξη των μεγάλων στρατηγικών στόχων των ΗΠΑ στο Νέο Ψυχρό Πόλεμο που αυτές οι δύο χώρες θεωρούν ότι είναι εις βάρος τους. Ανησυχούν ιδιαίτερα για το γεγονός ότι η Ουάσιγκτον παραιτήθηκε από τις περισσότερες κυρώσεις του Nord Stream II νωρίτερα αυτό το καλοκαίρι. Σε απάντηση, η Βαρσοβία επιδιώκει να εκμεταλλευτεί τη μεταναστευτική κρίση της Ανατολικής Ευρώπης για να προκαλέσει μια μεγαλύτερη κρίση Ανατολής-Δύσης που μπορεί στη συνέχεια να αξιοποιήσει για να σαμποτάρει αυτή τη διαδικασία, ενώ το Κίεβο για μια φορά αποφάσισε να μην υποστηρίξει την αντιρωσική τρομοκρατία των δυτικών συμμάχων του.
Αυτή η ερμηνεία των γεγονότων δεν πρέπει να θεωρηθεί ότι υπονοεί πως η Ουκρανία σκοπεύει να βελτιώσει τις σχέσεις της με τη Ρωσία. Αντίθετα, θα πρέπει απλώς να φανεί ως προς το τι είναι, μια βολική προσπάθεια να σηματοδοτηθεί η δυσαρέσκεια με τις ΗΠΑ, η οποία δε συνεπάγεται πραγματικό κόστος για το Κίεβο. Ωστόσο, αυτή η κίνηση έριξε άθελά της ευρύτερες υποψίες για την αλήθεια τέτοιων τακτικών δυτικών αφηγήσεων, καθώς αυτή είναι η πρώτη φορά που μπορεί κανείς να θυμηθεί ότι η Ουκρανία υπονοούσε πολύ ευγενικά πως αυτοί οι ισχυρισμοί είναι ψέματα. Θα μπορούσε κάλλιστα να συμβαδίσει με αυτόν τον εκφοβισμό του φόβου στο μέλλον, αλλά προς το παρόν, επέλεξε να μην το κάνει για τον εξηγημένο λόγο.
Υπάρχουν πολλά μαθήματα που συνδέονται με όλα αυτά. Πρώτον, μερικές φορές τόσο τα Alt-Media (alternative) όσο και τα MSM κάνουν την ίδια πρόβλεψη αν και για διαφορετικούς λόγους. Δεύτερον, είναι πιθανό και οι δύο να κάνουν λάθος. Τρίτον, ο ευσεβής πόθος (Alt-Media) και ο στρατηγικός οπλισμός ψευδών αφηγήσεων (MSM) είναι οι πιο πιθανές αιτίες σε κάθε αντίστοιχη περίπτωση. Τέταρτον, παρά το γεγονός ότι επηρεάζεται δυσανάλογα από τους ξένους προστάτες του, το Κίεβο μετά το Μαϊντάν δεν είναι εντελώς δυτική μαριονέτα, διαφορετικά θα είχε συμβιβαστεί με τους τελευταίους ισχυρισμούς. Και πέμπτον, οι σχέσεις της Ουκρανίας με τη Δύση είναι επί του παρόντος προβληματικές.
Συμπερασματικά, οι παρατηρητές θα πρέπει να αναγνωρίσουν τις ελλείψεις που είναι εγγενείς στις τελευταίες σχεδόν πανομοιότυπες προβλέψεις τόσο των Alt-Media όσο και των MSM σχετικά με τη Ρωσία που υποτίθεται ότι προετοιμάζεται για μια επικείμενη στρατιωτική επέμβαση στην Ουκρανία. Θα πρέπει επίσης να δώσουν προσοχή σε οποιοδήποτε άλλο πιθανό μέσο μέσω του οποίου η Ουκρανία θα μπορούσε να σηματοδοτήσει τη δυσαρέσκεια με τους δυτικούς προστάτες της, καθώς αυτή η τάση αξίζει περισσότερο ανάλυση από οτιδήποτε άλλο αυτήν την στιγμή. Αποκαλύπτει πως τα υπάρχοντα μοντέλα σχετικά με τη σύγκρουση πρέπει να ενημερωθούν προκειμένου να ληφθεί υπόψη αυτή η απροσδόκητη εξέλιξη.