Για την αυριανή συνάντηση στην Γενεύη
Finian Cunningham, Strategic Culture
[Ο συντάκτης του άρθρου, παλαιός Βρετανός δημοσιογράφος και συγγραφέας διετέλεσε στέλεχος μεγάλων ειδησεογραφικών οργανισμών. ΄Εχει αρθρογραφήσει εκτενώς για τις διεθνείς υποθέσεις και τα άρθρα του δημοσιεύονται σε διάφορες γλώσσες. Τo παρόν υψώνει επίκαιρα την αυλαία, φωτίζοντας το τραπέζι της αναμέτρησης]
Μετάφραση: Μ. Στυλιανού
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι γνωστός ως στρατηγικός σκακιστής. Φαίνεται ότι ο κόσμος θα δει ποιες είναι οι ικανότητές του και στο πόκερ.
Η Ρωσία έχει δηλώσει ότι δεν μπλοφάρει για τα κατηγορηματικά αιτήματά της για ασφάλεια εν όψει των διαπραγματεύσεων υψηλού επιπέδου με Αμερικανούς ομολόγους της στη Γενεύη. Ο υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ δεσμεύθηκε αυτή την εβδομάδα ότι η Ρωσία θα λάβει σκληρή γραμμή, υποδεικνύοντας ότι ο χρόνος για αόριστους συμβιβασμούς έχει τελειώσει.
Η ιστορία έχει αποδείξει ότι τα λόγια και οι υποσχέσεις είναι αναλώσιμα όταν πρόκειται για ηγέτες των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ που παρέχουν διαβεβαιώσεις στη Ρωσία για μη επίθεση. Τρεις δεκαετίες μιλιταρισμού του ΝΑΤΟ που καταπατούν τα σύνορα της Ρωσίας είναι αρκετή απόδειξη.
Στο εξής, θα πρέπει να υπάρχουν νομικά δεσμευτικοί κανόνες για τη διαχείριση της ασφάλειας. Αυτό εξακολουθεί να μην εγγυάται την τήρηση. Αρκετές συνθήκες ελέγχου όπλων έχουν ανατιναχθεί από τις αμερικανικές κυβερνήσεις από τον Ψυχρό Πόλεμο. Ωστόσο, ένα νομικό πλαίσιο αποτελεί βασική προϋπόθεση. Ωστόσο, μετά από αυτό, πρέπει να υπάρχει ένας αξιόπιστος εναλλακτικός μηχανισμός προειδοποίησης για την επιβολή των κανόνων.
Τα αιτήματα που υπέβαλε η Μόσχα ορίζουν ότι η στρατιωτική συμμαχία του ΝΑΤΟ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ παύει οποιαδήποτε ανατολική επέκταση, συμπεριλαμβανομένης της ένταξης πρώην Σοβιετικών Δημοκρατιών όπως η Ουκρανία και η Γεωργία. Δεύτερον, οι ΗΠΑ πρέπει να αποσύρουν τους πυραύλους που έχουν εγκαταστήσει στην ανατολική Ευρώπη, όπως στην Πολωνία και τη Ρουμανία ή οποιαδήποτε άλλα προγραμματισμένα για εγκατάσταση στα κράτη της Βαλτικής.
Το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες απάντησαν με αποδοχή διαπραγματεύσεων στη Γενεύη στις 10 Ιανουαρίου καθώς και συνομιλιών του ΝΑΤΟ με Ρώσους αξιωματούχους στις 12 Ιανουαρίου δείχνει ότι η Ουάσινγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν καταγράψει τη σοβαρότητα των ανησυχιών της Μόσχας. Αυτές οι ανησυχίες σιγοβράζουν εδώ και χρόνια σχετικά με την αδυσώπητη επέκταση του ΝΑΤΟ από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Ωστόσο, οι πρόσφατες εντάσεις σχετικά με την Ουκρανία, στις οποίες η Ρωσία έχει κατηγορηθεί αβάσιμα ότι σχεδιάζει να εισβάλει, έχουν κάνει την υπομονή της Μόσχας να ξεχειλίζει.
Όπως το βλέπει η Ρωσία, οι ΗΠΑ και οι εταίροι τους στο ΝΑΤΟ είναι αυτοί που δημιούργησαν την επικίνδυνη αστάθεια και τον κίνδυνο πολέμου από την απερίσκεπτη στρατιωτική τους συγκέντρωση στην ανατολική Ευρώπη και στην Ουκρανία ειδικότερα.
Η άμεση απάντηση για τη διεξαγωγή συνομιλιών στη Γενεύη από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ σίγουρα σηματοδοτεί αλλαγή στάσης. Εδώ και χρόνια, οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι απορρίπτουν τις νουθεσίες της Ρωσίας. Απίστευτα, το ΝΑΤΟ δεν έχει πραγματοποιήσει συναντήσεις υψηλού επιπέδου με τη Ρωσία εδώ και σχεδόν δυόμισι χρόνια.
Τώρα ξαφνικά, φαίνεται ότι η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της στο ΝΑΤΟ επιτέλους δίνουν προσοχή. Ωστόσο, τα σημάδια είναι ότι οι δυτικές δυνάμεις παραμένουν ανίκανες να κατανοήσουν τις απαιτήσεις ασφαλείας της Ρωσίας. Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ έχουν ήδη απορρίψει έντονα τις ρωσικές κόκκινες γραμμές για να αποκλείσουν περαιτέρω επέκταση προς ανατολάς.
Εκπρόσωπος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου δήλωσε για τις επικείμενες διαπραγματεύσεις στη Γενεύη ότι οι ΗΠΑ δεν θα λάβουν αποφάσεις χωρίς τη συμβολή άλλων συμμάχων και εταίρων του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας. Αυτό σημαίνει ότι η αρχική απάντηση της Ουάσιγκτον στη Ρωσία θα περιοριστεί από τις αντιρωσικές, παράλογες απόψεις της Πολωνίας, των κρατών της Βαλτικής και του ανισόρροπου καθεστώτος του Κιέβου.
Ο εκπρόσωπος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας αναφέρθηκε ότι οι διαπραγματεύσεις δεν θα περιλαμβάνουν «τίποτα για τους συμμάχους και τους εταίρους μας χωρίς τους συμμάχους και τους εταίρους μας, συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας... Η προσέγγιση του Προέδρου Μπάιντεν για την Ουκρανία ήταν σαφής και συνεπής: να ενώσει τη συμμαχία πίσω από δύο δρόμους – την αποτροπή και τη διπλωματία. Είμαστε ενωμένοι ως συμμαχία για τις συνέπειες που θα αντιμετωπίσει η Ρωσία εάν κινηθεί εναντίον της Ουκρανίας».
Με άλλα λόγια, τα σημάδια είναι ότι η Ουάσιγκτον εξακολουθεί να μην λαμβάνει το μήνυμα. Ουσιαστικά, επιμένει στην αλαζονική αυταπάτη της μονομέρειας και της ρωσοφοβίας απέναντι στη Ρωσία.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Μόσχα γνωρίζει ότι πρέπει να είναι έτοιμη να υψώσει το δίλημμα σε ένα επίπεδο που ισοδυναμεί με άμεση υπαρξιακή απειλή για τις ΗΠΑ. Μόνο σε αυτή τη σοβαρή κατάσταση θα γίνει κατανοητή η γλώσσα ανησυχίας για την ασφάλεια. Αυτό σημαίνει ότι η Ρωσία λέει ότι δεν μπλοφάρει και ότι υπάρχει μια σειρά από στρατιωτικές-τεχνικές επιλογές.
Ποιες μπορεί να είναι αυτές οι επιλογές;
Ο Ράντι Μάρτιν, αναλυτής με έδρα τις ΗΠΑ, εκτιμά ότι η Μόσχα θα θέσει επειγόντως την απειλή ενός πυρηνικού πολέμου στο κεφάλι της Ουάσιγκτον για να αφυπνίσει τους ανυπόφορους Αμερικανούς στην πραγματικότητα για το πόσο μακριά έχουν παρασυρθεί οι μηχανορραφίες τους.
«Η Ρωσία έχει διακηρύξει αυτό που απαιτεί για τη ζωτική εθνική της ασφάλεια. Ρωσία θα εξηγήσει στις Ηνωμένες Πολιτείες τι απαιτεί και θα αναμένει νομική συμφωνία. Οτιδήποτε λιγότερο από αυτό θα είναι δυσοίωνο για τη Δύση. Εάν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δεν κινηθούν γρήγορα για να εξασφαλίσουν την ασφάλεια που αναμένει η Ρωσία, τότε η Μόσχα θα κινηθεί γρήγορα για να βάλει ένα πυρηνικό στιλέτο στο λαιμό τους. Θα περιλαμβάνει υποβρύχια τακτικά πυρηνικά όπλα με δυνατότητες κρούσης μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, πλήγματα πυραύλων κρουζ εντός λίγων λεπτών, εκμηδένιση της δυτικής διαστημικής άμυνας και ηλεκτρονικό πόλεμο που αχρηστεύει τη ναυτική και αεροπορική άμυνα.»
Φαίνεται σημαντικό ότι τον περασμένο μήνα η Ρωσία εκτόξευσε επιτυχώς έναν αντι-δορυφορικό πύραυλο. Ήταν ένα σοκ για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Προφανώς, ήταν μια επίδειξη του τι θα μπορούσε να κάνει η Ρωσία στους αμερικανικούς αμυντικούς δορυφόρους που θα καθιστούσε τις Ηνωμένες Πολιτείες ανυπεράσπιστες.
Ο Αμερικανός σχολιαστής Τζον Ρέιτσελ λέει ότι η Ρωσία θα μπορούσε να μεταφέρει τα πυραυλικά της συστήματα στην υποτιθέμενη αυλή του Μπάρμπα Σαμ.
«Οι υπερηχητικοί πύραυλοι κρουζ στην Κούβα, τη Βενεζουέλα και τη Νικαράγουα μπορούν να τραβήξουν την προσοχή κάποιου μεταξύ ποτηριών κοκτέιλ στην Ουάσινγκτον», παρατηρεί στεγνά.
Η ανάπτυξη υπερηχητικών όπλων από τη Ρωσία της δίνει μιαν υπεροχή έναντι των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η τελευταία κίνηση ακολουθεί το προηγούμενο της τοποθέτησης βαλλιστικών πυραυλικών συστημάτων από τις ΗΠΑ στην ανατολική Ευρώπη, σε απόσταση λίγων λεπτών από την Μόσχα. Ως εκ τούτου, για τη Ρωσία να τοποθετήσει όπλα κρούσεως λίγα λεπτά από την ισοπέδωση της Ουάσιγκτον δεν είναι αδικαιολόγητη επιθετικότητα. Αντίθετα, αναπροσαρμόζουν την ισορροπία του τρόμου που οι εφησυχασμένοι Αμερικανοί κυβερνήτες έχουν συνηθίσει να πιστεύουν ότι μόνο αυτοί έχουν το μονοπώλιο του πρώτου πλήγματος.
Ένα πράγμα φαίνεται σίγουρο. Οι επικείμενες συνομιλίες ασφαλείας μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας διαμορφώνονται έτσι που να μην μοιάσουν με προηγούμενες.
Η Ρωσία έχει εξαντλήσει κάθε όριο αντοχής για περαιτέρω αμερικανική διπλοπροσωπία και κενές διαβεβαιώσεις. Εάν δεν υπάρξουν εκτεταμένες εγγυήσεις ασφαλείας, τότε η επόμενη κίνηση είναι να θέσει η Ρωσία ορισμένα σοβαρά στρατιωτικά χαρτιά στο τραπέζι.
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν είναι γνωστός ως στρατηγικός σκακιστής. Φαίνεται ότι ο κόσμος θα δει ποιες είναι οι ικανότητές του στο πόκερ.
Finian Cunningham, Strategic Culture
[Ο συντάκτης του άρθρου, παλαιός Βρετανός δημοσιογράφος και συγγραφέας διετέλεσε στέλεχος μεγάλων ειδησεογραφικών οργανισμών. ΄Εχει αρθρογραφήσει εκτενώς για τις διεθνείς υποθέσεις και τα άρθρα του δημοσιεύονται σε διάφορες γλώσσες. Τo παρόν υψώνει επίκαιρα την αυλαία, φωτίζοντας το τραπέζι της αναμέτρησης]
Μετάφραση: Μ. Στυλιανού
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι γνωστός ως στρατηγικός σκακιστής. Φαίνεται ότι ο κόσμος θα δει ποιες είναι οι ικανότητές του και στο πόκερ.
Η Ρωσία έχει δηλώσει ότι δεν μπλοφάρει για τα κατηγορηματικά αιτήματά της για ασφάλεια εν όψει των διαπραγματεύσεων υψηλού επιπέδου με Αμερικανούς ομολόγους της στη Γενεύη. Ο υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ δεσμεύθηκε αυτή την εβδομάδα ότι η Ρωσία θα λάβει σκληρή γραμμή, υποδεικνύοντας ότι ο χρόνος για αόριστους συμβιβασμούς έχει τελειώσει.
Η ιστορία έχει αποδείξει ότι τα λόγια και οι υποσχέσεις είναι αναλώσιμα όταν πρόκειται για ηγέτες των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ που παρέχουν διαβεβαιώσεις στη Ρωσία για μη επίθεση. Τρεις δεκαετίες μιλιταρισμού του ΝΑΤΟ που καταπατούν τα σύνορα της Ρωσίας είναι αρκετή απόδειξη.
Στο εξής, θα πρέπει να υπάρχουν νομικά δεσμευτικοί κανόνες για τη διαχείριση της ασφάλειας. Αυτό εξακολουθεί να μην εγγυάται την τήρηση. Αρκετές συνθήκες ελέγχου όπλων έχουν ανατιναχθεί από τις αμερικανικές κυβερνήσεις από τον Ψυχρό Πόλεμο. Ωστόσο, ένα νομικό πλαίσιο αποτελεί βασική προϋπόθεση. Ωστόσο, μετά από αυτό, πρέπει να υπάρχει ένας αξιόπιστος εναλλακτικός μηχανισμός προειδοποίησης για την επιβολή των κανόνων.
Τα αιτήματα που υπέβαλε η Μόσχα ορίζουν ότι η στρατιωτική συμμαχία του ΝΑΤΟ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ παύει οποιαδήποτε ανατολική επέκταση, συμπεριλαμβανομένης της ένταξης πρώην Σοβιετικών Δημοκρατιών όπως η Ουκρανία και η Γεωργία. Δεύτερον, οι ΗΠΑ πρέπει να αποσύρουν τους πυραύλους που έχουν εγκαταστήσει στην ανατολική Ευρώπη, όπως στην Πολωνία και τη Ρουμανία ή οποιαδήποτε άλλα προγραμματισμένα για εγκατάσταση στα κράτη της Βαλτικής.
Το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες απάντησαν με αποδοχή διαπραγματεύσεων στη Γενεύη στις 10 Ιανουαρίου καθώς και συνομιλιών του ΝΑΤΟ με Ρώσους αξιωματούχους στις 12 Ιανουαρίου δείχνει ότι η Ουάσινγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν καταγράψει τη σοβαρότητα των ανησυχιών της Μόσχας. Αυτές οι ανησυχίες σιγοβράζουν εδώ και χρόνια σχετικά με την αδυσώπητη επέκταση του ΝΑΤΟ από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Ωστόσο, οι πρόσφατες εντάσεις σχετικά με την Ουκρανία, στις οποίες η Ρωσία έχει κατηγορηθεί αβάσιμα ότι σχεδιάζει να εισβάλει, έχουν κάνει την υπομονή της Μόσχας να ξεχειλίζει.
Όπως το βλέπει η Ρωσία, οι ΗΠΑ και οι εταίροι τους στο ΝΑΤΟ είναι αυτοί που δημιούργησαν την επικίνδυνη αστάθεια και τον κίνδυνο πολέμου από την απερίσκεπτη στρατιωτική τους συγκέντρωση στην ανατολική Ευρώπη και στην Ουκρανία ειδικότερα.
Η άμεση απάντηση για τη διεξαγωγή συνομιλιών στη Γενεύη από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ σίγουρα σηματοδοτεί αλλαγή στάσης. Εδώ και χρόνια, οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι απορρίπτουν τις νουθεσίες της Ρωσίας. Απίστευτα, το ΝΑΤΟ δεν έχει πραγματοποιήσει συναντήσεις υψηλού επιπέδου με τη Ρωσία εδώ και σχεδόν δυόμισι χρόνια.
Τώρα ξαφνικά, φαίνεται ότι η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της στο ΝΑΤΟ επιτέλους δίνουν προσοχή. Ωστόσο, τα σημάδια είναι ότι οι δυτικές δυνάμεις παραμένουν ανίκανες να κατανοήσουν τις απαιτήσεις ασφαλείας της Ρωσίας. Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ έχουν ήδη απορρίψει έντονα τις ρωσικές κόκκινες γραμμές για να αποκλείσουν περαιτέρω επέκταση προς ανατολάς.
Εκπρόσωπος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου δήλωσε για τις επικείμενες διαπραγματεύσεις στη Γενεύη ότι οι ΗΠΑ δεν θα λάβουν αποφάσεις χωρίς τη συμβολή άλλων συμμάχων και εταίρων του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας. Αυτό σημαίνει ότι η αρχική απάντηση της Ουάσιγκτον στη Ρωσία θα περιοριστεί από τις αντιρωσικές, παράλογες απόψεις της Πολωνίας, των κρατών της Βαλτικής και του ανισόρροπου καθεστώτος του Κιέβου.
Ο εκπρόσωπος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας αναφέρθηκε ότι οι διαπραγματεύσεις δεν θα περιλαμβάνουν «τίποτα για τους συμμάχους και τους εταίρους μας χωρίς τους συμμάχους και τους εταίρους μας, συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας... Η προσέγγιση του Προέδρου Μπάιντεν για την Ουκρανία ήταν σαφής και συνεπής: να ενώσει τη συμμαχία πίσω από δύο δρόμους – την αποτροπή και τη διπλωματία. Είμαστε ενωμένοι ως συμμαχία για τις συνέπειες που θα αντιμετωπίσει η Ρωσία εάν κινηθεί εναντίον της Ουκρανίας».
Με άλλα λόγια, τα σημάδια είναι ότι η Ουάσιγκτον εξακολουθεί να μην λαμβάνει το μήνυμα. Ουσιαστικά, επιμένει στην αλαζονική αυταπάτη της μονομέρειας και της ρωσοφοβίας απέναντι στη Ρωσία.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Μόσχα γνωρίζει ότι πρέπει να είναι έτοιμη να υψώσει το δίλημμα σε ένα επίπεδο που ισοδυναμεί με άμεση υπαρξιακή απειλή για τις ΗΠΑ. Μόνο σε αυτή τη σοβαρή κατάσταση θα γίνει κατανοητή η γλώσσα ανησυχίας για την ασφάλεια. Αυτό σημαίνει ότι η Ρωσία λέει ότι δεν μπλοφάρει και ότι υπάρχει μια σειρά από στρατιωτικές-τεχνικές επιλογές.
Ποιες μπορεί να είναι αυτές οι επιλογές;
Ο Ράντι Μάρτιν, αναλυτής με έδρα τις ΗΠΑ, εκτιμά ότι η Μόσχα θα θέσει επειγόντως την απειλή ενός πυρηνικού πολέμου στο κεφάλι της Ουάσιγκτον για να αφυπνίσει τους ανυπόφορους Αμερικανούς στην πραγματικότητα για το πόσο μακριά έχουν παρασυρθεί οι μηχανορραφίες τους.
«Η Ρωσία έχει διακηρύξει αυτό που απαιτεί για τη ζωτική εθνική της ασφάλεια. Ρωσία θα εξηγήσει στις Ηνωμένες Πολιτείες τι απαιτεί και θα αναμένει νομική συμφωνία. Οτιδήποτε λιγότερο από αυτό θα είναι δυσοίωνο για τη Δύση. Εάν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δεν κινηθούν γρήγορα για να εξασφαλίσουν την ασφάλεια που αναμένει η Ρωσία, τότε η Μόσχα θα κινηθεί γρήγορα για να βάλει ένα πυρηνικό στιλέτο στο λαιμό τους. Θα περιλαμβάνει υποβρύχια τακτικά πυρηνικά όπλα με δυνατότητες κρούσης μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, πλήγματα πυραύλων κρουζ εντός λίγων λεπτών, εκμηδένιση της δυτικής διαστημικής άμυνας και ηλεκτρονικό πόλεμο που αχρηστεύει τη ναυτική και αεροπορική άμυνα.»
Φαίνεται σημαντικό ότι τον περασμένο μήνα η Ρωσία εκτόξευσε επιτυχώς έναν αντι-δορυφορικό πύραυλο. Ήταν ένα σοκ για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Προφανώς, ήταν μια επίδειξη του τι θα μπορούσε να κάνει η Ρωσία στους αμερικανικούς αμυντικούς δορυφόρους που θα καθιστούσε τις Ηνωμένες Πολιτείες ανυπεράσπιστες.
Ο Αμερικανός σχολιαστής Τζον Ρέιτσελ λέει ότι η Ρωσία θα μπορούσε να μεταφέρει τα πυραυλικά της συστήματα στην υποτιθέμενη αυλή του Μπάρμπα Σαμ.
«Οι υπερηχητικοί πύραυλοι κρουζ στην Κούβα, τη Βενεζουέλα και τη Νικαράγουα μπορούν να τραβήξουν την προσοχή κάποιου μεταξύ ποτηριών κοκτέιλ στην Ουάσινγκτον», παρατηρεί στεγνά.
Η ανάπτυξη υπερηχητικών όπλων από τη Ρωσία της δίνει μιαν υπεροχή έναντι των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η τελευταία κίνηση ακολουθεί το προηγούμενο της τοποθέτησης βαλλιστικών πυραυλικών συστημάτων από τις ΗΠΑ στην ανατολική Ευρώπη, σε απόσταση λίγων λεπτών από την Μόσχα. Ως εκ τούτου, για τη Ρωσία να τοποθετήσει όπλα κρούσεως λίγα λεπτά από την ισοπέδωση της Ουάσιγκτον δεν είναι αδικαιολόγητη επιθετικότητα. Αντίθετα, αναπροσαρμόζουν την ισορροπία του τρόμου που οι εφησυχασμένοι Αμερικανοί κυβερνήτες έχουν συνηθίσει να πιστεύουν ότι μόνο αυτοί έχουν το μονοπώλιο του πρώτου πλήγματος.
Ένα πράγμα φαίνεται σίγουρο. Οι επικείμενες συνομιλίες ασφαλείας μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας διαμορφώνονται έτσι που να μην μοιάσουν με προηγούμενες.
Η Ρωσία έχει εξαντλήσει κάθε όριο αντοχής για περαιτέρω αμερικανική διπλοπροσωπία και κενές διαβεβαιώσεις. Εάν δεν υπάρξουν εκτεταμένες εγγυήσεις ασφαλείας, τότε η επόμενη κίνηση είναι να θέσει η Ρωσία ορισμένα σοβαρά στρατιωτικά χαρτιά στο τραπέζι.
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν είναι γνωστός ως στρατηγικός σκακιστής. Φαίνεται ότι ο κόσμος θα δει ποιες είναι οι ικανότητές του στο πόκερ.