Η κυβέρνηση της Ν.Δ. εν κρυπτώ παραχώρησε την ελληνική ΑΟΖ και ταυτόχρονα «πούλησε» στην Τουρκία και τα κυπριακά δικαιώματα
Από: dimokratia.gr / Της Κύρας Αδάμ
Από τον Σεπτέμβριο του 2019, η Αγκυρα ξεκίνησε την οριοθέτηση της τουρκολιβυκής ΑΟΖ και τη διεκδίκηση της ΑΟΖ νοτιοδυτικά της Κύπρου, που περιλαμβάνει και τμήμα του οικοπέδου 5 της Κυπριακής ΑΟΖ. Για να μπορεί η Αγκυρα να διεκδικεί από τις τουρκικές ακτές τουρκική ΑΟΖ 158 ν.μ. μέχρι νοτιοδυτικά της Κύπρου και να φτάνει η διεκδίκησή της μέχρι τα οικόπεδα 5 και 10 της Κυπριακής ΑΟΖ, μία και μόνη περίπτωση υπάρχει:
Να έχει καταστεί ανύπαρκτη η ΑΟΖ μεταξύ Ρόδου – Καστελόριζου, δηλαδή η ελληνική ΑΟΖ στην περιοχή. Με την εξαφάνιση της ελληνικής ΑΟΖ ανατολικά της Ρόδου και του Καστελόριζου, η Κύπρος είναι πλέον υποχρεωμένη να διεκδικήσει – διαπραγματευθεί την ΑΟΖ στα δυτικά και νοτιοδυτικά των κυπριακών ακτών, αποκλειστικά και μόνον με την Τουρκία, αφού η Ελλάδα με την κυβέρνηση της Ν.Δ. παραχώρησε την ελληνική ΑΟΖ ανατολικά του 28ου μεσημβρινού στην Τουρκία.
Αυτό το «πέτυχε» η κυβέρνηση Μητσοτάκη τον Σεπτέμβριο του 2019 και έστειλε στα άγραφα, όχι μόνον τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, αλλά και τα κυπριακά δικαιώματα επί της ΑΟΖ.
Η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει ακόμα ενημερώσει τους πολίτες για την ενέργεια του ΥΠΕΞ τον Οκτώβριο του 2019 να αποδεχθεί και να συμφωνήσει με την Τουρκία ότι «η περιοχή ανατολικά της Ρόδου, συμπεριλαμβανομένου και του Καστελόριζου, ΚΕΙΤΑΙ ΣΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ και όχι στο Αιγαίο», όπως ίσχυε και είχε συμφωνηθεί στο πλαίσιο του ICAO1950, όταν καθορίστηκε το FIR Αθηνών – Κων/πολης.
Με την απόφαση ICAO 1950 το FIR Αθηνών – Κων/πολης καθορίστηκε για το Αιγαίο ως εξής: «Από τις εκβολές του Εβρου ακολουθεί τα δυτικά σύνορα της Τουρκίας (τα 6 ν.μ. χωρικά ύδατα) και καταλήγει 16 ν.μ. ανατολικά της Μεγίστης», όπως φαίνεται στον χάρτη με μπλε κουκκίδα, που είναι το σημείο στο οποίο ενώνονται τα τέσσερα FIR – της Αθήνας (Α), της Κων/πολης (Κ), της Αγκυρας (Α) και της Λευκωσίας (Λ).
Σημειώνεται ότι το μισό FIR Λευκωσίας η Αγκυρα, με την αδιαφορία της Αθήνας, το μετέτρεψε σε FIR ERCAN (E) του ψευδοκράτους, το οποίο, μάλιστα, χρησιμοποιεί και ο ICAO και οι ΗΠΑ, υποδηλώνοντας έτσι ότι οι ΗΠΑ αποδέχονται κάτω από το τραπέζι την ύπαρξη δύο κρατών στη νήσο.
H Τουρκία έχει με νόμο ορίσει 6 ν.μ. χωρικά ύδατα στο Αιγαίο στο FIR Κωνσταντινούπολης, ήτοι από τις εκβολές του Εβρου μέχρι 16 ν.μ. ανατολικά του Καστελόριζου, στο σημείο όπου ενώνονται τα FIR Αθήνας, Κων/πολης, Αγκυρας, Λευκωσίας (μπλε κουκκίδα). Με νόμο, επίσης, έχει ορίσει 12 ν.μ. χωρικά ύδατα στο FIR Αγκυρας, λόγω Μεσογείου. Δηλαδή, μέχρι το 2019 η Τουρκία έχει 6 ν.μ. χωρικά ύδατα στο Αιγαίο, στο FIR Αθηνών – Κων/πολης, και 12 ν.μ. στο FIR Αγκυρας, λόγω Μεσογείου. Επομένως, από τη Ρόδο και ανατολικά μέχρι 16 ν.μ. ανατολικά του Καστελόριζου, όπου τελειώνει το FIR Αθηνών – Κων/πολης, τα χωρικά ύδατα της Τουρκίας είναι 6 ν.μ. (βλέπε χάρτη).
Με τα 6 ν.μ. χωρικά ύδατα η τουρκική ΑΟΖ προς τον Νότο, νοτιοανατολικά και νοτιοδυτικά, είναι αμελητέα, διότι «πνίγεται» από την ΑΟΖ στη Ρόδο και στο Καστελόριζο.
Η ανατροπή του 2019
Όμως η σταθερά διαμορφωμένη και από κοινού συμφωνημένη κατάσταση από το 1950 ανατράπηκε τον Σεπτέμβριο του 2019, και οριστικοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 2019 από την ίδια την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Η κυβέρνηση εν κρυπτώ συμφώνησε – αποδέχθηκε με την Τουρκία ότι η περιοχή ανατολικά της Ρόδου κείται στη ΜΕΣΟΓΕΙΟ και όχι στο ΑΙΓΑΙΟ, με αποτέλεσμα στην περιοχή αυτή να αποκτήσει η Τουρκία 12 ν.μ. χωρικά ύδατα, λόγω Μεσογείου, όπως φαίνεται στο χάρτη με κόκκινο χρώμα.
Με τα 12 ν.μ. χωρικά ύδατα της Τουρκίας «στραγγαλίζεται» η ΑΟΖ στο Καστελόριζο και η ΑΟΖ νοτιοανατολικά της Ρόδου.
Η προσπάθεια της Τουρκίας να εντάξει την περιοχή ανατολικά της Ρόδου στη Μεσόγειο χρονολογείται από το 1993, όταν πίεζε μέσω αιτημάτων την Αθήνα να συμφωνήσει ότι η περιοχή ανατολικά της Ρόδου και το Καστελόριζο είναι Μεσόγειος και ως εκ τούτου δεν εμπίπτει στους περιορισμούς του μνημονίου Παπούλια – Γιλμάζ, που αφορούν το Αιγαίο. Πλην όμως όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις την απέρριπταν ως καταστροφική για τη χώρα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, όμως, δεν είχε παρόμοιους ενδοιασμούς και «πέταξε» τη Ρόδο και το Καστελόριζο στη Μεσόγειο. Eτσι από το 2019 η Τουρκία απέκτησε κυριαρχικά δικαιώματα επί της ελληνικής ΑΟΖ, δεδομένου ότι ή κυβέρνηση, με την αποδοχή της θέσης της Τουρκίας, απεμπόλησε την ΑΟΖ στη Μεγίστη και τη Ρόδο.
Αυτό αποδεικνύεται εκ του γεγονότος ότι, όταν το Ορουτς Ρέις αλώνιζε στην ελληνική ΑΟΖ μεταξύ Ρόδου – Μεγίστης, ο Κυρ. Μητσοτάκης δήλωνε στη Βουλή ότι προστατεύει μόνον τα 6 ν.μ. χωρικά ύδατα, με τα υπόλοιπα ελληνικά συμφέροντα να πηγαίνουν στον Καιάδα και παράλληλα να ενταφιάζονται τα συμφέροντα της Κύπρου επί της ΑΟΖ, δυτικά και νοτιοδυτικά της νήσου, η οποία σκοπίμως δεν είχε οροθετηθεί, αναμένοντας επί ματαίω την Ελλάδα να προχωρήσει σε διαδικασίες οριοθέτησης. Δηλαδή η κυβέρνηση, όχι μόνον δεν τόλμησε να οριοθετήσει την ΑΟΖ Ελλάδας – Κύπρου, αλλά «πούλησε» τον Eλληνισμό, διαγράφοντας οριστικά την Κύπρο.
Από τον Σεπτέμβριο του 2019, η Αγκυρα ξεκίνησε την οριοθέτηση της τουρκολιβυκής ΑΟΖ και τη διεκδίκηση της ΑΟΖ νοτιοδυτικά της Κύπρου, που περιλαμβάνει και τμήμα του οικοπέδου 5 της Κυπριακής ΑΟΖ. Για να μπορεί η Αγκυρα να διεκδικεί από τις τουρκικές ακτές τουρκική ΑΟΖ 158 ν.μ. μέχρι νοτιοδυτικά της Κύπρου και να φτάνει η διεκδίκησή της μέχρι τα οικόπεδα 5 και 10 της Κυπριακής ΑΟΖ, μία και μόνη περίπτωση υπάρχει:
Να έχει καταστεί ανύπαρκτη η ΑΟΖ μεταξύ Ρόδου – Καστελόριζου, δηλαδή η ελληνική ΑΟΖ στην περιοχή. Με την εξαφάνιση της ελληνικής ΑΟΖ ανατολικά της Ρόδου και του Καστελόριζου, η Κύπρος είναι πλέον υποχρεωμένη να διεκδικήσει – διαπραγματευθεί την ΑΟΖ στα δυτικά και νοτιοδυτικά των κυπριακών ακτών, αποκλειστικά και μόνον με την Τουρκία, αφού η Ελλάδα με την κυβέρνηση της Ν.Δ. παραχώρησε την ελληνική ΑΟΖ ανατολικά του 28ου μεσημβρινού στην Τουρκία.
Αυτό το «πέτυχε» η κυβέρνηση Μητσοτάκη τον Σεπτέμβριο του 2019 και έστειλε στα άγραφα, όχι μόνον τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, αλλά και τα κυπριακά δικαιώματα επί της ΑΟΖ.
Η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει ακόμα ενημερώσει τους πολίτες για την ενέργεια του ΥΠΕΞ τον Οκτώβριο του 2019 να αποδεχθεί και να συμφωνήσει με την Τουρκία ότι «η περιοχή ανατολικά της Ρόδου, συμπεριλαμβανομένου και του Καστελόριζου, ΚΕΙΤΑΙ ΣΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ και όχι στο Αιγαίο», όπως ίσχυε και είχε συμφωνηθεί στο πλαίσιο του ICAO1950, όταν καθορίστηκε το FIR Αθηνών – Κων/πολης.
Με την απόφαση ICAO 1950 το FIR Αθηνών – Κων/πολης καθορίστηκε για το Αιγαίο ως εξής: «Από τις εκβολές του Εβρου ακολουθεί τα δυτικά σύνορα της Τουρκίας (τα 6 ν.μ. χωρικά ύδατα) και καταλήγει 16 ν.μ. ανατολικά της Μεγίστης», όπως φαίνεται στον χάρτη με μπλε κουκκίδα, που είναι το σημείο στο οποίο ενώνονται τα τέσσερα FIR – της Αθήνας (Α), της Κων/πολης (Κ), της Αγκυρας (Α) και της Λευκωσίας (Λ).
Σημειώνεται ότι το μισό FIR Λευκωσίας η Αγκυρα, με την αδιαφορία της Αθήνας, το μετέτρεψε σε FIR ERCAN (E) του ψευδοκράτους, το οποίο, μάλιστα, χρησιμοποιεί και ο ICAO και οι ΗΠΑ, υποδηλώνοντας έτσι ότι οι ΗΠΑ αποδέχονται κάτω από το τραπέζι την ύπαρξη δύο κρατών στη νήσο.
H Τουρκία έχει με νόμο ορίσει 6 ν.μ. χωρικά ύδατα στο Αιγαίο στο FIR Κωνσταντινούπολης, ήτοι από τις εκβολές του Εβρου μέχρι 16 ν.μ. ανατολικά του Καστελόριζου, στο σημείο όπου ενώνονται τα FIR Αθήνας, Κων/πολης, Αγκυρας, Λευκωσίας (μπλε κουκκίδα). Με νόμο, επίσης, έχει ορίσει 12 ν.μ. χωρικά ύδατα στο FIR Αγκυρας, λόγω Μεσογείου. Δηλαδή, μέχρι το 2019 η Τουρκία έχει 6 ν.μ. χωρικά ύδατα στο Αιγαίο, στο FIR Αθηνών – Κων/πολης, και 12 ν.μ. στο FIR Αγκυρας, λόγω Μεσογείου. Επομένως, από τη Ρόδο και ανατολικά μέχρι 16 ν.μ. ανατολικά του Καστελόριζου, όπου τελειώνει το FIR Αθηνών – Κων/πολης, τα χωρικά ύδατα της Τουρκίας είναι 6 ν.μ. (βλέπε χάρτη).
Με τα 6 ν.μ. χωρικά ύδατα η τουρκική ΑΟΖ προς τον Νότο, νοτιοανατολικά και νοτιοδυτικά, είναι αμελητέα, διότι «πνίγεται» από την ΑΟΖ στη Ρόδο και στο Καστελόριζο.
Η ανατροπή του 2019
Όμως η σταθερά διαμορφωμένη και από κοινού συμφωνημένη κατάσταση από το 1950 ανατράπηκε τον Σεπτέμβριο του 2019, και οριστικοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 2019 από την ίδια την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Η κυβέρνηση εν κρυπτώ συμφώνησε – αποδέχθηκε με την Τουρκία ότι η περιοχή ανατολικά της Ρόδου κείται στη ΜΕΣΟΓΕΙΟ και όχι στο ΑΙΓΑΙΟ, με αποτέλεσμα στην περιοχή αυτή να αποκτήσει η Τουρκία 12 ν.μ. χωρικά ύδατα, λόγω Μεσογείου, όπως φαίνεται στο χάρτη με κόκκινο χρώμα.
Με τα 12 ν.μ. χωρικά ύδατα της Τουρκίας «στραγγαλίζεται» η ΑΟΖ στο Καστελόριζο και η ΑΟΖ νοτιοανατολικά της Ρόδου.
Η προσπάθεια της Τουρκίας να εντάξει την περιοχή ανατολικά της Ρόδου στη Μεσόγειο χρονολογείται από το 1993, όταν πίεζε μέσω αιτημάτων την Αθήνα να συμφωνήσει ότι η περιοχή ανατολικά της Ρόδου και το Καστελόριζο είναι Μεσόγειος και ως εκ τούτου δεν εμπίπτει στους περιορισμούς του μνημονίου Παπούλια – Γιλμάζ, που αφορούν το Αιγαίο. Πλην όμως όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις την απέρριπταν ως καταστροφική για τη χώρα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, όμως, δεν είχε παρόμοιους ενδοιασμούς και «πέταξε» τη Ρόδο και το Καστελόριζο στη Μεσόγειο. Eτσι από το 2019 η Τουρκία απέκτησε κυριαρχικά δικαιώματα επί της ελληνικής ΑΟΖ, δεδομένου ότι ή κυβέρνηση, με την αποδοχή της θέσης της Τουρκίας, απεμπόλησε την ΑΟΖ στη Μεγίστη και τη Ρόδο.
Αυτό αποδεικνύεται εκ του γεγονότος ότι, όταν το Ορουτς Ρέις αλώνιζε στην ελληνική ΑΟΖ μεταξύ Ρόδου – Μεγίστης, ο Κυρ. Μητσοτάκης δήλωνε στη Βουλή ότι προστατεύει μόνον τα 6 ν.μ. χωρικά ύδατα, με τα υπόλοιπα ελληνικά συμφέροντα να πηγαίνουν στον Καιάδα και παράλληλα να ενταφιάζονται τα συμφέροντα της Κύπρου επί της ΑΟΖ, δυτικά και νοτιοδυτικά της νήσου, η οποία σκοπίμως δεν είχε οροθετηθεί, αναμένοντας επί ματαίω την Ελλάδα να προχωρήσει σε διαδικασίες οριοθέτησης. Δηλαδή η κυβέρνηση, όχι μόνον δεν τόλμησε να οριοθετήσει την ΑΟΖ Ελλάδας – Κύπρου, αλλά «πούλησε» τον Eλληνισμό, διαγράφοντας οριστικά την Κύπρο.
Τα ψεύτικα λόγια με την ελληνοαιγυπτιακή ΑΟΖ
Η ελληνοαιγυπτιακή ΑΟΖ (που ακόμα… κλωσάει στον ΟΗΕ, ενώ η τουρκολιβυκή ΑΟΖ έχει επισημοποιηθεί και αναρτηθεί στον επίσημο Πίνακα 104 του ΟΗΕ από τις αρχές του 2021) ουδόλως διασφάλισε την ελληνική ΑΟΖ ανατολικά του 28ου μεσημβρινού, ενώ άφησε στην τύχη της την κυπριακή ΑΟΖ δυτικά της νήσου.
Η ελληνοαιγυπτιακή ΑΟΖ είχε στόχο μόνον το εφήμερο κομματικό συμφέρον, για να μπορεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη να υποστηρίζει ότι έχει «κατακερματίσει» την τουρκολιβυκή ΑΟΖ. Και τούτο διότι η κυβέρνηση με την ελληνοαιγυπτιακή ΑΟΖ έθεσε για μία ακόμα φορά στα άχρηστα την ΑΟΖ μεταξύ Ρόδου – Καστελόριζου και παρέδωσε την ελληνική ΑΟΖ ανατολικά του 28ου μεσημβρινού στην Τουρκία (τουρκοποίηση της ελληνικής ΑΟΖ). Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση έθεσε υπό ελληνο-τουρκο-λιβυκή διαπραγμάτευση την ελληνική ΑΟΖ δυτικά του 28ου μεσημβρινού, όπως φαίνεται στον χάρτη.
Δι’ αυτού του τρόπου έχει αφήσει το ελεύθερο στην Αγκυρα να διεκδικεί την ΑΟΖ της από τις ακτές της Ρόδου μέχρι τις δυτικές ακτές της Κύπρου, με τη Λευκωσία να βρίσκεται σε δύσκολη θέση και να γνωρίζει εκ των προτέρων ότι η Ελλάδα ούτε συμπαρίσταται ούτε συναποφασίζει, αλλά, κατά το κοινώς λεγόμενον, έχει γίνει άφαντη, μπουχός.