Andrew Korybko - oneworld.press / Παρουσίαση Freepen.gr
Το πλαίσιο είναι πως η κυρίαρχη αντικινεζική φατρία του «deep state», της οποίας η άνοδος στην εξουσία εις βάρος των αντι-ρώσων ανταγωνιστών της είναι ίσως η πιο διαρκής κληρονομιά του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Τραμπ, θέλει να καταλήξει σε μια σειρά πραγματιστικών συμβιβασμών με τη Μόσχα που θα επιτρέπουν στο Πεντάγωνο να αναδιατάξει ορισμένες από τις ευρωπαϊκές δυνάμεις του σε Ασία - Ειρηνικό προκειμένου να «περιορίσει» πιο επιθετικά την Κίνα. Η αντιρωσική φατρία προσπαθεί να εμποδίσει αυτό να συμβεί για ιδεολογικούς λόγους αξιοποιώντας όλη την εγχώρια και διεθνή επιρροή της (η τελευταία μέσω των ενσωματωμένων δικτύων της στις χώρες της Βαλτικής, την Πολωνία και την Ουκρανία) για να προκαλέσει μια κρίση Ανατολής - Δύσης που θα να σταματήσει αυτό το σενάριο. Ως εκ τούτου, είναι επιτακτική ανάγκη για την κυβέρνηση Μπάιντεν να διασφαλίσει ότι δε θα πετύχουν.
Ωστόσο, αυτό που είναι τόσο περίεργο σχετικά με αυτή την τελευταία εξέλιξη είναι πως καθοδηγείται από Ρεπουμπλικάνους που οι παρατηρητές θα μπορούσαν να υποθέσουν ότι θα ήταν στην πραγματικότητα μέρος της κυρίαρχης αντικινεζικής παράταξης του «deep state» και όχι της αντιρωσικής που μέχρι τώρα αποτελούνταν κυρίως από τους Δημοκρατικούς και τους συμμάχους τους.
Αυτό υποδηλώνει ότι οι χορηγοί του νόμου GUARD μπορεί να είναι απλώς πολιτικοί οπορτουνιστές και να θέλουν απλώς να τεθούν μπροστά στο εκλογικό σώμα δείχνοντας πως θα αντιταχθούν στην κυβέρνηση Μπάιντεν σε όλα τα ζητήματα εξ αρχής ενόψει των ενδιάμεσων εκλογών του επόμενου έτους. Θα μπορούσε, ωστόσο, να υπαινίσσεται ότι ορισμένα άτομα με επιρροή αλλάζουν πλευρά σε αυτόν τον ανταγωνισμό μέσα στο «βαθύ κράτος» για οποιονδήποτε λόγο και αν είναι, κάτι που θα μπορούσε με τη σειρά του να αλλάξει την ισορροπία επιρροής και ισχύος μεταξύ τους.
Όποια και αν είναι η πραγματικότητα, αυτή η τελευταία κίνηση σηματοδοτεί αναμφισβήτητα μια προσπάθεια της αντιρωσικής φατρίας του «deep state» να πιέσει την κυβέρνηση Μπάιντεν να εγκαταλείψει τα σχέδιά της για το «σύμφωνο μη επίθεσης» με το Κρεμλίνο. Η πιθανή ψήφιση αυτής της νομοθεσίας, όσο απίθανη και αν είναι στην πραγματικότητα, θα τερμάτιζε αμέσως τις ρεαλιστικές προσεγγίσεις της αντικινεζικής παράταξης με τη Ρωσία. Δε θα υπήρχε καμία ελπίδα για διμερείς σχέσεις εάν η Ρωσία πρέπει να ανησυχεί για το δαμόκλειο ξίφος του χαρακτηρισμού ως «κράτος χορηγός της τρομοκρατίας» που κρέμεται πάνω από το κεφάλι της που θα πέσει αυθαίρετα ανά πάσα στιγμή. Οι επακόλουθες απειλές κυρώσεων θα στείλουν ένα προκλητικό σήμα της αμερικανικής πρόθεσης που με τη σειρά του θα ωθούσε τη Ρωσία να δημιουργήσει προληπτικά τις «αντι-απειλές» που πρότεινε σε περίπτωση που αποτύχουν οι διμερείς συνομιλίες για την ασφάλεια.
Συνολικά, ο νόμος GUARD μπορεί είτε να αλλάξει το παιχνίδι για τις σχέσεις ΗΠΑ-Ρωσίας με το χειρότερο δυνατό τρόπο είτε να καταλήξει εκ των υστέρων ως η τελευταία ταραχή μιας απελπισμένης φατρίας του «deep state» πριν από την πολιτική της εξουδετέρωση. Το ίδιο το γεγονός πως κατατέθηκε εξαρχής μιλάει τόσο για την ύπαρξη όσο και για τη σφοδρότητα του αγώνα που δίνει το «βαθύ κράτος» των ΗΠΑ μεταξύ των αντιρωσικών και αντικινεζικών φατριών τους.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν πρέπει να αμφιταλαντεύεται μπροστά σε αυτές τις απειλές και θα πρέπει να παραμείνει σταθερά προσηλωμένη στο να κάνει ό,τι χρειάζεται για να υλοποιήσει το φιλόδοξο όραμά της για την ασφάλεια. Η αδήλωτη πυραυλική κρίση που προκαλείται από τις ΗΠΑ στην Ευρώπη μπορεί να σταματήσει μόνο εάν η χώρα συμφωνήσει με την πρόταση της Ρωσίας για την «εξίσωση ασφαλείας» και τελικά σεβαστεί τις κόκκινες γραμμές που ρητά δήλωσε ο Πρόεδρος Πούτιν νωρίτερα αυτό το μήνα.