 |
| facebook.com/abaerbock |
Η νέα γερμανική κυβέρνηση συνασπισμού με επικεφαλής τον καγκελάριο Όλαφ Σολτς είναι μόνο μία εβδομάδα στην εξουσία, αλλά ήδη τα σήματα δείχνουν ότι το Βερολίνο είναι πιο επιδεκτικό στην εχθρότητα του ΝΑΤΟ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ προς τη Ρωσία.
strategic-culture.org - Finian Cunningham / Παρουσίαση Freepen.gr
Ο συνασπισμός των «φαναριών» (με βάση τα χρώματα του κόμματος) περιλαμβάνει το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα με επικεφαλής τον Σολτς σε συνεργασία με τους Πράσινους και τους Ελεύθερους Δημοκράτες που υποστηρίζουν τις επιχειρήσεις. Ο Σολτς έδωσε την εναρκτήρια ομιλία στην Bundestag αυτή την εβδομάδα ως νέα καγκελάριος που αντικατέστησε την Άνγκελα Μέρκελ των Χριστιανοδημοκρατών μετά από 16 χρόνια στην εξουσία.
Μετά τη βασιλεία της Μέρκελ, η οποία χαρακτηρίστηκε από τη σταθερότητα και το κυρίαρχο προσωπικό της στυλ, όλα τα βλέμματα θα είναι στραμμένα στη νέα κυβέρνηση στο Βερολίνο και στον αντίκτυπό της στις διατλαντικές σχέσεις. Ο Scholz, ο οποίος είναι σχετικά άγνωστος, και η κυβέρνησή του δύσκολα θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν πιο δύσκολες στιγμές λόγω των αυξημένων εντάσεων μεταξύ, αφενός, της στρατιωτικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, αφετέρου, της Ρωσίας.
Η νέα υπουργός Εξωτερικών του Βερολίνου Annalena Baerbock (η οποία διαδέχθηκε τον Heiko Maas) φέρνει στη θέση της μια πιο θορυβώδη, κριτική θέση έναντι της Ρωσίας. Η Baerbock, κορυφαία βουλευτής των Πρασίνων, ανακοίνωσε αυτή την εβδομάδα πως ο αγωγός φυσικού αερίου Nord Stream 2 μεταξύ Ρωσίας και Γερμανίας έχει τεθεί σε αναμονή λόγω της φερόμενης ρωσικής επιθετικότητας προς την Ουκρανία. Ο αγωγός είχε ήδη ανασταλεί από την ολοκλήρωση το Σεπτέμβριο με μια διαδικασία βιομηχανικής πιστοποίησης. Αλλά τώρα η Baerbock εισήγαγε ένα γεωπολιτικό παράγοντα για να ακυρώσει το έργο. Πριν από την υπουργική της θέση, ήταν γνωστή ως επιθετική κριτικός του Nord Stream 2, αντιτάσσοντάς τον επειδή ισχυρίστηκε προκλητικά, ότι επέτρεψε στη Ρωσία να «εκβιάσει την Ευρώπη», και προφανώς για περιβαλλοντικούς λόγους. Κατά ειρωνικό τρόπο, η εναλλακτική λύση στην προμήθεια ρωσικού φυσικού αερίου θα ήταν η εισαγωγή αμερικανικού σχιστολιθικού φυσικού αερίου, το οποίο είναι πιο ακριβό και βρώμικο λόγω της καταστροφικής για το περιβάλλον μεθόδου εξόρυξής του. Στην τελευταία δήλωσή της για το Nord Stream 2, η Γερμανίδα υπουργός Εξωτερικών ακούγεται αξιοσημείωτα σαν τον Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Antony Blinken, συνδέοντας το μέλλον του έργου με τις εντάσεις για την Ουκρανία και τα υποτιθέμενα ρωσικά σχέδια εισβολής.
Η Baerbock υπήρξε επίσης μακροχρόνια υποστηρικτής της επέκτασης του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά και των στενότερων διατλαντικών δεσμών με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αυτή η επέκταση της στρατιωτικής συμμαχίας προς τα ανατολικά είναι ακριβώς αυτό που έχει προκαλέσει ανησυχία στη Μόσχα, η οποία θεωρεί το μπλοκ ως απειλή για την εθνική ασφάλεια της Ρωσίας από τη δυνατότητα προηγμένης τοποθέτησης πυρηνικών πυραύλων στα ρωσικά σύνορα. Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν κάλεσε τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν καθώς και τους Βρετανούς και Γάλλους ομολόγους να εφαρμόσουν νομικές εγγυήσεις για τη διασφάλιση της ασφάλειας της Ρωσίας. Αυτές οι εγγυήσεις θα περιλαμβάνουν την απαγόρευση της περαιτέρω επέκτασης του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά για να συμπεριλάβει την πρόσβαση των μελών της πρώην σοβιετικής δημοκρατίας, δηλαδή της Ουκρανίας και της Γεωργίας.
Με την Baerbock ως την κορυφαία διπλωμάτη της Γερμανίας, είναι πιθανό οι ανησυχίες της Ρωσίας να μετατοπιστούν σύντομα. Ως η ισχυρότερη πολιτική δύναμη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μια πιο σκληροπυρηνική γερμανική πολιτική θα επεκταθεί σε ολόκληρη την ΕΕ και θα ενισχύσει τη θέση των ρωσοφοβικών μελών όπως η Πολωνία και τα κράτη της Βαλτικής.
Όσο για το νέο καγκελάριο, ο 63χρονος Σολτς ήταν στο παρελθόν υπουργός Οικονομικών στην τελευταία κυβέρνηση συνασπισμού της Μέρκελ. Αυτή η κυβέρνηση υποστήριξε σθεναρά τη συνεργασία του Nord Stream 2 με τη Ρωσία. Επί Μέρκελ, το Βερολίνο απέρριψε τις αντιρρήσεις της Ουάσιγκτον για τον αγωγό λέγοντας πως ήταν κυρίαρχο θέμα της Γερμανίας. Ο ίδιος ο Scholz είχε στο παρελθόν ταχθεί κατά της αμερικανικής ανάμειξης στην ενεργειακή πολιτική της Γερμανίας. Η κυβέρνηση Μπάιντεν φάνηκε να σέβεται την ανεξαρτησία του Βερολίνου στο θέμα, απορρίπτοντας τις απειλές για κυρώσεις κατά των συμμετεχουσών εταιρειών. Αυτό το υπόβαθρο μπορεί να υποδηλώνει ότι το γραφείο της καγκελαρίας θα κρατούσε υπό έλεγχο το υπουργείο Εξωτερικών της Baerbock.
Ωστόσο, η πρόσφατη κλιμάκωση των εντάσεων σχετικά με την Ουκρανία που τροφοδοτείται από τους ισχυρισμούς της Ουάσιγκτον πως η Ρωσία σχεδιάζει να εισβάλει στη χώρα έχει σκληρύνει την στάση της Γερμανίας έναντι της Μόσχας, ιδίως στο θέμα της επέκτασης των οικονομικών κυρώσεων ως «σοβαρές συνέπειες» για την υποτιθέμενη ρωσική επιθετικότητα. Η Μόσχα έχει επανειλημμένα απορρίψει τους ισχυρισμούς των ΗΠΑ για σχέδια εισβολής, αλλά ανησυχητικά η Γερμανία και η υπόλοιπη ΕΕ συμβιβάστηκαν με την αφήγηση της Ουάσιγκτον, αποδεχόμενες την αμφίβολη αμερικανική «intel» σαν καλό νόμισμα, που θυμίζει την προπαγάνδα των WMD που οδήγησε στον πόλεμο στο Ιράκ. Αυτή η αλλαγή παραδείγματος υποδηλώνει έναν προμελετημένο, ενορχηστρωμένο στόχο για τις ΗΠΑ. Οι Ευρωπαίοι έχουν παρασυρθεί κατάλληλα στο τέχνασμα. Και, επιτέλους, το έργο Nord Stream 2 βρίσκεται εντός του στόχου των πολιτικών τορπίλων της Ουάσιγκτον.
Στην ομιλία του στην Bundestag αυτή την εβδομάδα, ο Scholz ζήτησε «εποικοδομητικό διάλογο» με τη Ρωσία για να «σταματήσει το σπιράλ της κλιμάκωσης». Κάλεσε επίσης για «αμοιβαία κατανόηση». Αυτό μπορεί να ακούγεται σαν μια διαφωτισμένη πολιτική διπλωματικής δέσμευσης. Στη συνέχεια, όμως, απογοητευτικά, ο Scholz υποσχέθηκε πως η Γερμανία θα «μιλούσε με μία φωνή με τους Ευρωπαίους εταίρους και τους διατλαντικούς συμμάχους μας». Αυτό σημαίνει ότι το Βερολίνο σέβεται στο εξής τη θέση της Ουάσιγκτον και του Κιέβου όσον αφορά την αποφασιστική απάντηση στην αποδεκτή αφήγηση της «ρωσικής επιθετικότητας».
Όποια κι αν ήταν τα μειονεκτήματα της Μέρκελ –δεν ήταν ριζοσπαστική επικριτής της Ουάσιγκτον– αλλά τουλάχιστον ήταν ικανή κατά περιόδους να κινηθεί με μια μικρή ανεξαρτησία. Η αμέριστη υποστήριξή της στο Nord Stream 2, για παράδειγμα, παρά την αμερικανική πίεση. Επίσης πιο πρόσφατα, προέκυψε πως η Μέρκελ φέρεται να εμπόδισε τις προμήθειες όπλων του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία προς ενόχληση του καθεστώτος του Κιέβου.
Ο Olaf Scholz δεν εμφανίζεται, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, ως ισχυρός ηγέτης. Η κακοπροαίρετη ομιλία του για «μια φωνή» με τις ΗΠΑ και «εταίρους» όπως η Ουκρανία, καθώς και η έτοιμη αποδοχή των ψευδών ισχυρισμών για τη ρωσική επιθετικότητα, δείχνουν ότι η νέα κυβέρνηση του Βερολίνου θα είναι ένα ευέλικτο εργαλείο για την εχθρική πολιτική της Ουάσιγκτον προς τη Ρωσία.
Ιστορικά, είναι δυσοίωνο το γεγονός ότι η πρώτη γερμανική υπερπόντια στρατιωτική δράση από το 1945 έλαβε χώρα το 1999 κάτω από έναν συνασπισμό SPD-Green. Τότε ήταν που η Γερμανία συμμετείχε στους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ στη Σερβία. Αυτά τα κόμματα είναι και πάλι εταίροι συνασπισμού σε μια άλλη κρίσιμη στιγμή για την Ευρώπη.
Εάν υπάρχει νέο φανάρι στο Βερολίνο, δε δείχνει να ανάβει κόκκινο στην περαιτέρω επιθετικότητα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη.
Ο συνασπισμός των «φαναριών» (με βάση τα χρώματα του κόμματος) περιλαμβάνει το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα με επικεφαλής τον Σολτς σε συνεργασία με τους Πράσινους και τους Ελεύθερους Δημοκράτες που υποστηρίζουν τις επιχειρήσεις. Ο Σολτς έδωσε την εναρκτήρια ομιλία στην Bundestag αυτή την εβδομάδα ως νέα καγκελάριος που αντικατέστησε την Άνγκελα Μέρκελ των Χριστιανοδημοκρατών μετά από 16 χρόνια στην εξουσία.
Μετά τη βασιλεία της Μέρκελ, η οποία χαρακτηρίστηκε από τη σταθερότητα και το κυρίαρχο προσωπικό της στυλ, όλα τα βλέμματα θα είναι στραμμένα στη νέα κυβέρνηση στο Βερολίνο και στον αντίκτυπό της στις διατλαντικές σχέσεις. Ο Scholz, ο οποίος είναι σχετικά άγνωστος, και η κυβέρνησή του δύσκολα θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν πιο δύσκολες στιγμές λόγω των αυξημένων εντάσεων μεταξύ, αφενός, της στρατιωτικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, αφετέρου, της Ρωσίας.
Η νέα υπουργός Εξωτερικών του Βερολίνου Annalena Baerbock (η οποία διαδέχθηκε τον Heiko Maas) φέρνει στη θέση της μια πιο θορυβώδη, κριτική θέση έναντι της Ρωσίας. Η Baerbock, κορυφαία βουλευτής των Πρασίνων, ανακοίνωσε αυτή την εβδομάδα πως ο αγωγός φυσικού αερίου Nord Stream 2 μεταξύ Ρωσίας και Γερμανίας έχει τεθεί σε αναμονή λόγω της φερόμενης ρωσικής επιθετικότητας προς την Ουκρανία. Ο αγωγός είχε ήδη ανασταλεί από την ολοκλήρωση το Σεπτέμβριο με μια διαδικασία βιομηχανικής πιστοποίησης. Αλλά τώρα η Baerbock εισήγαγε ένα γεωπολιτικό παράγοντα για να ακυρώσει το έργο. Πριν από την υπουργική της θέση, ήταν γνωστή ως επιθετική κριτικός του Nord Stream 2, αντιτάσσοντάς τον επειδή ισχυρίστηκε προκλητικά, ότι επέτρεψε στη Ρωσία να «εκβιάσει την Ευρώπη», και προφανώς για περιβαλλοντικούς λόγους. Κατά ειρωνικό τρόπο, η εναλλακτική λύση στην προμήθεια ρωσικού φυσικού αερίου θα ήταν η εισαγωγή αμερικανικού σχιστολιθικού φυσικού αερίου, το οποίο είναι πιο ακριβό και βρώμικο λόγω της καταστροφικής για το περιβάλλον μεθόδου εξόρυξής του. Στην τελευταία δήλωσή της για το Nord Stream 2, η Γερμανίδα υπουργός Εξωτερικών ακούγεται αξιοσημείωτα σαν τον Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Antony Blinken, συνδέοντας το μέλλον του έργου με τις εντάσεις για την Ουκρανία και τα υποτιθέμενα ρωσικά σχέδια εισβολής.
Η Baerbock υπήρξε επίσης μακροχρόνια υποστηρικτής της επέκτασης του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά και των στενότερων διατλαντικών δεσμών με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αυτή η επέκταση της στρατιωτικής συμμαχίας προς τα ανατολικά είναι ακριβώς αυτό που έχει προκαλέσει ανησυχία στη Μόσχα, η οποία θεωρεί το μπλοκ ως απειλή για την εθνική ασφάλεια της Ρωσίας από τη δυνατότητα προηγμένης τοποθέτησης πυρηνικών πυραύλων στα ρωσικά σύνορα. Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν κάλεσε τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν καθώς και τους Βρετανούς και Γάλλους ομολόγους να εφαρμόσουν νομικές εγγυήσεις για τη διασφάλιση της ασφάλειας της Ρωσίας. Αυτές οι εγγυήσεις θα περιλαμβάνουν την απαγόρευση της περαιτέρω επέκτασης του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά για να συμπεριλάβει την πρόσβαση των μελών της πρώην σοβιετικής δημοκρατίας, δηλαδή της Ουκρανίας και της Γεωργίας.
Με την Baerbock ως την κορυφαία διπλωμάτη της Γερμανίας, είναι πιθανό οι ανησυχίες της Ρωσίας να μετατοπιστούν σύντομα. Ως η ισχυρότερη πολιτική δύναμη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μια πιο σκληροπυρηνική γερμανική πολιτική θα επεκταθεί σε ολόκληρη την ΕΕ και θα ενισχύσει τη θέση των ρωσοφοβικών μελών όπως η Πολωνία και τα κράτη της Βαλτικής.
Όσο για το νέο καγκελάριο, ο 63χρονος Σολτς ήταν στο παρελθόν υπουργός Οικονομικών στην τελευταία κυβέρνηση συνασπισμού της Μέρκελ. Αυτή η κυβέρνηση υποστήριξε σθεναρά τη συνεργασία του Nord Stream 2 με τη Ρωσία. Επί Μέρκελ, το Βερολίνο απέρριψε τις αντιρρήσεις της Ουάσιγκτον για τον αγωγό λέγοντας πως ήταν κυρίαρχο θέμα της Γερμανίας. Ο ίδιος ο Scholz είχε στο παρελθόν ταχθεί κατά της αμερικανικής ανάμειξης στην ενεργειακή πολιτική της Γερμανίας. Η κυβέρνηση Μπάιντεν φάνηκε να σέβεται την ανεξαρτησία του Βερολίνου στο θέμα, απορρίπτοντας τις απειλές για κυρώσεις κατά των συμμετεχουσών εταιρειών. Αυτό το υπόβαθρο μπορεί να υποδηλώνει ότι το γραφείο της καγκελαρίας θα κρατούσε υπό έλεγχο το υπουργείο Εξωτερικών της Baerbock.
Ωστόσο, η πρόσφατη κλιμάκωση των εντάσεων σχετικά με την Ουκρανία που τροφοδοτείται από τους ισχυρισμούς της Ουάσιγκτον πως η Ρωσία σχεδιάζει να εισβάλει στη χώρα έχει σκληρύνει την στάση της Γερμανίας έναντι της Μόσχας, ιδίως στο θέμα της επέκτασης των οικονομικών κυρώσεων ως «σοβαρές συνέπειες» για την υποτιθέμενη ρωσική επιθετικότητα. Η Μόσχα έχει επανειλημμένα απορρίψει τους ισχυρισμούς των ΗΠΑ για σχέδια εισβολής, αλλά ανησυχητικά η Γερμανία και η υπόλοιπη ΕΕ συμβιβάστηκαν με την αφήγηση της Ουάσιγκτον, αποδεχόμενες την αμφίβολη αμερικανική «intel» σαν καλό νόμισμα, που θυμίζει την προπαγάνδα των WMD που οδήγησε στον πόλεμο στο Ιράκ. Αυτή η αλλαγή παραδείγματος υποδηλώνει έναν προμελετημένο, ενορχηστρωμένο στόχο για τις ΗΠΑ. Οι Ευρωπαίοι έχουν παρασυρθεί κατάλληλα στο τέχνασμα. Και, επιτέλους, το έργο Nord Stream 2 βρίσκεται εντός του στόχου των πολιτικών τορπίλων της Ουάσιγκτον.
Στην ομιλία του στην Bundestag αυτή την εβδομάδα, ο Scholz ζήτησε «εποικοδομητικό διάλογο» με τη Ρωσία για να «σταματήσει το σπιράλ της κλιμάκωσης». Κάλεσε επίσης για «αμοιβαία κατανόηση». Αυτό μπορεί να ακούγεται σαν μια διαφωτισμένη πολιτική διπλωματικής δέσμευσης. Στη συνέχεια, όμως, απογοητευτικά, ο Scholz υποσχέθηκε πως η Γερμανία θα «μιλούσε με μία φωνή με τους Ευρωπαίους εταίρους και τους διατλαντικούς συμμάχους μας». Αυτό σημαίνει ότι το Βερολίνο σέβεται στο εξής τη θέση της Ουάσιγκτον και του Κιέβου όσον αφορά την αποφασιστική απάντηση στην αποδεκτή αφήγηση της «ρωσικής επιθετικότητας».
Όποια κι αν ήταν τα μειονεκτήματα της Μέρκελ –δεν ήταν ριζοσπαστική επικριτής της Ουάσιγκτον– αλλά τουλάχιστον ήταν ικανή κατά περιόδους να κινηθεί με μια μικρή ανεξαρτησία. Η αμέριστη υποστήριξή της στο Nord Stream 2, για παράδειγμα, παρά την αμερικανική πίεση. Επίσης πιο πρόσφατα, προέκυψε πως η Μέρκελ φέρεται να εμπόδισε τις προμήθειες όπλων του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία προς ενόχληση του καθεστώτος του Κιέβου.
Ο Olaf Scholz δεν εμφανίζεται, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, ως ισχυρός ηγέτης. Η κακοπροαίρετη ομιλία του για «μια φωνή» με τις ΗΠΑ και «εταίρους» όπως η Ουκρανία, καθώς και η έτοιμη αποδοχή των ψευδών ισχυρισμών για τη ρωσική επιθετικότητα, δείχνουν ότι η νέα κυβέρνηση του Βερολίνου θα είναι ένα ευέλικτο εργαλείο για την εχθρική πολιτική της Ουάσιγκτον προς τη Ρωσία.
Ιστορικά, είναι δυσοίωνο το γεγονός ότι η πρώτη γερμανική υπερπόντια στρατιωτική δράση από το 1945 έλαβε χώρα το 1999 κάτω από έναν συνασπισμό SPD-Green. Τότε ήταν που η Γερμανία συμμετείχε στους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ στη Σερβία. Αυτά τα κόμματα είναι και πάλι εταίροι συνασπισμού σε μια άλλη κρίσιμη στιγμή για την Ευρώπη.
Εάν υπάρχει νέο φανάρι στο Βερολίνο, δε δείχνει να ανάβει κόκκινο στην περαιτέρω επιθετικότητα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη.