Από: echedoros-a.gr
Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών το 2020, το Ιράκ κατατάσσεται στην 36η θέση στον κόσμο ως προς τον πληθυσμό και στην τέταρτη θέση μεταξύ των αραβικών χωρών.
Μια έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας αναφέρει ότι περίπου 13 εκατομμύρια Ιρακινοί κερδίζουν λιγότερα από δύο δολάρια την ημέρα και το ποσοστό φτώχειας στο Ιράκ, σύμφωνα με το Υπουργείο Σχεδιασμού, έφτασε το 25%, ενώ τα ιρακινά στοιχεία και εκθέσεις για την ανάπτυξη και τις στρατηγικές κάνουν λόγο για σχεδόν 30 τοις εκατό.
«Ολοκληρωμένο σχέδιο»
Σε αυτό το πλαίσιο, αξιωματούχος του ιρακινού Υπουργείου Σχεδιασμού δήλωσε:
«Υπάρχει ένα σχέδιο που έχει προετοιμαστεί για τον περιορισμό της πληθυσμιακής αύξησης , ενεργοποιώντας διάφορα νομοθετικά και εποπτικά εργαλεία, για να διορθωθεί το ζήτημα, πριν αυξηθεί επικίνδυνα ο πληθυσμός, σε σημείο να μην μπορούν να γίνουν σχέδια μεταρρυθμίσεων και ανάπτυξης».
«Το κυβερνητικό σχέδιο βασίζεται σε πολλά επίπεδα, όπως η έναρξη εκστρατείας ευαισθητοποίησης σχετικά με την ανάγκη μείωσης της τεκνοποίησης και η νομιμοποίηση των επιχορηγήσεων και των ενισχύσεων που παρέχονται σε ορισμένες ομάδες.
Ωστόσο, ο Ιρακινός αξιωματούχος, πρόσθεσε ότι «η κουλτούρα του πολίτη του Ιράκ, και γενικότερα του Άραβα, αντιτίθεται σε οποιαδήποτε ριζική λύση σε αυτό το ζήτημα και δεν είναι δυνατό να νομοθετηθεί νόμος που περιορίζει τις γεννήσεις. Μάλιστα, οι απλές κυβερνητικές διαδικασίες αντιμετωπίζονται πάντοτε με σκληρότητα και αντίθεση, λόγω της έλλειψης κατανόησης της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης της χώρας».
Επισήμανε ότι «το νέο αναπτυξιακό σχέδιο θα είναι εφαρμοστεί με πολλά στάδια, και για αρκετά χρόνια, και στόχος είναι τελικά να διατηρηθεί ένας λογικός ρυθμός πληθυσμιακής αύξησης, ανάλογος με τον όγκο των εισαγωγών και την οικονομική ικανότητα της χώρας».
Sky News Arabia
Η ιρακινή κυβέρνηση ξεκίνησε ένα ευρύ σχέδιο για τον περιορισμό της πληθυσμιακής αύξησης, αφού ο πληθυσμός της χώρας ξεπέρασε τα 40 εκατομμύρια, υπό το φως των οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων από τα οποία υποφέρει, εν μέσω εκκλήσεων για περιορισμούς στην τεκνοποίηση, ειδικά επειδή αυτή η αύξηση δεν είναι ανάλογη με τον όγκο των πόρων που το αποκτά το Ιράκ.