Patrick J. Buchanan - buchanan.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Αυτό είναι το μήνυμα που στέλνει ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, με την υποστήριξη των 100.000 στρατιωτών που έχει συγκεντρώσει η Ρωσία στα σύνορα της Ουκρανίας.
Στο Κρεμλίνο την περασμένη εβδομάδα, ο Πούτιν τράβηξε την κόκκινη γραμμή του:
«Η απειλή στα δυτικά μας σύνορα... αυξάνεται, όπως έχουμε πει πολλές φορές. Στο διάλογό μας με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους, θα επιμείνουμε στην ανάπτυξη συγκεκριμένων συμφωνιών που θα απαγορεύουν οποιαδήποτε περαιτέρω επέκταση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά και την τοποθέτηση εκεί οπλικών συστημάτων σε άμεση γειτνίαση με το ρωσικό έδαφος».
Αυτό πλησιάζει στο να θυμίσει ένα τελεσίγραφο. Και ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ απήντησε στον Πρόεδρο της Ρωσίας που το εξέδωσε:
«Είναι μόνο η Ουκρανία και 30 σύμμαχοι του ΝΑΤΟ που θα αποφασίσουν πότε η Ουκρανία είναι έτοιμη να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Η Ρωσία δεν έχει βέτο, η Ρωσία δεν έχει λόγο και η Ρωσία δεν έχει δικαίωμα να δημιουργήσει μια σφαίρα επιρροής προσπαθώντας να ελέγξει τους γείτονές της».
Ωστόσο, οι μεγάλες δυνάμεις ανέκαθεν δημιουργούσαν σφαίρες επιρροής. Ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ διεκδικεί σχεδόν ολόκληρη τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας που συνορεύει με μισή ντουζίνα έθνη. Για 200 χρόνια, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν κηρύξει το Δόγμα Monroe που θέτει το ημισφαίριο μας εκτός ορίων για νέους αποικισμούς.
Επιπλέον, ο Πούτιν θέλει να μιλήσει στον πραγματικό αποφασίζοντα για το εάν η Ουκρανία θα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ ή θα λάβει όπλα που μπορούν να απειλήσουν τη Ρωσία. Και αυτός που αποφασίζει δεν είναι ο Γενς Στόλτενμπεργκ αλλά ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν.
Στην πυραυλική κρίση πριν από 60 χρόνια, οι ΗΠΑ, με την «καραντίνα» της Κούβας και την στρατηγική και τακτική υπεροχή τους στην Καραϊβική, ανάγκασαν τον Νικίτα Χρουστσόφ να αποτραβήξει τους βαλλιστικούς πυραύλους μέσου βεληνεκούς του, που θα μπορούσαν να φτάσουν στην Ουάσιγκτον, στα ανοιχτά του νησιού του Φιντέλ Κάστρο.
Αν δεν το έκανε, η Μόσχα θα οδηγείτο να καταλάβει, πως θα χρησιμοποιούσαμε την αεροπορική και ναυτική μας υπεροχή για να καταστρέψουμε τους πυραύλους του και να στείλουμε τους Πεζοναύτες για να τελειώσουν τη δουλειά.
Αποδεχόμενος μια αντιπρόταση για την απόσυρση των αμερικανικών πυραύλων Jupiter από την Τουρκία, ο Χρουστσόφ συμμορφώθηκε με το αίτημα του Προέδρου Τζον Φ. Κένεντι. Βγήκαν οι πύραυλοι της Ρωσίας. Και ο Κένεντι θεωρήθηκε ότι κέρδισε μια νίκη στον Ψυχρό Πόλεμο.
Τώρα είμαστε εμείς που μας λένε να συμμορφωθούμε με τις απαιτήσεις της Ρωσίας στην Ουκρανία, διαφορετικά η Ρωσία θα πάει στην Ουκρανία και θα εξουδετερώσει την ίδια την απειλή.
Η ιστορία;
Όταν το Σύμφωνο της Βαρσοβίας κατέρρευσε και η ΕΣΣΔ διαλύθηκε πριν από τρεις δεκαετίες, η Ρωσία απέσυρε όλες τις στρατιωτικές της δυνάμεις από την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη. Η Μόσχα πίστευε ότι είχε μια συμφωνημένη κατανόηση με τους Αμερικανούς.
Όπως όριζε η συμφωνία, οι δύο Γερμανίες θα επανενωθούν. Τα ρωσικά στρατεύματα θα απομακρυνθούν από την Ανατολική Γερμανία, την Πολωνία, την Τσεχοσλοβακία, την Ουγγαρία, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Και δε θα υπήρχε επέκταση του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη.
Εάν η Αμερική ανέλαβε αυτή τη δέσμευση, ήταν μια υπόσχεση που αθετήθηκε. Διότι, μέσα σε 20 χρόνια, το ΝΑΤΟ είχε φέρει στη συμμαχία κάθε έθνος του Συμφώνου της Βαρσοβίας μαζί με τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες της Λιθουανίας, της Λετονίας και της Εσθονίας.
Οι νεοσυντηρητικοί και τα γεράκια των Ρεπουμπλικανών, όπως ο αείμνηστος Τζον Μακέιν, προσπάθησαν να φέρουν την Ουκρανία και δύο άλλες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, τη Γεωργία και τη Μολδαβία, στο ΝΑΤΟ.
Ο Πούτιν, ο οποίος υπηρέτησε στην KGB στην ύστερη σοβιετική εποχή και αποκαλεί τη διάλυση της ΕΣΣΔ τη «μεγαλύτερη γεωπολιτική καταστροφή» του 20ου αιώνα, λέει τώρα: Φτάνει πια.
Μετάφραση:
«Μέχρις εδώ και όχι παραπέρα! Η Ουκρανία δεν πρόκειται να είναι μέλος του ΝΑΤΟ ή στρατιωτικός σύμμαχος και εταίρος των Ηνωμένων Πολιτειών, ούτε βάση όπλων που μπορεί να χτυπήσουν τη Ρωσία μέσα σε λίγα λεπτά. Για εμάς, αυτό ξεπερνά μια κόκκινη γραμμή. Και αν το ΝΑΤΟ προχωρήσει στον εξοπλισμό της Ουκρανίας για σύγκρουση με τη Ρωσία, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματος να ενεργήσουμε πρώτα. Φινλανδοποιήστε την Ουκρανία, αλλιώς θα το κάνουμε εμείς!».
Το πρόβλημα για τον Μπάιντεν;
Στην Ουκρανία και τη Γεωργία, όπως είδαμε στον πόλεμο του 2008, η Ρωσία έχει την τακτική και στρατηγική υπεροχή που είχαμε το 1962 στην Κούβα. Επιπλέον, ενώ η Ουκρανία είναι ζωτικής σημασίας για τη Ρωσία, ποτέ δεν ήταν ζωτικής σημασίας για εμάς.
Όταν ο Πρόεδρος Franklin D. Roosevelt αναγνώρισε την ΕΣΣΔ του Ιωσήφ Στάλιν το 1933, η Μόσχα είχε εμπλακεί στην αναγκαστική κολεκτιβοποίηση των αγροκτημάτων της Ουκρανίας, η οποία είχε προκαλέσει λιμό και θανάτους εκατομμυρίων. Εμείς οι Αμερικανοί δεν κάναμε τίποτα για να το σταματήσουμε.
Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η Αμερική δεν επέμεινε ποτέ στην ανεξαρτησία της Ουκρανίας. Αν και γιορτάσαμε όταν τα κράτη της Βαλτικής και η Ουκρανία απελευθερώθηκαν από τη Μόσχα, ποτέ δε θεωρήσαμε την ανεξαρτησία τους ως ζωτικά συμφέροντα για τα οποία η Αμερική θα έπρεπε να είναι πρόθυμη να πολεμήσει.
Ένας πόλεμος των ΗΠΑ με τη Ρωσία για την Ουκρανία θα ήταν καταστροφή και για τα τρία έθνη. Ούτε οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να εγγυηθούν επ' αόριστον την ανεξαρτησία μιας χώρας 5.000 μιλίων μακριά που μοιράζεται όχι μόνο μακρά σύνορα με τη Μητέρα Ρωσία αλλά και ιστορία, γλώσσα, θρησκεία, εθνικότητα και πολιτισμό.
Αναγκασμένες να επιλέξουν μεταξύ της αποδοχής της απαίτησης της Ρωσίας να μείνει το ΝΑΤΟ έξω από την Ουκρανία και της εισόδου της Ρωσίας, οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να πολεμήσουν.
Ο Μπάιντεν πρέπει να πει στον Πούτιν: Οι ΗΠΑ δεν θα εκδώσουν καμία πολεμική εγγύηση του ΝΑΤΟ για να πολεμήσουν για την Ουκρανία.