 |
| Photo: REUTERS/TASS |
Pepe Escobar - strategic-culture.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Αυτό θα αντιπροσωπεύει μια κρίσιμη κίνηση στη σκακιέρα Ευρασίας εναντίον NATOstan, καθώς ο αγγλοαμερικανικός άξονας βουλιάζει όλο και περισσότερο στη σειρά Desperation Row: τελικά, η «ρωσική επιθετικότητα» αρνείται πεισματικά να υλοποιηθεί.
Μετά από μια ατέλειωτη αναμονή, αναμφισβήτητα λόγω της έλλειψης στελεχών κατάλληλα εξοπλισμένων για να γράψουν μια κατανοητή επιστολή, ο συνδυασμός ΗΠΑ/ΝΑΤΟ επινόησε τελικά μια προβλέψιμη, ποτισμένη από ορολογία γραφειοκρατική «απάντηση» μη ανταπόκρισης στις ρωσικές απαιτήσεις για εγγυήσεις ασφαλείας.
Το περιεχόμενο διέρρευσε σε ισπανική εφημερίδα, πλήρες μέλος των μέσων ενημέρωσης του NATOstan. Ο διαρρήκτης, σύμφωνα με πηγές των Βρυξελλών, ενδέχεται να βρίσκεται ήδη στο Κίεβο. Το Πεντάγωνο, σε λειτουργία ελέγχου ζημιών, έσπευσε να ισχυριστεί, «Δεν το κάναμε». Το State Dept είπε, "είναι αυθεντικό".
Ακόμη και πριν από τη διαρροή της «απάντησης», ο υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ αναγκάστηκε να στείλει μηνύματα σε όλους τους υπουργούς Εξωτερικών του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένου του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Blinken, ρωτώντας πώς κατανοούν την αρχή του αδιαίρετου της ασφάλειας – αν πράγματι το κάνουν.
Ο Λαβρόφ ήταν εξαιρετικά συγκεκριμένος: «Αναφέρομαι στα αιτήματά μας να εφαρμόσουν όλοι πιστά τις συμφωνίες για το αδιαίρετο της ασφάλειας που επιτεύχθηκε στο πλαίσιο του ΟΑΣΕ το 1999 στην Κωνσταντινούπολη και το 2010 στην Αστάνα. Αυτές οι συμφωνίες προβλέπουν όχι μόνο την ελευθερία επιλογής συμμαχιών, αλλά εξαρτούν επίσης αυτή την ελευθερία από την ανάγκη αποφυγής οποιωνδήποτε βημάτων που θα ενισχύσουν την ασφάλεια οποιουδήποτε κράτους σε βάρος της παραβίασης της ασφάλειας άλλων».
Ο Λαβρόφ χτύπησε την καρδιά του θέματος όταν τόνισε πως «οι δυτικοί συνάδελφοί μας δεν προσπαθούν απλώς να αγνοήσουν αυτήν τη βασική αρχή του διεθνούς δικαίου που συμφωνήθηκε στον ευρωατλαντικό χώρο, αλλά να την ξεχάσουν εντελώς».
Ο Λαβρόφ κατέστησε επίσης πολύ σαφές ότι «δε θα επιτρέψουμε να «κουκουλωθεί» αυτό το θέμα. Θα επιμείνουμε σε μια ειλικρινή συνομιλία και μια εξήγηση γιατί η Δύση δε θέλει να εκπληρώσει καθόλου τις υποχρεώσεις της ή αποκλειστικά, επιλεκτικά και υπέρ της».
Το σημαντικότερο είναι ότι η Κίνα υποστηρίζει πλήρως τις ρωσικές απαιτήσεις για εγγυήσεις ασφάλειας στην Ευρώπη και συμφωνεί πλήρως πως η ασφάλεια ενός κράτους δεν μπορεί να διασφαλιστεί με την πρόκληση ζημιών σε άλλο κράτος.
Αυτό είναι τόσο σοβαρό όσο γίνεται: ο συνδυασμός ΗΠΑ/ΝΑΤΟ είναι αποφασισμένος να συντρίψει δύο κρίσιμες συνθήκες που αφορούν άμεσα την ευρωπαϊκή ασφάλεια και πιστεύουν ότι μπορούν να ξεφύγουν από αυτό επειδή υπάρχει λιγότερο από μηδενική συζήτηση για το περιεχόμενο και τις επιπτώσεις του σε όλα ΜΜΕ του NATOstan.
Η δυτική κοινή γνώμη παραμένει εντελώς ανίδεη. Η μόνη αφήγηση, που σφυρηλατείται 24 ώρες το 24ωρο, είναι η «ρωσική επιθετικότητα» – παρεμπιπτόντως που τονίζεται δεόντως στην «απάντηση» του ΝΑΤΟ που δεν ανταποκρίνεται.
Θέλετε να ελέγξετε τον στρατιωτικό-τεχνικό μας εξοπλισμό;
Για πολλοστή φορά η Μόσχα κατέστησε πολύ σαφές ότι δεν πρόκειται να κάνει καμία παραχώρηση στις απαιτήσεις ασφαλείας μόνο και μόνο επειδή η Αυτοκρατορία του Χάους συνεχίζει να απειλεί –τι άλλο– με επιπλέον σκληρές κυρώσεις, τη μοναδική αυτοκρατορική «πολιτική» που δεν έχει βομβαρδισμό.
Το νέο πακέτο κυρώσεων, ούτως ή άλλως, είναι έτοιμο να ξεκινήσει εδώ και αρκετό καιρό, αναμφισβήτητα ικανό να αποκόψει τη Μόσχα από το δυτικό χρηματοπιστωτικό σύστημα ή/και το καζίνο και να στοχεύσει, μεταξύ άλλων, τη Sberbank, τη VTB, την Gazprombank και την Alfa-Bank.
Και αυτό μας φέρνει στο τι πρόκειται να κάνει η Μόσχα στη συνέχεια – λαμβάνοντας υπόψη την προβλέψιμη «εξαιρετικά αρνητική στάση» (Λαβρόφ) από το NATOstan. Ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Αλεξάντερ Γκρούσκο είχε ήδη αφήσει να εννοηθεί πως το ΝΑΤΟ γνωρίζει πολύ καλά τι έρχεται, ακόμη και πριν από την «απάντηση» χωρίς απάντηση:
«Το ΝΑΤΟ γνωρίζει πολύ καλά τι είδους στρατιωτικοτεχνικά μέτρα μπορεί να ληφθούν από τη Ρωσία. Δεν κρύβουμε τις δυνατότητές μας και ενεργούμε με μεγάλη διαφάνεια».
Ακόμα οι Αμερικανοί «εταίροι» δεν ακούνε. Οι Ρώσοι παραμένουν αμέτοχοι. Ο Γκρούσκο το διατύπωσε με όρους realpolitik: τα συγκεκριμένα μέτρα θα εξαρτηθούν από τις «στρατιωτικές δυνατότητες» που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν εναντίον της Ρωσίας. Αυτός είναι ο κώδικας για το τι είδους πυρηνικά όπλα θα αναπτυχθούν στην Ανατολική Ευρώπη και τι είδους θανατηφόρος εξοπλισμός θα συνεχίσει να εκφορτώνεται στην Ουκρανία.
Στην πραγματικότητα η Ουκρανία – ή η χώρα 404, σύμφωνα με τον ανεξίτηλο ορισμό του Andrei Martyanov – είναι απλώς ένα ταπεινό πιόνι στο (αυτοκρατορικό) παιχνίδι τους. Προσθέτοντας στη δυστυχία του Κιέβου σε όλα τα μέτωπα, ο επικεφαλής του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και Άμυνας της Ουκρανίας, Αλεξέι Ντανίλοφ, παραχώρησε το (περιφερειακό) παιχνίδι.
Σε μια συνέντευξη στο AP, ο Ντανίλοφ είπε ότι «οι συμφωνίες του Μινσκ μπορούν να δημιουργήσουν χάος». Παραδέχτηκε πως το Κίεβο έχασε τελείως τον πόλεμο το 2014/15 και στη συνέχεια υπέγραψε τις Συμφωνίες του Μινσκ «υπό την απειλή των ρωσικών όπλων» (ψευδές: το Κίεβο ηττήθηκε σοβαρά από τις πολιτοφυλακές του Ντονμπάς). αλλά κυρίως παραδέχτηκε ότι το Κίεβο δεν είχε ποτέ καμία πρόθεση να εκπληρώσει τις Συμφωνίες του Μινσκ.
Έτσι, το Κίεβο, ουσιαστικά, παραβιάζει το διεθνές δίκαιο: οι Συμφωνίες του Μινσκ είναι εγγυημένες από το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ 2022 (2015), που εγκρίθηκε ομόφωνα. Ακόμη και οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία ψήφισαν «Ναι». Επομένως, η παραβίαση του νόμου δεν είναι δύσκολο να γίνει, αρκεί να σας το επιτρέπουν οι «μεγάλες δυνάμεις».
Και σε αυτήν την αόρατη «ρωσική επιθετικότητα», ακόμη και ο Ντανίλοφ δεν μπορεί να δει «την ετοιμότητα των ρωσικών δυνάμεων κοντά στα σύνορα για μια εισβολή, η οποία θα διαρκέσει τρεις έως επτά ημέρες».
Φέρτε τα άλογα που χορεύουν
Τίποτα από τα παραπάνω δεν αλλάζει το θεμελιώδες γεγονός ότι οι συνδυασμοί του USUK – συν τα παροιμιώδη τσιουάουα του ΝΑΤΟ, η Πολωνία και η Βαλτική – περιστρέφονται σαν τρελοί προσπαθώντας να προκαλέσουν πόλεμο. Και ο μόνος τρόπος για να το κάνετε είναι οι επιχειρήσεις ψευδούς σημαίας. Μπορεί να είναι κάποια στιγμή το Φεβρουάριο, μπορεί να είναι κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου, μπορεί να είναι πριν από την έναρξη της Άνοιξης. Αλλά θα έρθουν. Και οι Ρώσοι είναι έτοιμοι.
Το προοίμιο έχει ανέβει κατευθείαν από το ιπτάμενο τσίρκο Monty Python - με το Crash Test Dummy, γνωστό και ως POTUS να φωνάζει στον κωμικό Zelensky ότι, σε μια άχρηστη αναβίωση των Μογγόλων, «Το Κίεβο θα λεηλατηθεί» (υπό τον ήχο του Bring On the Dancing Horse ;) ; Ένας αγανακτισμένος Ζελένσκι λέει στον POTUS, "άντε φίλε, κάνε πίσω" και ο Λευκός Οίκος ορκίζεται ότι οι ΗΠΑ έχουν παίξει 18 σενάρια για τη «ρωσική εισβολή» (Λαβρόφ: 17 γράφτηκαν από το αλφάβητο της intel, το 18 από το Κρατικό Τμήμα)
Υπόδειξη για τη συνεχή, ξέφρενη οπλοποίηση της χώρας 404 – τα πάντα, από Javelins μέχρι MANPAD μέχρι υπερτιμημένα κύματα «συμβούλων» Blackwater/Academi.
Ξεφεύγοντας από τη φάρσα, για να μην αναφέρουμε άστοχα σενάρια που ξεκινούν από την εσφαλμένη υπόθεση μιας «εισβολής», η μόνη λογική κίνηση που μπορεί να σκεφτεί η Μόσχα είναι να αναγνωρίσει de facto τις Λαϊκή Δημοκρατία του Ντόνετσκ και του Λουχάνσκ και να στείλει μια ομάδα ειρηνευτικών δυνάμεων.
Αυτό, φυσικά, θα εξοργίσει το neo-con infested War Inc. matrix μέχρι διαγαλαξιακού παροξυσμό, καθώς θα ακυρώσει όλα αυτά τα περίτεχνα psyops (ψυχολογικές επιχειρήσεις) προσανατολισμένα να ενσταλάξουν το φόβο του Θεού για τα ανυποψίαστα θύματα του Remixed Χανάτου της Χρυσής Ορδής, καύση και λεηλασίες σε όλη τη διαδρομή προς...τις ουγγρικές πεδιάδες;
Έπειτα, υπάρχει το δύσκολο ερώτημα για το πώς να αποναζιστοποιηθεί η Δυτική Ουκρανία: αυτό θα είναι ένα αυστηρά ουκρανικό ζήτημα, με μηδενική ρωσική ανάμειξη.
Το φάντασμα του Mackinder είναι σε κατάσταση απόλυτης φρίκης και συλλογίζεται με ανικανότητα την αυτοκρατορική λαμπρότητα της απόφασης να πολεμήσει έναν πόλεμο δύο μετώπων ενάντια στην στρατηγική εταιρική σχέση Ρωσίας-Κίνας. Τουλάχιστον υπάρχει ο Monty Python στη διάσωση: το Ministry of Silly Walks έχει αναβιώσει ένδοξα ως το Ministry of Silly Strategies.
Το Pride of Place αφορά το τηλεφώνημα που έκανε ο Little Blinkie στον Κινέζο Υπουργό Εξωτερικών Wang Yi – το οποίο περιέχει όλα τα στοιχεία ενός λαμπρού κόμικ σκετς. Πρωταγωνιστεί με τον συνδυασμό πίσω από αυτήν την κρυπτογράφηση, ο "Biden", πιστεύοντας ότι η ηγεσία του Πεκίνου θα μπορούσε να επηρεάσει τον Πούτιν να μην ασκήσει "ρωσική επιθετικότητα" εναντίον της χώρας "error 404". Στο περιθώριο, ίσως θα μπορούσε να υπάρξει κάποια συζήτηση για την περιοχή του "Ινδο-Ειρηνικού".
Η πλοκή κατέρρευσε όταν για άλλη μια φορά ο Wang Yi - θυμάστε την Αλάσκα; – έφτιαξε σούπα με πτερύγια καρχαρία από Blinkie. Τα βασικά μέτρα: Η Κίνα υποστηρίζει πλήρως τη Ρωσία. Είναι οι ΗΠΑ που αποσταθεροποιούν την Ευρώπη. Και αν επέλθουν περισσότερες κυρώσεις, η Ευρώπη θα πληρώσει τρομερό τίμημα, όχι η Ρωσία, η οποία φυσικά μπορεί να βασιστεί σε μια σοβαρή χείρα βοηθείας από την Κίνα.
Τώρα συγκρίνετε το με το τηλεφώνημα μεταξύ Πούτιν και Μακρόν. Ήταν, για αρχή, εγκάρδιο. Συζήτησαν για το «εγκεφαλικά νεκρό» (copyright Macron) ΝΑΤΟ. Συζήτησαν για τις παροιμιώδεις αγγλοσαξονικές γελοιότητες. Συζήτησαν ακόμη και το ενδεχόμενο σχηματισμού μιας πανευρωπαϊκής ομάδας –ένα είδος αντι-AUKUS– με τη Ρωσία συμπεριλαμβανομένη, περιορίζοντας την επιρροή των Five Eyes και επιδιώκοντας να αποφύγουν με κάθε τρόπο έναν πόλεμο σε ευρωπαϊκό έδαφος. Προς το παρόν, όλα είναι κουβέντα. Αλλά οι σπόροι που αλλάζουν το παιχνίδι είναι όλοι εκεί.
Τα λανθασμένα σενάρια επιμένουν πως ο Πούτιν εκμεταλλεύτηκε επιδέξια την αυτοκρατορική εμμονή με την άνοδο της Κίνας για να αποκαταστήσει τη σφαίρα επιρροής της Ρωσίας. Ανοησίες. Η σφαίρα ήταν πάντα εκεί – και δε θα κουνηθεί. Η διαφορά είναι πως η Μόσχα τελικά βαρέθηκε με το βαρύ συμβολισμό που διαπερνά το ανεπίλυτο χάος της Ουκρανίας: η ανάμειξη της ωμής ρωσοφοβίας στην Ουάσιγκτον και ο περιορισμός/περικύκλωση του ΝΑΤΟ που χτυπά την πόρτα.
Μεταφορικά, αυτό μπορεί να αποδειχθεί ότι είναι το έτος δύο – εγκεκριμένων – Τίγρεων του Μαύρου Νερού, ενός Κινέζου και ενός Σιβηρικού. Θα παρενοχλούνται ασταμάτητα από τον ακέφαλο αετό, τυφλό στη δική του αμετάκλητη αποσύνθεση και πάντα καταφεύγει στα σίριαλ Hail Mary, περάσματα της μοναδικής «πολιτικής» που γνωρίζει.
Ο απόλυτος κίνδυνος –ειδικά για τα τσιράκια της Ευρώπης– είναι ότι ο ακέφαλος αετός δε θα αφήσει ποτέ την πρώην «απαραίτητη» ιδιότητά του χωρίς να προκαλέσει άλλον έναν καταστροφικό πόλεμο. Σε ευρωπαϊκό έδαφος. Ακόμα οι τίγρεις επιμένουν: στο Πεκίνο, πριν από την έναρξη των Αγώνων, θα κάνουν ένα ακόμη βήμα για να θάψουν αμετάκλητα τη «διεθνή τάξη που βασίζεται σε κανόνες».