GregMontani / pixabay |
Ελένη Παπαδοπούλου
Αυτή η σύρραξη στην άκρη της Ευρώπης μάς έχει κάνει μαλλιά κουβάρια, διότι έτσι θέλησαν τα αφεντικά. Θα μου πεις "είσαι ανάλγητη, ο Ουκρανικός λαός κτλ κτλ". Ναι φίλε μου. Και οι Αρμένιοι και οι Σέρβοι και οι Κύπριοι και στα Βαρώσια έκανε ο άλλος το κομμάτι του πάνω στις ελληνικές περιουσίες και τα νησιά μας γλυκοκοιτά, αλλά τόση έγνοια δεν την είχες. Γιατί σε έμαθαν να κλαις για όλους τους άλλους λαούς εκτός από τον Ελληνισμό.
Ούτε είδα καμία τρομερή συγκίνηση που ο Ελληνισμός της Ουκρανίας ξεριζώνεται ως φαίνεται, γιατί στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται.
Pardon κιόλας για την αναλγησία, αλλά αυτήν την στιγμή το μόνο που με απασχολεί είναι το εφέ όλης αυτής της ιστορίας στην Ελλάδα. Το μόνο που με απασχολεί είναι να μην μπει η Ελλάδα σε περιπέτειες, κάτι που με αυτόν στην κεφαλή το βλέπω δύσκολο να μη συμβεί. Το μόνο που με απασχολεί είναι η τύχη του Ελληνισμού στην άκρη της ηπείρου.
Αυτά τα τσιτάτα ότι δέχεται επίθεση η δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα και κάτι τέτοια θα τα συμμεριζόμουν, εάν τα έλεγαν και όταν ουκρανικές ναζιστικές ομάδες έκαναν τις βρωμοδουλίτσες τους στην Ουκρανία και όταν η διαφθορά στην χώρα είχε χτυπήσει κόκκινο.
Αφού σιώπησαν τότε, συγγνώμη αλλά κι εμένα τώρα το μόνο που με νοιάζει είναι η χώρα μου. Και δε βλέπω κανένα λόγο να μπλέκεται σε αυτό το χάος.