Andrew Korybko - oneworld.press / Παρουσίαση Freepen.gr
Αυτό αμφισβητήθηκε αμέσως από τον εκπρόσωπο της ρωσικής προεδρίας Ντμίτρι Πεσκόφ, ο οποίος απάντησε ότι «Αυτό απλά δεν είναι δυνατό… Η Γαλλία είναι μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά δεν είναι ο ηγέτης εκεί - η ηγεσία ανήκει σε μια εντελώς διαφορετική χώρα του μπλοκ. Λοιπόν για τι είδους συμφωνίες μπορούμε να μιλήσουμε εδώ;». Η προκύπτουσα σύγχυση απαιτεί κάποιες διευκρινίσεις σχετικά με το τι ακριβώς συζήτησαν οι Πρόεδροι Πούτιν και Μακρόν στη Μόσχα την προηγούμενη μέρα. Αν και οι λεπτομέρειες μπορεί να μην γίνουν ποτέ γνωστές στο κοινό, φαίνεται ότι ο πρόεδρος Μακρόν υπερβάλλει και η ερμηνεία του Πεσκόφ για τα πάντα είναι η πιο ακριβής.
Η λεγόμενη «υποβάθμιση» ή «κλιμάκωση» για την οποία τρομοκρατούν οι ΗΠΑ τόσο καιρό δεν είναι τίποτα άλλο από τη διεξαγωγή στρατιωτικών ασκήσεων από τη Ρωσία εντός των συνόρων της και στην επικράτεια του συμμάχου της στη Λευκορωσία. Και οι δύο ομάδες ασκήσεων είναι νόμιμες, καθαρά αμυντικές και κανένα εξωτερικό μέρος δεν έχει νόμιμους λόγους να τις επικρίνει. Όπως και να έχει, έχουν παρουσιαστεί λανθασμένα από τα δυτικά κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ ως φερόμενο ως προετοιμασία για μια πλήρη «ρωσική εισβολή» στην Ουκρανία. Αυτή είναι μια λανθασμένη εκτίμηση, αλλά είναι αυτή που ο Πρόεδρος Μακρόν φαίνεται να έχει αναφέρει στο αμφισβητήσιμο σχόλιό του.
Από αυτή την ανακριβή προοπτική, φαίνεται ωστόσο πράγματι ότι «κατάλαβε ότι δεν θα υπάρξει υποβάθμιση ή κλιμάκωση» και ότι έτσι είχε καταφέρει να «παγώσει το παιχνίδι». Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι δεν υπήρχε ποτέ καμία αξιοπιστία σε αυτές τις προβλέψεις σεναρίων για μια «ρωσική εισβολή» στην Ουκρανία που ξεκίνησε υπό την κάλυψη στρατιωτικών ασκήσεων στο έδαφος της ίδιας της χώρας και της Λευκορωσίας. Όντας έτσι, οι περιστασιακοί παρατηρητές που δεν ξέρουν κάτι καλύτερο θα συγχωρούνταν που πίστεψαν τον Γάλλο ηγέτη, καθώς οπτικά είναι σίγουρα αυτό που τους περιέγραψε ως: ουσιαστικά πάγωμα της κατάστασης προς το παρόν. Επομένως, ο πρόεδρος Μακρόν πιθανότατα ήθελε να κάνει τον εαυτό του να φαίνεται πιο σημαντικός από ό,τι είναι στην πραγματικότητα.
Αυτό δεν είναι μόνο για χάρη του "εγώ" του (αν και αυτό πιθανότατα έπαιξε επίσης σημαντικό ρόλο, σίγουρα), αλλά για να προβληθεί η Γαλλία ως πιο σημαντική στην Ευρώπη από ό,τι η Γερμανία υπό τη νέα της κυβέρνηση. Μιλώντας για αυτό, ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς θα επισκεφθεί σύντομα τη Μόσχα, αλλά είναι σημαντικό να επισημανθεί πως ο Πρόεδρος Μακρόν τον κέρδισε σε αυτό. Αυτή η παρατήρηση θα επιβεβαιώσει περαιτέρω την αναδυόμενη αντίληψη ότι η γερμανική ηγεσία της Ευρώπης δεν είναι αυτή που ήταν υπό την πρώην καγκελάριο Μέρκελ. Φαίνεται να αλλάζει με την έννοια ότι η Γαλλία εκμεταλλεύτηκε τη σύγχυση μέσα στη γερμανική κυβέρνηση συνασπισμού για να μεταφέρει αποφασιστικότητα, αποτελεσματικότητα και όραμα στις ευρωπαϊκές μάζες που λαχταρούν για ηγεσία.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα αυτά, η Σύνοδος Κορυφής Πούτιν-Μακρόν μπορεί να θεωρηθεί ένα θετικό βήμα προς την κατεύθυνση της Ευρώπης που θα διαδραματίσει μεγαλύτερο ρόλο στην ενεργό προσπάθεια αποκλιμάκωσης των εντάσεων Ρωσίας-ΝΑΤΟ και επίλυσης του ουκρανικού εμφυλίου πολέμου, αλλά απείχε πολύ από το να αλλάξει το παιχνίδι κι ας το παρουσίασε εσφαλμένα ως τέτοιο ο Γάλλος Πρόεδρος. Ωστόσο, οι παρατηρητές θα πρέπει να θυμούνται πως το έκανε για πολιτικούς λόγους που σχετίζονται σε μεγάλο βαθμό με την προβολή της Γαλλίας ως νέου ηγέτη της Ευρώπης στο πλαίσιο της ορατής έλλειψης ηγεσίας της Γερμανίας μετά την αποχώρηση της πρώην καγκελαρίου Μέρκελ από την εθνική πολιτική σκηνή. Είναι αυτή η τάση, και όχι ο υπαινιγμός του να σώσει την Ουκρανία από μια «ρωσική εισβολή», που πρέπει να δοθεί προσοχή.