Του Στρατή Μαζίδη
Άραγε έχουν γελάσει ποτέ; Έχουν λυπηθεί με κάτι; Ποιος ξέρει.
Κι ερχόμαστε στην κακοκαιρία. Πολικές θερμοκρασίες με μπόλικο χιόνι. Και εκεί ακούς...τηλεκπαίδευση. Τα σχολεία κοντά 1,5 χρόνο δε λειτουργούσαν. Η τηλεκπαίδευση ήταν ένα αποτυχημένο πείραμα που δε βοήθησε σε τίποτε διότι πολύ απλά η διδασκαλία εξ αποστάσεως δεν μπορεί να υποκαταστήσει με τίποτε τη δια ζώσης.
Φέτος τα σχολεία έμειναν ανοικτά. Μπορεί να ήταν το όχημα στον κυβερνητικό στόχο για τη φυσική ανοσία της αγέλης, αλλά τουλάχιστον λειτουργούν. Κι αυτό είναι καλό. Με το να κλείσουν 2-3-4 ημέρες και να αφήσουμε τα παιδιά, που έγιναν κοινωνικά πειραματόζωα, να χαρούν, τα τρέξουν, να παίξουν, να ρίξουν καμιά χιονόμπαλα, να πάρουν μια βαθιά ανάσα, δε θα χάσουν το τρένο της ζωής.
Εκτός των άλλων χαρακτηριστικών, έχουμε και μια κυβέρνηση του ξενερώματος. Αφήστε τα παιδιά να χαλαρώσουν και να δημιουργήσουν αναμνήσεις. Αυτά θα θυμούνται όταν μεγαλώσουν, όχι το webex.
Αφήστε τα στην ησυχία τους. Το λένε κι οι Pink Floyd.