Το Ισραήλ έχει βάλει σε κίνδυνο μια πολύ σημαντική και εξαιρετικά ευαίσθητη στρατιωτικοπολιτική συμφωνία που επιτεύχθηκε με τη Ρωσία.
Από: echedoros-a.gr
Τουλάχιστον, αυτό το συμπέρασμα μπορεί να εξαχθεί από τα πρόσφατα αεροπορικά πλήγματα που πραγματοποίησε η ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία.
Αυτές οι επιχειρήσεις όχι μόνο βλάπτουν τη Συρία, αλλά επηρεάζουν άμεσα και την ασφάλεια των Ρώσων στρατιωτικών πιλότων.
Η Ρωσία κάποτε ξεκίνησε μια στρατιωτική επιχείρηση στη Συρία με το δικό της εταιρικό στυλ. Μετά τις πρώτες αεροπορικές επιδρομές, η Μόσχα κάλεσε όλες τις ενδιαφερόμενες χώρες να συναντηθούν και να επικοινωνήσουν για το θέμα της εκτροπής συμφερόντων.
Η συμφωνία
Και αν οι Ηνωμένες Πολιτείες αρνήθηκαν με την Τουρκία εκείνη την εποχή, οι Ισραηλινοί συμφώνησαν. Ως αποτέλεσμα, επετεύχθη συμβιβασμός μέσω ενός συνδυασμού πραγματισμού και αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ Μόσχας και Τελ Αβίβ. Σε κάποιο βαθμό ακόμη και πρωτόγνωρο. Ήταν μια ευαίσθητη συμφωνία, πολύ σημαντική και για τις δύο πλευρές.
Ως μέρος αυτού του συμβιβασμού, το Ισραήλ δεν εμπόδισε τη Ρωσία να σκοτώνει τρομοκράτες στη Συρία – βοηθώντας, έτσι, τον Μπασάρ αλ Άσαντ, τον χειρότερο εχθρό του Ισραήλ.
Το Τελ Αβίβ κατάλαβε ότι ο Μπασάρ αλ Άσαντ δεν ήταν η χειρότερη επιλογή για Σύριο ηγέτη σε σύγκριση με αυτόν που θα μπορούσε να τον αντικαταστήσει.
Από την άλλη πλευρά, η Ρωσική Ομοσπονδία δεν παρενέβη στη σύγκρουση μεταξύ του Ισραήλ και του Ιράν, του ακόμη πιο σκληρού εχθρού του.
Το Ιράν ήταν και παραμένει στο συριακό έδαφος.
Το θεμελιώδες ζήτημα ήταν η πλήρης ουδετερότητα της Ρωσίας και του Ισραήλ σε σχέση με τους στόχους της μιας ή της άλλης πλευράς.
Το Ισραήλ έχει δεσμευτεί να εγγυηθεί την ασφάλεια των Ρώσων πολιτών και των στρατιωτικών εγκαταστάσεων σε αυτή τη χώρα κατά τη διάρκεια των χτυπημάτων στη Συρία.
Η Ρωσία έχει δεσμευτεί να μην χρησιμοποιήσει τα στρατεύματά της για την απόκρουση των ισραηλινών επιθέσεων από τη Συρία.
Όμως τα τελευταία χρόνια, το Ισραήλ έχει προκαλέσει δεκάδες τέτοια πλήγματα κατά της Συρίας, με διάφορους βαθμούς επιτυχίας. Επίσης, η Μόσχα δεν παρενέβη σε περίπτωση που το Ισραήλ εξαπέλυσε πλήγματα σε ιρανικές βάσεις που βρίσκονται σε συριακό έδαφος κοντά στα Υψίπεδα του Γκολάν - προφανώς, υπήρχε και κάποιο είδος συμφωνίας σε αυτό το θέμα.
Αλλά το κύριο πλήγμα ακολούθησε το 2018, και επιπλέον, στις ρωσο-ισραηλινές σχέσεις.
Στη συνέχεια, τα ισραηλινά αεροπλάνα βομβάρδισαν τη Συρία από την εναέρια ζώνη, όπου βρισκόταν το ρωσικό κατασκοπευτικό αεροπλάνο - και η συριακή αεράμυνα κατέρριψε αυτό το αεροπλάνο κατά λάθος.
Ρώσοι στρατιωτικοί σκοτώθηκαν.
Ξέσπασε μεγάλο σκάνδαλο. Και παρόλο που το Ισραήλ αρνήθηκε κατηγορηματικά την ενοχή του, τα μέρη αντάλλαξαν υψηλόβαθμες αντιπροσωπείες - και ως αποτέλεσμα αυτών των «διαβουλεύσεων» η ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία δεν επέτρεψε στον εαυτό της άλλα τέτοια κόλπα. Τουλάχιστον τίποτα τέτοιο δεν έχει αναφερθεί.
Η ρωσική πλευρά δημοσιοποίησε την ιστορία. «Στις 28 Δεκεμβρίου, από τις 21.04 έως τις 26.04, δύο τακτικά μαχητικά F-16 της Ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας από τη Μεσόγειο Θάλασσα, χωρίς να περάσουν τα σύνορα, έπληξαν με τέσσερις κατευθυνόμενους πυραύλους στόχους στο λιμάνι της Λατάκιας.
Ως αποτέλεσμα του ισραηλινού χτυπήματος, προκλήθηκαν μικρές υλικές ζημιές στη λιμενική υποδομή», δήλωσε ο υποναύαρχος Όλεγκ Ζουράβλεφ, επικεφαλής του Ρωσικού Κέντρου για τη Συμφιλίωση των Αντιμαχόμενων Μερών στην Αραβική Δημοκρατία της Συρίας.
Αλλά το κυριότερο, σύμφωνα με τον ναύαρχο, τη στιγμή της επίθεσης, τα ισραηλινά μαχητικά καλύφθηκαν από την αεράμυνα της Συρίας με το αεροσκάφος της στρατιωτικής αεροπορίας μεταφοράς των Ρωσικών Αεροδιαστημικών Δυνάμεων που προσγειωνόταν. Τα συριακά αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα δεν άνοιξαν πυρ, ώστε η τραγωδία του 2018 σε καμία περίπτωση να μην επαναληφθεί.
Η αναφορά του ρωσικού στρατού επιβεβαιώθηκε από πολλές άλλες πηγές. Συγκεκριμένα, τα κρατικά μέσα ενημέρωσης της Συρίας έκαναν λόγο για επίθεση της ισραηλινής αεροπορίας σε στόχους στην περιοχή της Λατάκιας από τη Μεσόγειο Θάλασσα. Στόχος ήταν τα κοντέινερ στο εμπορικό λιμάνι της Λατάκιας.
Ακόμη και η κρατική τηλεόραση της Συρίας παραδέχτηκε ότι οι ζημιές από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς ήταν σημαντικές, με τις πυρκαγιές να συνεχίζονται για αρκετές ώρες.
Αρκετές πηγές υποστηρίζουν ότι το Ισραήλ κατέστρεψε τελικά τα κοντέινερ με όπλα και πυρομαχικά στο λιμάνι. Αυτή ήταν η δεύτερη προσπάθεια του Ισραήλ να καταστρέψει το φορτίο: το πρώτο χτύπημα έγινε στις 7 Δεκεμβρίου, αλλά στη συνέχεια ήταν, προφανώς, λιγότερο επιτυχημένο.
Η παράδοξη -και εξαιρετικά επαίσχυντη για τη Συρία- κατάσταση είναι ότι τα τελευταία χρόνια το Ισραήλ έχει επιτεθεί σε στόχους στο συριακό έδαφος δεκάδες φορές.
Κατά κανόνα, χρησιμοποιήθηκε το ίδιο σχέδιο: ισραηλινά μαχητικά εισήλθαν σε στόχους από τη Μεσόγειο Θάλασσα και, χωρίς να εισέλθουν στον εναέριο χώρο της Συρίας, χρησιμοποίησαν πυραύλους αέρος-εδάφους.
Τα περισσότερα από αυτά τα χτυπήματα έπληξαν τον στόχο, αλλά ούτε μία φορά η συριακή αεράμυνα κατάφερε να καταρρίψει ισραηλινά πολεμικά αεροσκάφη.
Γιατί η ισραηλινή αεροπορία είναι τόσο επιτυχημένη και η συριακή αεράμυνα τόσο ανίσχυρη;
Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να αποτίσουμε φόρο τιμής στην εκπαίδευση των Ισραηλινών πιλότων και στη στρατιωτική ικανότητα των διοικητών τους.
Τα ισραηλινά επιθετικά αεροσκάφη σπάνια εισέρχονται στην αντιαεροπορική άμυνα του εχθρού και είναι πολύ πιο δύσκολο να καταρρίψεις έναν επιθετικό πύραυλο.
Προφανώς, υπάρχει μια ακόμη σημαντική περίσταση. Επισήμως, για προφανείς λόγους, κανείς δεν θα πει για αυτό, αλλά υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι η ρωσική στρατιωτική διοίκηση στη Συρία μετά την τραγωδία με το Il-20 το 2018 απαγόρευσε αυστηρά τη χρήση αντιαεροπορικών πυραυλικών συστημάτων από τα συριακά στρατεύματα κατά τις χρονικές περιόδους που τα ρωσικά στρατιωτικά αεροσκάφη. Έστω και αν αυτή τη στιγμή γίνει επίθεση από ισραηλινά αεροσκάφη. Δηλαδή για να αποφευχθεί. Η Ρωσία αντασφαλίζει - και κάνει το σωστό.
Όλα αυτά μάλλον δεν είναι καθόλου κρυφά για τις ισραηλινές στρατιωτικές πληροφορίες και το αρχηγείο της ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας.
Οι Ισραηλινοί είτε γνωρίζουν εκ των προτέρων το «πρόγραμμα» πτήσεων των ρωσικών στρατιωτικών μεταγωγικών αεροπλάνων, είτε κρατούν ομάδα κρούσης σε ετοιμότητα στο αεροδρόμιο.
Μόλις εντοπιστεί το αεροσκάφος που πετά προς το Χμέιμιμ (ή άλλο αεροδρόμιο), η ομάδα υπηρεσίας ανεβαίνει στον αέρα.
Ορισμένες πηγές υποστηρίζουν ότι οι επιθέσεις σε συριακούς στόχους συνδέονται με πιο επιθετική ιρανική συμπεριφορά στη Συρία τα τελευταία χρόνια.
Το Ισραήλ λέει ότι όταν σχεδιάζει τις ενέργειες της αεροπορίας του στη Συρία, λαμβάνει υπόψη την παρουσία του ρωσικού στρατού σε αυτό το κράτος.
«Όμως βλέπουμε ότι αυτά τα ζητήματα επιλύονται από την ισραηλινή διοίκηση και την Πολεμική Αεροπορία όχι απόλυτα σωστά», τόνισε ο ειδικός.
Αυτό σημαίνει ότι κατά την εκτέλεση μιας τακτικής στρατιωτικής αποστολής - την καταστροφή ιρανικών όπλων στο έδαφος της Συρίας, ο ισραηλινός στρατός θέτει σε κίνδυνο τους Ρώσους πιλότους, γιατί καλύπτεται από αυτούς. Θέτει σε κίνδυνο τη σημαντικότερη πολιτική πρόκληση του Ισραήλ - τις φιλικές σχέσεις με τη Ρωσία.
Взгляд (vzglyad)
Τουλάχιστον, αυτό το συμπέρασμα μπορεί να εξαχθεί από τα πρόσφατα αεροπορικά πλήγματα που πραγματοποίησε η ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία.
Αυτές οι επιχειρήσεις όχι μόνο βλάπτουν τη Συρία, αλλά επηρεάζουν άμεσα και την ασφάλεια των Ρώσων στρατιωτικών πιλότων.
Η Ρωσία κάποτε ξεκίνησε μια στρατιωτική επιχείρηση στη Συρία με το δικό της εταιρικό στυλ. Μετά τις πρώτες αεροπορικές επιδρομές, η Μόσχα κάλεσε όλες τις ενδιαφερόμενες χώρες να συναντηθούν και να επικοινωνήσουν για το θέμα της εκτροπής συμφερόντων.
Η συμφωνία
Και αν οι Ηνωμένες Πολιτείες αρνήθηκαν με την Τουρκία εκείνη την εποχή, οι Ισραηλινοί συμφώνησαν. Ως αποτέλεσμα, επετεύχθη συμβιβασμός μέσω ενός συνδυασμού πραγματισμού και αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ Μόσχας και Τελ Αβίβ. Σε κάποιο βαθμό ακόμη και πρωτόγνωρο. Ήταν μια ευαίσθητη συμφωνία, πολύ σημαντική και για τις δύο πλευρές.
Ως μέρος αυτού του συμβιβασμού, το Ισραήλ δεν εμπόδισε τη Ρωσία να σκοτώνει τρομοκράτες στη Συρία – βοηθώντας, έτσι, τον Μπασάρ αλ Άσαντ, τον χειρότερο εχθρό του Ισραήλ.
Το Τελ Αβίβ κατάλαβε ότι ο Μπασάρ αλ Άσαντ δεν ήταν η χειρότερη επιλογή για Σύριο ηγέτη σε σύγκριση με αυτόν που θα μπορούσε να τον αντικαταστήσει.
Από την άλλη πλευρά, η Ρωσική Ομοσπονδία δεν παρενέβη στη σύγκρουση μεταξύ του Ισραήλ και του Ιράν, του ακόμη πιο σκληρού εχθρού του.
Το Ιράν ήταν και παραμένει στο συριακό έδαφος.
Το θεμελιώδες ζήτημα ήταν η πλήρης ουδετερότητα της Ρωσίας και του Ισραήλ σε σχέση με τους στόχους της μιας ή της άλλης πλευράς.
Το Ισραήλ έχει δεσμευτεί να εγγυηθεί την ασφάλεια των Ρώσων πολιτών και των στρατιωτικών εγκαταστάσεων σε αυτή τη χώρα κατά τη διάρκεια των χτυπημάτων στη Συρία.
Η Ρωσία έχει δεσμευτεί να μην χρησιμοποιήσει τα στρατεύματά της για την απόκρουση των ισραηλινών επιθέσεων από τη Συρία.
Όμως τα τελευταία χρόνια, το Ισραήλ έχει προκαλέσει δεκάδες τέτοια πλήγματα κατά της Συρίας, με διάφορους βαθμούς επιτυχίας. Επίσης, η Μόσχα δεν παρενέβη σε περίπτωση που το Ισραήλ εξαπέλυσε πλήγματα σε ιρανικές βάσεις που βρίσκονται σε συριακό έδαφος κοντά στα Υψίπεδα του Γκολάν - προφανώς, υπήρχε και κάποιο είδος συμφωνίας σε αυτό το θέμα.
Αλλά το κύριο πλήγμα ακολούθησε το 2018, και επιπλέον, στις ρωσο-ισραηλινές σχέσεις.
Στη συνέχεια, τα ισραηλινά αεροπλάνα βομβάρδισαν τη Συρία από την εναέρια ζώνη, όπου βρισκόταν το ρωσικό κατασκοπευτικό αεροπλάνο - και η συριακή αεράμυνα κατέρριψε αυτό το αεροπλάνο κατά λάθος.
Ρώσοι στρατιωτικοί σκοτώθηκαν.
Ξέσπασε μεγάλο σκάνδαλο. Και παρόλο που το Ισραήλ αρνήθηκε κατηγορηματικά την ενοχή του, τα μέρη αντάλλαξαν υψηλόβαθμες αντιπροσωπείες - και ως αποτέλεσμα αυτών των «διαβουλεύσεων» η ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία δεν επέτρεψε στον εαυτό της άλλα τέτοια κόλπα. Τουλάχιστον τίποτα τέτοιο δεν έχει αναφερθεί.
Η ρωσική πλευρά δημοσιοποίησε την ιστορία. «Στις 28 Δεκεμβρίου, από τις 21.04 έως τις 26.04, δύο τακτικά μαχητικά F-16 της Ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας από τη Μεσόγειο Θάλασσα, χωρίς να περάσουν τα σύνορα, έπληξαν με τέσσερις κατευθυνόμενους πυραύλους στόχους στο λιμάνι της Λατάκιας.
Ως αποτέλεσμα του ισραηλινού χτυπήματος, προκλήθηκαν μικρές υλικές ζημιές στη λιμενική υποδομή», δήλωσε ο υποναύαρχος Όλεγκ Ζουράβλεφ, επικεφαλής του Ρωσικού Κέντρου για τη Συμφιλίωση των Αντιμαχόμενων Μερών στην Αραβική Δημοκρατία της Συρίας.
Αλλά το κυριότερο, σύμφωνα με τον ναύαρχο, τη στιγμή της επίθεσης, τα ισραηλινά μαχητικά καλύφθηκαν από την αεράμυνα της Συρίας με το αεροσκάφος της στρατιωτικής αεροπορίας μεταφοράς των Ρωσικών Αεροδιαστημικών Δυνάμεων που προσγειωνόταν. Τα συριακά αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα δεν άνοιξαν πυρ, ώστε η τραγωδία του 2018 σε καμία περίπτωση να μην επαναληφθεί.
Η αναφορά του ρωσικού στρατού επιβεβαιώθηκε από πολλές άλλες πηγές. Συγκεκριμένα, τα κρατικά μέσα ενημέρωσης της Συρίας έκαναν λόγο για επίθεση της ισραηλινής αεροπορίας σε στόχους στην περιοχή της Λατάκιας από τη Μεσόγειο Θάλασσα. Στόχος ήταν τα κοντέινερ στο εμπορικό λιμάνι της Λατάκιας.
Ακόμη και η κρατική τηλεόραση της Συρίας παραδέχτηκε ότι οι ζημιές από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς ήταν σημαντικές, με τις πυρκαγιές να συνεχίζονται για αρκετές ώρες.
Αρκετές πηγές υποστηρίζουν ότι το Ισραήλ κατέστρεψε τελικά τα κοντέινερ με όπλα και πυρομαχικά στο λιμάνι. Αυτή ήταν η δεύτερη προσπάθεια του Ισραήλ να καταστρέψει το φορτίο: το πρώτο χτύπημα έγινε στις 7 Δεκεμβρίου, αλλά στη συνέχεια ήταν, προφανώς, λιγότερο επιτυχημένο.
Η παράδοξη -και εξαιρετικά επαίσχυντη για τη Συρία- κατάσταση είναι ότι τα τελευταία χρόνια το Ισραήλ έχει επιτεθεί σε στόχους στο συριακό έδαφος δεκάδες φορές.
Κατά κανόνα, χρησιμοποιήθηκε το ίδιο σχέδιο: ισραηλινά μαχητικά εισήλθαν σε στόχους από τη Μεσόγειο Θάλασσα και, χωρίς να εισέλθουν στον εναέριο χώρο της Συρίας, χρησιμοποίησαν πυραύλους αέρος-εδάφους.
Τα περισσότερα από αυτά τα χτυπήματα έπληξαν τον στόχο, αλλά ούτε μία φορά η συριακή αεράμυνα κατάφερε να καταρρίψει ισραηλινά πολεμικά αεροσκάφη.
Γιατί η ισραηλινή αεροπορία είναι τόσο επιτυχημένη και η συριακή αεράμυνα τόσο ανίσχυρη;
Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να αποτίσουμε φόρο τιμής στην εκπαίδευση των Ισραηλινών πιλότων και στη στρατιωτική ικανότητα των διοικητών τους.
Τα ισραηλινά επιθετικά αεροσκάφη σπάνια εισέρχονται στην αντιαεροπορική άμυνα του εχθρού και είναι πολύ πιο δύσκολο να καταρρίψεις έναν επιθετικό πύραυλο.
Προφανώς, υπάρχει μια ακόμη σημαντική περίσταση. Επισήμως, για προφανείς λόγους, κανείς δεν θα πει για αυτό, αλλά υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι η ρωσική στρατιωτική διοίκηση στη Συρία μετά την τραγωδία με το Il-20 το 2018 απαγόρευσε αυστηρά τη χρήση αντιαεροπορικών πυραυλικών συστημάτων από τα συριακά στρατεύματα κατά τις χρονικές περιόδους που τα ρωσικά στρατιωτικά αεροσκάφη. Έστω και αν αυτή τη στιγμή γίνει επίθεση από ισραηλινά αεροσκάφη. Δηλαδή για να αποφευχθεί. Η Ρωσία αντασφαλίζει - και κάνει το σωστό.
Όλα αυτά μάλλον δεν είναι καθόλου κρυφά για τις ισραηλινές στρατιωτικές πληροφορίες και το αρχηγείο της ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας.
Οι Ισραηλινοί είτε γνωρίζουν εκ των προτέρων το «πρόγραμμα» πτήσεων των ρωσικών στρατιωτικών μεταγωγικών αεροπλάνων, είτε κρατούν ομάδα κρούσης σε ετοιμότητα στο αεροδρόμιο.
Μόλις εντοπιστεί το αεροσκάφος που πετά προς το Χμέιμιμ (ή άλλο αεροδρόμιο), η ομάδα υπηρεσίας ανεβαίνει στον αέρα.
Ορισμένες πηγές υποστηρίζουν ότι οι επιθέσεις σε συριακούς στόχους συνδέονται με πιο επιθετική ιρανική συμπεριφορά στη Συρία τα τελευταία χρόνια.
Το Ισραήλ λέει ότι όταν σχεδιάζει τις ενέργειες της αεροπορίας του στη Συρία, λαμβάνει υπόψη την παρουσία του ρωσικού στρατού σε αυτό το κράτος.
«Όμως βλέπουμε ότι αυτά τα ζητήματα επιλύονται από την ισραηλινή διοίκηση και την Πολεμική Αεροπορία όχι απόλυτα σωστά», τόνισε ο ειδικός.
Αυτό σημαίνει ότι κατά την εκτέλεση μιας τακτικής στρατιωτικής αποστολής - την καταστροφή ιρανικών όπλων στο έδαφος της Συρίας, ο ισραηλινός στρατός θέτει σε κίνδυνο τους Ρώσους πιλότους, γιατί καλύπτεται από αυτούς. Θέτει σε κίνδυνο τη σημαντικότερη πολιτική πρόκληση του Ισραήλ - τις φιλικές σχέσεις με τη Ρωσία.
Взгляд (vzglyad)