Γράφτηκε από τον John Smith - southfront.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Ωστόσο, ήξεραν ότι θα μπορούσαν να κροταλίσουν το κλουβί του Βλαντιμίρ Πούτιν με την απειλή πιθανής ένταξης στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ για την Ουκρανία. Ωστόσο, ο Πούτιν δείχνει πως είναι καλύτερος στο σκάκι από τις Δυτικές Συμμαχίες.
Το πρώτο ερώτημα που πρέπει να εξετάσουμε είναι, θα μπορούσαν ο Πούτιν και ο ρωσικός στρατός να έχουν επιτυχία σε μια εισβολή στην Ουκρανία; Η σύντομη απάντηση είναι ναι αλλά, με ένα πολύ μεγάλο αλλά. Το αλλά είναι, με ποιο κόστος; Ο Πρόεδρος Πούτιν διοχέτευε δισεκατομμύρια στον στρατό του από τότε που μπήκε για πρώτη φορά στο Κρεμλίνο. Μετά από χρόνια ανεπαρκούς χρηματοδότησης και αμέλειας, ο στρατός της χώρας ήταν σε πραγματικά τρομερή θέση όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του. Όταν χρησιμοποιήθηκε στον πρώτο πόλεμο της Τσετσενίας, ήταν απόλυτη αποτυχία.
Πρώτον, πρέπει να δούμε τον ίδιο τον ρωσικό στρατό. Ο σημερινός ρωσικός στρατός είναι κάπως μια αναβάθμιση του παλιού στρατού της Σοβιετικής Ένωσης. Θυμηθείτε ότι ο στρατός της Ανατολικής Γερμανίας ήταν ένας από τους ισχυρότερους στην Ευρώπη κάποια στιγμή, τώρα κοιτάξτε τη Γερμανία. Απαιτείται μόνο ένας χρόνος υπηρεσίας για τους Ρώσους στρατιώτες και είναι ευρέως γνωστό στα τείχη των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ πως μεταξύ της εκπαίδευσής τους και του τελευταίου μήνα αποστράτευσής τους, η πλειονότητα των Ρώσων στρατευσίμων είναι χρήσιμοι μόνο για περίπου πέντε μήνες αυτού του υπηρεσιακού έτους.
Έτσι, συνήθως υπάρχει υπερβολικός κύκλος εργασιών στους Ρώσους στρατεύσιμους για να διατηρήσουν μια επαρκώς εκπαιδευμένη επαγγελματική στρατιωτική δύναμη. Οι στρατεύσιμοι αμείβονται επίσης μόνο με 2.000 Ρωσικά ρούβλια το μήνα (περίπου 27 δολάρια ΗΠΑ). Ενώ, τα στρατιωτικά συμβόλαια πληρώνουν περισσότερα από 62.000 ρούβλια (1.102 $) το μήνα κατά μέσο όρο, σύμφωνα με το ρωσικό υπουργείο Άμυνας. Αυτό συμπληρώνεται από ένα ανταγωνιστικό πρόγραμμα παροχών και συντάξεων για όσους Ρώσους αποκτούν συμβάσεις στρατιωτικής θητείας.
Ο ρωσικός στρατός στερείται επίσης επαγγελματιών, υπαξιωματικών που συνεπάγεται τη χρήση μακροχρόνιων στρατευμένων αρχηγών για τους κατώτερους στρατεύσιμους. Απαιτείται επίσης ικανός υπαξιωματικός για την επιτυχή εξάλειψη της θολότητας, η οποία είναι από τα πιο χρόνια προβλήματα του ρωσικού στρατού. Η πρακτική της βίαιης αμηχανίας είναι ευρέως διαδεδομένη στον ρωσικό στρατό και τείνει να μειώσει τον αριθμό των στρατιωτών που θέλουν να παραμείνουν στρατευμένοι μακροπρόθεσμα. Η έλλειψη του σώματος των Υπαξιωματικών καθιστά επίσης πολύ πιο δύσκολο τον έλεγχο στο πεδίο της μάχης και θέτει σε κίνδυνο το σώμα των αξιωματικών του.
Το ρωσικό σώμα αξιωματικών δεν είναι και τόσο καλό. Ένας σημαντικός αριθμός Ρώσων στρατιωτικών έχουν παραιτηθεί από τις θέσεις τους, είτε επειδή είναι απογοητευμένοι ή αηδιασμένοι, είτε απλώς επειδή έχουν βαρεθεί τις σωματικές και ψυχολογικές συνθήκες στις οποίες είναι υποχρεωμένοι να υπηρετήσουν. Οι Ρώσοι αξιωματικοί τείνουν να διορίζονται ή να προάγονται λόγω οικογενειακών δεσμών, δωροδοκίας ή/και διαφθοράς. Υπάρχει επίσης μια πολύ γνωστή χρήση ναρκωτικών και αλκοολισμού στο Ρωσικό Σώμα Αξιωματικών. Πολλοί Ρώσοι αξιωματικοί χαμηλότερου βαθμού ζουν σε συνθήκες άθλιας φτώχειας: κατεστραμμένα διαμερίσματα, ανεπαρκή τροφή και μολυσμένη από έντομα.
Το ρωσικό Πολεμικό Ναυτικό είναι διαβόητο πως διαθέτει ρυμουλκά μαζί με τον ναυτικό του στόλο λόγω του γεγονότος ότι τα πλοία τους καταστρέφονται και πρέπει να ρυμουλκηθούν πίσω στο λιμάνι, καθώς και η Ρωσική Πολεμική Αεροπορία και η έλλειψη σωστής συντήρησης σε μεγάλο μέρος της γήρανσης των αεροσκαφών, έλλειψη συντήρησης και αποσύνθεση στρατιωτικού εξοπλισμού, ανεπαρκής εκπαίδευση και απόλυτη απροσεξία από τους πιλότους της Ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας και το προσωπικό συντήρησης.
Δεύτερον, πρέπει να δούμε τη ρωσική κοινή γνώμη για έναν πόλεμο με την Ουκρανία. Ο Πούτιν κατανοεί πλήρως ότι το ρωσικό κοινό θεωρεί τους Ουκρανούς φιλικούς γείτονές τους και πρώην συντρόφους τους στη Σοβιετική Ένωση. Αυτό σημαίνει πως το ρωσικό κοινό δε βλέπει την ανάγκη για έναν πόλεμο με την Ουκρανία και η Ουκρανία δεν αποτελεί απειλή για το ρωσικό λαό. Επιπλέον, ο Πούτιν γνωρίζει καλά το παρελθόν του φιάσκο στον πρώτο πόλεμο με την Τσετσενία, όπου σκοτώθηκαν περίπου 7.500 Ρώσοι στρατιώτες, καταστράφηκε μεγάλη ποσότητα ρωσικού στρατιωτικού εξοπλισμού και υπήρξε αντίδραση τόσο από το ρωσικό κοινό όσο και από τους Τσετσένους για τη βαρβαρότητα αυτής της σύγκρουσης. Πόσο μάλλον τη φυσική καταστροφή στην ίδια την Τσετσενία.
Ο Πούτιν θα αντιμετώπιζε παρόμοια αντίσταση στην Ουκρανία, επειδή ο ουκρανικός στρατός είναι καλύτερα εκπαιδευμένος, εξοπλισμένος και χρηματοδοτούμενος από το 2014, όταν έλαβε χώρα ο ουκρανικός εμφύλιος πόλεμος με τις αποσχισθείσες δημοκρατίες. Η CIA και οι Ειδικές Δυνάμεις των ΗΠΑ έχουν εκπαιδεύσει τις ουκρανικές πολιτοφυλακές στην τέχνη ενός αντεξεγερτικού πολέμου κατά του ρωσικού στρατού σε περίπτωση εισβολής, πράγμα που σημαίνει ότι μπορείτε να εισβάλετε αλλά θα δυσκολευτείτε να κρατήσετε εδάφη. Το περιβόητο τάγμα Azov είναι ένα από τα ουκρανικά στρατιωτικά αποσπάσματα που είναι γνωστά για τις σοβαρές μαχητικές του ικανότητες και αποφασιστικότητα. Επίσης, οι εκτιμώμενες αρχικές απώλειες για τους Ρώσους θα ήταν από 5.000 έως 15.000 νεκρούς Ρώσους στρατιώτες, κάτι που το ρωσικό κοινό δεν θα ανεχόταν.
Τέλος, οι οικονομικές συνέπειες για τη Ρωσία εάν εισβάλουν στην Ουκρανία. Είναι αναμφισβήτητο ότι οι μεγάλης κλίμακας στρατιωτικές επιχειρήσεις έχουν υψηλό χρηματικό κόστος όσον αφορά την ποσότητα καυσίμου που απαιτείται για στρατιωτικά οχήματα και αεροσκάφη, την ποσότητα της κατανάλωσης πυρομαχικών και την απώλεια ή την αντικατάσταση στρατιωτών. Το κόστος που σχετίζεται με την τρέχουσα ανάπτυξη δεν είναι ακριβώς μηδενικό και μπορεί να γίνει σημαντικό και μη διαχειρίσιμο μακροπρόθεσμα. Επιπλέον, η επίδραση των διεθνών κυρώσεων στην ήδη εύθραυστη ρωσική οικονομία θα δημιουργούσε διχόνοια στο ρωσικό εσωτερικό μέτωπο για την εισβολή και θα επηρεάσει την κοινή γνώμη αρνητικά για τον Πούτιν.
Εδώ και χρόνια, ένας ευρύς συνασπισμός νεοσυντηρητικών και νεοφιλελεύθερων της Ουάσιγκτον πυροδότησε ανόητα εντάσεις μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών. Οι Δυτικές Συμμαχίες έχουν αναπτύξει οπλισμό δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων σε μια από τις πιο ασταθείς τοποθεσίες του κόσμου, προσπαθώντας να πετύχουν κάποιο είδος έκρηξης. Οι ομάδες που μας έσυραν σε συγκρούσεις στο Ιράκ, τη Λιβύη και τη Συρία είναι τώρα οι ίδιες που μας παρασύρουν σε αυτή τη σύγκρουση με τη Ρωσία. Ο Πούτιν είναι πραγματιστής και δε θέλει απαραίτητα έναν πόλεμο με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, αλλά ανησυχεί για μια δημοκρατική Ουκρανία που είναι μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στο κατώφλι της Ρωσίας.
Αν θέλετε να σταματήσετε τον Πούτιν, καταλαβαίνει μόνο την εξυπνάδα και τη δύναμη, αλλά χτυπήστε τον όπου πονάει περισσότερο, στο χαρτζιλίκι του. Το ρωσικό κράτος, οι επιχειρήσεις, ο μεμονωμένος Ρώσος λαός, ακόμη και οι ξένοι τα έχει όλα εκμεταλλευτεί ο Πούτιν από τότε που ανέλαβε την εξουσία. Σύμφωνα με υπολογισμούς, είναι ο πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου και από το 2000, έχει αφαιρέσει τουλάχιστον 200 δισεκατομμύρια δολάρια για δικό του όφελος, αν όχι περισσότερα. Ο Πούτιν χρησιμοποιεί ολιγάρχες για να κρατήσει και να κρύψει τα χρήματά του. Αυτοί οι ολιγάρχες δεν αποθηκεύουν τα χρήματά τους στη Ρωσία, αλλά στις Ηνωμένες Πολιτείες ή στην Ευρώπη.
Υπάρχει ένα όπλο γνωστό ως Magnitsky Act, το οποίο πήρε το όνομά του από τον δολοφονηθέντα Ρώσο δικηγόρο Sergei Magnitsky, και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να σταματήσει τον Πούτιν. Ο νόμος Magnitsky δίνει στην κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών την απόλυτη εξουσία να δεσμεύσει τα περιουσιακά στοιχεία και να απαγορεύσει τα ταξίδια οποιουδήποτε εμπλέκεται σε μεγάλη διαφθορά ή εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας σε οποιαδήποτε χώρα. Οποιοσδήποτε τοποθετείται στη λίστα Magnitsky του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ ουσιαστικά ανακηρύσσεται παγκόσμιος παρίας και δεν είναι σε θέση να συναλλάσσεται με κανέναν, οπουδήποτε σε όλο τον κόσμο. Αυτό θα ασκούσε πίεση στους ολιγάρχες να ασκήσουν πίεση στον Πούτιν.
Ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, σε συνεργασία με την ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο, θα πρέπει να δώσει στον Πούτιν μια ημερομηνία έως την οποία θα πρέπει να αποσύρει τις δυνάμεις του από μια συμφωνημένη ουσιαστική απόσταση από τα ουκρανικά σύνορα, διαφορετικά οι Ηνωμένες Πολιτείες θα επιβάλουν κυρώσεις σε 100 ολιγάρχες του βάσει του νόμου Magnitsky. Σε περίπτωση που ο Πούτιν εισβάλει στην Ουκρανία, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα καταστήσουν σαφές πως θα τιμωρήσουν άλλους 100 ολιγάρχες βάσει του νόμου Magnitsky, ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό των κυρώσεων στους ολιγάρχες στους 200. Αυτό θα σταματήσει τον Πούτιν τώρα και μακροπρόθεσμα χωρίς αναγκαιότητα πολέμου.