Από: antinews.gr - Του Όφι Ιοβόλου
Και μια και είπαμε θάλασσα, μόνο τρικυμία στο κρανίο θα πρέπει να έχουν πολλοί από εκείνους που συμβουλεύουν τον πρωθυπουργό για να παίρνει τις αποφάσεις του και να τις ανακοινώνει στον ελληνικό λαό.
Θα πρέπει να είναι είτε πολύ άσχετοι, είτε πολύ επικίνδυνοι, είτε βεβαίως και τα δύο για να κάνουν τόσα πολλά λάθη. Λάθη που κοστίζουν δυστυχώς σε ζωές.
Όχι, δεν κάνουμε την αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό που λέμε είναι ότι με 20.000 νεκρούς, με μια μεγάλη πόλη της Ελλάδας να μην υπάρχει πια, δεν είναι ούτε ο καιρός για χωρατά, ούτε για αλληλοαναιρούμενες αποφάσεις που δείχνουν ότι η κυβέρνηση κάπου έχει χάσει τη μπάλα με τον κορονοϊό.
Και δεν μπορεί κάθε φορά να δικαιολογούνται όλα από την άγνοια για την πανδημία και από τις αλλαγές που έρχονται συνεχώς με τον ιό.
Κι εγώ, αν ήμουν κυβερνητικός εκπρόσωπος ή ακόμη αν ήμουν ο ίδιος ο υπουργός Υγείας, ο Πλεύρης, θα είχα παραιτηθεί.
Απλά για να διατηρήσω μια ικμάδα σοβαρότητας και αξιοπρέπειας.
Απλά για να μπορώ στην επόμενη δύσκολη στιγμή να θεωρούμαι αξιόπιστος στον κόσμο.
Διότι δεν μπορεί να βγαίνουν οι Οικονόμου και Πλεύρης και να μιλάνε για τεστ που θα πληρώνει ο κόσμος από την τσέπη του προκειμένου να κάνει γιορτές, ακόμη κι αν είναι εμβολιασμένος.
Και λίγες ώρες μετά να βγαίνει ο πρωθυπουργός και να λέει δωρεάν τα τεστ. Στους υπουργούς κάποιος το είπε να το ανακοινώσουν, κάπου είχε συζητηθεί, είχε προταθεί και κρίθηκε καλή ιδέα.
Κι έρχεται ο «Μεσσίας» να το πάρει πίσω; Κι αυτό είναι σοβαρή πολιτική;
Διότι πέραν της αυτοαναίρεσης της κυβέρνησης, το πρόβλημα είναι ότι κάποιοι σκέφτηκαν πως και οι εμβολιασμένοι πρέπει να τιμωρηθούν. Όταν γίνεται μεγάλος αγώνας προκειμένου να πειστούν οι αρνητές, έρχεται η σοβαρή κυβέρνηση να σκεφτεί ότι θα πρέπει και οι εμβολιασμένοι να τιμωρηθούν;
Μα η επιχείρηση «Ελευθερία», δηλαδή ο μαζικός εμβολιασμός δεν έγινε για να πάρουμε πίσω τις ζωές μας; Πώς δηλαδή μπορείς να δικαιολογήσεις μια ανοησία που τη λες και μετά έρχεται ο Μητσοτάκης και την αναιρεί;
Και να ήταν το μόνο λάθος; Με 20.000 φέρετρα και βλέπουμε μια κυβέρνηση να αποφασίζει όχι με βάση τι της λένε οι επιστήμονες, αλλά με βάση τι θα αποφασίσει ο Σκέρτσος, ο Γεραπετρίτης, ο Οικονόμου και ο κάθε άσχετος με τον κορονοϊό.
Μέχρι και τον Τσιόδρα απαξίωσαν επειδή τους είπε δύο μαύρες αλήθειες. Επειδή προφανώς τους τα έχει ξαναπεί αλλά τον απομόνωσαν, τον περιθωριοποίησαν.
Και άφησαν μια επιτροπή αποτελούμενη από 30 επιστήμονες να λέει ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του και στο τέλος να αποφασίζουν οι πολιτικοί.
Η έκθεση Τσιόδρα – Λύτρα έβγαλε και το τελευταίο φύλλο συκής από μια κυβέρνηση που είναι του «βλέποντας και κάνοντας». Και δυστυχώς επιβεβαιώνει όσους λένε ότι εδώ και μήνες υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στις σχέσεις κυβέρνησης και ειδικών επιστημόνων.
Αυτή η κατάσταση προκαλεί τεράστια ζημιά στην προσπάθεια που γίνεται για να σωθούν ζωές και να διασωθεί και η οικονομία.
Και είναι μια εικόνα που μπορεί να μη φαίνεται στις δημοσκοπήσεις, γιατί εκεί έχεις αφενός αυτό που θέλουν τα συστημικά μέσα κι αφετέρου έναν τελειωμένο Τσίπρα.
Φαίνεται όμως στην κοινωνία που βρίσκεται αντιμέτωπη με πολλαπλά προβλήματα.
Βρίσκονται αντιμέτωποι οι πολίτες με την αγωνία για τη ζωή τους. Με την αγωνία τους για τους δικούς τους ανθρώπους.
Βρίσκονται αντιμέτωποι με το φόβο της επόμενης ημέρας. Πώς θα ζήσει, πώς θα μεγαλώσει την οικογένειά του ο καθένας; Και πώς η οικονομία της τσέπης του θα είναι τέτοια που θα του δίνει τη δυνατότητα μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης.
Η ακρίβεια έχει χτυπήσει κόκκινο. Η ΔΕΗ έρχεται και προκαλεί εγκεφαλικά, το φυσικό αέριο έχει εκτιναχθεί στα ύψη, τα προϊόντα άμεσης ανάγκης είναι πλέον πανάκριβα και η βενζίνη είναι πλέον για λίγους.
Ποια είναι η πρόταση της κυβέρνησης; Ποιες διεξόδους έχει να προτείνει; Πώς θα βγει ο χειμώνας και τι θα γίνει σε ένα χρόνο, όταν πιθανότατα θα έχει τελειώσει η πανδημία αλλά θα τελειώσουν και τα «χάδια» των Ευρωπαίων;
Οι οικονομίες της Ευρώπης αυτή τη στιγμή είναι ανεξέλεγκτες. Δεν υπάρχουν δημοσιονομικοί κανόνες, δίνεται αφειδώς χρήμα, τα επιτόκια δανεισμού είναι χαμηλά, κανείς δε μιλά για το τεράστιο έλλειμμα και τη χαμηλή ανάπτυξη.
Κάποτε όλα αυτά θα σταματήσουν και ο βασιλιάς θα αποδειχθεί γυμνός. Η Ελλάδα, που δεν έχει άλλο έσοδο από τον τουρισμό, θα αποδειχθεί μια «φούσκα» που αν σκάσει θα τινάξει τα πάντα στον αέρα.
Πολλοί φοβούνται μια οικονομική κρίση χειρότερη από αυτή που ξεκίνησε το 2010. Φανταστείτε μια χώρα να βγαίνει από την πρωτοφανή πανδημία και να πρέπει να αντιμετωπίσει μια πρωτοφανή οικονομική κρίση, έπειτα από 10 χρόνια αυστηρής λιτότητας.
Δυστυχώς πολύ φοβούμαστε ότι αυτοί οι πολιτικοί σαλτιμπάγκοι που παρουσιάζουν την Ελλάδα ως παράδεισο, θα πηδήξουν γρήγορα από τον Τιτανικό και θα μείνει ο κόσμος να πνίγεται.
Ίσως δεν έχουμε δει ακόμη τίποτε…