Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ
Οι Ρώσοι ακολουθούντες την γνωστή επιχειρησιακή τους αντίληψη, μαζί με την πολιτική κάνουν και δόμηση των στρατηγικών ενεργειών τους, χωρίς γραφειοκρατίες και χάσματα.
Και αφού οριοθετήσουν τους πολιτικούς στόχους της αντιπαράθεσης, οριοθετούν τους στρατηγικούς στόχους που είναι περιορισμένου σκοπού για να έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας, και δομούν ταχύτατα τις στρατιωτικές ενέργειες στο πεδίο, με συμβολικό πολλές φορές χαρακτήρα.
Mετά ξεκινούν την διπλωματία από θέση ισχύος. Και κάνουν έτσι, γιατί ποτέ δεν είχαν Δημοκρατία, οι αποφάσεις της ηγεσίας τους σπάνια αμφισβητούνται, και δεν υπόκεινται σε λαβυρινθώδεις διαδικασίες με συμβιβαστικές εκπτώσεις.
Έχουν αποδείξει ότι ξέρουν και αντέχουν να περιμένουν, ώστε να δώσουν την μάχη εκεί που θέλουν και όταν θέλουν, και εν πολλοίς η παραδοσιακή αυτή λογική κωδικοποιήθηκε από την εποχή των εξαντλητικών αναλύσεων του επιχειρησιακού παράγοντα επί Τρότσκι.
Ο Τρότσκι ασχολήθηκε σε μεγάλο βαθμό με την αποτελεσματική λειτουργία της πολεμικής μηχανής και της οικονομίας, και όρισε το πρόβλημα της γραφειοκρατίας σχεδόν αποκλειστικά ως αιτία της αναποτελεσματικότητας.
ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΝΑΤΟ
Στον Νατοϊκό κόσμο τα πράγματα κινούνται διαφορετικά. Ο τρόπος αποφάσεως στις Δυτικές Δημοκρατίες απαιτεί:
1. Πρώτα να υπάρξει σοβαρή πολιτική δέσμευση από τους συμμετέχοντες,
2. Στην συνέχεια ξεκινάνε οι μακροσκελείς συνεδριάσεις για να εξετασθούν οι πληροφορίες (συνήθως από πολλές διαφορετικές πηγές συγκέντρωσης και ανάλυσης, αρκετά αντιφατικές κάποτε) ,
3. Να ξεπερασθούν οι εσωτερικές πολιτικές αντιδράσεις και κωλύματα σε κάθε χώρα,
4. Να υπολογισθούν τα κόστη και τα οφέλη από μία κρίση που μπορεί να εξελιχθεί σε πολεμική αντιπαράθεση,
5. Να προσπαθήσουν οι χώρες που ηγούνται να πιέσουν τις διστακτικές να συμφωνήσουν ή εάν δεν συμφωνήσουν τουλάχιστον να μην διαφωνήσουν,
6. Στην συνέχεια μέσα από συσκέψεις σε δύο επίπεδα, πολιτικό και στρατιωτικό, ξεκινάνε συνεχείς συνεδριάσεις
7. Τότε θα οριοθετηθούν οι πολιτικοί στόχοι και το στρατηγικό/επιχειρησιακό στρατιωτικό σκέλος θα κληθεί να αξιολογήσει τους αρχικούς στόχους,
8. Στην συνέχεια να εξετασθούν οι δυνατότητες επίτευξης,
9. Να επανεξετασθούν όλα για αρκετές φορές για διορθώσεις/μεταβολές που θα ζητάνε τα κράτη.
10. Εν τω μεταξύ κάθε αλλαγή στις προθέσεις και τις δράσεις προετοιμασίας του αντιπάλου στο πεδίο, προκαλούν νέο κύκλο πληροφόρησης, αναλύσεων εκτιμήσεων επανατροφοδότησης του κύκλου αποφάσεων και των στρατηγικών σχεδίων.
Και μετά ξεκινάει η δόμηση των στρατιωτικών ενεργειών με ευρεία μετακίνηση δυνάμεων στο πεδίο που θα έχει αποφασισθεί για ανάπτυξή τους, ώστε να μπορούμε να πούμε ότι το ΝΑΤΟ θα είναι έτοιμο να αντιπαρατεθεί στην Ρωσική ανάπτυξη.
Η ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ - ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ - ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΔΟΜΗΣΗ
Εν τω μεταξύ οι ρητορικές των Ρώσων θα παραμένουν συμβολικές και επαμφοτερίζουσες πάντα, γιατί έτσι γνωρίζουν ότι φέρνουν σε δοκιμή το Νατοϊκό σύστημα λήψης απόφασης.
Οι δε Νατοϊκοί επειδή αντιλαμβάνονται την αδυναμία ακριβούς πληροφόρησης και πρόβλεψης, επιλέγουν να σκέφτονται με το χειρότερο σενάριο, μία τάση που καλλιεργείται από όλον τον μηχανισμό πληροφοριών/αναλύσεων/αναδράσεων/δηλώσεων.
Σήμερα η στρατιωτική δόμηση της κατάστασης δεν έχει προχωρήσει σημαντικά στην δόμηση των αναγκαίων στρατιωτικών ενεργειών ώστε να μπορούμε να θεωρήσουμε ότι μπορεί το ΝΑΤΟ να πραγματοποιήσει άμεσα πολεμική ενέργεια εκτός της περιοχής ευθύνης του, πλην των μόνιμων δυνάμεων σε συγκεκριμένες δομές διάσπαρτες στην Ευρώπη.
Αυτό που μπορεί να κάνει άμεσα είναι να αναπτύξει τις μονάδες συλλογής πληροφοριών και κατόπτευσης των χώρων ενδιαφέροντος και να ενισχύσει την Ουκρανία με μέσα, εφόδια και πληροφορίες, για να αντιμετωπίσει η Ουκρανία μόνη της μία ενδεχόμενη άμεση εισβολή Ρωσικών δυνάμεων στην περιοχή Ντονμπάς.
Φυσικά ο Πούτιν γνωρίζει με ακρίβεια όλα αυτά και εμπαίζει σήμερα του Δυτικούς που προέβλεψαν επιθέσεις που δεν έγιναν, που συσκέπτονται και ξανα-προβλέπουν νέα επίθεση την επόμενη εβδομάδα και εκτιμώ ότι δεν θα γίνει πάλι και πάει λέγοντας.
Μια φαβέλα πληροφοριών, πιθανοτήτων, εκτιμήσεων, ανεπιβεβαίωτων βεβαιοτήτων, φόβων και προκαταλήψεων (στα πρώην ανατολικά κράτη) και αυτοκλιμακούμενων ανησυχιών, που τα εκμεταλλεύεται σήμερα ο Πούτιν βάζοντας τον Δυτικό κόσμο σε δοκιμασία.
Εάν τελικά οι Νατοϊκοί πάρουν την απόφαση, και συμφωνήσουν για κάθε κόμμα και τελεία στα επιχειρησιακά σχέδια και οι χώρες συμφωνήσουν για την προσφορά και διαθεσιμότητα των δυνάμεων, εάν οργανωθούν τα εσωτερικά συστήματα άμυνας της κάθε χώρας και μετακινηθούν όλες οι δυνάμεις σε χώρες Νατοϊκές στην περιφέρεια της κρίσης (μεσολαβεί η Λευκορωσία και Μολδαβία), τότε θα μπορεί το ΝΑΤΟ να έχει αξιοπιστία και να εννοεί όσα λέει.
Αυτό θα πάρει αρκετό χρόνο και θα μπορεί να συμβεί μόνο εάν ο Πούτιν κάνει το λάθος και εισβάλλει με τακτικές στρατιωτικές δυνάμεις στην Ουκρανία.
ΤΙ ΕΚΤΙΜΑΤΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΠΟΥΤΙΝ;
Ακόμη και να προκληθεί όμως από προβοκάτορες, εκτιμώ ότι δεν θα το κάνει πρώτος,
Ακόμη και πολεμική σύγκρουση αυτονομιστών και εθνικιστών να γίνει, εκτιμώ ότι αρχικά θα ενισχύσει με παραστρατιωτικούς και μέσα τους αυτονομιστές, και θα προσπαθήσει να εκμεταλλευθεί τις ενδεχόμενες απώλειες των Ρωσώφωνων αυτονομιστών, ώστε να δικαιολογήσει τις ενέργειές του, να προσπαθήσει να αποδυναμώσει όσο γίνεται την ρητορική των Δυτικών και να σπείρει την αμφισβήτηση στην διεθνή κοινή γνώμη για την ορθότητα των ενεργειών του ΝΑΤΟ.
Οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί τα γνωρίζουν όλα αυτά. Αλλά θα συνεχίσουν την ίδια συγκρατημένη (πλέον) επιθετική ρητορική, επειδή αφενός οριοθετούν τις σχέσεις τους με την Ρωσία, ελέγχουν την ΕΕ που αδυνατεί να χειραφετηθεί (και δεν την αφήνουν), ενισχύουν τις φοβίες των πρώην ανατολικών κρατών του ΝΑΤΟ (τα οποία αποτελούν ισχυρό πόλο εντός της συμμαχίας υπέρ των ΗΠΑ), ελέγχουν την ενεργειακή τροφοδοσία της Ευρώπης, και επιδιώκουν να συνεχίζουν να ελέγχουν το διεθνές σύστημα ορυκτών καυσίμων.
Το ερώτημα είναι πως θα αντιδράσει ο Πούτιν εάν κλιμακωθεί η ένταση από προβοκατόρικες ενέργειες ή εάν κυριαρχήσουν οι ιέρακες;
Μακάρι να ξέραμε: Πάντως δεν μας έχει συνηθίσει να κάνει λάθη. Και εκτιμώ ότι ούτε τώρα θα κάνει με το να εισβάλει στην Ουκρανία.
Εάν θα δράσει στρατιωτικά (που το απευχόμαστε) θα είναι σίγουρος για το τετελεσμένο που θα θέλει να δημιουργήσει και αυτό θα είναι περιορισμένου σκοπού. Και τώρα δεν είναι έτοιμος για κάτι τέτοιο.
1. Θα συνεχίσει να επιμένει για την πλήρη εφαρμογή της συμφωνίας του Μινσκ με μία ακόμη δέσμευση των Δυτικών, ότι δεν θα δεχθούν την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ και καμία άλλη χώρα της Μαύρης θάλασσας.
2. Ταυτόχρονα θα διασφαλίσει αξιόπιστες συμμαχίες που θα τις έχει ως υποστηρικτές άμεσα είτε έμμεσα σε πιθανή εμπλοκή με το ΝΑΤΟ.
3. Τρίτον θα επιδιώξει να διασφαλίσει την υποστήριξη της Κίνας έστω και με δηλώσεις υποστήριξης εκ μέρους της ή τουλάχιστον την ουδετερότητά της.
4. Τέταρτον δεν αποκλείω να αποσύρει τις περισσότερες δυνάμεις που κάνουν ασκήσεις στην Λευκορωσία (που συνορεύει με την Πολωνία που είναι μέλος του ΝΑΤΟ) ώστε να μην βρει πρόσχημα το ΝΑΤΟ για να υπερβεί το άρθρο 5, (περί συλλογικής άμυνας εάν μία χώρα του ΝΑΤΟ απειλείται και δεχθεί επίθεση - η Ουκρανία δεν είναι χώρα του ΝΑΤΟ). Γιατί μία τέτοια υπέρβαση θα δοκιμάσει τις αντοχές και την συνοχή της Συμμαχίας.
5. Πέμπτο θα κάνει συμβολικές κινήσεις στρατηγικού ενδιαφέροντος με χρήση πυραυλικών συστημάτων (βολές βλημάτων μεγάλου και μεσαίου βεληνεκούς χωρίς κεφαλές – δοκιμές – ασκήσεις κλπ.)
6. Η πλήρης ανάπτυξη του στόλου σε περιοχές απειλής για το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, οι προετοιμασίες άμυνας για την χώρα, (που δεν τις έχει κάνει ακόμη σε μεγάλη κλίμακα) μαζί με προετοιμασία γενικής επιστράτευσης (και όχι περιορισμένα στις περιοχές συγκρούσεων), θα είναι σημάδι ετοιμότητας για γενικευμένη σύγκρουση, την οποία απευχόμαστε όλοι μας.
Και αυτό θα γίνει μόνο εάν το ΝΑΤΟ κάνει ανάλογη στρατιωτική δόμηση, (που τώρα δεν έχει και θα αργήσει να κάνει εάν ληφθούν τέτοιες συλλογικές αποφάσεις).
ΟΤΑΝ ΜΕΙΩΘΕΙ Η ΕΝΤΑΣΗ (Η ΑΝΤΙΠΑΛΟΤΗΤΑ ΘΑ ΔΙΑΤΗΡΗΘΕΙ)
Όταν μειωθεί η ένταση σε αυτήν την κρίση (ελπίζουμε η πρωτοβουλία Μακρόν να πιάσει τόπο, και καλά θα κάναμε όπως έχω προτείνει από την πρώτη στιγμή να την υποστηρίξουμε και να συμπαραταχθούμε μαζί του),
- θα βρεθούμε σε πυρετώδη αναπροσαρμογή των στρατηγικών δογμάτων του ΝΑΤΟ με αντίπαλο την Ρωσία,
- όπου η ΕΕ θα έχει εγκλωβιστεί αμυντικά στο νέο αυτό δόγμα, -
- με αύξηση των αμυντικών δαπανών για το ΝΑΤΟ
- και με επώδυνες και για την ΕΕ κυρώσεις προς την Ρωσία.