Από: capital.gr - Του Γιώργου Κράλογλου
Σκεφτείτε πόσο σημαντικό θα ήταν να γύρναγε ο στρατός πόρτα-πόρτα τα σπίτια στην πρωτεύουσα και να μοίραζε σπαρματσέτα, έστω και για λίγο φως σε κάθε σπίτι. Να βλέπει ο ένας τον άλλο βρε αδερφέ...
Ξέρεις τι σημαίνει το 2022, που μιλάμε για πράσινη ανάπτυξη και άλλες πρασινάδες..., σε μια από τις πρωτεύουσες της Ευρωζώνης, μα τον πρώτο χιονιά να πέφτουν 45 γραμμές ηλεκτρισμού(!!).
Και μετά από 24ωρο μαύρου σκότους και ψύχους, να βγαίνουμε να πανηγυρίζουμε γιατί από τις 45 γραμμές είδαμε φως, στις 15...;
Μέγα θα ήταν το έργο του στρατού με τα σπαρματσέτα. Όπως μέγα αποδείχθηκε και όταν μοίραζε μέχρι και ψωμί με τυρί στα πάνω από 3000 αυτοκίνητα, με τους εγκαταλελειμμένους επιβάτες τους, στο έλεος του Θεού!!.
Συμβαίνουν και αλλού θα μου πείτε. Θα δούμε παρόμοιες εικόνες σε όλο τον κόσμο ίσως πουν και κάποιοι αμετανόητοι, όλων των κομμάτων της πολιτικής και των πολιτικών της.
Όχι είναι η απάντηση. Δεν συμβαίνουν αυτά. Δεν είναι τα ίδια. Θα δεις μόνο φαινόμενα. Καιρικά και άλλα. Εγκατάλειψη όμως από την Πολιτεία, λόγω ανοργανωσιάς του κράτους, δεν θα δεις.
Αυτά που πυκνώνουν, χρόνο με τον χρόνο, στο μοναδικό ελληνικό Κρατιστάν, δεν θα τα δεις πουθενά. Στην Ευρώπη τουλάχιστον.
Δεν έκλεισε ούτε 3ετία το αίσχος στο Μάτι, με τους 103 νεκρούς από τους οποίους οι 74 κάηκαν!!.
Αφέθηκαν να καούν ή και να πνιγούν γιατί το κράτος τους, οι πολιτικές του και οι πολιτικοί του φάνηκαν ανίκανοι να τους σώσουν με τους μηχανισμούς που πλήρωναν, μαζί με εμάς, και όλοι εκείνοι οι δυστυχείς που κάηκαν ή πνίγηκαν στο Μάτι.
Στα μέσα τις 3ετίας όμως και άλλες φωτιές. Άλλες πυρκαγιές και πλημύρες. Τι έκανε το κράτος;
Πήρε από τους φόρους όλων των πολιτών ό,τι βρήκε στον κορβανά και αποζημίωσε τις περιουσίες που κάηκαν ή χάθηκαν. Τίποτε άλλο.
Και ασφαλώς δεν στεκόμαστε στο ότι αποζημιώθηκαν από τα λεφτά όλων των ιθαγενών της χώρας. Βεβαίως και έτσι έπρεπε να γίνει. Στεκόμαστε όμως στο ότι δεν έγινε τίποτε άλλο.
Στα επόμενα καιρικά φαινόμενα (φωτιές, πλημμύρες) του 2020-2021 δεν είδαμε την παραμικρή εξέλιξη στη λειτουργία του κράτους για δημιουργία μιας κάποια γραμμής αναχαίτισης. Μια γραμμή άμυνας στους τομείς της ενέργειας, των υδάτων, των μεταφορών ή των λύσεων σε καταστάσεις μεγάλου κινδύνου.
Αδαείς και ανέτοιμοι μπαίνουμε στο 2022. Διαλύονται τα πάντα με έναν άγριο χιονιά. Πού όμως; Στα χωριά της Πίνδου μήπως; Όχι. Στην ελληνική πρωτεύουσα.
Το κράτος αφήνει για μέρες στο σκοτάδι τη μισή Ελλάδα και για 48 ώρες τη μισή πρωτεύουσα γιατί χάνει 45 γραμμές ηλεκτρισμού σε έναν χιονιά, όπως πριν κάποια χρόνια, με βροχές και αέρηδες. Και ας κατέχει το μονοπώλιο ηλεκτρισμού για 72 ολόκληρα χρόνια !!.
Το κράτος αφήνει τους επιβάτες του τρένου από την Θεσσαλονίκη, στο Λιανοκλάδι. Να κοιμηθούν στα χωράφια μέσα στον χιονιά. Και ας έχει στα χέρια του το μονοπώλιο στα τρένα, πάνω από 100 χρόνια.
Το κράτος έχει στην περιουσία του και διαχειρίζεται (υποτίθεται) προς το συμφέρον του φορολογούμενου ιθαγενή το σύνολο των δρόμων και των παράδρομων από τις εθνικές οδούς μέχρι τα βουνίσια μονοπάτια. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα της διαχείρισης της Αττικής Οδού; Να την εκχωρήσει όπου την εκχώρησε έχοντας στο μυαλό του πως αν κάτι θα πάει στραβά θα βάλω πρόστιμα, 2.000 για κάθε αυτοκίνητο.. Άρα είμαι εντάξει;
Αυτό εννοούμε όταν λέμε ότι η 3ετία των καταστροφών 2019-2022 πέρασε και όπως όλα δείχνουν θα ολοκληρωθεί χωρίς να δούμε τίποτε άλλο από εκτός από τις κρατικές αποζημιώσεις του κράτους-πατερούλη και όσων μετέχουν στη διαχείριση της κρατικοδίαιτης οικονομίας μας. Με 2-3000 ευρώ από το κράτος, 2.000 από την Αττική Οδό, τα 1.000 των κρατικών τρένων και ό,τι ήθελε προκύψει, ας ετοιμάζουμε τόσο την τσέπη μας όσο και τους φόρους μας για τις επόμενες καταστροφές. Στο ελληνικό Κρατιστάν τίποτε, μα τίποτε απολύτως, δεν γίνεται να αλλάξει. Και δεν θα αλλάξει.