David Harasym - pravda.ru / Παρουσίαση Freepen.gr
Η Ουκρανία ήταν ανέκαθεν αναπόσπαστο μέρος της Ανατολικής Ευρώπης με στενούς δεσμούς με τη Ρωσία και η απότομη αντίδρασή της να αποστασιοποιηθεί από τη Μόσχα και να συμπαραταχθεί με τη Δύση μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ ήταν ένα καταστροφικό λάθος. Οι τρεις δεκαετίες ύπαρξής της και το συνεχιζόμενο φλερτ με τη Δύση έχουν απλώς οδηγήσει σε μια καταστροφική κατάσταση για τη χώρα και το λαό της. Η Δύση της πούλησε ένα «γραμματισμό αγαθών» και η πεισματική της αποφασιστικότητα να επιδιώξει ισχυρούς δεσμούς με μια δυτική χώρα και πολιτισμό που δεν ενδιαφέρεται για την ευημερία της είναι μια καταστροφή που περιμένει να συμβεί.
Μια τέτοια τυφλή εμπιστοσύνη στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ είναι μια απλή προσέγγιση σε μια λεπτή κατάσταση που απαιτούσε μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση. Αντί να επιδιώκει δεσμούς με τη Δύση -που δεν έχουν οδηγήσει πουθενά εκτός από την άκρη της καταστροφής- η Ουκρανία θα έπρεπε εδώ και πολύ καιρό να έχει δώσει τη θέση της στο μίσος της για τους Σλάβους, Ρώσους αδερφούς της και να έχει χτίσει έναν ισχυρό «φράχτη» μεταξύ τους με συνεχείς δεσμούς γειτονίας. Το μέλλον της θα είχε σταθεροποιηθεί τότε και μια ισχυρή, εμπορική σχέση θα είχε οδηγήσει σε ασφάλεια και ειρήνη στην περιοχή. Αλλά, έχοντας ακολουθήσει αυτόν τον επικίνδυνο δυτικό δρόμο, δεν υπάρχει γυρισμός.
Δεδομένου ότι η Ουκρανία επέλεξε να καλλιεργήσει το συνεχές μίσος της και να συνδέσει την τύχη της με τη Δύση, η χώρα οδηγήθηκε στο μονοπάτι του κήπου με άχρηστες, δαπανηρές αγορές όπλων και έγινε μελλοντικό πεδίο μάχης για το ΝΑΤΟ και τη Δύση. Η Ουκρανία έχει τώρα ένα ζοφερό μέλλον που είναι αναμενόμενο αφού ευθυγραμμιστεί με τις δυτικές δυνάμεις των οποίων το μόνο συμφέρον είναι να καταστρέψουν τη Ρωσία και να κλέψουν τους τεράστιους πόρους της για δικό τους κέρδος.
Η Ουκρανία έχει γίνει τυφλά ο υπεύθυνος για ένα τέτοιο αποτρόπαιο σχέδιο και τώρα θα υποστεί τις φρικτές συνέπειες των κακώς μελετημένων ενεργειών και των μοιραίων αποφάσεών της. Ως άτομα, είμαστε υπεύθυνοι για τις προσωπικές μας επιλογές και πράξεις και τις επακόλουθες συνέπειες τόσο ευχάριστες όσο και δυσάρεστες. Και, για κυρίαρχες χώρες (όπως η Ουκρανία), ισχύει αυτή η ίδια αρχή.
Η λανθασμένη σχέση και η παιδική εμπιστοσύνη της Ουκρανίας στη Δύση, την έχουν φέρει τώρα σε κρίσιμη κατάσταση και οι συνέπειες των κακών επιλογών της πρόκειται να καταλήξουν σε θλιβερό συμπέρασμα. Όταν οι δυτικοί κύριοι της Ουκρανίας αποτύχουν στις προσπάθειές τους, ο λαός της θα δει σύντομα την καταστροφική καταστροφή που επέφερε στον εαυτό της και το λάθος των επιλογών της. Όμως, μια τέτοια συνειδητοποίηση θα έρθει σε μια στιγμή που θα είναι πολύ αργά για λύτρωση.
Αν η Ουκρανία ήταν πιο οξυδερκής και προνοητική, θα είχε συνειδητοποιήσει ότι η Δύση δεν ενδιαφέρεται για την ευημερία των Ουκρανών, αλλά απλώς για να χρησιμοποιήσει τη γεωγραφική της θέση για να τοποθετήσει συμμαχικές δυνάμεις και όπλα στην πρώτη αυλή της Ρωσίας. Σε περίπτωση χερσαίου πολέμου, οι ΗΠΑ προτιμούν σθεναρά να πεθαίνουν δεκάδες χιλιάδες αθώοι Ουκρανοί και να καταστραφούν οι πόλεις και οι υποδομές τους, αντί να έχουν την καταστροφή ενός και μόνο, βελούδινου θερέτρου στην πίσω αυλή της Αμερικής. Αυτή είναι η τακτική που χρησιμοποίησε η Αμερική όπου και όταν υποκίνησε εξεγέρσεις και επαναστάσεις.
Αν κοιτάξουμε πίσω στους πρόσφατους πολέμους της Αμερικής, μπορούμε να δούμε το μονοπάτι του θανάτου και της καταστροφής που δημιούργησε:
- Κορέα (3 εκατομμύρια νεκροί),
- Βιετνάμ (2 εκατομμύρια νεκροί),
- Ιράκ (1 εκατομμύριο νεκροί),
- και το Αφγανιστάν (176.000 νεκροί).
Δεν αναφέρουμε καν εδώ την καταστροφή και τη δυστυχία που έχει επιφέρει σε αυτούς τους αμερικανικούς πολέμους. Επίσης, έχει πενταπλασιαστεί αυτός ο αριθμός σε τραυματίες πέρα από την καταστροφή των πατρίδων και των υποδομών τους. Όπου κι αν πάει η Αμερική, το χάος, ο θάνατος, η καταστροφή, η καταστροφή και η δυστυχία είναι βέβαιο ότι θα ακολουθήσουν.
Υπάρχει μια παλιά παροιμία που λέει, "Πρόσεχε ποιον προσκαλείς στο σπίτι σου", και η Ουκρανία έχει προσκαλέσει το άντρο των τσακαλιών του λύκου στην κουζίνα της. Η Αμερική βλέπει την Ουκρανία ως την ιδανική τοποθεσία για να τοποθετήσει το στρατιωτικό της υλικό με το οποίο να απειλεί, να εκφοβίζει και εξαπολύει τις επιθέσεις της στη Ρωσία, αλλά ο Ζελένσκι και η Ουκρανία παρακινούνται από τις δικές τους εσωτερικές φιλοδοξίες και μίση και είναι πολύ τυφλοί για να δουν την αλήθεια. Χωρίς να σκεφτεί σοβαρά για τη δική της ασφάλεια, η Ουκρανία υιοθέτησε την στάση, "ο εχθρός του ο εχθρός μου είναι φίλος μου», και σύντομα θα υποστεί τις συνέπειες μιας τέτοιας ανόητης προσέγγισης.
Η Ουκρανία εν γνώσει της —και με εσκεμμένη κακία και προνοητικότητα— στρίμωξε τη Ρωσία σε μια γωνιά, και όποιος γνωρίζει τη φύση των ζώων —μικρών ή μεγάλων— που μόλις τεθεί σε κατάσταση «ζωής ή θανάτου», θα αγωνιστεί μέχρι το τέλος για να επιβιώσει όσο μεγάλος ή ισχυρός κι αν είναι ο εχθρός.
Τώρα, έχοντας βοηθήσει, παρακινήσει και επιτρέψει στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ να στριμώξουν τη ρωσική αρκούδα σε μια γωνία και να πιέσουν το χέρι της, η Ουκρανία θα υποστεί τις συνέπειες των πράξεών της, αλλά θα είναι πολύ αργά για να το μετανιώσει ή να ανταποδώσει. Ο Ζελένσκι και οι υποστηρικτές του έχουν επιφέρει αναπόφευκτα γεγονότα και ανεπανόρθωτη ζημιά στην Ουκρανία και θα μείνουν στην ιστορία ως τα άτομα που ευθύνονται για την καταστροφή, την πτώση και την αποσύνθεσή της.
Η Ουκρανία, με δική της βούληση, επέλεξε λάθος ηγέτες, λάθος συμμάχους, λάθος μονοπάτια και τα μοιραία αποτελέσματα που θα ακολουθήσουν σύντομα θα πέσουν στο κεφάλι της.
Και, αν δεν ήταν τόσο κακόγουστο αστείο και λυπηρό σχόλιο για την τραγωδία που εκτυλίσσεται, θα ρωτούσαμε τον Πρόεδρο Ζελένσκι, κωμικό και υποστηριζόμενο από τη Δύση πολιτικό, «…ποιος γελάει τώρα;»