Ούτε βέβαια θα πάψει η Τουρκία να σφετερίζεται τις υφαλοκρηπίδες της
Ελλάδας και της Κύπρου και να προσπαθεί να αρπάξει τα κοιτάσματα
υδρογονανθράκων που αυτές περιέχουν. Επομένως ας μην τρέφουμε την
αυταπάτη ότι τα οικονομικά προβλήματα θα κάνουν τους Τούρκους να
μαζευτούν. Και το Ισραήλ στα μέσα της δεκαετίας του 1980 είχε πληθωρισμό
450% αλλά αυτό δεν το εμπόδισε καθόλου από το να κυριαρχεί στρατιωτικά
στην ευρύτερη γειτονιά του.
Το να πάθει ένα πρόσκαιρο στραπάτσο η Τουρκία, οικονομικό ή
στρατιωτικό, δεν μας σώζει διότι έπειτα από μερικά χρόνια θα επανέλθει
δριμύτερη εναντίον μας. Δεν υπάρχει επίσης απολύτως καμία πιθανότητα
ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ, κάτι που οι ελληνικές ελίτ πίστευαν για
δεκαετίες ότι ήταν η ενδεδειγμένη λύση για να εξημερωθεί το θηρίο.
Επομένως για να απαλλαγούμε οριστικά από την τουρκική απειλή θα πρέπει
να πάψει να υπάρχει κάποια στιγμή το τουρκικό κράτος στα γεωγραφικά όρια
που το γνωρίζουμε σήμερα και με το πληθυσμιακό μέγεθος που έχει σήμερα.
Η μόνη πιθανότητα που διαφαίνεται στον μακρινό ορίζοντα για να συμβεί
ποτέ η ολοσχερής διάλυση της Τουρκίας είναι να εμπλακεί αυτή σε έναν
πόλεμο με τη Ρωσία επειδή θα έχει θίξει τα ζωτικά στρατηγικά συμφέροντα
της Μόσχας.
Ήδη μία τέτοια προοπτική έχει αρχίσει να διακρίνεται σε
περίπτωση που η Τουρκία προχωρήσει τελικά στην κατασκευή της Διώρυγας
της Κωνσταντινούπολης η οποία δεν θα διέπεται από τη Σύμβαση του Μοντρέ
του 1936 και επομένως θα καταστήσει τη Ρωσία όμηρο των τουρκικών
κυβερνήσεων αφού οι τελευταίες θα μπορούν κατά το δοκούν να επιτρέπουν
τη διέλευση ισχυρών ναυτικών δυνάμεων προς τη Μαύρη Θάλασσα χωρίς
κανέναν περιορισμό. Μία τέτοια εξέλιξη θα ήταν casus belli για τη Ρωσία
- θα ήταν σαν να εγκαταστήσει στρατεύματα το ΝΑΤΟ στην Ουκρανία. Και
ευτυχώς για εμάς, δεν βλέπω τον Ερντογάν να κάνει πίσω από την πρόθεσή
του να κατασκευάσει τη διώρυγα.
Η Ρωσία είναι ο μόνος υπαρξιακός κίνδυνος για την Τουρκία - όλες οι
άλλες απειλές που αντιμετωπίζει μπορεί να είναι σοβαρές αλλά είναι
απολύτως διαχειρίσιμες. Ο Πούτιν κάνει τα τελευταία χρόνια φιλότιμες
προσπάθειες να ρυμουλκήσει την Τουρκία έξω από το ΝΑΤΟ για να αρχίσει να
ξηλώνεται το πουλόβερ της Συμμαχίας. Δυστυχώς όμως για εμάς, οι Τούρκοι
γνωρίζουν πολύ καλά από ποιον κινδυνεύουν πραγματικά και γι' αυτό,
μέχρι να αποκτήσουν δικά τους πυρηνικά όπλα, δεν πρόκειται να
ξεκολλήσουν από το ΝΑΤΟ ακόμα κι αν τους εξευτελίζουν καθημερινά οι
Αμερικανοί και τους επιβάλουν κυρώσεις. Επομένως όταν θα έρθει η ώρα να
τους επιτεθεί η Ρωσία για να τους τελειώσει, θα σπεύσουν σε βοήθειά τους
όχι μόνο οι Αμερικανοί αλλά και ολόκληρο το ΝΑΤΟ όπως υποχρεούται να
κάνει με βάση το Άρθρο 5 του καταστατικού της Συμμαχίας.
Το ερώτημα που ανακύπτει είναι πώς θα αντιμετώπιζε η Ελλάδα μία
ενδεχόμενη κατάρρευση και διάλυση της Τουρκίας. Δεδομένου ότι αυτή η
διάλυση θα προκαλείτο από έναν εξωτερικό εχθρό όπως η Ρωσία, θεωρώ πολύ
αμφίβολο ότι η Ελλάδα θα εκμεταλλευόταν την ευκαιρία για να ξεμπερδέψει
μια και καλή με τον «προαιώνιο εχθρό του Γένους». Κι αυτό διότι αφενός
το ελληνικό πολιτικό κατεστημένο δεν θα μπορούσε ποτέ να πάει κόντρα
στον αμερικανικό (και τον γερμανικό) παράγοντα, και αφετέρου διότι είναι
εμποτισμένο με έναν λανθάνοντα φιλοτουρκισμό. Όσοι νομίζουν ότι οι
ελληνικές ελίτ θεωρούν την Τουρκία εχθρό, είναι βαθειά νυχτωμένοι.
Προσωπικά δεν θα εκπλαγώ καθόλου αν κάποια στιγμή η Τουρκία βρεθεί
αντιμέτωπη με θανάσιμο εξωτερικό κίνδυνο και εμείς σπεύσουμε να τη
βοηθήσουμε ως σύμμαχοι.