Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού
Οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ απειλούνται με πλήρη παράλυση, για τον Ξαβιέ Ράουφερ, συγγραφέα του Ατλάντικο. Ο λόγος εξηγείται από την πρόοδο της Ρωσίας στον ηλεκτρονικό πόλεμο.
Για παράδειγμα, ένα νέο ρωσικό ηλεκτρονικό σύστημα εξαιρετικά μεγάλης εμβέλειας (περίπου 3.000 χιλιόμετρα) ενεργοποιήθηκε από ρωσική βάση που βρίσκεται μεταξύ βάσεων του ΝΑΤΟ. Και, ένα μυστηριώδες γεγονός σημειώθηκε εναντίον μιας αμερικανικής βάσης στη Συρία στα τέλη Οκτωβρίου του 2021 με την πλήρη αναισθητοποίηση της. Οι επιτιθέμενοι δεν ήθελαν να σκοτώσουν αλλά να δοκιμάσουν κάτι (ένα νέο όπλο) και να δείξουν στις Ηνωμένες Πολιτείες την τεχνολογική υπεροχή τους. Αυτά τα όπλα καθιστούν δυνατή την απενεργοποίηση των όπλων και τον εχθρικό ηλεκτρονικό εξοπλισμό, χωρίς να τα καταστρέφουν
Τα πρόβλημα αφορά όλες τις αεροπορικές ή ναυτικές βάσεις του ΝΑΤΟ, αλλά και όλες οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις του. «Αυτό επιτυγχάνεται με την νέκρωση όλων των δορυφορικών κυμάτων, όλων των κινητών τηλεφώνων (VHF-UHF), όλων των ραδιοφώνων, GPS κ.λπ.», εξηγεί ο συγγραφέας του Atlantico.
Οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ απειλούνται με πλήρη παράλυση. Ο Xavier Raufer διευκρινίζει ότι «στις αρχές Οκτωβρίου 2021, το νέο ρωσικό ηλεκτρονικό σύστημα Murmansk-BN, με εξαιρετικά μεγάλη εμβέλεια (περίπου 3.000 χιλιόμετρα), ενεργοποιήθηκε από το Καλίνινγκραντ (το δυτικότερο τμήμα της Ρωσίας). Αλλά ± 3.000 χιλιόμετρα νότια του Καλίνινγκραντ είναι η Λισαβόνα: Καλύπτει επομένως όλη την Δυτική Ευρώπη . Έτσι, «οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ απειλούνται με πλήρη παράλυση». Ακόμη και με στοιχειώδη τρόπο, οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ δεν θα είναι σε θέση να λειτουργήσουν. Τα υψηλής τεχνολογίας αμερικανικά μαχητικά F35, θα στερούνται της κρίσιμης δορυφορικής επικοινωνίας τους και μπορούν να καθηλωθούν στο έδαφος, προειδοποιεί, επιπλέον, το Atlantico.
Το Mourmansk-BN,το οποίο «προστατεύει ήδη τη στρατηγική χερσόνησο Kola (ανατολικά της πόλης Mourmansk), είναι τώρα λειτουργικό, ή θα είναι σύντομα, λειτουργικό στους ευαίσθητους άξονες των τεράστιων ρωσικών συνόρων» και «η Κριμαία, για παράδειγμα, και το Στενό του Κερτς, προστατεύονται από ένα ανάλογο σύστημα, το οποίο σε κοντινή απόσταση νεκρώνει τις επικοινωνίες για περίπου 3.000 χιλιόμετρα της Μαύρης Θάλασσας».
Για τον Xavier Raufer, η γνώση ότι η Ρωσία διαθέτει αυτό το όπλο ως σε ένα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, «είναι σίγουρα πηγή ανησυχίας, αλλά δεν σηματοδοτεί το τέλος του κόσμου» επειδή «πρόκειται για ένα μεγάλο λογικό κράτος, κληρονόμο μιας από τις δύο υπερδυνάμεις του Ψυχρού Πολέμου». Αυτό που ανησυχεί τον συγγραφέα θα ήταν να δει αυτό το νέο όπλο στα χέρια μιας πολιτοφυλακής, μιας ένοπλης συμμορίας ή μισθοφόρων. Αυτό θα σήμαινε το δυνητικό τέλος των εξωτερικών επιχειρήσεων, είτε πρόκειται για πολεμικές είτε που αποβλέπουν στην ειρήνευση. Και, «μια πολιτοφυλακή έχει ήδη τουλάχιστον ένα από αυτά τα υπερ-πολύπλοκα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου στη Μέση Ανατολή», λέει ο Xavier Raufer.
Αμερικανική βάση αλ-Τανφ στη Συρία. Το Atlantico δίνει το παράδειγμα της αμερικανικής βάσης al-Tanf η οποία, αργά το βράδυ της 20ής Οκτωβρίου, στα σύνορα της Ιορδανίας και του Ιράκ, γίνεται κουφή, τυφλή και βουβή. Σε απόσταση τουλάχιστον 120 τετραγωνικών χιλιομέτρων, όπου το βόρειο Ισραήλ απέχει περίπου 170 χιλιόμετρα.
Όλη η άμυνα παραλύει. Δημιουργείται μια νεκρή ζώνη: Νεκρά τα ραντάρ, τέλος η καθοδήγηση, νεκρό το διαδίκτυο. Μη επανδρωμένα αεροσκάφη, ελικόπτερα κ.λπ., προσγειώνονται. Και, όταν ενεργοποιηθεί αυτό το ασφυκτικό καπάκι, τα drones αυτοκτονίας έρχονται να καταστρέψουν στοιχεία της βάσης που εμποδίζονται να αμυνθούν ή να επιτεθούν.
Οι Times of Israel, όπως και άλλα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, δεν αναλύουν τις συνθήκες της επίθεσης, δηλώνοντας απλώς: «Δεν ήταν ακόμα γνωστό ποιος ενήργησε την επίθεση». Τα ίδια μέσα ενημέρωσης επιβεβαιώνουν το Atlantico ότι «ένα στρατιωτικό φυλάκιο στη νότια Συρία που χρησιμοποιείται από τα αμερικανικά στρατεύματα και τους συμμάχους του επλήγη από συντονισμένη επίθεση την Τετάρτη [20 Οκτωβρίου 2021]» και ότι « Αμερικανός αξιωματούχος δήλωσε ότι η επίθεση φαίνεται να περιελάμβανε τουλάχιστον μία επίθεση με μη επανδρωμένο αεροσκάφος και πιθανώς μια χερσαία βολή». Αυτό που προκαλεί έκπληξη είναι ότι αυτή η συντονισμένη επίθεση δεν προκάλεσε θανάτους ή τραυματισμούς μεταξύ των Αμερικανών. Έτσι, διατυπώνονται εικασίες σχετικά με την προέλευση αυτής της επίθεσης. Από την πλευρά των δυτικών μέσων ενημέρωσης, λέγεται ότι η επίθεση αυτή πραγματοποιήθηκε «μια εβδομάδα μετά την ορκωμοσία φιλο-ϊρανικών πολιτοφυλακών για φερόμενη ισραηλινό-αμερικανική επίθεση κοντά στην Παλμύρα».
Η Asharq Al-Awsat, η πρώτη παναραβική εφημερίδα στον κόσμο, που τυπώνεται ταυτόχρονα καθημερινά σε τέσσερις ηπείρους σε 14 πόλεις και ξεκίνησε στο Λονδίνο το 1978, ανέφερε ότι η Ρωσία θα ήταν πίσω από τη στρατηγική επίθεση, η οποία, σύμφωνα με τον Ατλάντικο, είχε μπλοκάρει όλα τα αμυντικά συστήματα των ΗΠΑ. Στο άρθρο με τίτλο «Ποιος επιτέθηκε στην Αλ Τανφ στη Συρία και γιατί; ο Ασάρκ Αλ-Αουσάτ διευκρινίζει ότι «η Μόσχα έχει επανειλημμένα επιδιώξει να διαλύσει την αμερικανική βάση», αλλά ότι «αυτό εξακολουθεί να μην σημαίνει ότι ο βομβαρδισμός της Αλ Τανφ οργανώθηκε από τη Ρωσία». Μήπως όμως αυτή η αμερικανική βάση, εντελώς παράλυτη και ανίκανη να αντιδράσει, όπως αναφέρει το Atlantico, είχε υποστεί προειδοποίηση και δοκιμή από τη Μόσχα και το Πεντάγωνο δεν θα ήθελε να το πει και στόχευσε σε μια επίθεση από το Ιράν, ώστε να μην αποκαλύψει στον κόσμο την απόλυτα ευάλωτη θέση του απέναντι σε ένα ηλεκτρονικό όπλο βγαλμένο από ένα έργο επιστημονικής φαντασίας;
Για παράδειγμα, ένα νέο ρωσικό ηλεκτρονικό σύστημα εξαιρετικά μεγάλης εμβέλειας (περίπου 3.000 χιλιόμετρα) ενεργοποιήθηκε από ρωσική βάση που βρίσκεται μεταξύ βάσεων του ΝΑΤΟ. Και, ένα μυστηριώδες γεγονός σημειώθηκε εναντίον μιας αμερικανικής βάσης στη Συρία στα τέλη Οκτωβρίου του 2021 με την πλήρη αναισθητοποίηση της. Οι επιτιθέμενοι δεν ήθελαν να σκοτώσουν αλλά να δοκιμάσουν κάτι (ένα νέο όπλο) και να δείξουν στις Ηνωμένες Πολιτείες την τεχνολογική υπεροχή τους. Αυτά τα όπλα καθιστούν δυνατή την απενεργοποίηση των όπλων και τον εχθρικό ηλεκτρονικό εξοπλισμό, χωρίς να τα καταστρέφουν
Τα πρόβλημα αφορά όλες τις αεροπορικές ή ναυτικές βάσεις του ΝΑΤΟ, αλλά και όλες οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις του. «Αυτό επιτυγχάνεται με την νέκρωση όλων των δορυφορικών κυμάτων, όλων των κινητών τηλεφώνων (VHF-UHF), όλων των ραδιοφώνων, GPS κ.λπ.», εξηγεί ο συγγραφέας του Atlantico.
Οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ απειλούνται με πλήρη παράλυση. Ο Xavier Raufer διευκρινίζει ότι «στις αρχές Οκτωβρίου 2021, το νέο ρωσικό ηλεκτρονικό σύστημα Murmansk-BN, με εξαιρετικά μεγάλη εμβέλεια (περίπου 3.000 χιλιόμετρα), ενεργοποιήθηκε από το Καλίνινγκραντ (το δυτικότερο τμήμα της Ρωσίας). Αλλά ± 3.000 χιλιόμετρα νότια του Καλίνινγκραντ είναι η Λισαβόνα: Καλύπτει επομένως όλη την Δυτική Ευρώπη . Έτσι, «οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ απειλούνται με πλήρη παράλυση». Ακόμη και με στοιχειώδη τρόπο, οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ δεν θα είναι σε θέση να λειτουργήσουν. Τα υψηλής τεχνολογίας αμερικανικά μαχητικά F35, θα στερούνται της κρίσιμης δορυφορικής επικοινωνίας τους και μπορούν να καθηλωθούν στο έδαφος, προειδοποιεί, επιπλέον, το Atlantico.
Το Mourmansk-BN,το οποίο «προστατεύει ήδη τη στρατηγική χερσόνησο Kola (ανατολικά της πόλης Mourmansk), είναι τώρα λειτουργικό, ή θα είναι σύντομα, λειτουργικό στους ευαίσθητους άξονες των τεράστιων ρωσικών συνόρων» και «η Κριμαία, για παράδειγμα, και το Στενό του Κερτς, προστατεύονται από ένα ανάλογο σύστημα, το οποίο σε κοντινή απόσταση νεκρώνει τις επικοινωνίες για περίπου 3.000 χιλιόμετρα της Μαύρης Θάλασσας».
Για τον Xavier Raufer, η γνώση ότι η Ρωσία διαθέτει αυτό το όπλο ως σε ένα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, «είναι σίγουρα πηγή ανησυχίας, αλλά δεν σηματοδοτεί το τέλος του κόσμου» επειδή «πρόκειται για ένα μεγάλο λογικό κράτος, κληρονόμο μιας από τις δύο υπερδυνάμεις του Ψυχρού Πολέμου». Αυτό που ανησυχεί τον συγγραφέα θα ήταν να δει αυτό το νέο όπλο στα χέρια μιας πολιτοφυλακής, μιας ένοπλης συμμορίας ή μισθοφόρων. Αυτό θα σήμαινε το δυνητικό τέλος των εξωτερικών επιχειρήσεων, είτε πρόκειται για πολεμικές είτε που αποβλέπουν στην ειρήνευση. Και, «μια πολιτοφυλακή έχει ήδη τουλάχιστον ένα από αυτά τα υπερ-πολύπλοκα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου στη Μέση Ανατολή», λέει ο Xavier Raufer.
Αμερικανική βάση αλ-Τανφ στη Συρία. Το Atlantico δίνει το παράδειγμα της αμερικανικής βάσης al-Tanf η οποία, αργά το βράδυ της 20ής Οκτωβρίου, στα σύνορα της Ιορδανίας και του Ιράκ, γίνεται κουφή, τυφλή και βουβή. Σε απόσταση τουλάχιστον 120 τετραγωνικών χιλιομέτρων, όπου το βόρειο Ισραήλ απέχει περίπου 170 χιλιόμετρα.
Όλη η άμυνα παραλύει. Δημιουργείται μια νεκρή ζώνη: Νεκρά τα ραντάρ, τέλος η καθοδήγηση, νεκρό το διαδίκτυο. Μη επανδρωμένα αεροσκάφη, ελικόπτερα κ.λπ., προσγειώνονται. Και, όταν ενεργοποιηθεί αυτό το ασφυκτικό καπάκι, τα drones αυτοκτονίας έρχονται να καταστρέψουν στοιχεία της βάσης που εμποδίζονται να αμυνθούν ή να επιτεθούν.
Οι Times of Israel, όπως και άλλα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, δεν αναλύουν τις συνθήκες της επίθεσης, δηλώνοντας απλώς: «Δεν ήταν ακόμα γνωστό ποιος ενήργησε την επίθεση». Τα ίδια μέσα ενημέρωσης επιβεβαιώνουν το Atlantico ότι «ένα στρατιωτικό φυλάκιο στη νότια Συρία που χρησιμοποιείται από τα αμερικανικά στρατεύματα και τους συμμάχους του επλήγη από συντονισμένη επίθεση την Τετάρτη [20 Οκτωβρίου 2021]» και ότι « Αμερικανός αξιωματούχος δήλωσε ότι η επίθεση φαίνεται να περιελάμβανε τουλάχιστον μία επίθεση με μη επανδρωμένο αεροσκάφος και πιθανώς μια χερσαία βολή». Αυτό που προκαλεί έκπληξη είναι ότι αυτή η συντονισμένη επίθεση δεν προκάλεσε θανάτους ή τραυματισμούς μεταξύ των Αμερικανών. Έτσι, διατυπώνονται εικασίες σχετικά με την προέλευση αυτής της επίθεσης. Από την πλευρά των δυτικών μέσων ενημέρωσης, λέγεται ότι η επίθεση αυτή πραγματοποιήθηκε «μια εβδομάδα μετά την ορκωμοσία φιλο-ϊρανικών πολιτοφυλακών για φερόμενη ισραηλινό-αμερικανική επίθεση κοντά στην Παλμύρα».
Η Asharq Al-Awsat, η πρώτη παναραβική εφημερίδα στον κόσμο, που τυπώνεται ταυτόχρονα καθημερινά σε τέσσερις ηπείρους σε 14 πόλεις και ξεκίνησε στο Λονδίνο το 1978, ανέφερε ότι η Ρωσία θα ήταν πίσω από τη στρατηγική επίθεση, η οποία, σύμφωνα με τον Ατλάντικο, είχε μπλοκάρει όλα τα αμυντικά συστήματα των ΗΠΑ. Στο άρθρο με τίτλο «Ποιος επιτέθηκε στην Αλ Τανφ στη Συρία και γιατί; ο Ασάρκ Αλ-Αουσάτ διευκρινίζει ότι «η Μόσχα έχει επανειλημμένα επιδιώξει να διαλύσει την αμερικανική βάση», αλλά ότι «αυτό εξακολουθεί να μην σημαίνει ότι ο βομβαρδισμός της Αλ Τανφ οργανώθηκε από τη Ρωσία». Μήπως όμως αυτή η αμερικανική βάση, εντελώς παράλυτη και ανίκανη να αντιδράσει, όπως αναφέρει το Atlantico, είχε υποστεί προειδοποίηση και δοκιμή από τη Μόσχα και το Πεντάγωνο δεν θα ήθελε να το πει και στόχευσε σε μια επίθεση από το Ιράν, ώστε να μην αποκαλύψει στον κόσμο την απόλυτα ευάλωτη θέση του απέναντι σε ένα ηλεκτρονικό όπλο βγαλμένο από ένα έργο επιστημονικής φαντασίας;