Από: antinews.gr
Η αντίστροφη μέτρηση για τον Κυριάκο Μητσοτάκη φαίνεται ότι έχει ξεκινήσει. Με την ελιτίστικη εικόνα του να παραπέμπει, πλέον, σε έναν «γυμνό βασιλιά» απομονωμένο από την κοινωνία και κλεισμένο στο «γυάλινο κλουβί» του μεγάρου Μαξίμου, έχοντας καθημερινή επαφή μόνο με συγκεκριμένα άτομα, μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού, ο πρωθυπουργός μοιάζει ανίκανος να διαχειριστεί καταστάσεις.
Κι όλα αυτά την ώρα που οι καθοριστικές -για τη χώρα- αποφάσεις των επόμενων μηνών «μετρώνται» σε δεκάδες δισ. ευρώ.
Την αδυναμία του, βέβαια, την έχει δείξει στα 2,5 χρόνια της διακυβέρνησής του, αφού κατάφερε για μεγάλη περίοδο, χωρίς «αντίπαλο» και με όλα τα μεγάλα ΜΜΕ στη διάθεση του, να κάνει το ένα λάθος μετά το άλλο. Έτσι, από πέρυσι το καλοκαίρι με τις καταστροφικές πυρκαγιές, έφτασε να γίνει ίσως ο πιο «αποκρουστικός» πρωθυπουργός των τελευταίων δεκαετιών.
Εμφανώς, αυτό το έχουν αντιληφθεί στις Βρυξέλλες και στην Ελλάδα, κύκλοι και «βαρωνίες» εντός της ΝΔ, καθώς και επιχειρηματικά συμφέροντα που τον στήριξαν και φαινομενικά ακόμη ανήκουν στους υποστηρικτές του.
Όλα δείχνουν, λοιπόν, ότι τα στρατόπεδα μπαίνουν σε κατάσταση συναγερμού, ενόψει εξελίξεων που θα «τρέξουν», ενώ ο χρόνος δεν φαίνεται να αποτελεί σύμμαχο του πρωθυπουργού.
«Βομβαρδισμός» Κύρτσου
Σε αυτό το σκηνικό φαίνεται να εντάσσονται και οι εξελίξεις με τον ευρωβουλευτή Γιώργο Κύρτσο, καθώς και ο καθημερινός «βομβαρδισμός» του με αναρτήσεις μέσω twitter. Τη μια να προβλέπει ότι ο Κ.Μητσοτάκης θα πέσει πριν την ολοκλήρωση της ευρωβουλευτικής θητείας του Γ.Κύρτσου (νέες ευρωεκλογές, 2024), την άλλη με βολές για τη ΛΑΡΚΟ και για σχέσεις του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος με μεγάλα εγχώρια επιχειρηματικά συμφέροντα, κ.ο.κ.
Η αποπομπή του ευρωβουλευτή από τη ΝΔ έμοιαζε δεδομένη, αφού από πέρυσι ο πρώην γενικός διευθυντής του «Ελεύθερου Τύπου» ασκούσε έντονη και επώδυνη -επειδή βασιζόταν σε στοιχεία- κριτική στον πρωθυπουργό.
Η συνέχιση των επικρίσεων στο πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη από τον κ.Κύρτσο θεωρείται δεδομένη, με τον ευρωβουλευτή, μέσω των social media, να βάζει στο δημόσιο διάλογο καθημερινά τα προβλήματα που η κυβέρνηση δεν έχει αντιμετωπίσει, παρά τα εξόφθαλμα λάθη της (κουκούλωμα σκανδάλου Novartis, διώξεις δημοσιογράφων, ρεκόρ θανάτων στην πανδημία, ακρίβεια, εγκληματικότητα, εθνικά, κ.λπ.) και για τα οποία δεν μπορεί να επικαλεστεί κάποιο σοβαρό επιχείρημα από την πλευρά της.
Ο πρώην σύμβουλος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, την περίοδο 1990 – '93, είναι ένας από εκείνους που επισπεύδουν το «πριόνισμα» της καρέκλας ενός πρωθυπουργού, ο οποίος δεν έχει δείξει ότι μπορεί να φέρει την κατάσταση στα μέτρα του.
Δυσαρέσκεια
Καθοριστικό ρόλο, βέβαια, έπαιξαν τα γεγονότα του περσινού καλοκαιριού, με αποτέλεσμα να διαμορφωθεί ένα «κύμα» δυσαρέσκειας κατά του πρωθυπουργού, ειδικά από άτομα έως 40 ετών, ανεξαρτήτως της πολιτικής τοποθέτησής τους.
Η εικόνα του που τόσο είχε επιχειρηθεί να μείνει «ατσαλάκωτη» από τα μεγάλα συστημικά ΜΜΕ, έκτοτε αμαυρωνόταν πολύ εύκολα σε κάθε ένα από τα αρκετά επόμενα και τραγικά λάθη του. Κάτι, άλλωστε, που γίνεται εμφανέστατο και από τις αντιδράσεις των πολιτών στα social media.
Αποτελέσματα των αποφάσεών του και των χειρισμών του ήταν η αδυναμία επίτευξης θετικού αποτελέσματος ακόμη και σε καταστάσεις που δεν απαιτούν εξαιρετικές ικανότητες. Κάτι που γίνεται ολοένα και πιο ορατό σε όλους.
Η εγκληματική διαχείριση της πανδημίας με τους θανάτους να έχουν ξεπεράσει τους 25.000, η αδυναμία διαμόρφωσης ενός σχεδίου αντιμετώπισης ορισμένων έστω επιπτώσεων της διαρκώς αυξανόμενης ακρίβειας, το πραγματικά ανεξήγητο με λογικούς όρους «αλαλούμ» κατά τη χιονόπτωση με τους χιλιάδες εγκλωβισμένους στην Αττική Οδό, η αύξηση της ανασφάλειας εξαιτίας της εγκληματικότητας,και αρκετά ακόμη -απίστευτα κι όμως αληθινά-γεγονότα, πείθουνολοένα περισσότερουςότι ο Κυριάκος δεν μπορεί να τα βγάλειπέρα.
Σεόλα αυτά έρχεται να προστεθεί και οτρόπος, με τον οποίοθέλει η κυβέρνηση να διαχειριστεί και να «μοιράσει» τα τεράστια κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης με το σχέδιο «Ελλάδα 2.0» αλλά και μια σειρά έργων μεγάλου προϋπολογισμού. Το μέγαρο Μαξίμου φαίνεται να κινείται στη «λογική» πάνω από όλους η «φαμίλια» και οι άνθρωποι του στενού κύκλου. Κι αυτό, είναι φυσικό να προκαλεί... δυσανεξία, ειδικά σε ισχυρούς εγχώριους και ευρωπαϊκούς κύκλους.
Μηνύματα
Προσπάθειες να σταλούν μηνύματα στο μέγαρο Μαξίμου και να καταστεί σαφές ότι η στήριξη δεν θα παρέχεται «τυφλά» εσαεί υπήρξαν, σύμφωνα με πληροφορίες, στο προσκήνιο και παρασκηνιακά, αλλά «προσέκρουσαν» σε ένα τείχος... «λουδοβικισμού» από την πλευρά του πρωθυπουργού και του περιβάλλοντός του.
Όλα συνηγορούν, ωστόσο, στο ότι η έως τώρα μπετόν υποστήριξη προς τον Κυρ. Μητσοτάκη έχει αποκτήσει σοβαρές ρωγμές.
Δεν είναι τυχαίο, εξάλλου, ότι μόλις πριν από λίγες εβδομάδες υπήρξε μια έντονη αναπαραγωγή σεναρίων για «τεχνοκράτη πρωθυπουργό με διακομματική στήριξη». Ούτε, επίσης, δημοσκοπήσεις του τύπου εκείνης που είδε το φως της δημοσιότητας στο «Βήμα της Κυριακής», στις 17-12-2021, στην οποία το ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας για πρώτη φορά καταγράφτηκε κάτω από το 30% (29,7%). Κι αυτό σε αντίθεση με τις υπόλοιπες δημοσκοπήσεις - αγιογραφίες για την κυβέρνηση.
Από τη μεριά τους, οι Βρυξέλλες φέρονται να αδιαφορούν ποιος θα είναι κυβέρνηση ή αν θα γίνουν εκλογές. Το μόνο που θέλουν, είναι ό,τι είναι να γίνει, να γίνει εγκαίρως και να υπάρχει μια σταθερή κυβέρνηση, προκειμένου να διαχειριστεί το «χρυσό» ευρω-πακέτο. Και, βέβαια, η κυβέρνηση που θα αναδειχθεί, να μην είναι ... μοναχοφάης.
Εξάλλου, τα συμφέροντα, εγχώρια και ξένα, που ενδιαφέρονται για το πακέτο είναι πολύ μεγάλα, ενώ ποσώς τους ενδιαφέρει αν θα πέσουν και μερικά ψίχουλα στην κοινωνία, από τη στιγμή που αυτά θα έχουν αποσπάσει τη μερίδα του λέοντος.
Όλα αυτά τα «καμπανάκια», επί της ουσίας ο πρωθυπουργός και το περιβάλλον του επιχειρούν να τα διασκεδάσουν, υποβαθμίζοντάς τα. Διαρρέουν, δε, ότι ο «ανέμελος απομονωμένος» πιστεύει ότι μπορεί να ... γυρίσει το παιχνίδι.
Βέβαια, μια κυβέρνηση που έχει μάθει να κάνει πρωτίστως επικοινωνία και διαρροές, και λιγότερο να παράγει πολιτική και αποτελεσματική κρατική διαχείριση προς όφελος της κοινωνίας, αλλά έχει συνηθίσει να μένει στο απυρόβλητο της κριτικής από τα μεγάλα ΜΜΕ, ακόμα και όταν κάνει επίδειξη κοινωνικής αναλγησίας, δεν μπορεί να πάει μακριά.
Ως εκ τούτου, μικρή σημασία έχει εάν διαψεύδονται ή όχι πληροφορίες, φημολογίες και καταγγελίες για πρόσωπα και πράγματα. Εδώ, ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν αντιδρά ακόμη και απέναντι σε ενδοκυβερνητικές «παραφωνίες»,οι οποίες επιμελώς υποβαθμίστηκαν στην επικαιρότητα,όπως μεταξύ άλλων η αρχική διαφωνία Αυγενάκη με τον περιορισμό των φιλάθλων στα γήπεδα, η κόντρα του με τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γ. Στουρνάρα, η τήρηση αποστάσεων από πολλούς βουλευτές απέναντι στη διαχείριση του πρόσφατου χιονιά, ακόμη και η στάση που έχουν επιλέξει αρκετοί -λαλίστατοι, προηγουμένως- υπουργοί και υφυπουργοί, οι οποίοι τώρα δεν θέλουν να έχουν και πολλές - πολλέςδημόσιες εμφανίσειςπροκειμένου να υπερασπιστούν την κυβέρνηση.