 |
| blickpixel / pixabay |
Από: capital.gr - Του Άγη Βερούτη
Η ταυτόχρονη κατακόρυφη πτώση της κατανάλωσης (-16% η Ελλάδα στο προηγούμενο τρίμηνο) μπορεί να διερευνηθεί αν οφείλεται στον φόβο που προκάλεσε στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις η άνοδος της τιμής όλων των μορφών ενέργειας.
Πολλές ενεργοβόρες επιχειρήσεις, όπου το ενεργειακό κόστος αποτελεί σημαντικό συστατικό του κόστους τους αυτή τη στιγμή ακροβατούν ανάμεσα στην επιβίωση και το κλείσιμο. Ένα τυπικό κατάστημα/ψησταριά που είδε το ενεργειακό κόστος του να εκτοξεύεται από τα €2.000 τον μήνα στα €7.000, ανάμεσα σε κόστος αερίου, ηλεκτρικό και βενζίνες για μεταφορικά και διανομή, πιθανόν αναπολεί με νοσταλγία τις ημέρες που ήταν κλειστό με τους υπαλλήλους σε αναστολή πληρωμένη από τους φορολογούμενους.
Από την άλλη, ο τζίρος των περισσότερων τέτοιων καταστημάτων βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση, καθώς η αμυντική στάση που κρατούν οι καταναλωτές τρομοκρατημένοι από τους επερχόμενους λογαριασμούς ρεύματος οδηγεί σε συντηρητική μείωση των ελαστικών δαπανών όπως το φαγητό έξω. Μιλώντας με επιχειρηματίες του κλάδου έχω ακούσει ως και 80% πτώση τζίρου από το προηγούμενο τρίμηνο ενώ ένα 25% ως 40% είναι πιο συνηθισμένο.
Ταυτόχρονα με το πετρέλαιο να φλερτάρει τα $90-$100 το βαρέλι, οι προγνώσεις για την τιμή στην αντλία είναι εξίσου δυσοίωνες, επηρεάζοντας οποιοδήποτε αγαθό έρχεται από μακριά.
Ενώ η ναυτιλία περνάει χρυσή εποχή λόγω της εκτόξευσης των ναύλων, το μέσο σπίτι έχει να αναμένει €200-€400 αύξηση του ενεργειακού κόστους του.
Δεν έχει άδικο ο Σκυλακάκης που έδειξε ως πιο ευάλωτους όσους ηλικιωμένους δεν έχουν καν αυτοκίνητο. Άσχετο αν τα Συριζοτρόλ βρήκαν ευκαιρία να παραποιήσουν τα λεγόμενα του στο πλαίσιο της συνήθους ασχολίας τους για δολοφονία χαρακτήρων, ελλείψει πραγματικών επιχειρημάτων.
Η αλήθεια πάντως παραμένει ότι η ενεργειακή κρίση σε συνδυασμό με τον πληθωρισμό βασικών αγαθών αποτελεί ωρολογιακή βόμβα στην προσπάθεια της χώρας να φύγει μπροστά από τη μιζέρια.
Εντύπωση όμως μου κάνει που ελάχιστα ακούγονται για το γεγονός ότι δεν έχουμε αυτάρκεια στο ηλεκτρικό ρεύμα και εισάγουμε το 20% περίπου από Τουρκία, Βουλγαρία, Αλβανία σε υπέρογκες τιμές, αντί να δρομολογήσουμε ένα μικρό μέρος αυτών των κεφαλαίων στη στήριξη της αυτοπαραγωγής από νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Στη χώρα που έχει τη διπλάσια ηλιοφάνεια από τη Γερμανία που έχει διψήφια ποσοστά net metering, στην Ελλάδα των 350 ημερών λιακάδας ετησίως!
Διατηρούμε αντίθετα ένα αρτηριοσκληρωτικό καθεστώς για τις συνδέσεις net metering, με τιμωρητική επιβολή ΥΚΩ στο σύνολο της κατανάλωσης του αυτοπαραγωγού (ακόμα και εκείνη που ο ίδιος παράγει) και αν καταναλώσει λιγότερο από όση ενέργεια παράγει, ο αυτοπαραγωγός τη χάνει και την κερδίζει η εταιρεία ηλεκτρισμού! Στημένο παιχνίδι εναντίον του καταναλωτή!
Ο παραλογισμός του να εισάγουμε τεράστιες ποσότητες ηλεκτρικό ρεύμα από την Τουρκία σε τιμές που θα αποσβένονταν δυνητικές επενδύσεις net metering σε ένα οκτάμηνο (έχω "ακούσει" ως και την απίστευτη τιμή των €500/μεγαβατώρα αλλά δεν έχω δει αποδεικτικά τιμολόγια).
Καλή η μείωση της φορολογίας στα εισαγόμενα καύσιμα και το εισαγόμενο ηλεκτρικό, αλλά ακόμα καλύτερη η διευκόλυνση των επενδύσεων των αυτοπαραγωγών με κατάργηση ΦΠΑ στα υλικά που χρησιμοποιούνται σε αυτές τις επενδύσεις, κατάργηση των ΥΚΩ στην ενέργεια που οι ίδιοι παράγουν, και κίνητρα για να κάνουν την επένδυση πριν να είναι πολύ αργά για τη χώρα.
Πρέπει να παίξουμε άμυνα τώρα, και η εξαγωγή συναλλάγματος βοηθείας προς την γείτονα χώρα, για να μας δίνει πανάκριβο ηλεκτρικό ρεύμα, δεν συνάδει με τις απειλές της στην εθνική μας κυριαρχία, την κατοχή της βόρειας Κύπρου και τις καθημερινές παραβιάσεις του εναέριου και του θαλάσσιου χώρου μας.
Ποιος αποφασίζει να εξάγει ελληνικά ευρώ στην Τουρκία αντί να επιδοτήσει την δημιουργία μικρών φωτοβολταϊκών στις στέγες, που θα δώσουν οριστική λύση στο ενεργειακό πρόβλημα της χώρας;
Δεν ξέρω αν αυτή η στρατηγική είναι προϊόν της κατεύθυνσης που δίνει η ΡΑΕ, ή απλά βολική λύση για τον Διαχειριστή Συστήματος, ή κάτι άλλο που δεν φανταζόμαστε;
Θα το μάθουμε όμως στις επόμενες ημέρες, και θα επανέλθουμε.