Η Μόνιμη Αποστολή της Ρωσίας στον ΟΗΕ δημοσίευσε ένα δελτίο τύπου που καταδίκασε τις ΗΠΑ επειδή προσπάθησαν να μεταθέσουν την ευθύνη για την τρέχουσα αφγανική κρίση και να ζητήσουν από άλλες χώρες να βοηθήσουν στην ανοικοδόμηση αυτού του κατεστραμμένου από τον πόλεμο κράτους. Περιέγραψε συνοπτικά την αλληλουχία των γεγονότων που οδήγησαν στην παρούσα δύσκολη θέση, όπου ο Νορβηγός πρωθυπουργός μόλις προειδοποίησε ότι «1 εκατομμύριο παιδιά κινδυνεύουν να λιμοκτονήσουν, ο μισός πληθυσμός έχει ανάγκη από βοήθεια, το 90% είναι πραγματικά χωρίς καμία σωστή εργασία».
Andrew Korybko - oneworld.press / Παρουσίαση Freepen.gr
«Το Αφγανικό παιχνίδι βοήθειας είναι ένα στοίχημα που κανείς δεν μπορεί να αντέξει να χάσει», όχι μόνο για λόγους που σχετίζονται με την άμεση ανθρωπιστική κρίση της χώρας, αλλά και επειδή η περαιτέρω επιδείνωσή του θα μπορούσε να δημιουργήσει χώρο για τις τρομοκρατικές ομάδες όπως το ISIS-K να επεκταθούν και, ενδεχομένως, ακόμη και να προκαλέσει μια περιφερειακή προσφυγική κρίση αόρατη από το 2015. Ακόμη και πριν από τη χαοτική εκκένωση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν τον περασμένο Αύγουστο, η Ρωσία εμφανίστηκε ως η παγκόσμια φωνή της λογικής για να εξηγήσει τι πρέπει να γίνει και γιατί.
Αν και το Πακιστάν θεωρείται η χώρα που απολαμβάνει τους στενότερους δεσμούς με τους Ταλιμπάν, η Ρωσία είναι στη δεύτερη θέση, παρά το γεγονός ότι εξακολουθεί να τους χαρακτηρίζει επίσημα ως τρομοκράτες. Συνεργάζεται ρεαλιστικά με την ομάδα για τα κοινά συμφέροντα της ειρήνης, της ασφάλειας και της ανάπτυξης. Ως Μεγάλη Δύναμη, είναι πολύ πιο ικανή να ενημερώσει τον κόσμο για όλα όσα συμβαίνουν εκεί απ' ό,τι το Πακιστάν, με το οποίο σήμερα συνεργάζεται πολύ στενά και με ολοένα και πιο στρατηγικό τρόπο.
Το δελτίο τύπου της αποστολής του ΟΗΕ δεν ήταν μια πολιτική δήλωση, ωστόσο, καθώς έχει να κάνει με τη βοήθεια του μέσου Αφγανού αμάχου και καμία σχέση με τον ένα ή τον άλλο τρόπο με τους Ταλιμπάν. Το μόνο που έχει να κάνει είναι να ξεκαθαρίσουμε το ιστορικό προκειμένου να εμποτιστούν οι προσπάθειες διεθνούς βοήθειας με μια ανανεωμένη αίσθηση επείγοντος, ώστε να αποτραπεί, ελπίζουμε, η επικείμενη επιδείνωση αυτής της δυνητικά άνευ προηγουμένου ανθρωπιστικής κρίσης και κρίσης ασφάλειας.
Αυτός ο ευγενής στόχος έρχεται σε αντίθεση με τη στρεβλή απεικόνιση της Ρωσίας και των στρατηγικών της κινήτρων από τα Δυτικά ΜΜΕ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. Μακριά από το να είναι «απομονωμένη» και «απατεώνας», η Ρωσία βρίσκεται στο επίκεντρο των διεθνών προσπαθειών για την αντιμετώπιση αυτής της κρίσης και γίνεται γρήγορα η παγκόσμια συνείδηση για το Αφγανιστάν. Είναι σε θέση να αξιοποιήσει την αυξανόμενη έκκλησή της σε ολόκληρο το μη δυτικό κόσμο για να ενημερώσει τις παγκόσμιες μάζες για το τι πραγματικά συμβαίνει στο Αφγανιστάν, γιατί και τι πρέπει να γίνει για να βελτιωθεί η κατάσταση εκεί.
Αυτό είναι αρκετά αλλαγή σε σχέση με πριν από δεκαετίες, όταν η πρώην ΕΣΣΔ ήταν στρατιωτικά ενεργή στο Αφγανιστάν. Πολύς κόσμος ενώθηκε εναντίον της και η Μόσχα έπρεπε τελικά να αποσυρθεί μετά από 9 χρόνια, αν και με αξιοπρεπή τρόπο εντελώς διαφορετικό από τον επαίσχυντο που μόλις βίωσαν οι Αμερικανοί. Επίσης, δεν κατέστρεψε τη χώρα ούτε πριν από την αναχώρηση και οι τοπικοί σύμμαχοι της ΕΣΣΔ παρέμειναν στην εξουσία για τα επόμενα αρκετά χρόνια αντί να καταρρεύσουν πριν από την ολοκλήρωση της αποχώρησής τους.
Σήμερα η Ρωσία έχει επιστρέψει στο Αφγανιστάν αλλά με διπλωματικό και ηθικό τρόπο. Καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να υπενθυμίσει στον κόσμο τι έκαναν οι ΗΠΑ σε αυτήν τη χώρα, να συσπειρώσει τις προσπάθειες βοήθειας της διεθνούς κοινότητας και να είναι η παγκόσμια συνείδηση σε αυτήν την κρίση. Αυτοί οι νέοι ρόλοι μιλούν για το πόσο ριζικά διαφορετική είναι η μεγάλη στρατηγική της Μόσχας του 21ου αιώνα από τη στρατηγική της στα τέλη του 20ου αιώνα κατά τα τελευταία χρόνια της σοβιετικής εποχής. Αυτό οφείλεται καθαρά στην πραγματιστική και οραματική ηγεσία του Προέδρου Πούτιν.
Σε αντίθεση με το παρελθόν, η Ρωσία επικεντρώνεται στο να γίνει η υπέρτατη δύναμη εξισορρόπησης στην Ευρασία προκειμένου να επιταχύνει την αναδυόμενη Πολυπολική Παγκόσμια Τάξη και όχι να οδηγήσει τη δική της μονοπολική για ιδεολογικούς λόγους. Η επιστροφή στο Αφγανιστάν με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο από πριν επιβεβαιώνει τη σοβαρότητα της νέας μεγάλης στρατηγικής της. Επίσης έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την επαίσχυντη απόσυρση των ΗΠΑ από αυτήν τη χώρα και δείχνει πως η Ρωσία γεμίζει υπεύθυνα το κενό που μόλις άφησε ο αντίπαλος της Μεγάλης Δύναμης.
Andrew Korybko - oneworld.press / Παρουσίαση Freepen.gr
«Το Αφγανικό παιχνίδι βοήθειας είναι ένα στοίχημα που κανείς δεν μπορεί να αντέξει να χάσει», όχι μόνο για λόγους που σχετίζονται με την άμεση ανθρωπιστική κρίση της χώρας, αλλά και επειδή η περαιτέρω επιδείνωσή του θα μπορούσε να δημιουργήσει χώρο για τις τρομοκρατικές ομάδες όπως το ISIS-K να επεκταθούν και, ενδεχομένως, ακόμη και να προκαλέσει μια περιφερειακή προσφυγική κρίση αόρατη από το 2015. Ακόμη και πριν από τη χαοτική εκκένωση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν τον περασμένο Αύγουστο, η Ρωσία εμφανίστηκε ως η παγκόσμια φωνή της λογικής για να εξηγήσει τι πρέπει να γίνει και γιατί.
Αν και το Πακιστάν θεωρείται η χώρα που απολαμβάνει τους στενότερους δεσμούς με τους Ταλιμπάν, η Ρωσία είναι στη δεύτερη θέση, παρά το γεγονός ότι εξακολουθεί να τους χαρακτηρίζει επίσημα ως τρομοκράτες. Συνεργάζεται ρεαλιστικά με την ομάδα για τα κοινά συμφέροντα της ειρήνης, της ασφάλειας και της ανάπτυξης. Ως Μεγάλη Δύναμη, είναι πολύ πιο ικανή να ενημερώσει τον κόσμο για όλα όσα συμβαίνουν εκεί απ' ό,τι το Πακιστάν, με το οποίο σήμερα συνεργάζεται πολύ στενά και με ολοένα και πιο στρατηγικό τρόπο.
Το δελτίο τύπου της αποστολής του ΟΗΕ δεν ήταν μια πολιτική δήλωση, ωστόσο, καθώς έχει να κάνει με τη βοήθεια του μέσου Αφγανού αμάχου και καμία σχέση με τον ένα ή τον άλλο τρόπο με τους Ταλιμπάν. Το μόνο που έχει να κάνει είναι να ξεκαθαρίσουμε το ιστορικό προκειμένου να εμποτιστούν οι προσπάθειες διεθνούς βοήθειας με μια ανανεωμένη αίσθηση επείγοντος, ώστε να αποτραπεί, ελπίζουμε, η επικείμενη επιδείνωση αυτής της δυνητικά άνευ προηγουμένου ανθρωπιστικής κρίσης και κρίσης ασφάλειας.
Αυτός ο ευγενής στόχος έρχεται σε αντίθεση με τη στρεβλή απεικόνιση της Ρωσίας και των στρατηγικών της κινήτρων από τα Δυτικά ΜΜΕ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. Μακριά από το να είναι «απομονωμένη» και «απατεώνας», η Ρωσία βρίσκεται στο επίκεντρο των διεθνών προσπαθειών για την αντιμετώπιση αυτής της κρίσης και γίνεται γρήγορα η παγκόσμια συνείδηση για το Αφγανιστάν. Είναι σε θέση να αξιοποιήσει την αυξανόμενη έκκλησή της σε ολόκληρο το μη δυτικό κόσμο για να ενημερώσει τις παγκόσμιες μάζες για το τι πραγματικά συμβαίνει στο Αφγανιστάν, γιατί και τι πρέπει να γίνει για να βελτιωθεί η κατάσταση εκεί.
Αυτό είναι αρκετά αλλαγή σε σχέση με πριν από δεκαετίες, όταν η πρώην ΕΣΣΔ ήταν στρατιωτικά ενεργή στο Αφγανιστάν. Πολύς κόσμος ενώθηκε εναντίον της και η Μόσχα έπρεπε τελικά να αποσυρθεί μετά από 9 χρόνια, αν και με αξιοπρεπή τρόπο εντελώς διαφορετικό από τον επαίσχυντο που μόλις βίωσαν οι Αμερικανοί. Επίσης, δεν κατέστρεψε τη χώρα ούτε πριν από την αναχώρηση και οι τοπικοί σύμμαχοι της ΕΣΣΔ παρέμειναν στην εξουσία για τα επόμενα αρκετά χρόνια αντί να καταρρεύσουν πριν από την ολοκλήρωση της αποχώρησής τους.
Σήμερα η Ρωσία έχει επιστρέψει στο Αφγανιστάν αλλά με διπλωματικό και ηθικό τρόπο. Καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να υπενθυμίσει στον κόσμο τι έκαναν οι ΗΠΑ σε αυτήν τη χώρα, να συσπειρώσει τις προσπάθειες βοήθειας της διεθνούς κοινότητας και να είναι η παγκόσμια συνείδηση σε αυτήν την κρίση. Αυτοί οι νέοι ρόλοι μιλούν για το πόσο ριζικά διαφορετική είναι η μεγάλη στρατηγική της Μόσχας του 21ου αιώνα από τη στρατηγική της στα τέλη του 20ου αιώνα κατά τα τελευταία χρόνια της σοβιετικής εποχής. Αυτό οφείλεται καθαρά στην πραγματιστική και οραματική ηγεσία του Προέδρου Πούτιν.
Σε αντίθεση με το παρελθόν, η Ρωσία επικεντρώνεται στο να γίνει η υπέρτατη δύναμη εξισορρόπησης στην Ευρασία προκειμένου να επιταχύνει την αναδυόμενη Πολυπολική Παγκόσμια Τάξη και όχι να οδηγήσει τη δική της μονοπολική για ιδεολογικούς λόγους. Η επιστροφή στο Αφγανιστάν με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο από πριν επιβεβαιώνει τη σοβαρότητα της νέας μεγάλης στρατηγικής της. Επίσης έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την επαίσχυντη απόσυρση των ΗΠΑ από αυτήν τη χώρα και δείχνει πως η Ρωσία γεμίζει υπεύθυνα το κενό που μόλις άφησε ο αντίπαλος της Μεγάλης Δύναμης.