Andrew Korybko - oneworld.press / Παρουσίαση Freepen.gr
Μια πρόκληση με τη μέθοδο της ψευδούς σημαίας κατά των φιλικών προς τη Ρωσία ανταρτών στην Ανατολική Ουκρανία ή ακόμη και να πειστούν στοιχεία των κοινοτήτων στρατιωτικών πληροφοριών αυτής της χώρας να τους επιτεθούν χωρίς την έγκριση του Προέδρου Zelensky είναι το μόνο που θα μπορούσε να χρειαστεί για να πυροδοτήσει έναν περιφερειακό πόλεμο. Προετοιμάζοντας αυτό το πολύ πιθανό σενάριο, οι ΗΠΑ και ο σύμμαχός τους στο Ηνωμένο Βασίλειο διέταξαν τη μερική εκκένωση των πρεσβειών τους, μια κίνηση που η ΕΕ περιέγραψε ως «δραματοποίηση» της κατάστασης και η οποία καταδικάστηκε από το ίδιο το Κίεβο ως «πρόωρη». Σαφέστατα, η αντιρωσική παράταξη του deep state των ΗΠΑ προετοιμάζεται για έναν πόλεμο για τον οποίο η Ουκρανία δεν είναι έτοιμη.
Μπορεί να προετοιμάζονται να θυσιάσουν τον Ζελένσκι για το μεγάλο στρατηγικό σκοπό να προκαλέσουν το σενάριο που θα επαναπροσανατολίσει τη χώρα τους προς την προτεραιότητα της «αναστολής» της Ρωσίας έναντι της Κίνας. Αυτό το πολύ επικίνδυνο στοίχημα θα μπορούσε ακόμη και να κερδίσει τη σιωπηρή έγκριση ορισμένων από τους αντι-κινέζους αντιπάλους τους, βλέποντας πώς ο Ουκρανός ηγέτης είναι πραγματικά πολύ κοντά στη Λαϊκή Δημοκρατία. Οι οικονομικοί δεσμοί έχουν επεκταθεί αστρονομικά τον περασμένο χρόνο, παρά το γεγονός πως οι ΗΠΑ προκάλεσαν κερδοσκοπικά μια επενδυτική διαμάχη πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων μεταξύ τους. Η αντικινεζική φατρία θα μπορούσε έτσι να τον θεωρήσει αναλώσιμο.
Εάν ο Ζελένσκι ήταν πραγματικά προετοιμασμένος για πόλεμο, τότε θα βάδιζε ανοιχτά με τους προστάτες του, όχι μόνο για να υπακούσει στις απαιτήσεις τους να περιορίσει και τελικά να διακόψει τους δεσμούς με την Κίνα, αλλά και να εγκρίνει τις μερικές εκκενώσεις των πρεσβειών τους αντί να τις καταδικάσει. Η υπό την ηγεσία των ΗΠΑ Δύση αποστέλλει όλο και περισσότερο εξοπλισμό στον στρατό του, ο οποίος μπορεί στην πραγματικότητα να βρίσκεται υπό την επιρροή τους περισσότερο από τον ίδιο του αυτήν την στιγμή. Τα αναφερόμενα περιφερειακά στρατιωτικά τους σχέδια σε περίπτωση θερμής σύγκρουσης υποδηλώνουν επίσης ότι προετοιμάζονται για την επικείμενη έναρξη των εχθροπραξιών.
Ο Ζελένσκι, εν τω μεταξύ, εξακολουθεί να προσπαθεί να εκπέμπει έναν αέρα ηρεμίας και ελέγχου, παρόλο που είναι προφανώς πιο ανήσυχος και χάνει όλο και περισσότερο τον έλεγχο της κατάστασης. Οι πρόσφατες αναφορές της Δύσης πως η Ρωσία σχεδιάζει μια αλλαγή καθεστώτος εναντίον του μπορεί στην πραγματικότητα να έχουν σκοπό να προϋποθέσουν το κοινό να αποδεχθεί την απομάκρυνσή του με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, μεταξύ άλλων μέσω των ΗΠΑ που απλώς στέκονται δίπλα και τον αφήνουν είτε να ανατραπεί από την αντιπολίτευση είτε από το δικό του στρατό. Η θυσία του, μέχρι και με τον πιο κυριολεκτικό τρόπο, θα μπορούσε να θεωρηθεί απαραίτητη για να κινητοποιήσει την παγκόσμια γνώμη εναντίον της Ρωσίας.
Ο καλύτερος τρόπος δράσης για τον Ουκρανό ηγέτη θα ήταν να εφαρμόσει αμέσως τις Συμφωνίες του Μινσκ, όχι μόνο για να διασφαλίσει ότι η χώρα του δε θα καταρρεύσει σε περίπτωση που δεν μπορέσει να αποτρέψει επιτυχώς τον περιφερειακό πόλεμο που η ανατρεπτική αντιρωσική φατριά του «βαθέος κράτους» των ΗΠΑ προφανώς επιβουλεύεται, αλλά και απλώς για να σώσει το ίδιο του το τομάρι. Ίσως να μην είναι σε θέση να το κάνει αυτό, αν και όντως έχει χάσει τον έλεγχο των κοινοτήτων στρατιωτικών πληροφοριών του, όπως έχει ήδη υποστηριχθεί. Αν είναι έτσι, τότε είναι πρακτικά μια πάπια που κάθεται που είτε θα πέσει σαν τον Καντάφι είτε θα φύγει σαν τον Γκάνι.
Αυτή είναι φυσικά μια ατελής σύγκριση και στις δύο περιπτώσεις, αν και αφού ο Ζελένσκι δεν είναι ένας αντιιμπεριαλιστής ήρωας όπως ο προαναφερόμενος Λίβυος ηγέτης ούτε υποστηρίχτηκε σε κανένα σημείο από χιλιάδες Αμερικανούς στρατιώτες στη χώρα του, όπως το Αφγανιστάν. Το θέμα παραμένει όμως και είναι ότι είτε θα παλέψει μέχρι τέλους είτε θα φύγει. Είναι εξαιρετικά απίθανο οι ΗΠΑ να είναι πρόθυμες να ξοδέψουν το κόστος που απαιτείται για να τον κρατήσουν στην εξουσία, εάν γινόταν οποιαδήποτε σοβαρή προσπάθεια να τον απομακρύνουν, μεταξύ άλλων από το δικό τους «βαθύ κράτος», ειδικά λόγω των στενών δεσμών που καλλιέργησε με την Κίνα κατά το παρελθόν έτος.
Από μια μακιαβελική προοπτική, αξίζει πολύ περισσότερο για τις ΗΠΑ εκτός εξουσίας από ό,τι αν διατηρούνταν στην εξουσία με ό,τι είναι απαραίτητο. Ο Ζελένσκι δεν είναι καν τόσο δημοφιλής στο εσωτερικό και σίγουρα υπάρχουν ανταγωνιστικές ολιγαρχικές φατρίες που μάχονται σκληρά για να τον αντικαταστήσουν που θα ήταν πολύ χαρούμενες να αποδείξουν την πίστη τους στην Αμερική περιορίζοντας στη συνέχεια τους δεσμούς με την Κίνα, εάν τοποθετήσουν τον πληρεξούσιό τους στην εξουσία. Με αυτή τη διορατικότητα στο μυαλό, το μέλλον του Zelensky δε φαίνεται πολύ λαμπρό. Αν δεν εφαρμόσει αμέσως τις Συμφωνίες του Μινσκ, μπορεί να μην έχει πολλές πιθανότητες, αλλά μπορεί να είναι ήδη πολύ αργά για να προσπαθήσει.