Paul Richard Huard - warisboring.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Το T-34 ήταν "αναμφισβήτητα επαναστατικό, αλλά δεν ήταν το πρώτο σε τίποτα, εκτός από το πώς να συνδυάσετε μια παχιά επικλινή πανοπλία με κινητήρα ντίζελ, φαρδιές ερπίστριες και μεγάλο, σχετικά ισχυρό όπλο", δήλωσε ο Belcourt. «Είχαν γίνει όλα στο παρελθόν, αλλά ποτέ μαζί».
Στις 22 Ιουνίου 1941, η ναζιστική Γερμανία ξεκίνησε την επιχείρηση Barbarossa, μια μαζική επίθεση στη Σοβιετική Ένωση που ήταν η μεγαλύτερη εισβολή στην ιστορία.
Πάνω από τρία εκατομμύρια Γερμανοί στρατιώτες, 150 μεραρχίες και 3.000 άρματα μάχης αποτελούσαν τρεις ομάδες στρατού μαμούθ που δημιούργησαν ένα μέτωπο μήκους άνω των 1.800 μιλίων.
Οι Γερμανοί περίμεναν να αντιμετωπίσουν έναν κατώτερο εχθρό - τους Σλάβους τους οποίους ο Αδόλφος Χίτλερ αποκάλεσε untermenschen, δηλαδή υπανθρώπους. Παρασυρθέντες από τις νίκες στην Πολωνία και τη Γαλλία, ο Χίτλερ και πολλοί στη στρατιωτική ανώτατη διοίκηση του πίστευαν ότι ήταν το πεπρωμένο της Γερμανίας να εισβάλει στη Ρωσία. "Το τέλος της εβραϊκής κυριαρχίας στη Ρωσία θα είναι επίσης το τέλος της Ρωσίας ως κράτους", δήλωσε ο Χίτλερ στο μανιφέστο του, Mein Kampf.
Για μήνες οι Γερμανοί κέρδισαν τη μισ νίκη μετά την άλλη. Αλλά στη συνέχεια η επίθεση σταμάτησε - και η εμφάνιση ενός νέου σοβιετικού τανκ ζάλισε τη Βέρμαχτ.
Ήταν το T-34. Το νέο θωρακισμένο όχημα είχε ένα εξαιρετικό πυροβόλο 76 χιλιοστών και παχιά θωράκιση και έτρεχε με ταχύτητα μεγαλύτερη από 35 μίλια την ώρα. Είχε πολλά προηγμένα χαρακτηριστικά σχεδιασμού για την εποχή - και θα μπορούσε να φυσήξει τα γερμανικά Panzers στην κόλαση.
Το T-34 είχε τα προβλήματά του-κάτι που συχνά ξεχνάμε όταν συζητάμε για μια δεξαμενή με θρυλική φήμη. Οι ελλείψεις περιλάμβαναν κακή ορατότητα για το πλήρωμα και κακή σοβιετική κατασκευή.
«Ήταν καλά, αλλά δεν ήταν θαυματουργά όπλα και είχαν τα λάθη τους», γράφει ο Φίλιπ Καπλάν στο Rolling Thunder: A Century of Tank Warfare. "Αλλά το T-34, με όλα τα ελαττώματά του, αναφέρεται συχνά από ειδικούς και ιστορικούς των αρμάτων μάχης ως πιθανώς το καλύτερο άρμα μάχης του πολέμου".
Ο Γερμανός στρατάρχης του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, Ewald Von Kleist ήταν πιο λακωνικός. "Το καλύτερο τανκ στον κόσμο", είναι ο τρόπος που περιέγραψε το T-34.
Η προέλευση του T-34 είναι αρκετά απλή. Ο Κόκκινος Στρατός αναζήτησε αντικατάσταση του άρματος μάχης ιππικού BT-7, το οποίο ήταν γρήγορα κινούμενο και ελαφρώς θωρακισμένο για χρήση σε πολέμους ελιγμών. Είχε επίσης ανάρτηση Christie, ένας λόγος για την αυξημένη ταχύτητα του ρεζερβουάρ.
Αλλά κατά τη διάρκεια ενός συνοριακού πολέμου από το 1938 έως το 1939 με την Ιαπωνία, το BT-7 τα πήγε άσχημα. Ακόμα και με πυροβόλο χαμηλής ισχύος, τα άρματα μάχης Japanese Type 95 κατέστρεψαν εύκολα τα BT-7. Ομάδες επίθεσης κατά αρμάτων μάχης επιτέθηκαν επίσης στα BT-7 με βόμβες μολότοφ, μετατρέποντας το σοβιετικό τανκ σε ένα φλεγόμενο ναυάγιο όταν η βενζίνη που αναφλέγεται έσταξε στα χτυπήματα ανάμεσα σε κακώς συγκολλημένες πανοπλίες στο χώρο του κινητήρα του άρματος.
Το T-34 ήταν η λύση. Διατήρησε την ανάρτηση Christie, αντικατέστησε τον βενζινοκινητήρα με ένα V-2 34 V12 ντίζελ και προσέφερε στο πλήρωμα ταχύτητες 10 μίλια την ώρα γρηγορότερες από εκείνες των Panzer III ή Panzer IV.
Επιπλέον, το πυροβόλο υψηλής ταχύτητας του T-34 ήταν ικανό να εξουδετερώσει οποιοδήποτε άρμα στον κόσμο εκείνη την εποχή.
«Το 1941, όταν ο Χίτλερ ξεκίνησε την Barbarossa, το άρμα ήταν αδιαμφισβήτητα το καλύτερο στον κόσμο», δήλωσε στο War Is Boring ο Τζέισον Μπελκούρ, βετεράνος του αμερικανικού στρατού που υπηρετούσε στον κλάδο των τεθωρακισμένων. «Ο συνδυασμός κεκλιμένων πανοπλιών, μεγάλου όπλου, καλής ταχύτητας και καλής ευελιξίας ήταν πολύ καλύτερος από οτιδήποτε είχαν οι Γερμανοί σε πίστες».
Μέχρι τα μέσα του 1941, η ΕΣΣΔ διέθετε περισσότερα από 22.000 άρματα μάχης-περισσότερα τανκς από όλα τα στρατεύματα του κόσμου μαζί, και τέσσερις φορές τον αριθμό των τανκς στο γερμανικό οπλοστάσιο.
Μέχρι το τέλος του πολέμου, η Σοβιετική Ένωση είχε παράξει σχεδόν 60.000 άρματα μάχης T-34-αποδεικνύοντας ότι η ποσότητα έχει μια δική της ποιότητα.
Στην αρχή, οι Γερμανοί είχαν απώλειες όταν έπρεπε να αντιμετωπίσουν την απειλή που έθεσε το T-34. Τα τυποποιημένα αντιαρματικά πυροβόλα των Γερμανών, τα 37 χιλιοστών Kwk36 και τα 50 χιλιοστών Kwk 38, δεν μπόρεσαν να πλήξουν το σοβιετικό άρμα με μια βολή στο μπροστινό του μέρος.
Αυτό άφησε τους Γερμανούς με ένα περιορισμένο σύνολο τακτικών. Τα γερμανικά τανκς θα μπορούσαν να επιχειρήσουν πλάγια βολή με τα όπλα τους. Η Βέρμαχτ θα μπορούσε να βάλει νάρκες. Στρατιώτες διακινδύνευσαν τη ζωή τους σε στενές επιθέσεις χρησιμοποιώντας φορτία σακούλας και βόμβες μολότοφ.
Σε αυτό που θα μπορούσε να ονομαστεί μια πράξη απελπισίας, οι Γερμανοί χρησιμοποίησαν ακόμη και τροποποιημένα αντιαεροπορικά πυροβόλα 88 χιλιοστών για να σταματήσουν να επιτίθενται στα Τ-34 με απευθείας πυρά.
Αλλά οι Ρώσοι δεν είχαν ποτέ αρκετά εκπαιδευμένα πληρώματα για τα άρματα μάχης του Κόκκινου Στρατού. Οι Σοβιετικοί σπατάλησαν το T-34 και τα πληρώματά του σε τεράστιο αριθμό.
Μέχρι τη στιγμή που οι Σοβιετικοί εκπαίδευσαν αρκετά πληρώματα για να επανδρώσουν τα T-34, οι Γερμανοί διέθεταν άρματα μάχης με πυροβόλα υψηλής ταχύτητας και καλύτερα αντιαρματικά όπλα όπως το Panzerfaust, ένα ανυψωτικό αντιαρματικό όπλο με υψηλή εκρηκτική κεφαλή.
Αλλά οι Ρώσοι είχαν πάντα περισσότερα T-34 από όσα Panzers ή Tigers είχαν οι Γερμανοί. "Εκεί που το τανκ ήταν καθοριστικό ήταν στη μάχη της παραγωγής", είπε ο Belcourt. «Από τον Ιούνιο του 1941 μέχρι το τέλος του πολέμου, οι Σοβιετικοί παρήγαγαν πάντα ένα άρμα μάχης που ήταν συχνά καλό και ποτέ χειρότερο από το να είναι απλά επαρκές».
Η τελική ετυμηγορία για το T-34 ίσως είναι λιγότερο λαμπερή από τον μύθο που έλεγαν οι Σοβιετικοί αλλά εξακολουθεί να ισχύει. Το T-34 ανέτρεψε την ισορροπία υπέρ της ΕΣΣΔ όταν ήρθε η στιγμή της μάχης τεθωρακισμένων. Η μαζική παραγωγή του άρματος ξεπέρασε ό,τι μπορούσαν να κάνουν οι Γερμανοί όταν πρόκειται για την κατασκευή.
Το Τ-34 στα χέρια αποφασισμένων σοβιετικών πληρωμάτων κατέστρεψε τους Γερμανούς στο Κουρσκ, τη μεγαλύτερη μάχη τανκ όλων των εποχών.
Το T-34 ήταν "αναμφισβήτητα επαναστατικό, αλλά δεν ήταν το πρώτο σε τίποτα, εκτός από το πώς να συνδυάσετε παχιά επικλινή θωράκιση με κινητήρα ντίζελ, φαρδιές ερπίστριες και μεγάλο, σχετικά ισχυρό όπλο", δήλωσε ο Belcourt. «Είχαν γίνει όλα στο παρελθόν, αλλά ποτέ μαζί».