Γνώμη - Η Ευρώπη αγαπά τους ένοπλους Κούρδους, όχι τους αμάχους τους

Τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες, μεγάλες χώρες της ΕΕ έχουν γίνει οι κύριοι υποστηρικτές των ένοπλων κουρδικών ομάδων στο Ιράν, την Τουρκία, το Ιράκ και τη Συρία. Η πρόσφατη ταλαιπωρία χιλιάδων Κούρδων αμάχων, μεταξύ των οποίων γυναίκες και παιδιά, στα σύνορα μεταξύ Λευκορωσίας και Πολωνίας δείχνει ότι η υποστήριξη της Ευρώπης απευθύνεται μόνο στους ένοπλους Κούρδους και δεν επεκτείνεται στους αμάχους.

Τουρκμέν Τερζί - turkishminute.com / Παρουσίαση Freepen.gr

Οι ειδήσεις και οι εικόνες που κυκλοφόρησαν σε όλο τον κόσμο καταδεικνύουν τη σπαρακτική κατάσταση περίπου 4.000 μεταναστών από τη Μέση Ανατολή, κυρίως από το Ιρακινό Κουρδιστάν, που είχαν κατασκηνώσει κατά μήκος των συνόρων με την Πολωνία. Δεν είχαν πρόσβαση σε τροφή, καθαρό νερό ή καταφύγιο στο τσουχτερό κρύο του χειμώνα. Μια φωτογραφία ενός πατέρα που προσπαθούσε να ζεστάνει τα δάχτυλα του μικρού αγοριού του με την ανάσα του ήταν ιδιαίτερα θλιβερή. Κούρδοι μετανάστες είπαν στα μέσα ενημέρωσης ότι καθώς περίμεναν ανάμεσα στα σύνορα της Πολωνίας και της Λευκορωσίας, οι φρουροί περιόρισαν την κίνησή τους. Ο Πολωνός υπουργός Άμυνας Mariusz Blaszczak δήλωσε σε τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό πως η μεταναστευτική κρίση στα σύνορα δε θα επιλυθεί γρήγορα και ότι ο στρατός του πρέπει να προετοιμαστεί για να την αντιμετωπίσει. Σύμφωνα με αναφορές, σχεδόν δώδεκα μετανάστες έχασαν τη ζωή τους στα σύνορα Πολωνίας-Λευκορωσίας.

Ο αείμνηστος Τούρκος Πρόεδρος Turgut Özal, του οποίου η μητέρα ήταν Κούρδισσα, συνόψισε πολύ εύστοχα την στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τους Κούρδους. Κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης στο BBC το 1989, ο Οζάλ περιέγραψε πώς 36.000 Κούρδοι πρόσφυγες είχαν εγκαταλείψει την τυραννία και τις σφαγές του πρώην προέδρου του Ιράκ Σαντάμ Χουσεΐν και συγκεντρώθηκαν στα τουρκικά σύνορα με την ελπίδα ότι η κυβέρνηση του Οζάλ θα τους βοηθούσε. Αναζήτησε βοήθεια για να το κάνει ζητώντας οικονομική βοήθεια, αλλά οι υπηρεσίες ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ευρώπη δεν κατέβαλαν καμία απολύτως προσπάθεια να βοηθήσουν τους Κούρδους πρόσφυγες. «Αν ανησυχείτε πραγματικά για το κουρδικό ζήτημα, γιατί δε δεχτήκατε τότε το λαό τους. Ζήτησα να πάρουν τουλάχιστον τους μισούς από αυτούς τους Κούρδους πρόσφυγες, αλλά αυτοί [οι Ευρωπαίοι] δεν ήταν πρόθυμοι να δεχτούν ούτε έναν Κούρδο πρόσφυγα», είπε τότε ο Οζάλ, εκφράζοντας βαθιά απογοήτευση για τα ευρωπαϊκά κράτη.

Τρεις δεκαετίες μετά, λίγα έχουν αλλάξει για τον κουρδικό λαό. Αρκετές αναφορές ΜΜΕ αναφέρουν ότι οι περισσότεροι Κούρδοι στα σύνορα της Πολωνίας προέρχονταν από την περιοχή των Κούρδων του βόρειου Ιράκ και εγκατέλειψαν τα σπίτια τους ως αποτέλεσμα των συνεχιζόμενων βομβαρδισμών της Τουρκίας εναντίον μαχητών του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) στην περιοχή.

Η Τουρκία έχει αυξήσει τις διασυνοριακές της επιχειρήσεις στο βόρειο Ιράκ τα τελευταία χρόνια για να στοχεύσει μαχητές του PKK. Αξιωματούχοι του Συμβουλίου Ασφαλείας της Περιφερειακής Κυβέρνησης του Κουρδιστάν (KRG) κάλεσαν την Τουρκία να σταματήσει τις επιθέσεις της και επίσης το PKK να εγκαταλείψει την περιοχή. Το συμβούλιο δήλωσε πως οι Κούρδοι του Ιράκ που μετανάστευσαν στη Λευκορωσία χρησιμοποιήθηκαν από το PKK και διακινητές ανθρώπων για να δυσφημήσουν την κυριαρχία της KRG διεθνώς.

Το Δημοκρατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (KDP) της φυλής Μπαρζανί και η Πατριωτική Ένωση του Κουρδιστάν (PUK) της οικογένειας Ταλαμπανί ελέγχουν την κουρδική περιοχή του βόρειου Ιράκ από τότε που έλαβαν αυτονομία από το καθεστώς του Σαντάμ πριν από τρεις δεκαετίες. Η κουρδική περιοχή φιλοξενεί πλούσια αποθέματα πετρελαίου και η οικογένεια Μπαρζανί δέχεται αυξανόμενες επικρίσεις σχετικά με τις αναφορές πως τα έσοδα από το πετρέλαιο πηγαίνουν στη φυλή Μπαρζανί αντί για το λαό. Έτσι, ένας αυξανόμενος αριθμός απελπισμένων πολιτών εξετάζει την επιλογή να φύγει από την πατρίδα για μια καλύτερη ζωή στην Ευρώπη.

Η Jerusalem Post ανέφερε αυτή την εβδομάδα πως έως και το 60 τοις εκατό όσων πήγαιναν στη Λευκορωσία ήταν άνθρωποι που ζούσαν στη Σουλεϊμανίγια και το Ντοχούκ, στόχους των τουρκικών βομβαρδισμών. Αυτοί οι Κούρδοι μετανάστες είχαν αποκλειστεί στη Λευκορωσία στα σύνορα με την Πολωνία και έμειναν όλο και πιο ευάλωτοι ως αποτέλεσμα της αυξανόμενης έντασης μεταξύ του μπλοκ Λευκορωσίας-Ρωσίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι αναφορές των μέσων ενημέρωσης αναφέρουν τη διαφθορά, το νεποτισμό, την αδικία και τα αποτυχημένα δικαστικά ιδρύματα ως άλλους λόγους για τους ανθρώπους που εγκαταλείπουν το Ιράκ και τη Συρία. Ωστόσο, οι επιθέσεις της Τουρκίας στο PKK και οι επιχειρήσεις του Ιράν κατά των Κούρδων αντιφρονούντων στην πόλη Σουλεϊμανίγια μαζί με τη σύγκρουση της σεχταριστικής πολιτοφυλακής στο Ιράκ είναι σημαντικοί παράγοντες που συμβάλλουν στο να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους οι άνθρωποι.

Έχει καταστεί σαφές ότι Σύριοι και Ιρακινοί Κούρδοι άμαχοι ήταν θύματα σε έναν πολιτικό αγώνα μεταξύ του μπλοκ Λευκορωσίας-Ρωσίας και της ΕΕ. Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος έχει ισχυρούς δεσμούς με τον αυταρχικό Πρόεδρο της Λευκορωσίας, Aleksandr Lukashenko, έχει γίνει μέρος αυτού του παιχνιδιού των Κούρδων μεταναστών καθώς η Άγκυρα βομβάρδισε πρόσφατα το βόρειο Ιράκ και η Turkish Airlines μετέφερε πολλούς Ιρακινούς, Σύριους και υπηκόους Υεμένης στο Μινσκ.

Η κυβέρνηση της Πολωνίας κατηγόρησε το καθεστώς του Λουκασένκο πως παρασύρει σκόπιμα μετανάστες από τη Μέση Ανατολή στα πολωνικά σύνορα, ενώ οι Βρυξέλλες λένε ότι η Λευκορωσία εξέδωσε τουριστικές βίζες σε μετανάστες για να δημιουργήσει μεταναστευτική κρίση εντός της ΕΕ.

Για να αποτρέψει την άφιξη περισσότερων υπηκόων της Μέσης Ανατολής στα σύνορα της Πολωνίας, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατέληξε σε συμφωνία με πολλές αεροπορικές εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων των Turkish Airlines, Emirates, Qatar Airways, Etihad και Egypt Air. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της επιτροπής για τις μεταφορές Stefan de Keersmaecker, μετά την παρέμβασή της την περασμένη Παρασκευή, η Τουρκία σταμάτησε να πουλάει εισιτήρια σε Ιρακινούς, Σύριους και υπηκόους Υεμένης που ήθελαν να πετάξουν στη Λευκορωσία και αυτές οι αεροπορικές εταιρείες καταδίκασαν κάθε μορφή «εμπορίας ανθρώπων». 

Οι χώρες της ΕΕ υποστήριξαν ένοπλες κουρδικές ομάδες κατά του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και το Λεβάντε (ISIL) στη Συρία και το Ιράκ. Ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν φιλοξένησε πρόσφατα τον επικεφαλής του Συριακού Δημοκρατικού Συμβουλίου (SDC), Ιλχάμ Αχμέντ. Το SDC είναι η πολιτική πτέρυγα των Μονάδων Λαϊκής Άμυνας (YPG). Οι βετεράνοι του PKK σχημάτισαν το YPG και η ομάδα κήρυξε μια αυτόνομη διοίκηση στη βόρεια και ανατολική Συρία τον Μάρτιο του 2016. Η ΕΕ κατατάσσει το PKK ως τρομοκρατική οργάνωση ενώ αγνοεί το παρακλάδι του PKK στη Συρία, το YPG. Το PKK είναι πολύ ενεργό στη Γερμανία και η ομάδα λέγεται ότι έχει περίπου 25.000 μέλη της που κατοικούν στη χώρα με τη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης.

Οι ευρωπαϊκές χώρες εκτιμούν ιδιαίτερα τις φυλές Barzani και Talabani, καθώς και ένοπλες κουρδικές ομάδες όπως το PKK και το YPG, ενώ παραμελούν τους Κούρδους αμάχους. Χιλιάδες Κούρδοι που προσπάθησαν να ξεφύγουν από τους τουρκικούς βομβαρδισμούς, τους υποστηριζόμενους από τη Δύση αυταρχικούς Κούρδους ηγεμόνες και τις κουρδικές ένοπλες ομάδες πέθαναν στο κατώφλι της Ευρώπης. Η ΕΕ έχει επανειλημμένα επιδείξει την έλλειψη ανησυχίας και ευσπλαχνίας για τους απλούς Κούρδους, αλλά δε διστάζει να εξοπλίσει τις κουρδικές πολιτοφυλακές εναντίον της Τουρκίας, του Ιράν και του Ιράκ για να δημιουργήσει μεγαλύτερο βαθμό ελέγχου στην περιοχή.

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail