Η ομιλία του στρατηγού Milley στο Φόρουμ Ασφαλείας του Άσπεν είναι σημαντική είδηση που προκαλεί σκέψη.
Ζούμε σε μια εποχή παραφροσύνης στα μέσα ενημέρωσης, στην οποία είναι τόσο εύκολο να γίνεις κυνικός ή να απευαισθητοποιηθείς στις πιο αποτρόπαιες ή δυνητικά συγκλονιστικές ειδήσεις. Επομένως, μπορεί να είναι δύσκολο να ενθουσιαστείτε με ένα απόσπασμα που δεν έχει καμία σχέση με ζητήματα φύλου στο Twitter, αλλά σας προτρέπω να εξετάσετε την απήχηση μιας πρόσφατης δήλωσης που έγινε στο Φόρουμ Ασφαλείας του Άσπεν από τον Πρόεδρο της Επιτελικής Επιτροπής των Ηνωμένων Πολιτειών των Μικτών Αρχηγών …
«Μπαίνουμε σε έναν τριπολικό κόσμο όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία και η Κίνα είναι όλες μεγάλες δυνάμεις. Το απλό γεγονός της μετάβασης από δύο στα τρία οδηγεί σε αυξημένη πολυπλοκότητα». Δεν πρόκειται για δήλωση ενός ξένου, ενός καταπιεσμένου Ευρασιάτη ή ενός πρώην υποστηρικτή του Τραμπ. Ο στρατηγός Mark Milley είναι απολύτως κρατιστής (από τη σκοπιά της εποχής Μπάιντεν) που φροντίζει μόνο να ακολουθεί την κομματική γραμμή σε οποιοδήποτε καυτό ζήτημα. Ως απόδειξη αυτής της θέσης, για κάποιο λόγο που σας διαφεύγει, ήταν αυτός που εισήγαγε πραγματικά την «κλιματική αλλαγή» ως πτυχή άμυνας. Παρήγγειλε μάλιστα μια σημαντική έκθεση από το Army War College που περιγράφει λεπτομερώς ένα σενάριο «ήττας» για την «αποστολή» της Αμερικής μέσα σε 20 χρόνια από τη δημοσίευσή της, λόγω της κλιματικής αλλαγής.
Αν και ο Τραμπ του έδωσε την τρέχουσα δουλειά του, στη συνέχεια ζήτησε από τον Μίλι να παραιτηθεί επειδή απέτυχε «να υπερασπιστεί (τον αμερικανικό στρατό) από τους ριζοσπάστες αριστερούς που μισούν (τις ΗΠΑ) και (τη σημαία τους)». Αυτό είχε να κάνει με την υποστήριξη της Milley για την «κρίσιμη θεωρία της φυλής» που εφαρμόστηκε στον αμερικανικό στρατό.
Η παρακμή της Αμερικής είναι χαρά για κάποιους, αλλά λύπη για άλλους.
Τα παραπάνω δεν είναι κάποιο είδος δεξιάς επίθεσης στον στρατηγό Milley ως άτομο, αλλά μια σύντομη ματιά στον χαρακτήρα του ως ανθρώπου που, τουλάχιστον δημόσια, έχει δείξει μεγάλη υποστήριξη στα ύψη αυτής της παλιάς καλής φιλελεύθερης ατζέντας για την οποία μιλάνε σε όλο τον κόσμο. Που σημαίνει ότι με τη θέση του και τις απόψεις του λειτουργεί σαν «το σύστημα», εν στολή. Και αυτός ο άνθρωπος του συστήματος, που βρίσκεται στην κορυφή του στρατού (εξαιρουμένου του Προέδρου φυσικά) μόλις δήλωσε ότι η μονοπολική περίοδος, η μεταψυχροπολεμική περίοδος της Pax Americana έχει τελειώσει. Άλλες αξίες για τις οποίες είναι γνωστός ο Milley (ευνοϊκά ή δυσμενώς), όπως η κρίσιμη φυλετική θεωρία και η κλιματική αλλαγή σε ένα αμυντικό πλαίσιο, δεν επινοήθηκαν από αυτόν, αλλά πάντως τις ενθάρρυνε . Αυτό είναι μια αντανάκλαση του επιπέδου της «επίσημης» αποδοχής τους, που δείχνει ότι αν επαναλαμβάνει σήμερα την «Πολυπολικότητα», είναι επειδή η έννοια έχει γίνει ίσως κοινή στους διαδρόμους εξουσίας στην Ουάσιγκτον, αν και αυτό όχι από παθιασμένο ενθουσιασμό για την ιδέα, αλλά μάλλον από μια πένθιμη αποδοχή της πραγματικότητας: «Ήταν πολύ ξεκάθαροι σε αυτό. Έχουν ένα κινεζικό όνειρο και θέλουν να αμφισβητήσουν τη λεγόμενη φιλελεύθερη τάξη που βασίζεται σε κανόνες που τέθηκαν σε ισχύ το 1945 στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Θέλουν να την αναθεωρήσουν. Έχουμε λοιπόν μια... χώρα που γίνεται εξαιρετικά ισχυρή και που θέλει να αναθεωρήσει τη διεθνή τάξη προς όφελός της. Θα είναι μια πραγματική πρόκληση τα επόμενα 10 με 20 χρόνια, [και θα είναι] πραγματικά καθοριστική ».
Αυτό το λιγότερο γνωστό απόσπασμα από την ομιλία στρατηγού Milley υπογραμμίζει για άλλη μια φορά την πεποίθηση του ότι η Pax Americana είναι νεκρή. Σήμερα, είπε, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία, η Κίνα, οι σύμμαχοι και οι εταίροι θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί και να γνωρίζουν πώς θα αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλον στο μέλλον και η συντονισμένη επικοινωνία μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων θα είναι αναγκαιότητα, πρόσθεσε.
Ίσως θα έπρεπε όλοι να αναπνεύσουμε με ανακούφιση, γιατί η μεταψυχροπολεμική τάξη έχει, ή θα έπρεπε να πω «είχε», μεγάλες δυνατότητες για ένα σενάριο καταστροφής, δεδομένου ότι τα πρωτόκολλα και οι κανόνες εμπλοκής μεταξύ Μόσχας και Ουάσιγκτον έχουν παγώσει , ενώ η απειλή πολέμου (από τα μισά της περιόδου του Πούτιν μέχρι σήμερα) δεν έπαψε να υπάρχει. Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι πραγματικά προετοιμασμένες να εργαστούν για το πώς λειτουργεί αυτός ο νέος ψυχρός πόλεμος, μπορεί μόνο να βοηθήσει να σωθεί ο κόσμος από έναν πυρηνικό χειμώνα λόγω μιας παρεξήγησης που έχει παρεξηγηθεί. Η ανάγκη συνεργασίας και συζήτησης με τον μεγάλο εχθρό του χθες γίνεται πραγματικότητα για την Ουάσιγκτον. Αυτό είναι αφορμή για αισιοδοξία, αλλά το γεγονός ότι ο στρατηγός Milley βλέπει την άνοδο ενός πολυπολικού κόσμου μόνο ως δικαιολογία για έναν νέο ψυχρό πόλεμο είναι λίγο απογοητευτικό.