 |
| Η λεγόμενη “4,3” γενιά των F-16 Block 52 Advanced της 335 Μοίρας “Τίγρης”, δίπλα στο “κάτι άλλο”, που είναι το Ιταλικό F-35, κατά τη διάρκεια της άσκησης ΗNIOXOΣ 2019. Από τότε οι αεροπόροι κατέγραψαν στις αναφορές τους ότι το μαχητικό 5ης γενιάς είναι κάτι διαφορετικό που βοηθά σημαντικά στις αεροπορικές επιχειρήσεις του χρήστη που το έχει. Πηγή εικόνας: Hellasjournal |
Από: hellasjournal.com
Αυτός μαρτυρά ότι περίπου το 2030 δεν αποκλείεται η HAF να είναι η δεύτερη ισχυρότερη της Ευρώπης, μετά την Γαλλία και βεβαίως η πρώτη δύναμη αεροπορικής υπεροχής από τις χώρες του νότου στη λεκάνη της Αν. Μεσογείου, μιας περιοχής που γίνεται κοινός επιχειρησιακός ουρανός για Συμμάχους.
Η διαμόρφωση του στόλου της Πολεμικής Αεροπορίας κινείται προς το παρόν στον «αστερισμό» της νέας εποχής, με το Επιτελείο να προχωρά τα σχέδια που έχει εκπονήσει, ωστόσο στον δρόμο αυτόν υπάρχουν και αγκάθια. Την ίδια στιγμή το υπουργείο Εθνικής Άμυνας δηλώνουν ότι πρόκειται να προχωρήσει και η αναβάθμιση των F-16 Block 50, σε ανώτερο από τα σημερινά Advanced του Αράξου, τότε ο αριθμός των αεροσκαφών που δύναται να δράσουν δικτυοκεντρικά ανεβαίνει σημαντικά στα 121.
- Η έλευση πάντως των πρώτων Rafale F3R σε λιγότερο από 50 ημέρες από σήμερα, είναι το πρώτο μόλις βήμα προς την κατεύθυνση που προαναφέραμε, ενώ έως το 2024 το πολύ, τα νέα 24 Γαλλικά μαχητικά 4,5 γενιάς, αεροπορικής υπεροχής θα βρίσκονται στην αεροπορική βάση της Τανάγρας. Παράλληλα σύμφωνα με τον τεχνικό σχεδιασμό της 331 Μοίρας «Θησέας», εκείνη την περίοδο, οι διαθεσιμότητες των Mirage 2000-5 θα έχουν ξεπεράσει το 75-80%, εφόσον συνεχιστεί η ροή ανταλλακτικών.
Ο επόμενος στόχος όπως όλα δείχνουν αυτές τις ημέρες, είναι το πολυπόθητο για το αεροπορικό Επιτελείο F-35, το «αόρατο» μαχητικό που έρχεται ως κάτι εξωπραγματικό να συμπληρώσει τον στόλο που κρατούν στα χέρια τους τα «χρυσά χέρια» του ΝΑΤΟ.
Η αλλαγή του αεροπορικού τοπίου στη Μεσόγειο
Και όπως όλα δείχνουν ο ουρανός της Αν. Μεσογείου μετατρέπεται σ’ ένα κοινό επιχειρησιακό και τακτικό τόπο συνάντησης σύμμαχων αεροποριών, με κοινά όπλα, κοινές πλατφόρμες, κοινές ιδέες και ασπασμό του Διεθνούς Δικαίου.
Μάλιστα όπως επισημαίνεται από τους ανθρώπους που έχουν υπηρετήσει την Πολεμική Αεροπορία, τα Ελληνικά αεροδρόμια είναι τα πλέον «ελκυστικά» για τις δυνάμεις αυτές. Πρόσφατα το είδαμε κατά τη διάρκεια της άσκησης «Μέδουσα11», με αεροπορικές δυνάμεις από την Αίγυπτο και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα να γίνονται ένα με τα «μπλε φτερά».
Από μόνη της αυτή η εικόνα δημιουργεί μια δυναμική για τις στρατιωτικές συνεργασίες, αλλά και την στρατιωτική διπλωματία, η οποία προηγείται των συμφωνιών και συνεργασιών, για να υπάρξουν αυτά τα αποτελέσματα.
- Όμως σε αυτό τον ουρανό μπορούμε να καταγράψουμε, όπως αναφέραμε και νωρίτερα, F-16, Rafale, Mirage 2000, ακόμη και F-35 που πρόσφατα τα «γεράκια» της 336 Μοίρας είχαν την ευκαιρία να συνεργαστούν στο Ισραήλ στο πλαίσιο της άσκησης Blue Flag. Και εκεί οι αεροπόροι μας κατάλαβαν την αξία της δικτυοκεντρικής επιχείρησης στον αέρα.
Οι τρεις από τις τέσσερις αεροπορικές πλατφόρμες βρίσκονται στον αεροπορικό στόλο και παράλληλα ο εκσυγχρονισμός που τρέχει δίνει την ευκαιρία σε μεγαλύτερο αριθμό αεροσκαφών να μπορούν να μεταφέρουν και να βάλουν, εφόσον απαιτείται, με τα σύγχρονα, «έξυπνα όπλα».
Άλλωστε αυτό έχει κριθεί επιτακτικό κι έχει εξηγηθεί από την ηγεσία της Πολεμικής Αεροπορίας και στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, ότι δηλαδή η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία οφείλει απέναντι στην διαρκή απειλή να παρουσιάζει μια μόνιμη μεγάλη δύναμη μαχητικών αεροσκαφών.
Work Horse αεροσκάφη στο Αιγαίο
Ήδη γίνονται καθολικές προσπάθειες να διορθωθούν σφάλματα των προηγούμενων ετών σ’ ότι έχει να κάνει με τις διαθεσιμότητες και δεν θα είχε κανένα νόημα να προμηθευτούμε Rafale και να συζητάμε για F-35, εφόσον υπάρχουν αγκάθια σε θέματα υποστήριξης.
Και βέβαια το πρόγραμμα των Viper, η προσπάθεια αναβάθμισης των Block 50 και μια ενδεχόμενη αναβάθμιση των Block 30, φέρνει πολύ πιο κοντά την λεγόμενη ομοιοτυπία, η οποία περισσότερο έχει να κάνει με τα οπλικά συστήματα των αεροσκαφών.
- Στον ουρανό του Αρχιπελάγους η παραβατικότητα των γειτόνων που καταγράφεται καθημερινά απαιτεί μόνιμη ισχυρή παρουσία, ενώ μελλοντικά- ακόμη κι αν αυξηθεί ο αριθμός των Rafale- δεν μπορεί κανείς να στέλνει αυτό το μαχητικό αεροπορικής υπεροχής για αναγνώριση- αναχαίτιση των λεγόμενων «άγνωστων ιχνών».
Τα σημερινά F-16 Block 50 & Block 30 τάσσονται κυρίως πάνω σε αυτό το πεδίο δράσης, τα οποία όμως θα πρέπει να περάσουν στη νέα δικτυοκεντρική εποχή, ώστε ο στόλος να είναι απολύτως διαλειτουργικός. Είναι τα Work Horse αεροσκάφη που με χαμηλό κόστος εκτός του ότι μπορούν να κάνουν τα πάντα, είναι ικανά και για την «βρώμικη δουλειά».
Με μικρή παρέμβαση αλλαγής υπολογιστή μάχης στα Block 30 & την αναβάθμιση σε Advanced++ για τα Block 50, εξηγούν αεροπορικές πηγές, επιτυγχάνεται, πρώτον περισσότερη ομοιοτυπία στα οπλικά συστήματα και δεύτερον διαθέτει η ΠΑ μαχητικά πολλαπλών ρόλων που σε μια αποστολή, μετά την άφεση όπλων κρούσης, περνάνε σε αποστολές αέρος- αέρος.
Άλλωστε ουδείς στο αεροπορικό Επιτελείο αμελεί ότι απέναντί τους έχουν περισσότερα από 200 μαχητικά πλήρως διαλειτουργικά…