Από: defence-point.gr - Του Στέργιου Δ. Θεοφανίδη
Ο αριθμός των πτήσεων των ιπτάμενων στόχων αυξήθηκε κατακόρυφα κατά τη διάρκεια του 2021, χωρίς βέβαια οι πτήσεις από την αεροπορική βάση Tyndall στη Φλόριντα να έχουν διακοπεί ακόμα και κατά την εξέλιξη της πανδημίας του Covid-19 εντός του 2020. Η Αεροπορία των ΗΠΑ (USAF) επιμένει ότι ο νέος πύραυλος BVR θα ενταχθεί σε υπηρεσία (IOC) εντός του 2022, διασφαλίζοντας δυνατότητες προσβολής ιπτάμενων στόχων σε αποστάσεις ακόμα μεγαλύτερες από αυτές του AIM-120D!
Φυσικά δεν έχει γίνει τίποτα γνωστό για τη διαμόρφωση του πυραύλου. Ούτε από πλευράς αεροδυναμικής, αλλά ούτε και από πλευράς διάταξης προωστικού συστήματος, πολεμικής κεφαλής και συστήματος καθοδήγησης. Η USAF μάλιστα επένδυσε κονδύλια συνολικού ύψους 6,5 εκατομμυρίων δολαρίων για τη δημιουργία ειδικών εγκαταστάσεων ασφαλείας στην αεροπορική βάση Hill στην πολιτεία Utah. Εκεί φυλάσσονται οι πύραυλοι με τους οποίους πραγματοποιούνται οι δοκιμές, υπό την ευθύνη του 83rd Fighter Weapons Squadron.
Πληροφορίες σχετικά με το εάν ο νέος πύραυλος διαθέτει συμβατικό πυραυλοκινητήρα στερεού καυσίμου ή κινητήρα ramjet όπως ο ευρωπαϊκός METEOR, επίσης δεν έχουν αποδεσμευθεί. Εικάζεται ότι οι Αμερικανοί θα παραμείνουν πιστοί στον κλασικό πυραυλοκινητήρα στερεού προωθητικού, καθώς αξιωματούχοι έχουν επανειλημμένα εκφράσει επιφυλάξεις σχετικά με τις επιδόσεις του ατμοσφαιρικού κινητήρα του METEOR σε πολύ μεγάλα ύψη όπου η μικρή πυκνότητα και πίεση του αέρα σε συνδυασμό με την χαμηλή του περιεκτικότητα σε οξυγόνο, θέτουν υπό σημαντικούς περιορισμούς τις επιδόσεις του όπλου.
Αύξηση της ακτίνας έχει επιτευχθεί στην τελευταία έκδοση του AMRAAM (AIM-120D), μέσω της αύξησης της ποσότητας του στερεού καυσίμου νέας σύνθεσης και μεγαλύτερης πυκνότητας (high grain) που χρησιμοποιεί ο νέος πυραυλοκινητήρας του όπλου, δεδομένου ότι οι διαστάσεις του δεν έχουν τροποποιηθεί σε σχέση με αυτές των παλιότερων εκδόσεων και ειδικά του AIM-120C.
To ίδιο υποστηρίζεται ότι ισχύει και με τον ΑΙΜ-260, από τη στιγμή που μη επιβεβαιωμένες πληροφορίες αναφέρουν ότι είναι με τη σειρά του πανομοιότυπος με τον ΑΙΜ-120D. Παρενθετικά θα πρέπει εδώ να σημειωθεί ότι η Raytheon εξακολουθεί να έχει σε εξέλιξη το πρόγραμμα ανάπτυξης ενός νέου πυραύλου BVR μεγάλης ακτίνας με την ονομασία LREW (Long Range Engagement Weapon). Παράλληλα δε, η Boeing αναπτύσσει τον διπλού σταδίου LRAAM (Long Range Air to Air Missile).
Ολοκληρώνοντας αυτή την αναφορά, οφείλουμε να επισημάνουμε ότι η τεχνολογία των πυραυλοκινητήρων στερεού καυσίμου (HTPB και HTPE: Hydroxyl Terminated PolyButadiene και Ηydroxil – Terminated PolyEther), δεν έχει αλλάξει δραματικά τις τελευταίες δεκαετίες. Αυτό που έχει αλλάξει είναι η ποσότητά τους στο εσωτερικό των νέων πυραύλων. Ή αλλιώς η αναλογία τους στο συνολικό βάρος κάθε όπλου.
Ενδεικτικό των αλλαγών που έχουν σημειωθεί, είναι ότι αυτή η αναλογία (του βάρους του στερεού καυσίμου) βρισκόταν στο 40% του συνολικού βάρους του ΑΙΜ-120Α. Της αρχικής έκδοσης του AMRAAM. Το υπόλοιπο 60% αντιπροσώπευε το βάρος του συστήματος καθοδήγησης (μεσοπορείας και τερματικής φάσης) και της πολεμικής κεφαλής (εκρηκτικής γόμωσης) του όπλου.
Οι αλματώδεις πρόοδοι που έχουν σημειωθεί στην τεχνολογία των ηλεκτρονικών, επέτρεψαν τη δραματική μείωση του βάρους και του όγκου των συστημάτων καθοδήγησης, αλλά και την αύξηση της ακρίβειας των προσβολών. Κάτι που με τη σειρά του επέτρεψε τη μείωση του βάρους της πολεμικής κεφαλής και κατ΄ επέκταση και του χώρου (όγκου) που καταλαμβάνει εντός της ατράκτου του όπλου.
Κατά συνέπεια η αναλογία βάρους στον μεταγενέστερο AIM-120C διαμορφώθηκε στο 50% για τον πυραυλοκινητήρα στερεού καυσίμου και 50% για την πολεμική κεφαλή και το σύστημα καθοδήγησης (ενεργός ερευνητής και INS). Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρουν ότι στον νέο ΑΙΜ-260, το ποσοστό βάρους του πυραυλοκινητήρα, επί του συνολικού, ανέρχεται στο 70%! Κάτι που σε συνδυασμό με το ότι πλέον το βασικό υλικό κατασκευής της ατράκτου των πυραύλων αέρος – αέρος είναι ο εποξικός γραφίτης, για την περαιτέρω μείωση του βάρους κάθε όπλου, είναι παράγοντας που επιτρέπει ακόμα μεγαλύτερη αύξηση της μεταφερόμενης ποσότητας στερεού καυσίμου.
Στο ζήτημα της ανάπτυξης και της ένταξης του ΑΙΜ-260 σε υπηρεσία στις αμερικανικές αεροπορικές δυνάμεις θα επανέλθουμε, αφού σύντομα αναμένεται να παρουσιαστεί το νέο όπλο και οι βασικές του δυνατότητες. Το ίδιο ισχύει και για εναλλακτικά όπλα όπως ο Peregrine.