Από: newsbeast.gr - Κώστας Παπαδόπουλος
Ένα έγκλημα από τα πλέον σκληρά και ειδεχθή, που ακόμη κι αν έχει αίσια κατάληξη –απελευθερωθεί το θύμα και επιστρέψει στην οικογένεια του-, θα «τραυματίσει» για πολλά χρόνια το άτομο που βίωσε αυτή την εμπειρία. Σε κάποιες περιπτώσεις, μάλιστα, θα αλλάξει ακόμα και τον τρόπο ζωής του…
Απαγωγή Μαρσελίνο
Το ημερολόγιο δείχνει 18 Μαρτίου 1990 και ο 17χρονος Ρομά με το προσωνύμιο Μαρσελίνο (σ.σ. κατά κόσμον Γιάννης Τσατσάνης) πίνει τον καφέ του στην «Τροπικάνα». Είναι ίσως ο πιο ταλαντούχος ποδοσφαιριστής του «Κεραυνού Αγίας Βαρβάρας», ενώ προέρχεται από οικογένεια με μεγάλη οικονομική άνεση –ήταν εισαγωγείς ηλεκτρικών ειδών-. Δύο… καλοί του φίλοι, ο Κώστας Σπ. και ο Δημήτρης Αγ., του ζητούν να τους ακολουθήσει στο Σχιστό γιατί δήθεν γνωρίζουν ποιος έχει κλέψει το ραδιοκασετόφωνο από το Ι.Χ. αυτοκίνητο του. Ο Μαρσελίνο ξεκινάει μαζί τους, κι αυτό ήταν το μοιραίο λάθος του…
Φτάνοντας στο ερημικό σημείο που του έχουν υποδείξει, τρία άτομα –οπλισμένα με πιστόλι- ορμούν στον 17χρονο ποδοσφαιριστή, τον χτυπούν, τον ακινητοποιούν και πυροβολούν μία φορά στον αέρα για εκφοβισμό. Οι… φίλοι του, παριστάνουν τους έντρομους και τρέχουν δήθεν για να ξεφύγουν, ωστόσο, θα αποδειχθεί ότι όχι μόνο ήταν στο «κόλπο» αλλά το οργάνωσαν κιόλας. Οι απαγωγείς μεταφέρουν τον Γιάννη Τσατσάνη σε ένα σπίτι στο Χαϊδάρι, όπου τον κρατούν δεμένο και με κουκούλα στο κεφάλι για 4-5 ημέρες. Στο πρώτο τηλεφώνημα στην οικογένεια του Μαρσελίνο, οι απαγωγείς ζητούν λύτρα ύψους 150 εκατομμυρίων δραχμών.
Οι μέρες περνούν, ο πατέρας του 17χρονου επιχειρεί να κερδίσει χρόνο για να ερευνήσει την υπόθεση η Αστυνομία και οι δράστες αποφασίζουν να σκοτώσουν τον νεαρό Ρομά. Αυτό γιατί πιστεύουν ότι η οικογένεια του Μαρσελίνιο έχει αντιληφθεί πως η απαγωγή στήθηκε από τους δύο… καλούς του φίλους. Τον οδηγούν σε ένα μαντρί στα Σκούρτα Βοιωτίας και τον πυροβολούν στην καρδιά και στον αυχένα, πετώντας τον σε ένα λάκκο που έχουν σκάψει για να τον θάψουν. Στις 19 Ιουνίου 1990 ο κτηνοτρόφος στον οποίο άνηκε το μαντρί ήρθε αντιμέτωπος με ένα μακάβριο θέαμα, καθώς τα του είχαν ξεθάψει το πτώμα του Γιάννη Τσατσάνη, το οποίο βρισκόταν σε κατάσταση προχωρημένης σήψης και το κεφάλι είχε αποκοπεί από το σώμα.
Στην κηδεία του νεαρού ποδοσφαιριστή οι δύο φίλοι του που βοήθησαν στην απαγωγή κρατούσαν το φέρετρο του. Η υπόθεση εξιχνιάστηκε λίγες ημέρες αργότερα και οι δράστες οδηγήθηκαν στη φυλακή. Πρόκειται για ένα από τα πλέον ειδεχθή εγκλήματα στα ελληνικά αστυνομικά χρονικά, καθώς οι εμπλεκόμενοι ακόμη και μετά τη δολοφονία του Μαρσελίνο συνέχισαν τα τηλεφωνήματα στην οικογένεια του και ζητούσαν χρήματα.
Για 80 ώρες σε ένα αυτοκίνητο – Απαγωγή Χαΐτογλου
Το ημερολόγιο δείχνει 15 Δεκεμβρίου 1995 και ο μεγαλοεπιχειρηματίας (σ.σ. μεταξύ άλλων μεγαλομέτοχος και πρόεδρος της ομάδας μπάσκετ ου Ηρακλή) αναχωρεί με το Ι.Χ. αυτοκίνητο του από τη βίλα του στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης για την οικογενειακή επιχείρηση. Όχι μόνο δεν φοβόταν ότι μπορεί να του συμβεί κάτι κακό, αλλά δεν είχε ούτε οδηγό για το πολυτελές όχημα του, ούτε έναν συνοδό ασφαλείας. Κάτι που γνώριζαν –όπως και το δρομολόγιο του- τα αδέρφια Βασίλης και Νίκος Παλαιοκώστας…
Οι διαβόητοι κακοποιοί του στήνουν ενέδρα στην επαρχιακή οδό Ωραιοκάστρου – Θεσσαλονίκης και με την απειλή όπλων τον ακινητοποιούν και τον επιβιβάζουν σε άλλο όχημα. Για 80 ολόκληρες ώρες, ο Θεσσαλονικιός βιομήχανος βρίσκεται μέσα σε ένα Ι.Χ. αυτοκίνητο το οποίο κινούνταν συνεχώς, με τους απαγωγείς να διαπραγματεύονται για τα λύτρα με τον αδερφό του. Η «συμφωνία» κλείνει στα 260 εκατομμύρια δραχμές, τα οποία ο Κώστας Χαΐτογλου αφήνει σε ερημική τοποθεσία στη Φθιώτιδα, με τους δράστες να απελευθερώνουν τελικά τον επιχειρηματία στα ΚΤΕΛ Καρδίτσας!
Ο… Βαρδινογιάννης των απαγωγών – Απαγωγή Μυλωνά
Το ημερολόγιο δείχνει 9 Ιουνίου 2008 και ο επιχειρηματίας Γιώργος Μυλωνάς –έχοντας ως συνοδηγό τη σύζυγο του, Νέλλη- ετοιμάζεται να μπει στο πάρκινγκ της βίλας του στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης. Δεν μπορεί να υποψιαστεί ότι τρεις πάνοπλοι κουκουλοφόροι του έχουν στήσει ενέδρα, τον ακινητοποιούν και τον βάζουν στο πίσω κάθισμα του πολυτελούς οχήματος του, αφήνοντας πίσω τους τη σύζυγο του. Ο «βασιλιάς του αλουμινίου» είχε πει μία ώρα νωρίτερα στον σωματοφύλακά του να φύγει, καθώς θέλει να απολαύσει το δείπνο του με τη Νέλλη Μυλωνά και δεν νιώθει απειλή. Ο Γιώργος Μυλώνας θα κρατηθεί όμηρος για 13 ημέρες σε ένα σπίτι στη Σουρωτή και εκεί ο Βασίλης Παλαιοκώστας θα του πει την αλήστου μνήμης ατάκα: «Εσύ μπορεί να είσαι ο Μυλωνάς του αλουμινίου εμείς όμως είμαστε οι Βαρδινογιάννηδες των απαγωγών».
Με κομμένη την ανάσα το πανελλήνιο παρακολουθεί τις εξελίξεις, μέχρι τελικά η οικογένεια του να καταβάλει 10,8 εκατομμύρια ευρώ ως λύτρα, εκ των οποίων τα μισά βρέθηκαν τα επόμενα χρόνια. Ο Γιώργος Μυλωνάς θα χαρακτηρίσει τη συμπεριφορά των απαγωγέων «καλή, όχι βίαια. Μου φέρνανε εφημερίδες, άκουγα ραδιόφωνο κάθε μισή ώρα». Ο ίδιος, αναφερόμενος στην πολυήμερη ομηρεία του είπε ότι προσπαθούσε να συγκεντρώσει στοιχεία για τους δράστες και παρότι αυτοί φορούσαν συνεχώς κουκούλες, αποτύπωσε κάποια στοιχεία για τα υψομετρικά χαρακτηριστικά τους και τη φωνή τους!
Και σε αυτή την περίπτωση οι δράστες θα εντοπιστούν και θα οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη, ενώ ανάμεσα στους συλληφθέντες είναι και δύο άτομα του αντιεξουσιαστικού χώρου. Ο λόγος για τον Βασίλη Χρ. και τον Πάτροκλο Γ., οι οποίοι θα καταδικαστούν με βαριές ποινές κάθειρξης. Όσον αφορά τον Βασίλη Παλαιοκώστα, παραμένει ασύλληπτος μετά την τελευταία του απόδραση με ελικόπτερο από τις φυλακές Κορυδαλλού, με τον θρύλο του «Ρομπέν των φτωχών» όλο και να μεγαλώνει… Η αρχική απαίτηση των απαγωγέων ήταν 30 εκατομμύρια ευρώ, ενώ το βάρος της διαπραγμάτευσης σήκωσε η Νέλλη Μυλώνα, η οποία και παρέδωσε τα λύτρα!
Τα λύτρα των 30 εκατ. ευρώ – Απαγωγή Παναγόπουλου
Το ημερολόγιο δείχνει 12 Ιανουαρίου 2009 και ο εφοπλιστής Περικλής Παναγόπουλος λίγη ώρα αφότου έχει φύγει από τη βίλα του στο Καβούρι πέφτει θύμα απαγωγής. Ένα σκούρο βαν κλείνει τον δρόμο στο πολυτελές Ι.Χ. αυτοκίνητο του και τρεις μαυροφορεμένοι και με κουκούλες άνδρες εμφανίζονται μπροστά του με προτεταμένα όπλα. Τον αρπάζουν και τον βάζουν στο όχημα τους, τον οδηγούν στον σκουπιδότοπο του Υμηττού και στη συνέχεια τον βάζουν στο πορτμπαγκάζ ενός άλλου οχήματος. Ο Περικλής Παναγόπουλος θα μείνει στα χέρια τους για συνολικά 192 ώρες, με τη σύζυγο του Κατερίνα να διαπραγματεύεται με τον Παναγιώτη Βλαστό και τα μέλη της συμμορίας του.
Η «συμφωνία» θα κλείσει στα 30 εκατομμύρια ευρώ –το μεγαλύτερο ποσό που έχει δοθεί μέχρι σήμερα στα ελληνικά αστυνομικά χρονικά-, ωστόσο, λίγους μήνες μετά την απελευθέρωση του εφοπλιστή οι εμπλεκόμενοι (σ.σ. συνολικά 19 άτομα) θα συλληφθούν και θα οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη! Η παράδοση των λύτρων ήταν κυριολεκτικά κινηματογραφικό, καθώς στις 13 και στις 17 Ιανουαρίου η Κατερίνα Παναγοπούλου θα ταξιδέψει μέχρι το Ξυλόκαστρο και συγκεκριμένα μέχρι το 125ο χλμ. της Εθνικής Οδού Αθηνών Πατρών. Εκεί οι απαγωγείς είχαν αφήσει μία βιντεοκασέτα και μία κασέτα ήχου που περιείχαν υλικό σχετικά με την απαγωγή, με την παράδοση των χρημάτων να γίνεται τελικά το βράδυ της 18ης Ιανουαρίου και του δράστες να αφήνουν ελεύθερο τον εφοπλιστή, κάπου στο Χαϊδάρι.
Η αρπαγή των 180 ημερών – Απαγωγή Λεμπιδάκη
Το ημερολόγιο δείχνει 30 Μαρτίου 2017 και ο Μιχάλης Λεμπιδάκης έχει μόλις γυρίσει στην Κρήτη έπειτα από ταξίδι στο εξωτερικό. Η οικογένεια του, μετά από ένα σύντομο πέρασμα από το εργοστάσιο του, τον περιμένει να γυρίσει σπίτι τους κάτι που θα γίνει σχεδόν έξι μήνες αργότερα! Ένα αγροτικό αυτοκίνητο κλείνει ξαφνικά τον δρόμο στο πολυτελές όχημα του επιχειρηματία, με μία ομάδα ενόπλων να εμφανίζεται μπροστά του, να τον αρπάζει και τον βάζει σε ένα άλλο Ι.Χ. αυτοκίνητο. Ένας εκ των βασικών κατηγορουμένων, θα τον αγκαλιάσει την ώρα που η αδρεναλίνη έχει χτυπήσει κόκκινο και θα του πει: «Κανείς δεν παθαίνει πράμα».
Πρόκειται για τη μεγαλύτερη σε χρονική διάρκεια απαγωγή στη χώρα, με τον Μιχάλη Λεμπιδάκη να παραμένει όμηρος για 180 ημέρες και τους δράστες να ζητούν επιτακτικά τους πρώτους μήνες το χρηματικό ποσό των 100 εκατομμυρίων ευρώ. Οι απαγωγείς μιλάνε μόνο με τον αδερφό του επιχειρηματία από καρτοκινητά τηλέφωνα μιας χρήσης, την ίδια στιγμή που στην ΕΛ.ΑΣ έχει συστηθεί ειδική ομάδα από άνδρες σε Αθήνα και Κρήτη. Όπως έγινε γνωστό αργότερα οι απαγωγείς του μετέφεραν τον Μιχάλη Λεμπιδάκη σε πέντε διαφορετικά κρησφύγετα, ένα εκ των οποίων ήταν μαντρί με πρόβατα!
Οι τίτλοι τέλους θα πέσουν στις 2 Οκτωβρίου 2017, όταν μία ομάδα 15
επίλεκτων και πάνοπλων αστυνομικών ξεκινάει για το τελευταίο κρησφύγετο:
μια αποθήκη μεταχειρισμένων αυτοκινήτων, πολύ κοντά στην γέφυρα της
Ζουρίδας στο Ρέθυμνο. Οι άνδρες της ΕΚΑΜ πιάνουν κυριολεκτικά στον ύπνο
τα δύο άτομα που «φύλαγαν» τον Μιχάλη Λεμπιδάκη, τον οποίο βρίσκουν σε
ξαπλωμένο ένα στρώμα με το πόδι του δεμένο σε αλυσίδα και να ζυγίζει
μόλις 45 κιλά! Με δάκρια στα μάτια, θα πει στους αστυνομικούς: «Σας
ευχαριστώ πολύ, με σώσατε. Δεν μπορώ να το πιστέψω…».