Γράφει ο Πιέρο Μεσίνα - southfront.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Κατά μήκος αυτής της διαδρομής, οι παραγωγοί της Μέσης Ανατολής στέλνουν αργό πετρέλαιο σε καταναλωτές στην Ασία, την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Το 2018, περίπου το ένα πέμπτο του παγκόσμιου πετρελαίου, σχεδόν 21 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα, πέρασε από αυτό το στενό, μήκους 39 χιλιομέτρων και διάσπαρτο από νησίδες που διεκδικούν το Ιράν και τα Εμιράτα. Επιπλέον, το Hormuz είναι η μόνη διαδρομή προς τον ανοιχτό ωκεανό για το ένα τρίτο του παγκόσμιου υγροποιημένου φυσικού αερίου.
Εδώ και χρόνια, το Ιράν σχεδιάζει να επεκτείνει τον υποβρύχιο στόλο του. Πρέπει να το κάνει για λόγους εθνικής ασφάλειας, λόγω των συνεχιζόμενων θαλάσσιων εντάσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ισραήλ και άλλες περιφερειακές δυνάμεις. Ο υποβρύχιος στόλος της Ισλαμικής Δημοκρατίας δεν είναι παρά ο καθρέφτης της γεωπολιτικής προβολής της στην περιοχή.
Επί του παρόντος, το Πολεμικό Ναυτικό της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν (IRIN) - ένας από τους δύο επιχειρησιακούς βραχίονες της ιρανικής ναυτικής δύναμης που διαθέτει επίσης στόλο που έχει ανατεθεί στους Φρουρούς της Επανάστασης (IRGC) - διαθέτει 3 κατηγορίες επιχειρησιακών υποβρυχίων: Tareq, Fateh, Ghadir. Το IRIN και το IRGC μοιράζονται επίσης τους τομείς αρμοδιότητας: η θαλάσσια περιοχή ευθύνης του IRGC είναι ο Περσικός Κόλπος που εκτείνεται μέχρι τα στενά του Ορμούζ, ενώ το ιρανικό ναυτικό παρακολουθεί το ανατολικό τμήμα του στενού του Ορμούζ στον Ινδικό Ωκεανό.
Το Ιράν διαθέτει επί του παρόντος 3 υποβρύχια κλάσης Tareq. Η τάξη Tareq είναι η ίδια κατηγορία που έλαβε το Ιράν από τη Ρωσία: η κατηγορία Kilo. Μέχρι στιγμής, τα υποβρύχια της κλάσης Tareq έχουν υποστεί διάφορες αναβαθμίσεις: από τότε που ξεκίνησε το εμπάργκο, οι Ρώσοι δεν τα υποστηρίζουν πλέον και το Ιράν έχει αρχίσει να επισκευάζει και να συντηρεί μόνο του τα υποβρύχια του κατηγορίας Tareq. Το επιχειρησιακό βεληνεκές των υποβρυχίων αυτής της κατηγορίας υποβρυχίων φτάνει μέχρι τον Κόλπο του Άντεν, αλλά σε ορισμένες δοκιμές έχει καταφέρει να φτάσει ακόμη και νότια της Ινδίας.
Στη συνέχεια, υπάρχουν τα υποβρύχια "midget". Το Ιράν διαθέτει σήμερα 21 υποβρύχια, που ανήκουν στην κατηγορία Ghadir. Αυτό το υποβρύχιο βασίζεται σε ένα βορειοκορεατικό έργο, την κλάση MS-29 Yono, και έχει σχεδιαστεί ως υποβρύχιο ταχύπλοο για το Ιράν. Έργο αυτών των μονάδων είναι ο έλεγχος των ακτών για την αποθάρρυνση κάθε απειλής και την επέμβαση στο συντομότερο δυνατό χρόνο. Χρησιμοποιείται κυρίως για ναρκοθέτηση και προστασία των παράκτιων υδάτων, αν και μπορεί να πλεύσει για 3 έως 4 ημέρες. Αλλά χρησιμοποιείται κυρίως για παρακολούθηση και κοντινά νερά.
Το νεοφερμένο είναι το υποβρύχιο κλάσης Fateh. Μέχρι σήμερα, υπάρχει μόνο ένα σκάφος αυτής της κατηγορίας σε υπηρεσία, άλλα δύο είναι υπό κατασκευή και δέκα προγραμματίζονται στο πρόγραμμα αναβάθμισης του ναυτικού στόλου. Το επιχειρησιακό εύρος του Fateh περιλαμβάνει το Ομάν και το Πακιστάν.
Το Fateh έκανε το ντεμπούτο του πέρυσι κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής επιχείρησης Zulfiqar-99. Είναι το πρώτο υποβρύχιο που σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε εξ ολοκλήρου στο Ιράν. Σύμφωνα με τα πρότυπα του Ναυτικού των ΗΠΑ, το Fateh (που σημαίνει Κατακτητής), είναι ένα μικρό υποβρύχιο, με περίπου 157 πόδια μήκος και 14 πόδια πλάτος. Το εκτόπισμά του – το πραγματικό κριτήριο για τη σύγκριση του μεγέθους των υποβρυχίων – είναι περίπου 600 τόνοι. Για να πάρετε μια ιδέα για το μέγεθός του απλώς σκεφτείτε ότι τα υποβρύχια του αμερικανικού ναυτικού κλάσης Virginia έχουν εκτόπισμα περίπου 7.800 τόνων.
Το Fateh είναι ένα περιπολικό υποβρύχιο, ικανό να εμπλέκει επιφανειακούς στόχους. Λόγω των χαρακτηριστικών του και των χαρακτηριστικών των χώρων όπου πρέπει να επιχειρεί, αποτελεί συγκεκριμένη απειλή για τα πολεμικά πλοία. Το Fateh είναι επομένως τέλειο για να λειτουργεί στο στρατηγικό σημείο συμφόρησης του Στενού του Ορμούζ. Φέρει βαριές τορπίλες και πυραύλους κατά πλοίων. Κάθε υποβρύχιο εκτιμάται ότι είναι εξοπλισμένο με έξι τορπίλες YT-534-UW1 ιρανικής κατασκευής, εξειδικευμένες για χρήση κατά πλοίων.
Σε κάθε περίπτωση, ο στόλος των ιρανικών υποβρυχίων πρόκειται να αναπτυχθεί ραγδαία στο μέλλον. Τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους, ο υποναύαρχος Amir Rastegari, επικεφαλής των ναυτιλιακών βιομηχανιών στο Υπουργείο Άμυνας, εξήγησε στο IRNA (το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων) πως το ναυτικό σχεδιάζει να προμηθεύσει «ελαφριά και ημιβαριά υποβρύχια εγχώριας ανάπτυξης στο ναυτικό επίλεκτο σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (IRGC). Σύμφωνα με τις δηλώσεις του Rastegari, η εξάρτηση του ιρανικού στρατού από την ξένη θαλάσσια τεχνολογία έχει μειωθεί από 70% σε 20%. Το thinking small συχνά δεν είναι λάθος. Εξαρτάται από το τι πρέπει να υπερασπιστείς.