(ὑπ’ ἀριθ. 206/2022)
Πρός
Τόν Ἱερόν Κλῆρον καί
τόν Χριστώνυμον Λαόν
τῆς καθ ́ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων
«Κύριε ὁ Θεός ἡμῶν...ὁ τόν πάντα χρόνον τόν τε
γεγονότα τόν τε ὄντα καί τόν ἐσόμενον πληρῶν, ὁ ἐν τῇ
ἀφάτῳ Σου μακροθυμίᾳ καταξιώσας ἡμᾶς εἰς νέον
ἐνιαυτόν τοῦ πλούτου τῆς χρηστότητός σου εἰσελθεῖν,
Aὐτός, Πανάγαθε Δέσποτα, τήν εἴσοδον ταύτην τῇ Θείᾳ
Σου Χάριστι εὐλόγησον...» (Εὐχή ἐπί τῷ νέῳ ἔτει).
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί,
Ἀδελφοί μου Χριστιανοί, Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά.
Εὐλογημένος, εἰρηνικός, ὑγιεινός κατ’ ἄμφω καί ἀγλαόκαρπος ὁ νέος ἐνιαυτός τῆς χρηστότητος τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ ἡμῶν.
Εἰσοδεύσαμεν μέ τήν Χάριν καί τήν εὐλογίαν τοῦ μεγάλου Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς τό νέον σωτήριον ἔτος 2022. Εὐλογητός ὁ Θεός! Διαπύρως εὐχόμεθα ὁ Κύριος καί Θεός ἡμῶν, Αὐτός ὁ ὁποῖος μέ τήν ἄφατον μακροθυμίαν Του μᾶς κατηξίωσε νά εἰσέλθωμεν εἰς τόν νέον χρόνον τοῦ πλούτου τῆς ἀγαθότητός Του, νά εὐλογήσῃ τήν εἴσοδον αὐτήν μέ τήν Θείαν Του Χάριν. Κάθε φορά ἡ ἀναμονή τοῦ νέου ἔτους μᾶς δημιουργεῖ καλές προσδοκίες, σκέψεις, ἐπιθυμίες, αἰσιοδοξίες, σχέδια, προγραμματισμούς, ὁραματισμούς καί χρυσές ἐλπίδες. Ἐπιθυμοῦμε πάντοτε τό καλύτερο, τό ἀνώτερο, τό τελειότερο, τό ἱερώτερο, τό πλέον θεοφιλές καί θεάρεστο. Ποθοῦμε τήν πρόοδο, τήν πνευματική ἄνοδο, τήν ἀπόκτησι τῶν χριστιανικῶν ἀρετῶν καί τήν πραγμάτωσι τοῦ Θείου θελήματος εἰς τήν ζωήν μας. «Νά ζῶμεν βίον τέλειον, κατά τό Εὐαγγέλιον, μέ ἀγάπη, μέ εἰρήνη καί μέ τήν δικαιοσύνη», κατά
τόν γνωστόν πρωτοχρονιάτικον ὕμνον.
Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος συνιστᾷ «ὅλα τά θέματα τῆς ζωῆς μας νά τά
οἰκονομοῦμε, νά τά τακτοποιοῦμε εἰς τούς κατάλληλους καιρούς. Ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὅμως,
δέν ὑπέκειτο εἰς τήν ἀνάγκην τῶν καιρῶν. Αὐτός μάλιστα, εἶναι Ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος
καθώρισε τάξιν εἰς τούς καιρούς, ἀφοῦ εἶναι καί ὁ Δημιουργός των» (Ε.Π.Ε. 14, 86)· «ὁ
καιρούς καί χρόνους ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ θέμενος καί τήν ζωήν ἡμῶν εἰς χεῖρας Αὐτοῦ
διακρατῶν» (Εὐχή ἐπί τῷ νέῳ ἔτει).
Διά τήν ἀξίαν καί τήν ἀξιοποίησιν τοῦ χρόνου λέγει τά ἑξῆς ὁ Οἰκουμενικός αὐτός Διδάσκαλος: «Δέν γνωρίζεις ὅτι πρέπει νά λυπούμεθα διά τήν ἀπώλειαν τοῦ χρόνου περισσότερο ἀπό ὁ,τιδήποτε ἄλλο; Ἄν ἐξοδεύσῃς χρήματα, θά δυνηθῇς πάλιν νά τά ἀποκτήσῃς. Ἄν, ὅμως, χάσῃς χρόνον, δύσκολα νά τόν ἀνακτήσῃς. Διότι ὀλίγος χρόνος μᾶς ἔχει ἐπιφυλαχθῇ εἰς τήν παροῦσα ζωήν» (Ε.Π.Ε. 14, 86).
«Οὐ ζητῶ χρόνου πλῆθος, ἀλλά ψυχῆς διόρθωσιν» (Ε.Π.Ε. 19, 398), δηλαδή δέν ζητῶ πάμπολλα χρόνια, ἀλλά τήν διόρθωσιν τῆς ψυχῆς μου, τονίζει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος. «Αἱ ἡμέραι τρέχουσι καί παρέρχονται, οἱ ἐνιαυτοί πληροῦνται, πολύ τῆς ὁδοῦ προεκόψαμεν. Τό δικαστήριον ἐπί θύραις, πρός γῆρας ἡμῶν ἐπείγεται λοιπόν ἡ ζωή» (Ε.Π.Ε. 31, 474). Ἐπισημαίνει μέ αὐτά ὁ ἱερός Πατήρ ὅτι : Τρέχουν καί περνοῦν οἱ ἡμέρες. Αὐξάνονται τά χρόνια. Ἔχουμε διανύσει μεγάλο μέρος τοῦ δρόμου (τῆς ζωῆς). Τό ἀδέκαστο κριτήριο τοῦ Θεοῦ πλησιάζει. Ἡ ζωή μας ἐπείγεται διά νά φθάσῃ εἰς τό γῆρας.
Ὁ χρόνος καί ἡ παράτασις τοῦ χρόνου τῆς ζωῆς μας εἶναι εὐλογία καί οἰκονομία Θεοῦ. Οἰκονομεῖ τήν σωτηρίαν μας ὁ Πανάγαθος Κύριος καί Θεός μας καθ’ ὅλον τόν χρόνον τῆς ζωῆς μας. Ἡ πίστωσις τοῦ χρόνου ἀπό πλευρᾶς τοῦ Θείου Δημιουργοῦ μας γίνεται φιλανθρώπως διά νά κατεργασθοῦμε τήν μεγίστην ὑπόθεσιν τῆς σωτηρίας τῆς ψυχῆς μας. Ὁ φιλάνθρωπος Δεσπότης καί Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός παρατείνει τό ἔλεος καί τόν χρόνον τοῦ παρόντος βίου διά νά τύχωμεν τοῦ ὄντως ἐφετοῦ, τό ὁποῖον εἶναι ἡ σωτηρία τῆς ψυχῆς μας καί ἡ ἕνωσις μας μέ τόν Τρισάγιον Θεόν, ἡ θέωσίς μας.
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, γράφων τήν πρός Ἐφεσίους ἐπιστολήν του συμβουλεύει τούς παραλήπτας της λέγων : «Βλέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε, μή ὡς ἄσοφοι, ἀλλ’ ὡς σοφοί, ἐξαγοραζόμενοι τόν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσι». Δηλαδή ἔχετε δεχθῇ καί ἐσεῖς τόν φωτισμόν αὐτόν ἀπό τόν Χριστόν. Προσέχετε λοιπόν πῶς νά συμπεριφέρεσθε μέ κάθε ἀκρίβειαν, ὄχι ὡς ἄσοφοι καί ἀσύνετοι, ἀλλ’ ὡς σοφοί καί συνετοί. Νά ἀξιοποιῆτε πνευματικά κάθε εὐκαιρία καί νά ἐξαγοράζετε τόν καιρόν σας, διότι ἐξ αἰτίας τοῦ κακοῦ, τό ὁποῖο ἐπικρατεῖ οἱ ἡμέρες εἶναι πονηρές, γεμᾶτες σκάνδαλα.
Καί ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος συνιστᾶ «νά μήν ἀπελπιζώμεθα ὅταν συμβῇ νά χάσωμε τόν χρόνο μας καί δέν ἔχουμε κάμη τίποτε σπουδαῖο. Εἶναι δυνατόν καί σέ ἐλάχιστο χρόνο νά κάμῃ κανείς πολλά, ὅσα δέν ἔκαμε εἰς τόν προηγούμενο χρόνο» (Ε.Π.Ε. 22, 364).
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί,
Ἀδελφοί μου Χριστιανοί, Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά.
Εὐχόμεθα συνήθως καλή χρονιά καί νά εἶναι εὐτυχισμένος ὁ καινούργιος χρόνος. Ὅμως, διά νά ἐπιτευχθοῦν οἱ πόθοι μας καί οἱ εὐχές αὐτές πρέπει νά συνεργήσουν δύο παράγοντες: ὁ θεῖος καί ὁ ἀνθρώπινος. Δέν ἀρκοῦν, δηλαδή οἱ εὐχές μας καί οἱ καλές προσδοκίες μας, ἀλλά εἶναι ἀναγκαῖο νά συμπράξωμε καί ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι μέ ἀγαθούς λογισμούς, καλές προθέσεις, θεάρεστες πράξεις ὀρθῆς πίστεως καί χριστιανικῆς ἀγάπης.
Νά εἴμεθα ἐργάτες καί διάκονοι τοῦ καλοῦ καί τοῦ ἀγαθοῦ. Φιλόθεοι, φιλάνθρωποι καί φιλάρετοι. Νά φυλάσσωμε ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ τήν κορυφαία ἀρετή τῆς πρός τόν Θεόν καί τόν συνάνθρωπον ἀγάπης, νά εἴμεθα ἄνθρωποι εἰρήνης, ὁμοψυχίας καί φιλαδελφίας.
Καί ὅταν αὐτά γίνονται ἀπό πλευρᾶς ἀνθρωπίνης, τότε καί ὁ Πανάγαθος Θεός θά εὐδοκῇ καί θά παρέχῃ τά θεῖα δωρήματα τῆς εἰρήνης καί τῆς φιλανθρωπίας Του καί μαζί μέ αὐτά καί τά ἐγκόσμια καί ὑπερκόσμια ἀγαθά καί τίς εὐλογίες του, ὑλικές καί βιοτικές, πνευματικές καί οὐράνιες.
Εἶναι ἀληθές ὅτι τά δύο αὐτά ἔτη τῆς ἐπιδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ ἄλλαξαν ὡρισμένα βασικά πράγματα εἰς τήν ζωήν μας μέ τά ἐπιβληθέντα ἑκάστοτε περιοριστικά μέτρα. Περιορισμοί καί ἀποκλεισμοί ἐνίοτε ἀπό τήν Θεία Λατρεία καί τούς Ἱερούς Ναούς μας. Ἐγκλεισμοί ἐντός τῆς οἰκίας μας καί ἀποφυγή ἐπισκέψεων καί ἐπικοινωνίας μέ τούς συνανθρώπους μας. Περιορισμοί εἰς τήν κυκλοφορίαν ἔξω τῆς οίκίας μας καί τήν ἐπικοινωνίαν εἰς δημοσίους χώρους καί δημόσια καταστήματα. Ὑποχρεωτική χρῆσις
μάσκας διά προστατευτικούς λόγους κ.λπ, κ.λπ.
Ἐπίσης, οἱ καθημερινές εἰδήσεις ἀπό τά τηλεοπτικά μέσα διά τά κύματα τῆς ἐπιδημίας, τά κρούσματα, τούς νοσηλευομένους καί τούς διασωληνομένους στίς ΜΕΘ (Μονάδες Ἐντατικῆς Θεραπείας), ἀλλά καί οἱ καθημερινές ἀνακοινώσεις τῶν θανάτων ἀπό τόν ἀπειλητικό καί ἐπικίνδυνο αὐτόν ἰό προκάλεσαν καί προκαλοῦν δυσάρεστα καί φοβικά αἰσθήματα εἰς τούς συνανθρώπους μας.
Ὅμως, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἐνῷ ὅλα αὐτά συνέβησαν καί συμβαίνουν εἰς τούς δύσκολους καί δυσχείμερους καιρούς, τούς ὁποίους διανύομεν, δέν πρέπει ἐπ' οὐδενί οἱ πιστοί Χριστιανοί νά κλονιζώμεθα εἰς τήν πίστιν καί τήν ἐλπίδα μας εἰς τόν Πανάγιον Τριαδικόν Κύριον καί Θεόν μας, οὔτε νά περιπίπτωμε σέ ἀπογοήτευσι καί μελαγχολία. Εἰς αὐτά, τά ὁποῖα, ἐάν τελικῶς μείνουν ἀθεράπευτα καί ἀνίατα πνευματικῶς, ὁδηγοῦν δυστυχῶς τόν ἄνθρωπο εἰς τό ἀπονενοημένο διάβημα τῆς αὐτοχειρίας. Μή γένοιτο, μυριάκις μή γένοιτο, Κύριε.
Τό πνευματικό φάρμακο διά τήν πρόληψιν αὐτῶν τῶν λίαν δυσαρέστων καταστάσεων εἶναι ἡ ἀληθινή καί εἰλικρινής μετάνοια, τήν ὁποία διαχειρίζεται τό Ἱερό Μυστήριο τῆς Μετανοίας καί Ἐξομολογήσεως, ἡ συμμετοχή εἰς τό φερέσβιον Ἱερόν Μυστήριον τῆς Θείας Εὐχαριστίας καί Θείας Κοινωνίας καί ἡ ἐν γένει μυστηριακή καί λατρευτική ζωή τῆς Ἁγίας μας Ὀρθοδόξου Καθολικῆς καί
Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας.
Καί ὅλα αὐτά μέ τήν ἀπαραίτητη προϋπόθεσι ὅτι δέν θά διαταραχθῇ ἡ σχέσις τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ἀγάπης καί φιλαδελφίας μας. Ἀπευθύνομαι εἰς Ὀρθοδόξους πιστούς, χαρακτηριστικά γνωρίσματα τῶν ὁποίων πρέπει ἀπαραιτήτως κατά τόν λόγον τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου καί Θεοῦ ἡμῶν νά εἶναι ἡ χριστιανική ἀγάπη, ἡ λυδία αὐτή λίθος.
Νά παύσῃ, εὐχόμεθα, ὁ ὀλέθριος διαχωρισμός καί ἡ ἀνεπίτρεπτη ἀντιπαράθεσις καί ἐχθρική ἀντιμετώπισις ἐμβολιασμένων καί ἀνεμβολιάστων, πρᾶγμα τό ὁποῖον δέν ἐπιτρέπεται εἰς πολιτισμένους ἀνθρώπους καί ἀντίκειται εἰς τήν ἰδιότητα τοῦ Χριστιανοῦ. Εὐχόμενος, ὅθεν, ἀπό καρδίας νά εἶναι εὐλογημένο, εἰρηνικό καί χαρμόσυνο, κατά Θεόν, τό νέον ἔτος καί πλούσια σέ σᾶς καί τίς οἰκογένειές σας, εἰς τήν κοινωνίαν καί τό Ἔθνος μας καί ὅλον τόν κόσμον τά βιοτικά καί τά πνευματικά ἀγαθά, διατελῶ
Μέ ἐγκάρδιες πατρικές εὐχές καί ἀγάπη
Ὁ Μητροπολίτης
†Ὁ Κυθήρων & Ἀντικυθήρων Σεραφείμ