Να βγάλουμε συμπεράσματα από την αποτυχημένη πολιτική της κυβέρνησης

Κρίνουμε απαραίτητο ότι πρέπει να δοθούν ορισμένες διευκρινήσεις προς όσους δημοσιολογούντες ξιφουλκούν τις τελευταίες ώρες ενάντια στους ανεμβολίαστους συμπολίτες τους:

Από: Δρόμος της Αριστεράς - Μανόλης Μούστος

Όχι αγαπητοί, για την έκρηξη των κρουσμάτων, την αυστηροποίηση των μέτρων και το ενδεχόμενο ενός νέου οριζόντιου λοκντάουν δεν φταίνε οι ανεμβολίαστοι.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ των απολύσεων των υγειονομικών, των κοινωνικών διαχωρισμών, του αποκλεισμού και του bullying εις βάρος του μισού πληθυσμού της χώρας απέτυχε παταγωδώς, όπως πολύ σωστά ορισμένοι είχαμε προβλέψει και από τις στήλες αυτής της εφημερίδας, πριν από δύο μήνες περίπου. Κι αυτό γιατί τα μέτρα ουδεμία σχέση είχαν με την αντιμετώπιση της πανδημίας.

Δύο μήνες τώρα εγκαθιδρύθηκε η λογική ότι άμα είσαι εμβολιασμένος είσαι ελεύθερος να κάνεις ό,τι γουστάρεις. Εμβολιασμένοι ο ένας πάνω στον άλλο μέσα σε μπαρ, σινεμά, γυμναστήρια και γενικά κλειστούς χώρους. Χωρίς μάσκες, χωρίς αποστάσεις, χωρίς ατομικά μέτρα προστασίας. Όλα χύμα προκειμένου να λειτουργήσει το «τυράκι» του εμβολίου.

«Αν θες να μην είσαι στο περιθώριο, κάνε το εμβόλιο, βγάλε το πιστοποιητικό και μετά μην σε νοιάζει τίποτα». Αυτό είπε η κυβέρνηση, αυτό προσπάθησε να περάσει και αυτό γενικώς συνέβη. Λοκντάουν και αποκλεισμοί για τους ανεμβολίαστους. Όλα χύμα, σαν μην τρέχει τίποτα, για τους εμβολιασμένους. Λες και όσοι εμβολιάστηκαν δεν μεταδίδουν και αυτοί τον ιό (πολύ λιγότερο αλλά μεταδίδουν). Όποιος βγήκε έστω μία βόλτα στο κέντρο μίας μεγάλης πόλης ένα σαββατόβραδο μπορεί να πιστοποιήσει τα παραπάνω. Και στην εξίσωση δεν βάζουμε καθόλου την αποδυνάμωση του ΕΣΥ εν μέσω πανδημίας, τον συνεχιζόμενο ‒επί δύο σερί χρονιές‒ συνωστισμό στα ΜΜΜ, τα ανύπαρκτα μέτρα προστασίας στους χώρους εργασίας ή το άνοιγμα (όπως όπως) του τουρισμού και πέρυσι και φέτος.

Τα μέτρα Κικίλια (του τότε υπουργού Υγείας) στις 13 Σεπτέμβρη είχαν σαν αποκλειστικό στόχο τον διχασμό της κοινωνίας, την εγκατάσταση ενός καθεστώτος ψηφιακής επιτήρησης και ελέγχου του πληθυσμού και της επέκτασης των ιδιωτικοποιήσεων στον τομέα της υγείας μέσω της διαβόητης «ατομικής ευθύνης» των ανεμβολίαστων. Για αυτό και τα κρούσματα εκτοξεύτηκαν παρά τα πιστοποιητικά, τους ελέγχους και τους κάθε λογής αποκλεισμούς. Για αυτό και θα αυξηθούν περαιτέρω τα κρούσματα μετά την εφαρμογή και των πιο αυστηρών μέτρων.

Γιατί στόχος της κυβέρνησης ήταν εξαρχής όχι να διαχειριστεί την πανδημία ή να αυξήσει τα ποσοστά των εμβολιασμών αλλά να βρει ένα εξιλαστήριο θύμα για την τραγική αποτυχία της πολιτικής της (τους ανεμβολίαστους) και ταυτόχρονα να βάλει τα θεμέλια για μια ανοσολογο-ψηφιακή δικτατορία.

Και δυστυχώς τα μέτρα πέτυχαν τον αρχικό τους στόχο. Αρκετοί συμπολίτες (ακόμα και όσοι εντάσσουν τον εαυτό τους στην Αριστερά ή στον ευρύτερο «προοδευτικό» χώρο) δεν καταγγέλλουν πλέον την κυβέρνηση για όλα αυτά. Την καταγγέλλουν επειδή δεν είναι πιο αυστηρή με τους «ψεκασμένους». Πρόβλημα τους δεν είναι το Ψηφιακό Πανοπτικόν καθεαυτό αλλά το γιατί αυτό δεν επεκτείνεται και στις εκκλησίες και σε μία σειρά άλλους χώρους. Καθόλου θέμα δεν έχουν με το φαρμακοβιομηχανικό σύμπλεγμα και την αδιαφανή του λειτουργία, το οποίο εσχάτως επιβάλλει και περιορισμούς στην κοινωνική ζωή των πολιτών. Θέμα έχουν με τα πιστοποιητικά εμβολιασμού τα οποία θα πρέπει να λήγουν αν δεν έχεις κάνει την τρίτη δόση. Βασιλικότεροι του βασιλέως…

Στόχος της κυβέρνησης ήταν εξαρχής όχι να διαχειριστεί την πανδημία ή να αυξήσει τα ποσοστά των εμβολιασμών αλλά να βρει ένα εξιλαστήριο θύμα για την τραγική αποτυχία της πολιτικής της (τους ανεμβολίαστους) και ταυτόχρονα να βάλει τα θεμέλια για μια ανοσολογο-ψηφιακή δικτατορία

Έτσι, φτάσαμε στον εξευτελιστικό τραγέλαφο να απολύονται 7.000 υγειονομικοί (ακόμα και γιατροί από τμήματα επειγόντων περιστατικών απολύθηκαν στα μεγάλα νοσοκομεία της Κρήτης) και να μην γίνεται ούτε μία δήλωση συμπαράστασης. Τόση «ταξική αλληλεγγύη» οι σύντροφοι…

Μέσα σε δύο μήνες συνέβησαν πράγματα που υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να ξεσηκώσουν και την τελευταία πέτρα στο χώρο της Αριστεράς: Αντισυνταγματικές αναστολές εργασίας, σκαναρίσματα και ψηφιακή επιτήρηση στο σύνολο της κοινωνίας, προετοιμασία να πεταχτεί εκτός δημόσιων υπηρεσιών υγείας ο μισός πληθυσμός της χώρας, εκτόξευση των κρουσμάτων μετά την πλήρως αποτυχημένη κυβερνητική διαχείριση. Και τι είπαν οι σύντροφοι για όλα αυτά; «Εμβολιαστείτε γιατί χανόμαστε». Αλήθεια, δεν αντιλαμβάνονται πόσο λίγο είναι αυτό;

ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ υπάρχει και η μομφή ότι «χαϊδεύουμε τα αυτιά των ανεμβολίαστων για να ψαρέψουμε στα θολά νερά της αγανάκτησης», αξίζει τον κόπο να υπενθυμίσουμε και κάτι τελευταίο:

Η συζήτηση έχει πάψει πλέον προ πολλού να αφορά τα οφέλη του εμβολιασμού, οπότε ας αφήσουμε τις πονηριές. Το ζήτημα πλέον είναι αν θα ζήσουμε σε κοινωνίες ανθρώπων με μία στοιχειώδη αξιοπρέπεια ή θα εκτοπιστούμε σε υγειονομικές φούσκες αυστηρά ελεγχόμενες μέσω QR codes από την Pfizer, την Moderna, την Google, την Facebook και τα λοιπά ευαγή ιδρύματα του ύστερου καπιταλισμού.

Με απλά λόγια: Προσωπικά δεν με ενοχλεί αν οι φίλοι δεν έχουν κανένα πρόβλημα να ζουν σε μία χώρα όπου για να μπεις σε μία ταβέρνα θα πρέπει να δείχνεις εσχάτως ΚΑΙ την αστυνομική σου ταυτότητα. Όλα είναι θέμα του τι συνείδηση κουβαλάει ο καθένας. Αλλά τουλάχιστον να μην βρίζουν σαν ψεκασμένους ή φιλο-ψεκασμένους όλους τους υπόλοιπους που θέλουμε να ξεσηκωθούμε ενάντια σε αυτήν την κατάσταση.

Υ.γ.: Στο όνομα της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι Ισχυροί ρήμαξαν τη Γιουγκοσλαβία και μετά το Ιράκ και το Αφγανιστάν. Και τα ανθρώπινα δικαιώματα πήγανε περίπατο.
Στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, οι Εξουσίες περιόρισαν τις δημοκρατικές ελευθερίες των πολιτών στις δυτικές χώρες και ενίσχυσαν την αταξία στις χώρες της Ανατολής. Και η τρομοκρατία όχι απλώς δεν περιορίστηκε αλλά θέριεψε.

Τώρα στο όνομα της Υγείας επιβάλλουν πιστοποιητικά, απαγορεύσεις και τραμπουκίζουν το σύνολο της κοινωνίας με σκαναρίσματα και ελέγχους. Και προφανώς η Υγεία θα πάει περίπατο και σε αυτήν περίπτωση. Μαζί με τις δημοκρατικές ελευθερίες.
Ας διαλέξουμε στρατόπεδο…