Από: Άντης Λοΐζου - simerini.sigmalive.com
Τα υπόλοιπα 18 Rafale θα φθάσουν στην Ελλάδα σε δύο φάσεις: Τα επόμενα 6 α/φη αναμένονται στα τέλη του 2022 και η παραγγελία θα ολοκληρωθεί μέσα στο 2023.
Για να είναι ένα οπλικό σύστημα επιχειρησιακά έτοιμο, πρέπει να είναι δυνατή η αξιοποίηση όλων των επιχειρησιακών του δυνατοτήτων και, σίγουρα, οι Έλληνες πιλότοι θα τα αξιοποιήσουν στο εκατόν τοις εκατόν. Η εν λόγω αγορά κατά την εκτίμηση του γράφοντος δεν θα μείνει στα 24 α/φη, αλλά θα αγοραστούν και άλλα και θα είναι μια σημαντική αναβάθμιση της ελληνικής ΠΑ, που θ’ αλλάξει υπέρ της Ελλάδος το ισοζύγιο δυνάμεων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Εκτιμάται προσωρινά, δεδομένου ότι η Τουρκία δεν θα μείνει αδρανής.
Παράλληλα, με την υποδοχή των α/φων και των πληρωμάτων τους στην Ελλάδα ακούσαμε και στην Κύπρο διάφορες δηλώσεις και ευχολόγια, ότι τα α/φη αυτά θα επιχειρήσουν και στον εναέριο χώρο της Κύπρου άμα παραστεί ανάγκη, μιας και η ακτίνα δράσεώς τους φθάνει τις 3.700 χλμ, και άλλα σχετικά. Καλά και εύηχα τα ευχολόγια, αλλά καλύτερη η πραγματικότητα. Ποια είναι για την Κύπρο η πραγματικότητα;
- Η Κύπρος, αν και χώρα ημικατεχόμενη από την Τουρκία από το 1974, με τη θέλησή της δεν έχει δικά της πολεμικά αεροσκάφη, ούτε πολεμικά πλοία για αποτροπή, παρά το ότι υπήρχε δυνατότητα απόκτησής τους από τις εισπράξεις του Ταμείου Αμυντικής Θωράκισης.
- Η ΚΔ κατήργησε το Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου (ΔΕΑΧ, που δημιουργούσε ανησυχίες και προβλημάτιζε την τουρκική επιθετικότητα.
- Η νυν Κυβέρνηση μείωσε τη δύναμη της Εθνικής Φρουράς (ΕΦ), ελαττώνοντας τη χρονική διάρκεια της στρατιωτικής θητείας από 24 μήνες σε 12, καταργώντας Μονάδες και φυλάκια επί της γραμμής αντιπαρατάξεως και προέβη σε λανθασμένη αναδιοργάνωση της ΕΦ.
- Επιπρόσθετα, από τα χρήματα που πλήρωναν στο Ταμείο Αμυντικής Θωράκισης από το υστέρημά τους οι Έλληνες της Κύπρου, μόνον ένα μικρό ποσοστό διατέθηκε για σκοπούς άμυνας και τα υπόλοιπα δαπανήθηκαν σε άλλους σκοπούς.
Είναι επιεικώς απαράδεκτο η ευημερούσα (κατά τους κυβερνώντες) Κυπριακή Δημοκρατία (ΚΔ) να ζητά πάντα από την Ελλάδα συνδρομή στην αμυντική της θωράκιση, τη στιγμή μάλιστα που οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις (ΕΔ) μόλις καλύπτουν επαρκώς τις αμυντικές τους ανάγκες.
Ένας άλλος σημαντικός παράγων, που απουσιάζει από το παζλ των στρατιωτικών σχέσεων Ελλάδος και Κύπρου, είναι η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ για το κτίσιμο ΕΔ ικανών να αποτρέψουν κάθε τουρκική βουλιμία. Η απουσία της εν λόγω πολιτικής βούλησης είναι εμφανής ακόμα και στους πλέον άσχετους και επιβεβαιώνεται από τις πράξεις κυρίως της ΚΔ και τις χλιαρές δηλώσεις στα θέματα της άμυνας, που μόνο γέλωτα προκαλούν σε όσους γνωρίζουν τι είναι οι αμυντικές ικανότητες και η αποτροπή.
Τέλος, θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μην αναφερθεί ότι η ημικατεχόμενη Κύπρος επενδύει στην άμυνά της 1,5 έως 1,7 τοις εκατόν του ΑΕΠ της σε σύγκριση με την Ελλάδα, που από το 2013 μέχρι το 2017 επένδυε 2,6 τοις εκατόν και για το 2018 επένδυσε το 2 τοις εκατόν του ΑΕΠ.
Έστω και σήμερα, ας αρχίσει μια σοβαρή αμυντική πολιτική για ενίσχυση των ΕΔ της ΚΔ, με την αγορά πολεμικών πλοίων και πολεμικών αεροσκαφών, εκσυγχρονισμό του πεπαλαιωμένου οπλοστασίου της και διόρθωση των υφισταμένων στρεβλώσεων που έγιναν προς άγραν ψήφων.